Ooit wel een aan het zakelijk speeddaten geweest? in één uur 35 nieuwe zakelijke contacten opdoen. Ik wel, gisteravond nog. Ok gisteravond kregen we 3 minuten om elkaar over en weer te bevragen. En dat dan 5 keer. Om eerlijk te zijn het zou verboden moeten worden. Het gaat 2 keer nergens over. En zeker als het gaat onder het mom van "leren netwerken". Want met netwerken heeft het helemaal niets te maken in mijn ogen. En als je er nog een paar tips bij krijgt hoe je op non verbale signalen moet letten gaat het licht bij mij helemaal uit. Soms krijg je er nog tips bij zoals vertel een ander wat je voor hem of haar kan betekenen of vraag een ander wat hij of zij voor jou kan betekenen.
Psychologie van de koude grond in een snelkookpan. Wat een contrast met het gesprek dat ik vandaag had en dat ging over verbindend netwerken. Dat zou je ook slow daten kunnen noemen. In ieder geval zorgt dat ervoor dat je iets meer van iemand komt te weten dan dat wat er op iemands kaartje staat met daarbij nog de elevatorpitch opgedrongen krijgt. Zo'n Elevatorpitch staat meestal bol van de algemene abstracte begrippen.
Bij netwerken gaat het bij mij om iets meer van iemand te weten te komen en zoeken naar een klik, een passie. Dat kost meestal wel wat tijd. En ja dan komen de nonverbale signalen vanzelf. Die herken je niet met het hoofd maar dat voelt als een leuk warm gesprek. Tenminste zo werkt dat bij mij. Maar je kunt het ook nuchter bekijken en dan is al dat aftasten maar verspilde tijd: Oftewel "tijdverknoeien" zo hoorde ik vorige week. Waarom vraag je niet op de man of vrouw af: "heb je een klus voor me?" Ik opperde dat netwerken wel iets lijkt op verleiden. Toen kreeg ik als antwoord :"ook zo'n verspilling, ik vraag liever gelijk hoe denk je er over zullen we maar…" Ik denk trouwens dat dat laatste een beetje met een knipoog was, want die vraag is mij nog nooit gesteld bij een eerste ontmoeting. (maar dat kan ook een andere oorzaak hebben)
Nu is het met opdrachten zo dat timing ook belangrijk is. Soms zit er tijd tussen een gesprek en het moment dat er zich een klus aan dient en dan is het nog maar de vraag of je dan nog iemand kan herinneren waarmee je een speeddate hebt gehad. Maar iemand waarmee je een leuk warm gesprek hebt gehad weet je vast nog wel te herinneren. En dan is het ook zo dat je het ook gunt aan iemand die je wat beter kent. Verbindend netwerken dus. En dat kan je leren. Niet met een handigheidje maar op een manier die bij jou past. Want netwerken is niet "one size fits all" maar maatwerk. Het hangt erg af van wie jij bent en wat jij leuk vindt. En moet je netwerken met iedereen? Nee natuurlijk niet. Maar hoe kom je dan aan de juiste partner. Ook dat is te leren. Vraag het een verbinder. Want de juiste persoon is vaak eenvoudig, via een tussenpersoon, een verbinder, te bereiken. Een verbinder is vaak niet moeilijk te vinden vraag maar eens aan mensen om je heen: ken jij iemand die veel mensen kent? Vast dat je de naam van iemand krijgt. En die persoon vindt het vast leuk om je te koppelen aan iemand anders. Want dat doen verbinders vaak.
Hoe ik aan die wijsheid kom? Uit het boek "the tipping point". Met dank aan Ina.
