Menu Sluiten

Maand: januari 2005

Januari 2005

Donderdag 27 Januari
2 weken op zwart
Inmiddels is de koffer gepakt: 12 kilo, de rest moet ik vrijhouden voor materiaal. Mijn handbagage is wel heavy maar dat mag. Het zal afkicken worden, 2 weken niet online, geen mail, zelfs het mobiel blijft thuis. Valentijnsdag zijn we er weer.
Gisteren was het een leuke bijeenkomst, goede opkomst, leuke sfeer. Alleen was ik wat te enthousiast over Media Plaza want morgenvroeg 7.20 is er een interview voor OOG-radio.
Het kan mooi want om half negen wordt ik opgehaald. Half 2 vliegen we en om 21.30 zijn we in Benin. 2 weken totaal iets anders. Maar er spelen op dit moment zoveel dingen dat ik vermoed dat ik bij terugkomst vrij snel weer in het ritme zit.
Hoe het ook zij….. deze weblog gaat de komende week op zwart, tot na de 14e.
Groeten,
Jan

Geplaatst om 22:59 | 3 reacties

Gisteren was “Groningen Gist� en tevens de deprimerendste dag van het jaar als ik de pers mag geloven. Nu ken ik iemand die gisteren jarig was en voor haar was het zeker wel een feestelijke dag.
Er waren meer mensen die gisteren een fantastische dag hadden, Groningen Gist was wat mij betreft een groot succes. Een kleine 400 mensen kwamen bijeen in het oude PTT gebouw aan de Reitemakersrijge. 27 jaar geleden begon daar mijn loopbaan, fantastisch om er weer te zijn.
Allerlei lezingen, worshops, zeepkist verhalen en coctails. (soort van forumdiscussie in een open setting). Ik heb het verhaal gehouden over een G-day, een G-mob op een bijzondere plek “The G-spot.’ Een kleine 50 mensen hebben het idee gehoord. Nu zit er een heel verhaal achter en G-spot gaat misschien wel een eigen leven leiden. Wubbo vertaalde het als: Groningen de G-spot van Nederland. Groningen is een prettige plek, beetje lastig bereikbaar en niet iedereen heeft dezelfde gevoelens erbij. Het mag duidelijk zijn dat er veel reakties kwamen. Vanmorgen was er ook nog een leuke met de mail: Hutspot :-).
Misschien komt er wel een vervolg misschien niet, leuk was het wel.
Morgen hebben we weer een ICT Platformbijeenkomst, deze keer met een grote inbreng van Media Plaza, die een tweetal lezingen komt verzorgen. De afgelopen tijd zijn er wat banden ontstaan, tussen het Media Plaza en het ICT Platform, die de komende tijd wat ons betreft uitgebouwd gaan worden.
Ik hoop dat ik morgen of donderdag een bijdrage kan plaatsen want vrijdag ga ik naar Benin in Afrika om met 14 collega’s een ziekenhuis op te knappen. Verstoken van telefoon en internet. Dus deze weblog gaat even een paar week op zwart.

Het was me het weekje wel weer. Heel veel leuke gesprekken gehad. Maar ook verdere stappen gezet op de arbeidsmarkt problemen. Het was in de krant te lezen dat de vraag naar ICT-ers weer toeneemt. Voor sommige functies ontstaat er al weer een schaarste. Het mechanisme om vraag en aanbod voor ICT-ers goed bij elkaar te brengen werkt op dit moment niet. Als platform zijn we bezig met een project hier verbetering in aan te brengen maar er zijn heel veel instanties die hier een rol in spelen. Voor je het weet zit je op iemand anders zijn werkterrein. Maar ja zoals het nu gaat is het niet goed.
Tijdens de bestuursvergadering van het ICT Platform gisteren kwam het ook aan de orde. Er zijn zoveel initiatieven is het niet handig dingen te combineren? Waar zit de overlap en waar is het verschil. De uitkomst kon ik me prima in vinden. Laten we in ieder geval geen energie verliezen in het proberen iedereen op een rij te krijgen. Accepteer dat zaken soms een eigen ritmiek hebben, een iets andere doelstelling, andere stakeholders. Het kan voor een buitenstaander wel een verwarrend zijn maar als je het maar van elkaar maar weet. Het ICT platform wil graag de ontmoetingsplek zijn, het podium waarop anderen kunnen acteren. Zelf zullen we ook zeker wel eens dingen opstarten: studiereizen, ISB, banen projecten en innovatieve bijeenkomsten. Soms bieden we alleen maar de vloer of steunen andere initiatieven, als er maar iets gebeurd.
Gisteren de laatste nieuwjaarsborrel van dit jaar gehaald bij Protime. Xandra het was weer gezellig en ik ben het met je eens….. 2005 wordt een boeiend jaar.

In inmiddels is de 2e week van het jaar om en het lijkt erop dat het een goed jaar gaat worden. De geluiden die ik hoor getuigen van meer beweging, nog geen booming business maar men durft weer wat meer. Er worden weer plannen gemaakt en her en der zijn positieve geluiden te horen.
Volgende week maandag (24 januari) is er een bijeenkomst met als titel Groningen Gist. De subtitel is “de creatieve stad�. Het is gebaseerd op het boek “the rise of the creative class� van Richard Florida. In dat boek wordt de “creative class besproken�. Het is een groepering in de maatschappij die zich niet direct laat plaatsen in een hokje. Het gaat om mensen die buiten de gebaande paden lopen. Je vindt ze in een stad waar van alles aanwezig is: grote bedrijven, kunstenaars, ambtenaren, kleine ondernemers maar ook pooiers, hoeren en de ze zelfkant van de samenleving. Maar wel in een veilige stabiele omgeving. Dit alles in een juiste mix.
Een onderzoek onder de steden in Amerika leert dat juist steden met een juiste mix het economisch beter doen. Kijkend naar “stad� dan heeft het waarschijnlijk ook de juiste mix. Tijd voor een conferentie die geen conferentie mag zijn. Lastig om iets te organiseren waarvan je de uitkomst nog niet kan voorspellen. Nou ja in ieder geval dapper.
De omgeving is voor mijzelf wel inspirerend want het is boven de Munnikeholm, het oude districtskantoor van KPN telecom. Begin vorige eeuw was daar het Academisch Ziekenhuis (voorloper van UMCG). Later werd het een telefooncentrale met kantoren erbij, de telefonistes van 008 werkten er en jarenlang zat de directie er. Dat lijkt wel eeuwen geleden maar het is nog maar 8 jaar geleden dat er nog een districtsdirectie in Groningen zat met een grote mate van eigen handelingsvrijheid.
Grote bedrijven hebben heel vaak het besturingscentrum uit een regio gehaald. Vaak met als gevolg dat veel van de regiomanagers moeten gaan reizen naar het westen. Of ze voelen zich niet meer thuis bij de nieuw ontstane organisatie en blijven wonen in de regio maar zoeken iets waar ze wel mee uit de voeten kunnen. Veel van die mensen die kiezen voor kwaliteit in plaats van de “rat race�, zouden best kunnen vallen in de categorie “creative class�.

Vandaag stond er een stuk op de GIC over de populariteit van streek en regio. Die belangstelling zou afnemen. Promovenda Carola Simon aan de RUG onderzocht de Nederlandse streekidentiteiten en concludeert: Nederland ‘ontstreekt’.
We kunnen als noorden proberen aan gaan sluiten bij de randstad. De investeringen komen dan nog steeds terecht immers daar liggen de pieken in de delta.
Willen we een eigen identiteit beter benutten dan moeten we ons duidelijk onderscheiden als streek. Dan blijkt de afstand juist een groot goed te zijn. Het schept de nodige afstand. Dat voorkomt dat het noorden wordt gezien als voortuin van Amsterdam (wat volgens het onderzoek geldt voor Waterland) Het mooiste voorbeeld is Groningen / Assen. De relaties zijn denk ik wel goed maar misschien heeft Assen meer last van Groningen dan voordeel als het gaat om groei en ontwikkeling. Voor ICT maakt het niet uit waar je zit. Ik heb jarenlang een site voor een kennis in Amerika beheerd, net zo makkelijk.
Regelmatig hoor ik positieve geluiden uit het westen over het noorden. Goede kwaliteit, betrouwbaar en degelijk. Alles een tikje relaxter. Ik ben deze week 2 keer in het westen geweest en ik ben altijd weer blij als ik terug naar huis rij.
De aftand (in tijd en afstand) is wat dat betreft een zegen. Onder de mom van “even afstand nemen� kunnen we het juist gebruiken als kracht. Zielig als je zeurt over dat eindje rijden, nog nooit in Amerika geweest?
Trouwens door de invloeden van globalisering begint alles op alles te lijken, tijd om onze regio een eigen identiteit te laten behouden. Niet alleen met een oubollig imago maar op een eigen-wijze, net even anders. De afstand is een grote zegen.
Trouwens volgens het laatste stuk op de GIC biedt het ook kansen:
Streekidentiteiten kunnen lang behouden blijven. De grootste voorvechters van de regio’s, blijken beter opgeleide mensen, met veel vrije tijd. Zij hebben de mogelijkheden iets met de streekspecifieke kenmerken van hun regio te doen. Dit kan vanuit verschillende motieven. Bijvoorbeeld het wij-zij gevoel, waarbij een contrast wordt gezocht tussen de eigen en omliggende streken. Een gemeenschappelijke ‘vijand’ versterkt de onderlinge samenwerking en de streekidentiteit. Of nostalgische overwegingen. De ‘aaibaarheid’ van een streek; een gevoel voor kwaliteit en cultuurbewustzijn zijn voedingsbodems voor streekidentiteiten. ‘Bij professionals is ook veel ruimte voor streekidentiteiten, als het tenminste commercieel interessant is’, zegt Simon. ‘Streken blijken populair in de marketing- en promotiebranche. En voor de overheden zijn regio’s grote subsidiegenererende producten.’ Een goed voorbeeld is de Noordoostpolder, die werd uitgeroepen tot Belvedèregebied. ‘Sinds de toekenning van deze subsidie zijn professionals meer betrokken geraakt bij hun eigen regio. Ze zien dat het niet alleen Schokland en Urk is wat de klok slaat.’

Wat mij betreft natuurlijk wel, maar toch wel met een kanttekening.
Maandagmorgen stond er in het Dagblad van het noorden te lezen dat er een IT-er uit Groningen bij de ramp was omgekomen. Nu werken er 10.000 ICT-ers in Groningen en die ken ik lang niet allemaal. Dus ergens was dat niet echt tot mij doorgedrongen.
Ik was nog niet op mijn kantoor of een collega sprak me aan: Jan doen jullie als derdewereldfonds ook nog iets met de ramp in Azie?
Het personeel van Atos Origin, het bedrijf waar ik werk, heeft een personeelsdonatie programma “het Derdewereldfonds�
(www.derdewereldfonds.nl) Dus gelijk maandagmorgen een mailwisseling met de overige bestuursleden over de zeebeving. Voor 12 uur was er een publicatie gedaan op het intranet en alle donateurs ook nog eens op de hoogte gebracht. Heel veel positieve reakties gehad, maar ook wel een aantal van “ik wil wel storten als het bedrijf dit verdubbeld�. Er waren er ook 2 van “ we hopen niet dat jullie andere projecten nu minder steunen, want jullie projecten komen vaak rechtsteeks ten goede aan lokale initiatieven en het is maar de vraag wat het rendement is van de aktie 555�.
Gisteren hoorde ik dat de ICT-er uit Groningen een collega van me is. Nu werken er in Groningen 1500 collega’s en ik kende Henk Janssen niet persoonlijk. Toch komt het dan opeens wel heel dicht bij want een aantal mensen op mijn afdeling kenden hem wel. En ze waren zichtbaar aangeslagen. Midden tussen de nieuwjaarsrecepties en alle goede wensen een moment van bezinning. Het stoorde me wel dat er om 12 uur geen 3 minuten stilte was in mijn omgeving. Later op de dag een toast op een succesvol 2005. Hoe bizar kan een dag zijn.
Over een maand zit ik met 15 collega’s in Benin in afrika een ziekenhuis op te knappen en elementaire voorzieningen aan te brengen. Daar is de kindersterfte beneden de 10 jaar nog 23,5 %.
Mocht je al het gevoel hebben dat 555 wel voldoende krijgt, schroom niet om dan ergens anders geld te storten. Het leed in de rest van de wereld is even naar de achtergrond maar niet minder.
Oh ja, de bankrekening van het derdewereldfonds is 60.27.84.433. Ook niet collega’s of niet ICT-ers kunnen daar gewoon op storten en de giften zijn aftrekbaar.

Geplaatst om 08:02 | Reageren?

Vanavond voor het eerst op bezoek geweest bij de nieuwjaarsbijeenkomst van de Kamer van Koophandel in de Martinikerk. Een fantastisch leuke avond. Ik was bang dat ik er wat verloren bij zou staan maar tot mijn grote verbazing waren er allemaal bekenden. Het was dus weer genieten want ik hou wel van netwerken. Wat kan dat snel veranderen want een jaar of 4 geleden ben ik na 10 minuten vertrokken bij een First Tuesday bijeenkomst met een gevoel van “wat moet ik hier�, ik ken hier niemand. Dat had ik nu niet, integendeel echt genieten.
Er zat wel ergens een vreemd gevoel, toen de voorzitter van de kamer erg lovend was over de inzet van de Commisaris van de Koningin voor de komst van de zweeftrein. Een spontaan applaus klonk op, dat gaf me wel een onbehaaglijk gevoel want ik weet het zo nog niet met betrekking tot de effecten van de zweeftrein. Immers heb ik een poosje geleden een vlammend betoog gehad van Wubbo Ockels en een zekere Jan m.d. Pet (zal wel een alias zijn) reageerde in mijn weblog ook met kritiek. Nu ben ik absoluut niet degene die kan beoordelen of het wel een goede zaak is. Hooguit heb ik voor mijn gevoel meer steekhoudende argumenten gehoord tegen dan voor. Ik kon het niet opbrengen om mee te applaudisseren want daarvoor twijfel ik te veel. Het voelde wel ongemakkelijk.
Toevallig stond ik tijdens het “netwerken� met een aantal mensen na te kletsen en daar kwam iemand met de opmerking dat er een sfeer is dat kritiek op de zweeftrein in Groningen “not done� is. Dat gevoel had ik tijdens het applaus ook. Op zich is dat natuurlijk een slechte zaak. Het moet mogelijk zijn je mening te uiten en dat hoeft natuurlijk niet onder een pseudoniem. De waarheid ligt zoals altijd in het midden. Als geregistreerd mediator weet ik dat er bij een geschil vaak beide partijen even veel gelijk of ongelijk hebben en dat emotie vaak de oplossing in de weg staat. Vanuit ICT standpunt heb ik een veel grotere sympathie voor de plannen van Wubbo want daar zie ik mogelijkheden voor innovatie voor de regio. Een zweeftrein kan ook veel positieve effecten hebben maar zoals al eerder aangegeven ben ik niet de persoon om daar over te oordelen.
Wat bij mij wel blijft hangen waarom iemand onder een alias stelling neemt tegen de zweeftrein of is kritiek op de zweeftrein toch “not done�?