Menu Sluiten

Maand: oktober 2009

Home again in piepklein dorpje

We zijn weer thuis. We hebben een fantastisch leuke week gehad. Veel gereden en gezien. We zijn voornamelijk in Arizona geweest, Grand Canyon stuk route 66 en natuurlijk ook even in Las Vegas geweest. De conclusie van dat bezoek is dat we het maar gewoon eerlijk gaan verdienen want de $ 20  die we hebben vergokt gaf ons we wat vertier maar dat was het dan ook.

Terug naar Zevenhuizen wat grotendeels voorzien is van Windows 7 van Microsoft. Leuk natuurlijk en ik baalde ook wel toen ik de week voorafgaand aan ons vertrek hoorde dat Zevenhuizen uitgerust zou gaan worden met Windows 7 tijdens onze afwezigheid. Het was erg geslaagd als ik geluiden mag geloven. Ik ben wel benieuwd of de dorpsgenoten uit de voeten kunnen met de engelse versie.

Daarnaast heb ik nogal wat storende dingen gezien. De uitreiking zou eerst plaats vinden in het Wiekhuus, maar het werd in het Herormd Verenigingsgebouw waarna Microsoft zelf in de perspublicaties steeds sprak over het Wiekhuus.

Het gratis huis aan huisblad "de Krant" had er ook een artikel over. Een passage:

De presentatie – de primeur voor Nederland- van zaterdag vond plaats in het Hervormd Verenigingsgebouw. In 2000 startte Microsoft met de planning voor de opvolger van Windows XP en zijn servervariant Windows Server 2003 onder de codenaam Blackcomb. De introductie van de nieuwe versie stond gepland voor 2005. Belangrijke nieuwe functies stonden gepland voor Blackcomb, zoals een verbeterde zoekfunctie voor het zoeken van bestanden en een geavanceerd opslagsysteem, waar de nieuwe zoekfunctie een onderdeel van was. Een nieuwe functie genoemd door Bill Gates was een tekstvak dat de zin herkent tijdens het typen.
Later werd Blackcomb vertraagd en het werd een tussenversie met codenaam Longhorn. Longhorn mest in 20-03 verschijnen. In het midden van 2003 bevatte Longhorn sommige functies uit Blackcomb, zoals WinFS, de Windows Desktop Manager en nieuwe versies van systeembestanden gebouwd op hey NET.framwork. . Na de Summer of Worms van 2003, waarin drie grote virussen – Blaster, Sobig en Welchia — in korte tijd hadden ingebroken in Windows-besturingssystemen, wijzigde Microsoft zijn ontwikkelingsprioriteiten. Sommige functies in Longhorn werden onderdeel van nieuwe servicepacks voor Windows XP en Windows Server 2003, zoals veel beveiligingsverbeteringen. De bouw aan Longhorn werd in 2004 nogmaals omgegooid, omdat de kwaliteit van de code niet voldoende was. Hierdoor waren nieuwe functies, zoals WinFS, Next-Generation Secure Computing Base en andere nog niet klaar voor introductie, en verschenen niet in Longhorn toen het werd geïntroduceerd als Windows Vista en Windows Server 2008. Begin 2006 werd bekend dat Blackcomb hernoemd werd naar Windows 7, een naam die daarvoor al door sommige bronnen genoemd werd. Op 13 oktober 2008 werd door Mike Nash, Corporate Vice President van Windows Product Management bij Microsoft, via het Windows Vista Team Blog bekendgemaakt dat Windows 7 niet alleen de codenaam is van de opvolger van Windows Vista, maar ook de officiële naam is. Zevenhuizen weet dat inmiddels ook!

Ik denk niet dat de gemiddelde 7huuster dit begrijpt. Toen ik een aankondiging op de site van het dorp zetten met een logo van Windows 7 van Internet gepluk,t kreeg ik gelijk een mailtje dat ik dat logo niet meer mocht gebruiken. Ergens anders las ik dat 7huizen representatief is voor een gemiddelde Nederlandse gebruiker en dat ze het gebruik willen gaan volgen.  Of we daar zo blij mee moeten zijn…. en eigenlijk geloof ik het ook niet.

Terug naar de publiciteit want dat kunnen ze goed bij bij Microsoft (of eigenlijk bij Guidion die de campagne runde). Wat me wel stoorde is dat ze het steeds hebben over het piepkleine dorpje Zevenhuizen. OK we zijn niet groot maar met 2800 inwoners nou ook weer niet piepklein. Communicatief gezien ook niet sterk lijkt me. Het klinkt beter dat je een heel dorp voorziet van gratis software dan het uitdeelt in een piepklein dorpje. Dat was ook wel te lezen in de commentaren.

Dat het met dat piepklein dorpje wel meevalt bleek maar weer eens op onze terugvlucht.

Kwam bij de terugvlucht uit Chicago naast een leuke jonge dame te zitten die werkte als trainster paardrijden en op weg was naar een conferentie in Nederland Ze verbleef die week bij een paardenbedrijf 150 kilometer ten noorden van Amsterdam: Ze kon alleen niet op de naam komen.Groningen, nee Leeuwarden: nee. Zwolle: Nee. Ehm Deventer dan. Nou zo klonk het wel ongeveer volgens haar. 

Even later kwam ze met een papiertje weer naast me zitten ze had even haar reispartner gevraagd. Op dat papiertje stond ZEVENHUIZEN. Hoe gek kan je het krijgen. Ze verblijft op dit moment bij Jan Brouwer bij ons op het dorp. Jan woont 2 kilometer bij ons vandaan in het piepkleine dorpje Zevenhuizen maar heeft inmiddels wel een grote naam in Amerika. Geen wonder dat Microsoft Zevenhuizen had uitgezocht. Of zou het komen omdat ik ooit een Steve Ballmer CEO van Microsoft sprak en met hem had over dat ik in een gebied woon die redelijk representatief is voor de wereld. (ik bedoelde toen het noorden). Nou nee natuurlijk niet, gewoon toeval.

Fat Boys

We zijn 3 dagen onderweg en er begint een ritme te onstaan. ‘s Morgens Amerikaans ontbijt, uitchecken, bagage in de tassen proppen, The Fat Boys starten en hup on the road. Fantastische indrukwekkende omgevingen trekken aan ons voorbij. Het is alsof we in een schilderij rijden.  we hebben al een paar Nationale parken gehad met als grootste de Grand Canyon maar we waren het er over eens: Zions park was veruit het mooist. Geweldige rotspartijen. We konden geen gebruik maken van de tours met bussen maar in het informatie centrum zag het er prachtig uit.
Dat gevoel hebben we wel vaker. Hier motorrijden is fantastisch, de ruimte, de brede wegen en natuurlijk genieten van het samen optrekken. De brede greinzen passen sams niet in de helm. Maar soms wil je ook wel eens even die andere toeristische pet opzetten. Met een waterfiets onder een stuwdam, een wandeling naar the weeping rocks of raften op de Colorado. Maar we kwamen motorrijden en natuurlijk is dat geweldig. Ook hier groeten motorrijders elkaar maar dat is hier toch iets anders want op sommige stukken is er weinig tot geen verkeer en als dat dan een motor is is dat groeten wel bijzonder.
Na een dag toeren met veel stops komen we bij het hotel aan die we de avond ervoor hebben geboekt. Werkt fantastisch. Behalve als het hotel niet de beloofde Fast Internetverbinding heeft. Want het is wel relaxed als je weet dat er ergens een bed voor je staat. (of in ons geval de 2 queen sized bedden.) We hebben tot nu toe geweldige hotels gehad met veel ruimte keurig net. Maar dat hadden we al begrepen van eerdere gasten. En met de lage dollar een genot want we hebben nog geen hotel gehad duurder dan € 50,- voor ons 2-en inclusief ontbijt.
Na het boeken van het hotel op zoek naar een hapje eten. Gisteren gegeten bij Pizza Hut wat anders. 🙂
Nog even ons verbazen over de Amerikaase TV en dan op een oor want slapen na een dag toeren in de warmte gaat prima.
We hebben nog een stuk route 66 te gaan, een bezoek aan Las Vegas en ook nog even naar de zuidkant van de Grand Canyon.
 

route 66

Het is ruim 10 jaar geleden dat ik met Nieko afsprak om een week op motor te gaan rijden in Amerika. En omdat hij klaar is met zijn studie is het een mooi moment om op pad te gaan. Deze blog komt dus uit Phoenix waar twee motoren stonden te wachten. Natuurlijk zijn dat Harleys want om hier op een japanner te gaan rijden, dat doe je niet.

Reizen naar Amerika is een echte beleving. Het is omgeven met beveiligingsmaatregelen en die moet je erg serieus nemen. Maarin hoever het effectief is???
Een tussenstop in Chicago leverde gelijk een mooie situatie op. Toen we even een drankje kochten, moesten we ons allebij legitimeren. Alsof ik er uit zie als jonger dan 21. Vermakelijk te zien toen een Schot van een jaar of vijftig 5 pilsjes kwam halen. Dat kon niet want alle 5 moesten ze zich legitimeren. De bar was eens betrapt op het schenken van alcohol aan iemand onder 21 en als dat nog eens gebeurd dan raken ze hun vergunning kwijt.

Even terug naar de Harleys, 2 Fat Boys. Wat een belevenis om daar op te rijden. Als we samen optrekken na een kruizing worden de zuigerslagen er uit gehamerd. Een genot op op te rijden.

We rijden van hotel naar hotel. Steeds een dag voor aankomst via internet geboekt. Over het algemeen is boeken via internet goedkoper. Vanmiddag liep een reiziger boos de lobby van een hotel uit om via z’n mobiel te reserveren. Dat scheelde 10 dollar. Rare jongens die Amerikanen. (hmm misschien had het ook een Nederlander kunen zijn)

SPAM!!!!!!!

Het zal niemand ontgaan zijn dat er per 1 oktober een nieuwe wet van kracht is die spammen naar bedrijven verbiedt. Naar prive personen was het altijd al verboden maar nu mag het ook niet meer naar info@bedrijf.nl.

Zoals het het een goed Nederlander betaamt gaan we dan nog even snel de laatste week van september een mail sturen aan alle mensen waarvan we maar een mailadres kunnen vinden. Daarin stel je de vraag: wil je nieuwsbrieven van ons blijven ontvangen schrijf je dan in in ons bestand. Eigenlijk zo fout als het ook maar even kan. Want veel van die mail kwam op mijn prive mail adres wat dus al vijf jaar lang niet mocht.

Zo ook een advocaten kantoor in Groningen die zich profileert met een specialisatie in Intellectueel eigendom en juridische aspecten van ICT. Ik kreeg op 30 september een reclame mail met daarin de oproep om me in of uit te schrijven. En natuurlijk de uitleg dat het vanaf 1 oktober niet meer mag naar bedrijven en dat het mogelijk moet zijn eenvoudig uit te schrijven. Saillant detail is wel dat de mogelijkheid om uit te schrijven er niet is. Wel ergens in de tekst van het openingsartikel maar niet in de header of footer. Wel staat er prominent in de header 2 keer dat je je kunt aanmelden en je kunt het ook nog afdrukken. Handig om deze misser in te lijsten.

De afgelopen week heb ik denk ik ruim twintig van dit soort mailtjes gekregen. Waarschijnlijk veel meer maar die zijn blijven hangen in het spamfilter. Het wordt dus lastiger om koud te acquireren. Ik kan me de verleiding dus wel indenken. 

Een goede nieuwsbrief applicatie moet beschikken over een opt-in en een op-out mogelijkheid. Een ontvanger moet altijd bewust zich aanmelden. Het kan dus niet zo zijn dat een bedrijf adressen importeert die vervolgen gemaild worden, er zit altijd de stap tussen. U bent ingeschreven in het bestand wilt u dit? (anders zouden derden mensen kunnen aanmelden.) Doet een klant niets dan krijgt hij de mailing ook niet.

Op deze manier bevat een bestand altijd mail adressen van mensen die de mailing bewust wel willen ontvangen. Eigenlijk super handig voor de maker van de nieuwsbrief want het verloop in de inschrijvingen  zegt iets over de betrokkenheid van klanten. En er hoeft nauwelijks tijd aanbesteed te worden qua onderhoud. Het bestand muteert vanzelf. Op één punt moet er nog wel iets worden gedaan. Het handmatig verwijderen. In het geval mensen een andere baan krijgen en het mailadres komt te vervallen die moeten nog wel handmatig verwijderd worden. Of als mensen komen te overlijden. De rest van de uitschrijvingen gaat automatisch tenminste als die mogelijkheid prominent aanwezig is en niet weggestopt.Maar dat zou je niet moeten willen want dat levert ergenis op bij klanten en de mondige klant tegenwoordig gaat op zoek naar een mogelijkheid zijn ongenoegen te uiten. Wat dat betreft is de klant mondiger geworden en dat is maar goed ook.