Na een poosje over de lokale media nu maar weer eens over ICT. Ik kreeg vandaag Computable in de bus een vakblad voor ICT-ers en ik lees daarin altijd met veel genoegen de collumn van Jacob Spoelstra. Hij is ICT-er en stand up comedian. Hij neemt het spotje van Logica op de hak. Die hebben een spotje gemaakt waarin ze tegen de klant en strijde trekken ehm, tegen projecten.
[youtube vv07x66wZcE]
Nou ja je krijgt wel bepaald personeel op deze manier. Want niet iedereen voelt zich geroepen om duurzame Business Value te creeren. Nu is volgens Logica het spotje niet bedoeld om te werven maar om bekendheid te generen onder ict-managers. Toch raar dat het spotje dan wel onder www.logica.nl/carriere te vinden is.
Jacob sluit af met de opmerking dat het vervolg natuurlijk een spotje wordt met een andere scene uit Braveheart waar de krijgers hun blote kont tonen aan de tegenstanders. Want als je dan toch aan je klanten wilt uitleggen wat je doet is dit een mooie scène.
Wat dat betreft lijken grote ICT bedrijven misschien wel op grote financiele instellingen. Het grote verschil is dat er nog heel veel middelgrote en kleine bedrijven in de ICT zijn. In de financiele wereld zijn die er nauwelijks meer. Ergens zag ik een documentaire waar iemand suggereerde dat eerst de grote financiele bolwerken afgebroken moeten worden tot een iets overzichtelijk formaat. Tot die tijd zullen er injecties in moeten want zelf zullen die bedrijven niet in staat zijn zich te genezen. Natuurlijk kan ik dat niet overzien maar mijn gevoel zegt dat er wel eens een kern van waarheid in kan zitten.
OK genoeg geschreven op ten strijde tegen de klanten eh projecten op zoek naar Business Value.
Gisteravond hadden we onze 2e sessie van de keukentafelgesprekken. Die organiseren we vanuit de vereniging voor dorpsbelangen om meer informatie van de bewoners te krijgen over wat er leeft bij de inwoners. Maar ook om zelf na te denken over de toekomst van ons dorp. Iets wat de gemeente Leek lang heeft tegen gehouden. Waarom weten we niet maar het maken van een dorpsvisie werd niet gestimuleerd of gewaardeerd.
Gelukkig zijn ze op dat standpunt terug gekomen en inmiddels zeggen ze dat het belangrijk is dat we komen met een dorpsvisie. Er is zelfs een buget beschikbaar gesteld voor de ondersteuning van de vereniging van Groninger dorpen. We krijgen tijdens de keukentafel gesprekken dan ook regelmatig de vraag of het wel nut heeft. En eerlijk gezegd weet ik dat natuurlijk niet echt. De gemeente Leek ligt in financieel zwaar weer en ze hebben grondaankopen gedaan, die zullen ze te gelde willen maken. Daarnaast zitten ze nog met een regiovisie samen met Noordenveld waar een bouwopgave ligt die wel in een heel vreemd daglicht komt te staan met de huidige financiele crisis en de stagnerende huizenmarkt. Dus hoe groot onze invloed is, is nog niet in te schatten. De stedebouwkundige is wel bij ons langs geweest en hij heeft zijn plannen aangepast op wat hij hoorde van bewoners. Vanmiddag is er weer een presentatie van de stedebouwkundige. Ik ben benieuwd.
Toch bleek gisteravond dat er wel een nut en noodzaak is voor een dorpsvisie. Er deden een paar jongeren mee en die willen graag blijven wonen op het dorp en volgens hen is er een wachtlijst van 2 jaar om een woning te kunnen huren. Het is ongeveer 25 jaar geleden dat er huurwoningen zijn gebouwd. (OK er is wel gebouwd voor bejaarden maar daar is de jeugd niet mee geholpen) Er is dus nog een kloof te overbruggen voor de starters. Jongeren die echt op zichzelf willen wonen worden dus gedwongen het dorp te verlaten. Waarmee dus ook een stukje toekomst verdwijnt.
Dit was maar een van de vele besproken punten er is een scala voorbij gekomen. Leefbaarheid, natuurlijk de sportvoorzieningen, verkeersveiligheid, het komt allemaal voorbij. Dorpsgenoten hebben nog de gelegenheid om volgende week dinsdag en woensdagavond mee te kunnen denken over de toekomst van onze eigen leefomgeving. Alle deelnemers zijn uitermate positief en het zijn erg leuke gesprekken. En of het effect heeft? Ik denk het wel. Misschien hebben we minder invloed dan we willen maar we weten veel beter wat we willen. We kunnen veel dingen zelf in gang zetten en dat alleen al is pure winst. Want als het moet staan we zo weer met honderd mensen een Bult spektakel te organiseren, een feestweek die klinkt als een klok of als we het ergens niet mee eens zijn op het gemeentehuis om ons te laten horen.
Of ergens zoals ik in één van de reakties las: proud to be a Zeumhuuster! Zo is het maar net.
De wereld is plat aan het worden. Nieuws bereikt in no time alle uithoeken van de wereld en vanuit alle hoeken van de wereld kan je contact houden met de rest. Waar in het verleden dure telefoon verbindingen of satellietverbindingen nodig waren, kan het tegenwoordig met een mobieltje en internet.
Voor veel mensen houdt dit in dat ze zich steeds meer en meer terugtrekken op hun eigen stukje privé. Het is te merken bij ons het dorp waar nog wel veel saamhorigheid is maar ook steeds meer en meer mensen komen die er komen voor de rust. Ze willen eigenlijk weinig met het dorp zelf van doen willen hebben. Dat is natuurlijk ieders goed recht maar aan de andere kant is er wel zo iets als inburgeren ook in een dorp. De noaberplicht is allang niet meer zo gewoon als het altijd was.
Toch geldt ook hier wel een vorm van Maatschappelijk Verantwoord Omgaan met de omgeving. Een beetje een vrije vertaling van maatschappelijk verantwoord ondernemen. Want het gaat natuurlijk niet alleen om het ondernemen maar ook hoe je met elkaar omgaat. Vorige week gebruikte iemand de uitdrukking LVO in dit geval staat het voor Lokaal Verantwoord Ondernemen. Want natuurlijk is het goed om te denken aan milieu, het behoud van het regenwoud, of bestrijding van de armoe. Maar het gaat ook om wat je doet in je eigen omgeving.
Leuk dat je werkt bij een global company. Veel van die bedrijven huldigden de kreet "Think Global, act Local". Nu moet ik zeggen dat act local dan vaak vertaald wordt met lokaal geld verdienen. Veel van die bedrijven heb ik nog nooit een lokale voetbalclub zien sponsoren, een museum of een school. Want ze zijn immers een Global Player.
Maar "local" is er wel een hoop te doen. In mijn kleine wereldje verbaas ik me over het werk dat er is veel verzet door de loop van de jaren. Het dorp waar ik woon (al mijn hele leven) is ontgonnen door mensenhanden. En dan nog niet eens zo lang geleden, 100 jaar. Kanalen zijn gegraven met de schop. Tegenwoordig onvoorstelbaar. Veel van die kanalen zijn ook alweer dichtgegooid vaak jaren later met vrachtauto’s en kranen. De omgeving waar ik woon heeft veel kenmerken van vroeger maar het is onvoorstelbaar dat veel van die gebieden al 2 of 3 keer op de schop zijn geweest.
Maar het kan nog gekker, bedrijven waar men 10 jaar geleden nog nooit van had gehoord komen, kopen bedrijven op. Beinvloeden soms het leven van duizenden mensen en trekken vervolgens weer weg. Ze handelen in Eikeltjes (zie ook een eerdere post).
Het is niet onvoorstelbaar dat bedrijven en mensen in de toekomst de vraag gesteld wordt: And so, my corporate company: ask not what your local community can do for you—ask what you can do for your local society. Vrij naar de inauguratie rede van JFK. Gisteren was er weer zo’n kenmerken moment in de geschiedenis van Amerika.
Gisteren en vandaag stonden in het teken van Netwerken. Gisteravond was er weer een bijeenkomst van Netwerk Noorderlicht. Een Netwerkorganisatie van voornamelijk ZZP-ers die regelmatig bij elkaar komen om ervaringen uit te wisselen, kennis te delen en te netwerken. Soms worden er ook wel opdrachten besproken of doorgeschoven naar een "collega ZZP-er" Oftewel zakendoen mag wel maar staat niet centraal. Het Netwerk Noorderlicht is nog redelijk onzichtbaar en dat is ook redelijk bewust. Maar er is ook niks op tegen om te vermelden dat je deel uitmaakt van Netwerk Noorderlicht. Je bent dan wel zelfstanding zonder Personeel maar ik kan wel terugvallen op een grote groep bedrijfskundigen die hetzelfde vak beoefenen. Dus er is eenvoudig een backup te organiseren.
Netwerk Noorderlicht is voor mij een warm nest. Veel mensen met dezelfde insteek. De club heeft geen formele organisatie. Ieder betaald zijn eigen eten en drinken en er zijn geen verplichtingen of het moet al zijn dat er wel van je verwacht wordt mee te doen. Laat je meerdere keren verstek gaan bij bijeenkomsten dan val je van de lijst.Ik heb wel genoten gisteravond.
Vandaag was ik te gast bij de Netwerkbus. Inmiddels was het mijn 3e tocht en ik vind het nog steeds een ijzersterk concept. Je stapt met een aantal mensen in een bus en gaat naar een beurs of congres. De reis wordt gebruikt om te netwerken . Dat levert fantastisch leuke gesprekken op en de beurs en het congres lijkt bijna bijzaak te worden.
Vandaag ging de reis naar Den Bosch om de beurs Facilitair te bezoeken.Gisteren ging er ook al een bus en vandaag waren er zelfs 3 bussen. 1 uit Emmen en 2 uit Groningen. Leuk. De dag wordt door een aantal bedrijven en de sponsoren vandaag waren: GAG Benelux, Palmberg / Kantoor Projecten en Donker Asito. We hadden een ontvangst op de stands van de sponsoren en we mochten op de stand van Donker een heel bijzondere ervaring ondergaan.: Tree huggen. Nooit geweten dat er zo iets in mij school.
Maurice, Manorn en Jannie, bedankt voor de leuke dag het was weer "top" verzorgd.
Morgen weer een redelijk normale dag. Even genoeg genetwerkt.
Gisteren was de bijeenkomst van de noordelijke perssocieteit. Burgemeester Jacques Wallage gaf zijn visie op de situatie waarin het Dagblad van het Noorden zich bevindt. Een messcherp verhaal waarin hij zijn zorg uitsprak. Gijs Lensink van het dagblad mocht hier op reageren en eigenlijk viel me dat een beetje tegen. Hij kon zich in de punten van Wallage wel vinden de enige toevoeging die hij had was dat een belangrijke bron van inkomsten niet vermeld werden: de familieberichten. Oei een teer onderwerp want als je als regio blad dat ziet als een van je belangrijkste inkomsten dan ziet het er zorgelijk uit. Met name oudere mensen lezen dit. Het gaat niet goed en er zal iets moeten gebeuren om het tij te keren. Dat is duidelijk. Ik had een knetterende discussie verwacht. Het verhaal van Wallage gaf daar alle aanleiding voor. Het enige wat knetterde was de geluidsinstallatie, die knetterde, bromde en knalde. Misschien gaf die wel het gevoel van een aantal bezoekers weer. Terug naar de inhoud: 4000 mensen zeiden vorig jaar hun abonnement op, Teruglopende advertentie opbrengsten, de "haasjes" waren wel heel erg snel verdwenen. Kortom het dagblad ligt in slecht weer.
Naast alle analyses over hoe het zo komt werd er ook gezocht naar oplossingen. Volgens Wallage zijn er 3 mogelijkheden: de charitatieve (leven van gulle gevers), de diversificatie of globaliseren (een wereldspeler worden). Logisch dat diversificatie er uit kwam toevallig het spoor waar het DvhN op zit. Een logische stap is dan kijken naar samenwerking tussen RTV Noord en het DvhN. Die suggestie werd in de uitnodiging gewekt. Of nog logischer tussen andere Noordelijke bladen en het Dagblad. Ik geloof daar niet in. Ja het kan het bedrijf NDC wel overeind houden, gesposorde bijlages over wonen uitbrengen met ondersteunende beurzen. Een radiozender exploiteren, en fitnessprogramma’s begeleiden. Maar daar heb ik natuurlijk geen dagblad voor nodig. Het gaat mij om nieuws uit de regio en daar verzaken ze . En dat is niets nieuws Catthy gaf daar gisteren al een mooie voorzet als reactie op mijn vorige posting:
Het om zeep helpen van regionaal nieuws is jaren geleden al ingezet door het dagblad.
Nadat ze de Leekster en Midweek overnamen hebben ze daar heel bewust een sterfhuisconstructie van gemaakt. Wij hebben als redactie jaren tegen gesputtert en alles op alles gezet om de Leekster Courant, de nieuwsvoorziening van het Westerkwartier , overeind te houden. Betaalde abbonnees genoeg, advertenties genoeg. Winst genoeg maar willens en wetens moesten we verdwijnen.
En dat eeuwige geneuzel over onafhankelijkheid. Het verslag van de bijeenkomst is wel erg pro dagblad. Nergens in het stukje is de zorg te lezen dat zo duidelijk aan de orde kwam. Als het over ieder ander bedrijf zou gaan weet ik wel wat de kop zou zijn: duizenden abonnees zeggen abonnement op. Of dramatische ontwikkelingen bij het Dagblad, 5 voor 12 bij de regionale bladen. Maar nee er is gewoon een kop over het innovatiefonds.
Ik stond samen nog even met Lykle de Vries na te kletsen. Ik denk dat we wel wat tips hebben voor het Dagblad. Maar tot nu toe reageren ze niet. Oh ja, mij digitale iditi krijg ik nu eindelijk na 4 maanden wel weer goed aangeleverd. Maar niemand die daar op terugkomt ik heb er wel al die tijd voor betaald.
Voor alle duidelijkheid het laatste wat ik wil is het verdwijnen van het dagblad. Dan is het wel raar om te horen dat iemand van die organisatie volkomen emotieloos zegt (naam ben ik even kwijt): Als er te weinig klanten zijn moet je stoppen. Huh?
Even weer voldoende over het dagblad. Of ik moet van die kant al iets horen.
