Het was carnavals weekend. We zijn even wezen kijken naar de optocht in Kloosterburen, sorry Kronkeldörp. Mooi om bij het noordelijkste carnaval in Nederland te zijn. Een prachtige optocht. Er was veel creativiteit te zien. Daar moeten weer veel uren aan besteed zijn. Kijkend naar de optocht dan weet je dat er wekenlang, avond aan avond aan gewerkt is.
Zaterdagavond waren we even bij het slotfeest van de Winterloop in Bedum. Daar werd voor de 6e keer gelopen voor het goede doel. Het gaat bij de Winterloop niet echt om de prestatie. Het is een sponsorloop voor het goede doel. Een van de organisatoren vertelde trots dat er geen enkele uitgaven worden gedaan. Al het binnenkomende geld gaat naar het goede doel het UMCG Kankerfonds. Dit jaar was de opbrengst € 56.000,- Geweldig!
Het doet me denken aan de verkiezing van het Leukste dorp waar Zevenhuizen won. Daar was ook geen budget en toch konden alle wensen van de ouderen op de wensdag vervuld worden. Ook daar waren de kosten geen echt probleem.
Prachtig om te zien dat er heel veel mogelijk is als er maar de juiste mix is tussen betrokkenheid, inzet en respect voor elkaar. We zijn als mensen dan in staat grootse dingen te doen. Mooi. Toch zijn er problemen die we samen slecht kunnen oplossen. De vluchtelingen problematiek of milieuproblemen. Ik ben dagelijks bezig met breedband in het buitengebied. Snel internet via glasvezel. Dat kan als 70% mee doet, dan wordt het vaak haalbaar. Maar hoe krijg je iedereen betrokken?
Dat is waar ik me sterk voor maak, mensen betrekken bij een groter geheel. Misschien wel heel idealistisch. We hebben ons initiatief Gastgever genoemd. Mensen uit te nodigen om mee te werken aan een groter geheel waar we allemaal wat aan hebben.
Dat klinkt leuk maar tijdens het bouwen van een praalwagen of het organiseren van een evenement gaat het niet altijd vanzelf. Soms ontstaan er spanningen. Ik heb het in het verleden meegemaakt dat wat één groep had gemaakt bij een praalwagen door een andere groep de volgende avond weer werd afgebroken omdat het niet mooi werd gevonden. Daar kwam dus heibel van. Hoe ga je daar mee om als je maar een kleine groep vrijwilligers hebt. Hetzelfde maak ik nu vaak mee met breedband. Kikkers in en uit de kruiwagen.
Wij denken dat het helpt als je mensen gastvrij uitnodigt om mee te doen. Geen mensen die bepalen wat iemand anders moet doen. Maar samen in overleg. Dan kom je er bijna altijd wel uit. Ik trof laatst daarbij een mooie spreuk. Hij is hier al eens eerder genoemd: Ik vind het niet erg dat je een andere mening hebt dan mij. Ik vind het wel erg dat je vind dat ik geen gelijk heb.
Ik zou wel eens de verhalen van de wagenbouwers willen horen. Volgens mij verhalen waar men in het organisaties vaak nog veel van kan leren. Vooral leuk, keuzen die gemaakt moeten worden, tegenvallers en hoe daar mee om werd gegaan. Betuttelende regelgeving en hoe daar mee om werd gegaan. Het bouwen van een carnavalswagen… maar net het bedrijfsleven.