Menu Sluiten

Maand: januari 2012

Open informatie delen.

De afgelopen week mocht ik het verhaal van het leukste dorp weer 2 keer presenteren en ik ben er nog lang niet op uitgekeken. Het is ook leuk om het in het dorp te laten zien want er zijn altijd weer mensen die beelden zien die ze nog niet eerder hadden gezien. Afgelopen woensdag mocht ik het verhaal vertellen bij een netwerkorganisatie. Ik mocht de hele bijeenkomst aanwezig zijn.  Leuk om te zien dat die groep bezig is om dingen te organiseren, vaak voor een goed doel. Het was grappig om te zien hoe ze druk een evenement aan het voorbereiden waren met een werkgroep en die werkgroep had een heuze organisatiestructuur met commissies. Bij verschillende comissies werd gevraag om hulp. Een aantal keren werd de oproep gedaan om vooral de hulp aan te bieden.Op zich heel herkenbaar want zo gaat het in 95% van de gevallen. Er is een werkgroep en die regelt alles en dan zijn er de vrijwilligers die kunnen helpen.

Ik zat in de zaal en hoewel ik het een erg leuk project vond had ik niet de neiging gelijk te helpen. En dat lag echt niet aan de presentatie of het plan. 

In mijn presentatie noem ik altijd het open delen van informatie. Dat dat een van successen was van de verkiezing van het leukste dorp. (Met behulp van Google Docs). Bij een aantal mensen in de zaal viel het kwartje. Maar dan is er nog wel een hobbel te nemen en dat is "het gewoon toepassen". Een van de simpelste tooltjes om er mee te beginnen is de toepassing www.afspreken.nl. Als je er ooit mee gewerkt hebt wil je nooit meer iets anders.Met een paar muisklikken regel je zo een afspraak met een grote groep mensen. Iedereen heeft gelijk inzicht in wanneer een ieder kan. En kan dus ook besluiten een andere afspraak er voor af te zeggen als hij of zij de enige is die niet kan.

Afspreken.nl is uitermate geschikt voor het maken van een afspraak op een dag of dagdeel. En natuurlijk werkt het pas echt  bij een iets grotere groep. Zeg meer dan 3 mensen. Omat je ook gelijk kan zien wie er nog moeten reageren kan dat ook een groepsgebeuren worden. Iedereen kan de voortgang volgen en dus ook mensen er op aanspreken het even in te vullen. Iedere organisatie kent mensen die zelden of nooit reageren. Maar dat is dan een zorg van de hele groep en niet alleen van de organisator van een bijeenkomst.

Daar zit wat mij betreft ook gelijk het grote verschil.  Je kunt het pas een groepsgebeuren maken als iedereen over de gelijke informatie kan beschikken. Dat zijn we niet gewoon want er is altijd wel een commissie, dagelijks bestuur, werkgroepje dat dingen regelt en organiseert waarbij later anderen moeten helpen. Vaak een beetje met het idee als iedereen zich er mee bemoeit wordt het nooit wat. En daar zit nou net de kneep. Want vaak hebben we maar een erg beperkt beeld van iemand zijn kennis of netwerk. Werkzaamheden waar sommige mensen een dag mee bezig zijn is voor anderen 10 minuten werk met het juiste gereedschap. En wie wil er niet gevraagd worden naar zijn of haar kennis en kunde. Sterker nog die wordt vaak spontaan aangeboden. 

Toch blijven we worstelen met het idee dat mijn aanpak het beste is. (ik zelf dus ook 🙂 Terwijl er zoveel wegen naar Rome leiden. Des te meer mensen het gevoel heeft dat hun inbreng er toe doet des te groter de bereidheid zich in te zetten. Zo snel mogelijk zorgen dat het plan "ons plan wordt". 

Is het werken met werkgroepen en commissies dan verkeerd? Nee het is gewoon anders. Bij een "gestructureerde aanpak" worden vaak bergen werk verzet door een kleine groep. Maar als het doel is om een vereniging, club, buurt of dorp hechter te maken dan is die aanpak niet het effectiefst. Een aanpak waarbij iedereen kan participeren zorgt ook gelijk voor een stukje onderlinge binding. 

"The Wisdom of the Crowds" is een begrip dat hier erg aan verwant is. Zo is er het voorbeeld van een prijsvraag waarbij een hele grote groep moet schatten wat het geslacht gewicht is van een koe. (of vergelijkbaar het schatten van het aantal knikkers in een pot). Het gemiddelde ligt heel erg dicht bij het te raden getal. In ieder geval beter dan het overgrote deel van de deelnemers. Zelfs vaker nog dat de vaklieden die het als beroep hebben.

Het is nog een lange weg te gaan want de maatschappij is nu eenmaal ingericht op basis van principes: "Die betaald, bepaald", Het management heeft het overzicht en zal het wel weten etc. Gelukkig zijn er tekenen van een verandering.

Nog een kleine toevoeging: bij het zoeken van een plaatje bij deze blog stuitte ik op een erg leuk verhaal over knikkers in een pot. Met dank aan Angelique van den Donk

RBE – Weg met geld?

Het lastige van internet is dat het me zo onzeker maakt. Net als je dacht dat je iets van een onderwerp af weet, stuit je op verhalen en sites die nog veel meer over dat zelfde onderwerp vertellen. En dan blijkt dat er hele volksstammen al lang mee bezig zijn. Het afgelopen weekend was het weer vogelteldag. Nu ken ik iemand die fanatiek vogelaar is dus ik had er wel al iets van gehoord. Er zijn dit weekend zijn in Nederland 7000 mensen aan het tellen geweest.  En de huismus is weer terug op nummer 1 op de eerste teldag. Een paar jaar geleden was dat een regelmatig voorkomende vraag: waar is de huismus gebleven? Voor mij een minder boeiende vraag maar hele volksstammen hieden zich er mee bezig.

Zo stuitte ik de afgelopen tijd ook op de kreet "Het lege midden" Ik kwam het tegen in een boek toen ik me aan het verdiepen was in het Rijnlands denken. Ik vond het een prachtige uitdrukking. Het symboliseert voor mij dat je open naar de wereld kijkt en niet gelijk een mening over van alles en nog wat hebt. In principe is alles goed en je gaat daar naartoe waar de meeste positieve energie is. Je neemt er ook gemakkelijk weer afscheid van als de positieve energie ergens anders ontstaat. OK het klinkt allemaal een beetje vaag. Toen ben ik maar eens op zoek gegaan  naar "Het Lege Midden" Er bleek dat er veel te doen is over dat begrip. Zoveel dat ik er bijna niet meer over durf te schrijven. Nou ja er is een streek in Friesland die ook zo heet. Dat begrijp ik dan weer wel.

Het lege midden…. vaag dus.Nu komt het CDA ook met de kreet Het radicale midden. Ik denk te begrijpen wat ze er mee bedoelen. Ze kiezen bewust voor het midden. Niet omdat ze niet kunnen kiezen maar omdat vanuit dat midden eenvoudiger verbindingen gemaakt kunnen worden. Aart Jan de Geus heeft het zelfs over het Rijnlands model. Prompt kreeg ik een mailtje van iemand die gelijk de conclusie trok dat het Rijnlands dus erg CDA is. Die conclusie gaat me wat ver want dan zou Rijnlands iets met politiek te maken hebben. En dat is het laatste dat ik hoop want de politiek en de overheid maken meer kapot dan je lief is las ik ergens en daar kan ik me soms wel in vinden.

Zoekend naar wat meer informatie over het lege midden vond ik de documentaire Zeitgeist Moving Forward. Je moet er wel even voor gaan zitten want het duurt ruim 2½ uur. En gelijk had ik het gevoel: wat weet ik maar weinig van dit soort dingen. Het begin over het Monopoliespel was wel pakkend. Misschien is dat wel de oplossing in de wereld. Het spel is gespeeld we pakken het in de doos en gaan met elkaar gewoon verder door. Geen geld meer gebruiken maar andere natuurlijke bronnen. Ik kwam de afkorting RBE (Resource Based Economie) tegen. Klinkt interessant  maar wat weet ik eigenlijk weinig van dit soort dingen.

Dan zoek je nog verder en dan blijkt dat er ook een leuk nederlandse site is over slimme financieringhttp://www.slimmefinanciering.nl/ Daar wordt het boek besproken: " The end of money and the future of civilization", geschreven door Thomas H Greco. Ook staan er voorbeelden iover hoe de maatschappij anders ingericht zou kunnen worden door allerlei slimmigheden op lokaal niveau Kijk nu ben ik weer op vertrouwd terrein.

Bescheidenheid

Het overkomt me wel eens dat er tegen me gezegd wordt dat ik te bescheiden ben. Vooropgesteld dat ik het daar absoluut niet mee eens ben want voor een bescheiden iemand ben ik de laatste tijd wel heel erg veel op radio en televisie geweest. En voor iemand die bescheiden is, schrijf ik wel heel veel over allerlei zaken. 7½ jaar iedere week een stukje schrijven over allerlei zaken en dat de wereld inslingeren. Daarnaast twitter ik en dat lijkt me niet iets voor een bescheiden iemand. In mijn leven mocht ik veel voor groepen staan en mijn verhaal vertellen. Dat verhaal gaat de laatste tijd over het leukste dorp van Groningen en hoe we dat als dorp wonnen. Het is redelijk onbescheiden van me dat ik dat verhaal vertel want door de inzet van veel mensen werd het een succes. Mijn rol was als ambassadeur misschien wel anders maar zo bijzonder nu ook weer niet. 

Maar het verwijt is ook wel eens dat ik "te bescheiden" ben (nog gekker dus). De vraag is: kan je te bescheiden zijn? En is dat dan goed want alles waar "te" voor staat is niet goed heb ik ooit geleerd. Als het niet goed is, zou ik er dus iets onbescheidener moeten zijn…. Dat lijkt me wel een gruwel. Hoe en wat zou ik dan moeten doen? Lijkt me wel heel erg lastig.

Conclusie van deze overdenking. Laat me maar gewoon die dingen doen die ik doe. Mocht ik naast mijn schoenen gaan lopen dan is Aukje de eerste die me weer op de grond trekt. De komende tijd mag ik het verhaal over "het leukste dorp" nog 6 keer vertellen. Bij bedrijven, organisaties en in een ander dorp. Hoe we als dorp het hebben ervaren.  Dat verhaal vertel ik graag en tot mijn verbazing raakt het mensen. Sommigen krijgen er kippenvel van zeggen ze.  Die complimenten geef ik hierbij graag door naar ons dorp.

De huisarts als stationschef

De afgelopen jaren is er op allerlei fronten een sterke centralisatie ingevoerd: gezondheidszorg, KPN, banken en vervoer. Overal sloten kleine lokale vestigingen en ontstonden grote hoofkantoren. Organisaties worden bestuurd door managers, vaak op basis van cijfers. Vaak met als doel de bedrijfsvoering efficienter te maken. Dit heeft in veel gevallen ook tot gevolg gehad dat men boven in de organisatie geen binding meer heeft met de uitvoering. Manager is een beroep geworden en je kunt manager zijn in de zorg, op een scheepswerf of bij eeen supermarktketen. De management sturing gebeurt door middel van een Business Balance Score Card. En vaak wordt de uitvoering ook centraal geregeld.

Dit heeft wel tot gevolg dat er een grote afstand is tussen centrale sturing en werkvloer. Terwijl juist op de werkvloer het eerst wordt onderkend als er iets mis gaat. Gaat het goed dan is het super efficient. Maar als er iets mis gaat is het leed vaak niet te overzien.

In maart 2008 hadden de spoorwegen te kampen met grote vertragingen terwijl ze juist hadden aangekondigd dat dat nooit weer zou gebeuren. Toen gevraagd werd naar de oorzaak was de reactie: er was de verkeerde sneeuw gevallen. Zo'n opmerking zou jaren ervoor waarschijnlijk niet gemaakt zijn. Toen waren er nog stationschefs en die wisten hoe te handelen bij sneeuwval. (welke sneeuw er ook viel)*

Iets dergelijks was er volgens mij afgelopen week aan de hand. Groningen had watersnood en met name de overlast in Tolberter Petten verbaasde me. Want hoger op (bij ons in Zevenhuizen) stond het water laag (misschien zelfs wel  lager dan normaal). Het had minstens nog 50 centimeter kunnen stijgen. Jaren geleden hadden we op sommige plaatsen duikers waar balkjes voorgezet konden worden om zo water te keren. Echter die duikers zijn vervangen, waterwegen zijn aangepast en sommige dukers zijn verkleind om zo doorstroming te vertragen. Er zijn met heel erg veel geld waterbergingen gemaakt rond het Leekstermeer. Er is heel erg  veel geinvesteerd in de Onlanden bij Peize. Ergens las ik dat het niet bracht wat men hoopte. Vroeger werd het water geregeld met lokaal bekende mensen. Nu werden kantoormensen ingezet. Natuurlijk erg betrokken en nobel. Toch kreeg ik een beetje het gevoel dat het ook een PR gehalte had. Mooi was het dat inwoners van Winschoten zelf constateerden dat een dijk zwak was.

In de gezondheidszorg liggen de huisartsen een beetje onder vuur. Terwijl die net als de perronchefs het best weten wat de lokale situatie is. Die kunnen het best inschatten wat de effecten zijn. Alle huisartsen kunnen grote aantallen mensen aan. Je moet er niet aan denken dat die mensen zich melden bij ziekenhuizen. Dat geeft een overstroming van patienten. 

Eigenlijk is het zo simpel terug naar gezond verstand. Ik heb tientallen dikke rapporten gevonden over waterhuishouding.Sommige erg uitgebreid met gevolgen voor waterkwaliteit, flora en fauna. Maar als het dan mis gaat blijven er vragen over. Want wie zegt me niet dat er dingen over het hoofd zijn gezien. De reacties van de bewoners uit de Tolberter Petten waren erg nuchter en in groot contrast met de aanpak.  Natuurlijk moeten de maatregelen genomen worden die genomen zijn. Daar kan je niet mee gokken. Maar misschien lagen de oorzaken wel ergens anders, bij het ontwerp. Want er is wel heel veel op de schop geweest de laatste jaren. De vraag is of het niet te veel vanuit een "centrale organisatie" is aangestuurd. Waren er wel stationschefs bij betrokken?

* Met dank aan Jaap Peters die kwam met de hulde aan de stationschefs.

Gegevens gestuurde (lokale) overheid

Soms krijg ik een presentatie onder ogen die heel mooi verwoord waar ik al wat langer naar op zoek was. Op 5 en 6 december 2011 was de Innovatie Conferentie in Brussel. Eric Smidt van Google was daar en gaf een presentatie over Crowd Sourcing. Hoe bottom up te organiseren. Iets waar ik de laatste tijd ook mee bezig ben te promoten. (eigenlijk al veel langer maar sinds de verkiezing van het leukste dorp promoot ik het met nog meer enthousiasme).

Het verhaal spreekt me erg aan want Eric heeft het over de boel omdraaien. In zijn ogen heeft Europa erg sterke kaarten in handen maar dan moet er wel echt iets veranderen. Mooi is zijn antwoord op de vraag van de commissaris Innovatie: Máire Geoghegan-Quinn hoe kan je de publieke sector innoveren? Eric pareert dat de publieke sector moeilijk te innoveren is. Ze moeten luisteren naar de burgers. Door middel van Cloud computing de burgers vragen en daar hun handelen door te laten beinvloeden. De boel omdraaien (niet denken voor burgers), Dat alleen al veroorzaakt innovatie. Het is dus niet te doen door de publieke sector zelf. (in de video na 32 minuten)

Dat komt me bekend voor. Laat het de mensen zelf doen  Ik bevind me dus in goed gezelschap.

Nu heb ik net een redelijk vervelende ervaring achter de rug doordat er bij ons in de gemeente een Ondernemersfonds is opgericht. Een stichting heeft dat handig door de politieke molen geloodst. Mijn inschatting is dat 75% van de ondernemers tegen is. Hoe kon het toch gebeuren? Omdat gemeente en politiek dachten dat het goed was voor de ondernemers. De meeste ondernemers denken daar anders over. Het heeft mijn vertrouwen in de politiek tot 0 doen naderen. 

Is er dan geen tegenbeweging in de gemeente? Nee eigenlijk niet. CDA, PvdA en VVD zitten al jaren op het pluche en de Wethouders eisen min of meer van raadsleden de voorstellen te volgen. Daarnaast heeft de gemeente Leek geen lokale partij. Op zich vreemd want landelijk stemmen 23% van de kiezers op een lokale politieke partij. (Gemeente belangen, Gezond verstand, Algemeen Belang etc.). 

Hoog tijd dus voor gezond verstand Westerkwartier. (of een ander naam). Ben je het daar mee eens vul dan je naam in op onderstaand formulie en wie weet ontstaat er iets.

Hieronder is er de mogelijkheid je mening te geven voor een nieuwe politieke partij in het Westerkwartier.