Vandaag was het day after…. De opening kwam vandaag regelmatig langs. Er waren veel telefoontjes van mensen die er geweest waren. Vandaag gaan we op bezoek bij 2 bestuursleden van de stichting Luz de Christo. Eerst was het uitslapen en daarna gingen we met Enrique naar de voet van het Andes. Na de lange reis door Santiago, het blijft een grote stad met 4,7 miljoen inwoners om doorheen te reizen. Aan de rand van de stad kocht Enrique empanada’s. Een tractatie die we aan de oevers van snelstromende rivier op hebben gegeten. Daarna op, reis naar het huis van een van de bestuurleden, Valesta. Het bleek een vakantie huis te zijn en ook haar tweelingzuster Lorreto was aanwezig die ook in het bestuur zit) . Het werd een leuke middag avond waar we zeer gastvrij werden ontvangen met…. empanada’s. De barbeque werd aangestoken en na wat broodjes met worst werden we binnen uitgenodigd waar we een compleet gedekte tafel troffen. De maaltijd werd voortgezet met kippenpoot, aardappels met groente, groententaart, en afgeloten met een heerlijke toetje een vlaai die wel heel erg machtig was.
Om een uur of 8 vertrokken we naar het tehuis Luz de Christo om daar samen met de kinderen “Onze” te eten. Een gewoonte van Chilenen om om 11 uur (onze) vlak voor het slapen te gaan een maaltijd te nuttigen. De kinderen zaten allemaal te stralen. Zelf hadden we na ons maaltijd die middag / avond niet veel ruimte meer over. Sonja Bakker zou vast niet trots op ons zijn geweest.
De kinderen hadden een verrassing voor Oma want die is maandag jarig, ze wordt dan 87. Alleen zijn we er dan niet. Er werd voor haar gezongen, en ze mocht de kaarsjes uitblazen. Een van de jongste kinderen vond dat maar niks, dat had hij graag willen doen. Zelfs een kaarsje apart voor hem mocht niet baten. Heel herkenbaar, dat zijn toch universele dingen over de wereld. Maar fantastisch om te zien hoe de kinderen met elkaar leven. Open en vrolijk met elkaar. Gelet op hun achtergrond en thuissituatie een klein wonder. Dit was ook een goed moment om onze potloden, pennen, gummen en schriften aan te bieden. Jan vertelde het verhaal van de sneeuwvlokjes nog een keer voor de kinderen en gaf een deel van onze presentjes aan Xenema de ‘ mama’ van het huis. Leuk detail, dat we in de hoek van de eetkamer onze Atros Origin vis aan het plafond zagen hangen met een paar kleintjes!!
Onze steun maakt hier echt een verschil.
Ruim over twaalf rolden we ons bed in.