Ja, ja, ik weet het "ik vindt" is fout. Net zo fout volgens mij als "ik vind", oftewel het gelijk maar ventileren van je mening. Natuurlijk mag je een mening hebben en deze gelijk uiten. Soms kan dat erg verhelderend werken. Beter dan heel lang om de hete brij heen draaien. Sommige mensen vinden dat maar verspilling van tijd. Net zoals flirten en elkaar het hof maken ook verspilling van tijd is. In hun ogen gelijk maar de vraag op tafel.: Hoe lijkt het, ik vind je leuk, komt er nog wat van, wil je wel of wil je niet?
Het komt regelmatig voorbij in de discussie over windenergie. In mijn vorige blog schreef ik over draagvlak. En hoe langer ik er over nadenk des te meer ik draagvlak een foud woord vind. Want het heeft iets in zich van: er is een plan en we moeten alleen nog maar zorgen dat er draagvlak voor is. Er wordt ook wel vaak gesproken over draagvlak creëren. Zeker op windenergie gebied ligt daar een oplossing want als 85% voor windenergie is hoe kan het zijn dat er dan zoveel weerstand is. Not in my backyard (NIMBY) speelt natuurlijk een rol. Maar ook de schaalgrootte. De gedeputeerde is overtuigd dat het alleen maar grootschalig kan. Mooi gedacht maar als er geen draagvlak voor is, kan het dus niet.
In heel veel gevallen hoeft ook vaak lang niet iedereen er voorstander van te zijn. Maar "ik kan er mee leven" helpt ook al een heel eind. De groep echte tegenstanders is misschien wel helemaal niet zo groot. Het zo snel mogelijk in gesprek gaan met die tegenstanders levert vaak inzichten op die misschien wel eenvoudig op te lossen zijn. Want in een redelijk gesprek is er vaak van alles mogelijk. Dat vraagt wel een open houding en ook de wil om zelf iets bij te draaien. Al te stellige uitspraken aan het begin van het gesprek helpen daar niet bij.
In de politiek zijn daar mooie voorbeelden van te zien. Ferme uitspraken die even later weer worden herroepen. Zeker als men er achter komt dat de publieke opinie er anders over denkt. Draaikonten heet dat dan. Gelukkig zijn er draaikonten want anders heeft de dialoog geen enkel zin.
De afgelopen week zat ik een bijeenkomst over burgerparticipatie. De gedeputeerde legde uit dat het belangrijk is dat burgers mee mogen praten in het besluitvormingsproces. En als het besluit anders wordt dan de burger wil dan moet de overheid uit kunnen leggen waarom iets niet kan. Ook als een burger een plan heeft dan moet de overheid uit kunnen leggen waarom het niet kan. En toen ze er op gewezen werd dat dit wel erg negatief was, viel ook bij haar het kwartje. "Zo bedoel ik het niet, ik had het anders moeten zeggen" was de reactie. Een mooi moment om getuige te zijn van een stukje bijbuigen van de politiek. Weer een klein stukje "maakbare samenleving" afgebroken. De bijeenkomst eindige heel mooi toen de gedeputeerde een uitspraak van een inwoner van Stadskanaal citeerde: "als de overheid niet mee wil werken, geen probleem dan doen we het toch zelf". Dat is volgens haar ook burgerparticipatie… Mooi!