De eerste vakantiedagen zitten erop en de laptop is nauwelijks uit de tas geweest. Maar het is nu weekend en voor mij altijd het moment om mijn weblog bij te werken. Dus even
vanaf een camping in het Zwarte Woud een kleine update. Het uploaden
gaat via een GPRS verbinding. Super traag, het lukt allemaal net.
Tot nu toe heb ik op de campings nog
geen Wifi kunnen ontdekken. Vorig jaar was dat anders bij de campings
aan de Oostzee. (voormalig Oost Duitsland). Daar was het wel maar dat
waren ook pas aangelegde campings.
De afgelopen weken zag ik ergens op TV
een camping eigenaar die draadloos internet aanbiedt als service. In
verleden bood hij het aan tegen betaling maar tegenwoordig gewoon als
basisdienst. Het is een beetje te vergelijken met stroom, water of
sanitair. Er zijn campings waar je moet betalen voor de douches. De 2
campings die we nu hebben gehad bieden het als service aan. Trouwens
de eerste camping aan de Moezel had wel een electriciteitsmeter per
plaats. Die moest worden uitgelezen en handmatig verwerkt. Toch een
beetje raar om anno 2007 nog alles met papier verwerkt te zien
worden. Zelfs het afrekenen was met bonnenboekje en een rekenmachine.
En op de camping stroomkasten met per plaats een electriciteitsmeter.
Die kasten zijn wel demontabel want ’s winter loopt de camping
regelmatig onder water. De laatste keer dat het erg hoog was was in
2001 toen stond er tegen de 3 meter water op de camping.
Het deed me denken aan een bezoek aan
het havengebied in Hamburg waar de omgeving ook berekend was op zo nu
en dan hoog water. Gewoon hoog bouwen en de onderste verdiepingen
waterdicht afsluiten. Dat is goedkoper dan alle dijken ophogen. De
Nederlanders staan bekend om het gevecht met het water maar Duitsers
hebben ook zo hun strubbelingen. Morgen waarschijnlijk een bezoekje
aan Schaffhausen, ook veel water (om over de regen van vanavond maar
te zwijgen)
Gistermorgen zag ik dat mijn bijdrage over digitale levensstijl geplaatst werd op Frankwatching. Een poos geleden deed Jacqueline Fackeldey op Frankwatching een oproep om je digitale levensstijl te delen. Toevallig las ik het artikel als een van de eersten en meldde me aan. Vandaar dat mij de eer te beurt viel om het eerste artikel te plaatsen. Het was leuk om te doen want ik moest op een rijtje zetten welke digitale technieken ik gebruik en waarvoor. Leuk om te doen en ben benieuwd hoe de andere verhalen er uit komen te zien.
Soms krijg ik wel eens reacties van :”Dat je daar zo open in bent.” Mensen begrijpen niet wat webloggers bezig houdt. Waarom neem je de moeite om dat op te schrijven? Misschien iets om eens met Frank Janssen te bespreken. Frank is de initiator achter Frankwatching. Hij is ook begonnen te webloggen terwijl hij een baan had bij TPG post (inmiddels TNT). Van het een kwam het ander en hij werd in Nederland een gerespecteerd webloggen. Ik ontmoette Frank ter voorbereiding van de 2e ISB waar hij als spreker optrad.
Zo nu en dan spreken we elkaar weer even en dat zijn altijd leuke ontmoetingen.
Iets motiveer mensen om te webloggen en misschien wil ik het ook wel niet weten. Want voor mij is het simpel ik kan nog zulke nuttige dingen doen (hoe groot of klein dan ook) Als niemand er iets van merkt had ik het niet hoeven doen. Door de weblog kan ik er in ieder geval over schrijven en als niemand het leest, ook goed dan stop ik vanzelf. Maar iedere maand zijn er 2000 unieke bezoekers op mijn weblog. Rond de 150 per dag. De feedback die ik terugkrijg zijn bijna allemaal positief. In het begin waren er veel negatieve reakties, die zijn nu opgedroogd. Op zich is het ook simpel, als je het niks vindt moet je niet meer komen 🙂
Er is nog zoveel te verellen. Op dit moment lees ik het boek “Ik ging weg bij Microsoft om de wereld te verbeteren”van John Wood. Een prachtig mooi verhaal hoe iemand gegrepen wordt door de ongelijkheid in de wereld en er iets aan gaat doen. De parallellen tussen de organisatie “Room to Read” en de stichting derdewereldfonds (waar van ik in het bestuur zit) zijn overduidelijk. Maar wat opereren we dan op kleine schaal. Aan de andere kant hebben we bij het Derde Wereld Fonds 1100 collega’s die maandelijks bijdragen. En we steunen 12 tot 15 projecten per jaar. Het boek van John Wood is echt een aanrader. Het boek zelf wordt mijn eerste donatie aan bookcrossing. Dat is natuurlijk helemaal een prachtig idee: dat boek te laten rouleren over de wereld (in ieder geval door Nederland) . Zo hoort het ook boeken moeten gelezen worden dus zo veel mogelijk rouleren. Ik hoop binnenkort de voortgang van de zwerftocht van dit boek hier te kunnen melden.
Deze week kwamen veel aspecten van de IT voorbij. De viering van het bereiken van het hoogste punt van het Eemsdelta datacenter, een gesprek met de ICT vereniging, een bezoek aan de Cave bij de universiteit en de zomerbijeenkomst van het ICT Platform.
Het bereiken van het hoogste punt van het Eemsdelta Datacenter is op zich wel een kunst want hoe bepaal je bij een gebouw van 4 voetbalvelden oppervlakte het hoogste punt? Wat een gebouw!! Ergens in de hoek van het gebouw werd het bereiken van het hoogste punt gevierd. Gelukkig staat er tegenwoordig gewoon in de krant dat het gaat om het gebouw waar Google het grootste deel van gaat huren. Bij hete eerste Google gebouw in Groningen wilden ze er geen bekendheid aan geven maar op de site van Google was al een poos geleden te zien dat Google medewerkers zocht voor het datacentrum op het Zernike terrein in Groningen.
Ik ben even stiekem om de hoek wezen kijken en telde 27 generatoren voor de noodstroom. Een stukje kleiner per stuk dan die in Groningen maar daar hebben ze er maar 7 volgens mij. Logisch dat ze die centra vlak bij de elektriciteitscentrales willen hebben want het zijn echte energie slok-ops.Foto’s van het gebeuren zijn gemaakt door Koos Boertjens en die zijn te bewonderen via: http://www.bouweemshaven.nl/20070703tcnsigeemsdelta/ Je praat in het geval over veel heel veel IT.
Ergens anders in de week hadden Jaap van der Graaf en ik een gesprek met Erik Koorman, voorzitter van de ICT Vereniging Noord Nederland. In het verleden kwam ik Ate van der Meer de voorganger van Erik ook regelmatig tegen. We hebben het gehad over de raakvlakken en de samenwerking. Raakvlakken zijn er veel. Immers is het ICT Platform er voor iedereen dus ook voor de leden van de ICT vereniging. Maar het ICT Platform is breder. Daar waar de vereniging zich richt op ICT MKB bedrijven met de hoofdvestiging in het noorden zie je bij het platform alle ICT bedriiven, ICT onderwijs en overheid opduiken. We hebben als ICT Platform er veel baat bij dat er een bloeiende ICT vereniging is. Want contact houden met alle ICT MKB bedrijven is een klus op zich. Het was een leuk gesprek en wat ons betreft krijgt het zeker een vervolg.
Het heeft er alle schijn van dat er eind dit jaar een voorstel wordt ingediend in het Kaderprogramma 7 van de Europese Unie. We zijn met Offis uit Oldenburg aardig op weg. Rond de IJkdijk gaat het zeker gebeuren, maar ook uit de hoek van energie en Kunstmatige Intelligentie is er wat te verwachten. Niet dat we dat als Platform doen maar zijdelings zijn we er wel zo nu en dan bij betrokken. Zo brachten we samen met Matthias uit Oldenburg een bezoekje aan de Cave. Het blijft iedere keer een belevenis om door muren te lopen of te zweven. IT op een heel andere manier ingezet.
