De afgelopen week kregen we de sleutel van onze nieuwe woning. Hoewel nieuw? Uit 1930! We hadden het graag eerder dan 1 december en de verkopers ook. Dus waarom ook niet? We zullen de tijd nog hard nodig hebben op op 1 mei er goed te kunnen wonen. We hebben de bank behoorlijk achter de broek moeten zitten en zelfs toen alles klaar was zetten ze het toch nog op 1 december. Toch maar weer eens gebeld en het kon toen opeens wel eerder. Rare mensen daar bij de bank.
We hebben de eerste 2 klusdagen achter de rug en dat is mooi meegenomen. Nu hebben we al 2 keer eerder stevig verbouwd en de eerste weken na ons trouwen woonden we ook erg primitief, de WC was achter een gordijn. Dat is inmiddels 30 jaar geleden en inmiddels zijn we met ons 4-en maar de afgelopen 2 dagen zijn we heerlijk mer z’n 4-en aan het slopen geweest.
Het is een prachtig huis in het midden van het dorp. Erg karakteristiek. Mensen feliciteren ons met de aankoop van het mooiste huis van het dorp. Nu is daar op dit moment wel wat aan af te dingen. Het heeft lang leeg gestaan en de afgelopen jaren is er nauwelijks onderhoud gepleegd.
We zijn er wel een beetje bijzonder aangekomen want eerst hadden we ons oog laten vallen op een boerderij in het midden van het dorp. De makelaar gebeld, bezichtigd en eigenlijk waren we er wel uit: dit moest het worden. Maar die verbouw was een paar maatjes groter dan waar we nu mee begonnen zijn. De makelaar gebeld met de mededeling dat we serieus belangstellend waren maar dat we eerst moesten rekenen wat de verbouw zou gaan kosten. Dat duurde even en tussentijds de makelaar nog maar eens gebeld en verteld dat we nog tijd nodig hadden. "Neem gerust de tijd" was zijn opmerking. De aannemer is voor ons aan het berekenen geslagen. Toen we klaar waren met de cijfers belde ik trots de makelaar om een bod uit te brengen. Groot was de teleurstelling dat hij niet meer "vrij was". Toen ik zei dat ik even een telefoontje in dat geval had verwacht kreeg ik de opmerking "daar kunnen we niet aan beginnen". En hij voelde zich niet gebonden want we hadden immers geen bod uitgebracht.. Het was wel een echte NVM Makelaar dus zal dat ongetwijfeld helemaal kloppen. Maar netjes is het niet. Het gaat waarschijnlijk nog te goed bij de NVM.
Zo kwamen we dus terecht bij onze nieuwe woning want het idee om te verhuizen naar het dorp was inmiddels erg reeel geworden De aankoop liep soepel, Het huis stond al lang heel lang te koop. Dezelfde dag van de formele aankoop verkochten we ook onze huidige woning via dezelfde makelaar. (deze keer geen MVN) Heel plezierig, we hadden ook niet hoog ingezet.De kopers van ons huis waren gelijk enthousiast. We zijn erg blij dat zij het gekocht hebben. We gunnen ze het ook.
Ik mocht ooit eens in Amerika mee met vrienden bij de bezichtiging van een woning. Ik kreeg erg op mijn hart gedrukt erg positief te zijn want als je een woning afkraakt is het maar de vraag of het je gegund krijgt. Voor ons was het ook erg belangrijk om ons huis te verkopen aan mensen die hetzelfde voelen bij het plekje waar we 25 jaar met heel veel plezier hebben gewoond.
Klussen dus. De afval container is voor de helft vol en langzamerhand komen de geheimen van het huis boven. De (lege) kluis onder de trap. Het fototoestel achter de keukenkasten de elektrische installatie die mee is gegroeid door de tijd. Ergens binnen in een buis was een draad keurig aan elkaar gezet Een oplossing absoluut niet volgen de voorschriften NEN 1010 maar het werkt er niet minder om. De leuke oplossing om de afvoer van de WC buitenom te leggen als een Centre de Pompidou doet het ook altijd goed bij de bezichtiging. Ach als straks onze oude woning wordt opgeleverd en de nieuwe eigenaren er in trekken dan zullen ook wel eens de wenkbrauwen omhoog gaan. Want zij hebben ook het voornemen een en ander te gaan verbouwen.
