Menu Sluiten

Maand: april 2005

April 2005

Vrijdag 29 April
Home again
Ook in het laatste hotel lukte het me niet om online te komen. Het hele hotel was wel voorzien van internet op de kamer maar ook hier lukte het me niet. Ik kon hun netwerk niet zien dus ik ga er van uit dat het in hun infrastructuur zat. Een heel aardige juffrouw wilde mijn PC wel even opnieuw inrichten maar dat ging me net even te ver. En om eerlijk te zijn was ik wel toe aan een pilsje om half elf ’s avonds.
Dit stukje tik ik nu in het vliegtuig. Thuis zet ik het wel on-line. De reis zit er dan weer op.
Een week boordevol met indrukken. Het viel me reuze mee. Ik had nooit echt iets met Azie. Amerika ben ik een 6 keer geweest ook de ervaring in Afrika afgelopen februari was erg leuk. Maar ik moet toegeven, ik heb erg genoten van deze trip, uiterst vriendelijke mensen dat wist ik wel uit de verhalen en ik ben ook wel betrokken geweest bij groepen uit China die op bezoek waren in Nederland. Maar nu ik in hun land ben geweest is er ook bijgekomen dat ze goed op weg zijn met de hervormingen en dat men uiterst gemotiveerd is. Ze willen er iets van maken.
Ze zijn ook trots, ze werpen een beetje de schuchtere houding af. De olympische spelen leven er er al erg, een extra motivatie om het land er tip top bij te laten staan. De overheidsbemoeienis is nog overal wel herkenbaar maar het ondernemerschap is zichtbaar aanwezig.
De aantallen blijven imponeren. In Xi’an was er een Hight tech zone van 45 vierkante kilometer. (is dus 4500 hectare) en in zo’n Highttech zone zit dan ook nog eens veel hoogbouw. Ik weet niet hoeveel vierkante kilometer de stad Groningen is maar het zal niet veel meer zijn. Het maakt je erg bescheiden. We hebben er niet zoveel te brengen, wel veel te halen. We zaten daar op een hoog niveau aan tafel, een loco-burgemeester van een stad met 7,3 miljoen inwoners. Ze willen graag banden met ons opbouwen. Volgens mij liggen daar grote kansen. De dreiging komt toch wel, dat is niet tegen te houden. Zeker ook op kennis gaan ze ons links en rechtsvoorbij. Wat dat betreft is het wat mij betreft een begin van een intensievere samenwerking. Zij willen graag de wereld in, Groningen zou wel eens een leuke landingsplaats in Europa kunnen zijn. Ik denk dat we er cultureel gezien ook dichter bij staan dan west Nederland of andere regio’s in Europa die erg beschermend zijn. Alles hebben we op orde, goed vestigingsklimaat, een prima kennisinfrastructuur, een open maatschappij met respect voor anderen. Op dit moment studeren er ook een paar honderd mensen uit China in Groningen.
Wat ook wel leuk is, is bijvoorbeeld het verkeer. Het lijkt erg chaotisch maar als je wat beter kijkt valt het wel mee. Men houdt erg rekening met medeweggebruikers. Met een auto een drukke kruizing oversteken lijkt wel een zelfmoordpoging maar daar is een chauffeur veel meer geconcentreerd op medeweggebruikers. Ze rijden wel de vouwen uit de broek maar remmen wel voor je en daar word ook op vertrouwd. Borden zie je nauwelijks voorrangskruizingen kennen ze nauwelijks. Ik vermoed dat dat gedrag cultureel bepaald is. Maar dat is natuurlijk volkerenkunde van de koude grond dus daar ga ik me ook maar niet verder aan wagen.
In de plannen van het ICT platform voor de komende jaren staat al een poosje studie reizen. Tot nu toe keken we binnen Europa en met een scheef oog naar Amerika. Maar mijn stellige indruk is dat we het de komende jaren uit het oosten kunnen verwachten.
Het zal niet zo lang meer duren of er komt een nieuwe computer met een nieuw besturingssysteem uit het oosten, waarschijnlijk veel zuiniger, lagere kosten, veilig en betrouwbaar. Ik zou wel eens willen weten hoeveel Chinezen er werken bij Microsoft. Die kennis is vrij snel over te brengen. De weerstand tegen Microsoft is nog steeds groeiende.In de eerste Nederlandse krant die we onder ogen kreeg staat dat de Europese gemeenschap de duimschroeven bij Microsoft verder aandraait.
Microsoft zal nog lang de IT wereld voor consumenten bepalen en ze hebben heel veel goede dingen gebracht. Mede door de (de facto) standaardisering, is de wereldwijde uitwisselbaarheid tot stand gekomen. Maar of ze stand houden tegen dit geweld?
In ieder geval hopen we in juni een delegatie ut China te ontvangen en willen we met een groep ICT bedrijven in september naar China te gaan. Deze keer was het nog een ambtelijke delegatie met veel gesprekken met overheden. Ik verwacht veel van de onderlinge contacten tussen de bedrijven.
Naschrift: ik ben weer thuis en blij Aukje en de kinderen weer te zien. Het was wel een vervelende constatering dat de afvoer van het aanrecht verstopt zat. Maar dat is inmiddels ook weer opgelost.
Straks lekker weer op mijn eigen bedje.

Geplaatst om 21:53 | 3 reacties

Woensdag 27 April
Veel en groots
Inmiddels is het de 5e dag van ons bezoek. Het aantal visitekaartjes groeit gestaag. Inmiddels heb ik er een stuk of 30 en we hebben nog een aantal gesprekken te gaan. We zijn nu in de 3e stad van onze reis. Na Beijing en Tianjin zijn we nu in Xian. De “kleinste�van de drie steden. Volgens zeggen heeft Beijing 16 miljoen inwoners, Tianjin 12 miljoen en Xian 7,3 miljoen. Aantallen die je voorstellingsvermogen te boven gaan. Heel Nederland in een stad.
Als je zo’n stad binnenrijdt vallen gelijk de bouwactiviteiten op. Tientallen kranen ook hier weer.
De afgelopen dagen hebben we veel gesprekken gevoerd met bedrijven en overheden. De laatste gesprekken gaan vaak vergezeld van een maaltijd. Allerlei hapjes, soms herkenbaar, vaak ook niet, maar de vogelkopjes en poten zijn wel heel herkenbaar.
Tot nu toe werkte de internet verbinding op de kamer prima maar in dit hotel kost het wat meer moeite. Er moet een ADSL aansluiting op mijn kamer gemaakt worden, het Alcatel kastje op mijn kamer is dezelfde als thuis, alle drie de groene lampjes werken, PC is goed alleen de verbinding doet het niet. De systemengineer is er ook al bij geweest. Lijkt wel knullig maar voorlopig bieden ze het op iedere kamer. In de laatste 2 hotels in Nederland en Duitsland kon het niet. Inmiddels werkt de verbinding dus wel weer. Lag aan het netwerk in het hotel.
We hebben prima gesprekken gevoerd met science parken, en bedrijven terreinen. Vaak is het nog wel verbonden aan de overheid maar meestal zijn ze ook zelfstandig.
Maandag hebben we gesproken over deelname van een aantal bedrijven aan een ICT festival in september. Ze wilden graag dat we een stand of zelfs een paviljoen namen maar het bezoeken door een aantal bedrijven lijkt me op dit moment het meest haalbare.
Gisteren kwamen we op een bedrijven terrein wat bestond uit 2 parken. Park 1 is anderhalf vierkante kilometer groot en park tweeënhalf. Tientallen gebouwen met minimaal 5 bouwlagen nagelnieuw. En er wordt nog volop gebouwd. Ik telde 20 bouwkranen en dat alleen in park 1. En dan voornamelijk ICT gerelateerd. Er zijn nog een aantal van die bedrijven terreinen voor andere sectoren.
Niet alle gesprekken zijn even succesvol. Het laatste gesprek gisteren, de 4e van die dag, was er een met van Mobile China. De mannen spraken geen engels, en de tolk begreep niet waar het over ging, een beetje een bizar gesprek.
Gelukkig hadden we daarna een diner en daana nog een voorsteling van chinese kinderen die op een soort internaat zaten. Fantastisch om te zien, de gedrevenheid de vrolijkheid. Zelden zo genoten van een voorstelling van kinderen tussen de 5 en 7. (Bij Nieko en Gemma was het vroeger ook fantastisch maar ja dat zijn onze eigen kinderen dat is toch anders). Misschien wel tekenend voor de toekomst van dit land. In de steden merk je niet dat je in China zit, het zou Philidelphia, Washinton of San Francisco kunnen zijn. Alleen zijn die wat kleiner. De gedrevenheid en vriendelijkheid van de bewoners ben ik de laatste jaren niet tegengekomen. En wat nog bedreigender is; er staan gebouwen te wachten op Chinezen die in het buitenland hebben gestudeerd of gewerkt om er een eigen bedrijf te beginnen. De eerst tijd wordt dit gratis aangeboden. In het laatst bezocht park zou het gaan om 1100 startende bedrijfjes. Allemaal met recentelijke informatie uit het westen, met westerse methoden en technieken. Daar krijgen we nog wel het nodige mee te stellen. Is het een bedreiging? Jazeker, maar er zijn ook kansen. China wil heel graag samenwerken. Ze zijn trots op de stedenbanden met andere plaatsten in de wereld. De straks 20 jarige stedenband tussen Tianjin en Groningen zou wel eens van grote waarde kunnen zijn. Tianjin wil graag een lokale aanwezigheid hebben in Europa, Groningen is voor hun een logisch plaats. Nu nog zorgen dat wij trots zijn op onze stedenband met Tianjin.
Ik zag dat er in de reakties op deze weblog gesproken wordt van een snoepreisje. Die heb ik in het verleden best wel gehad maar dit is even heftiger, vanmorgen kwart over 5 opgestaan, gevlogen, 3 meetings en een voorstelling verder zit ik nu weer op mijn kamer. Half elf ‘s avonds. Ik ga nog even een pilsje halen met de reisgenoten. Maar morgen is het weer op om kwart voor 7. OK het is uitslapen, normaal sta ik thuis om half 7 op.
Fantastisch wat we meemaken. Maar ik denk niet dat dit vrijblijvend is, hier moeten we (ik) wel wat mee.
De komende weken is er vast meer over te lezen in mijn weblog.
Groeten vanuit een warm Xian (30 graden)

Geplaatst om 16:35 | 2 reacties

Zondag 24 April
Mao en meer.
Inmiddels zitten we dus in China. Een kleine 9 uur vliegen en om eerslijk te zijn, Peking of Beijing is niet zoveel anders dan andere wereldsteden. Nou ja er zijn wel heel veel chinezen maar dat went na een kleine 2 dagen heel snel.
Gisteren een vermoeiende dag gehad, maar één uurtje geslapen in het vliegtuig. 2 uur na aankomst gelijk al een officiële ontvangst door de gemeente. Peking Duck gegeten in een restaurant wat inmiddels 150 jaar oud is. De groten der aarde hebben er gegeten, Bush senior Heath, Nixon, Chirak en nu dus ook Jan Hut, ik hoop dat het voor de rest van het restaurant meer bergopwaarts gaat.
Een erg officieel gebeuren, dik in het pak, veel toasten, toespraken en cadeautjes over en weer. We hadden gehoopt op iets makkelijker acclimatiseren maar dit kon alleen zo gepland worden.
Daarna te voet over het plein van de Hemelse Vrede, een plaats in de wereldgeschiedenis. Wie herinnert zich niet de student die stond voor een tank. Het begin van een omwenteling. Het land is volop in ontwikkeling. (nou ja als je verhalen hoort over het verleden dan was het al een ontwikkeld land). Een grote bouwput, tientallen bouwkranen, veel nieuwe gebouwen en alles uit het westen rukt hier op; de reclame, Mac Donalds en Starbucks. Waar vroeger Peking een fietsstad was domineren nu auto’s het straatbeeld, er worden 1500 nieuwe auto’s per dag verkocht. Veelal aan beginnende autorijders met alle kenmerken van dien.
Gisteravond een bezoek aan een voorstelling Beijing at night. Ook hier duidelijk westerse invloeden. Gemma, onze dochter zit bij een showband, veel dansjes / pasjes van haar groep vertoonden overeenkomsten met deze show. Het zag er fantastisch uit; indrukwekkende muziek, snel en veel afwisseling maar de overeenkomsten waren er ook. De vraag is wie heeft wie geïnspireerd, de westerse dans door de Chinese of toch ook de Chinese door de westerse. Doe er niet veel toe, het begint wel op elkaar te lijken, “one global village� maar of het een verrijking is?
Vandaag hebben we een bezoek gebracht aan de Chinese muur. Heel erg indrukwekkend (en vermoeiend). Volgens de verhalen zijn er 50.000 Chinezen bij om gekomen en de lijken zijn verwerkt in de muur. Wat een werk.
Ondernemerschap zit er ook erg goed in, inmiddels ben ik een paar landen geweest maar zelden zoveel handelsgeest gezien. Ik ben wel 10 keer hetzelfde vrouwtje met hoofddoek tegen gekomen, nou ja ze leken allemaal wel op elkaar.
Daarna wilden we nog graag naar het graf van Mao. Jammer genoeg was die al gesloten. Het risico zit erin dat het graf geruimd wordt, het was een unieke kans om het nog even te zien. Terug in het hotel hebben we nog een poos zitten te praten met 2 mensen die voor ons kunnen bemiddelen tussen vraag en aanbod. Dat is nu nog een vaag verhaal maar wie weet.
Vanavond was het de beurt aan een delegatie van cultuur voor een ontvangst. Voor mij was het even tijd voor mezelf. Ik heb schandelijk een koffie gehaald bij Starbucks en een Big Mac. De Peking Duck was ik al 3 keer tegen gekomen.
Morgen wordt het een belangrijke dag, we gaan praten over een grote ICT beurs in september in Beijing. We proberen er met een groep ICT bedrijven uit het noorden naar toe te gaan. Ongezien heb ik al 2 aanmeldingen, 6 bedrijven of meer zou mooi zijn.
Morgenavond reizen we door naar de eerste zusterstad van Groningen. Ook daar gesprekken met ICT bedrijven. Ik heb maar een zorg: hopelijk spreken ze redelijk engels. Mijn chinees is niet wat het wezen moet en het engels van de Cinezen is vaak ook niks.
Tijd om het bed op te zoeken. Oh ja, online komen is geen enkel probleem, stekker erin en gaan met die banaan. Chatten met onze dochter, bellen, SMS-en, geen enkel probleem. Maar goedkoop hier wat elektronica aanschaffen valt tegen, de prijzen zijn redelijk vergelijkbaar. Misschien zijn de andere steden wat gematigder.
Morgen meer!?

Geplaatst om 16:59 | 6 reacties

Vrijdag 22 April
China here I come
Het is een beetje stil op mijn weblog. Beetje druk. De komende tijd probeer ik wat regelmatiger te posten want vanmiddag vertrek ik voor een week naar China. In tegenstelling tot Afrika hoop ik daar diverse punten te pakken te krijgen waar ik kan uploaden. De Laptop gaat mee. Wel mijn oude bakje want raar genoeg houdt die het nog steeds 4 uur zonder voeding vol. De nieuwe geeft de geest al na een uur.
Ik ben benieuwd of het lukt om te posten. 29 april zijn we er weer. In de eerst volgende bijdrage meer over het doel en de achtergronden van de reis.

Geplaatst om 08:17 | 2 reacties

Woensdag 13 April
PPP
Vanavond werd me een interview afgenomen door milieudefensie. Het ging over Duurzaam ondernemen en de 3 P’s kwamen aan de orde. Mensen die iets met Maatschappelijk Betrokken Ondernemen (MBO) hebben, herkennen vast de 3 P’s. Oftewel People, Profit en Planet.
Een bedrijf wat succesvol wil zijn, moet rekening houden met een aantal aspecten. Naast de winst is zorg voor medewerkers en de maatschappelijke component belangrijk.
Het lijkt wel of winstmaximalisatie het enige is wat telt. Zeker de beloning voor topmanagers krijgt de laatste tijd veel aandacht. Maar er is een onderstroom op gang aan het komen. Bedrijven worden steeds vaker de maat genomen op het gebied van zorg voor medewerkers en of ze wel mogen opereren. Oftewel ze krijgen van de maatschappij een “licence to operate�. Voorbeelden van bedrijven die hun hand overspeelden zijn natuurlijk Shell met het afzinken van de Brend Spar maar van bedrijven die bij de productie kinderarbeid inzetten weten dat dit vaak niet wordt gepikt.
De vraag was: “hoe staat de ICT sector tegenover MBO?� Volgens mij is de P van profit de laatste tijd wel erg dominant geweest, People krijgt de komende tijd weer volop aandacht door de toenemende schaarste naar goede IT-ers. Planet is wat lastiger: Zijn we energiezuinig? Ontwikkelen we voldoende applicaties waar de maatschappij op zit te wachten, of gaan we voor snelle winst met een insluiting van de klant? (in ICT jargon: a customer lock inn) Hoe makkelijk verplaatsen we werk naar lage lonen landen? Verplaatsen we werk naar het economisch centrum van Nederland of hebben we een regionale binding?
De komende tijd zal het leren. Maar met een toenemende vraag naar schaars IT talent hebben bedrijven die MBO hoog in het vaandel hebben staan waarschijnlijk een streepje voor.

Geplaatst om 23:12 | 2 reacties

Woensdag 6 April
Podcasten
De term gebruikte ik al eerder en vervolgens werd ik door Henk beticht van het gebruik van ICT koeterwaals. Vervolgens ging het over de journalistiek waar we als burgers erg tegen moeten opkijken want dat is toch een bijzonder soort mensen, hoogstaand, en ze hebben een alleenrecht op objectieve betrouwbare informatie. Hmmmm……Nou ja, over podcasting. Het is een samenvoeging van de iPod en broadcasting. Oftewel je kunt opnames maken, muziek toevoegen, reportages maken en die vervolgens via internet verspreiden als bijna live radio. Je kan het downloaden en beluistern op het moment dat het je uitkomt. Er is een groeiende groep mensen mee bezig. Op http://nl.wikipedia.org/wiki/Podcasting is er een zeer lezenswaardig stuk te lezen (sorry Henk toch wikipedia.)
Misschien had ik het niet genoemd maar gisteravond mocht ik een presentatie geven aan de plattelandsvrouwen in Langedijke (bij Appelscha) over ons project in Benin in Afrika. Samen met een 14 collega’s heb ik daar een ziekenhuisje opgeknapt. Een erg indrukwekkende ervaring. Vorige week kreeg ik een DVD met 4000 digitale foto’s. Ik kon te kust en te keur om er een leuke presentatie van te maken. Maar al die plaatjes waren toch maar een zwakke weerspiegeling van een intense beleving.
Al bladerend op de DVD kwam ik ook een geluidsbestand tegen die gemaakt was met een MP3 speler. Het was een opname van een zang- en dansgroep die bij ons op het terrein kwam optreden. Spontaan kreeg ik er kippenvel van. Het apparaatje is kleiner dan een luciferdoosje, de kwaliteit was geweldig goed. Afrika was weer even heel dichbij.
Ik kan me levendig voorstellen dat groepen mensen zich bezighouden met podcasten. Welke vorm het aanneemt? De tijd zal het leren.

Geplaatst om 22:46 | 10 reacties