De wereld is volop aan het veranderen en het lijkt wel of de chaos steeds groter wordt. De noordpool is aan het smelten en raar genoeg maakt zich er maar een relatief kleine groep druk om. Het duurt niet zo lang meer of de ijsberen hebben geen schotsen meer om op te zitten. Ja als het begint te waaien en we hebben code rood dan staan we allemaal te kijken van het natuur geweld. Zelf was ik afgelopen vrijdag in Delfzijl. Hoog water en dan zie je waarom het goed is dat we dijken hebben en waterschappen om het te onderhouden. Hoogwater in Delfzijl betekende dat het water een stuk hoger stond dan normaal, de kades onder water. Op de dijk was goed te zien dat het water een best stuk hoger stond dan aan de binnenkant. Er was veel volk op de been. Het was nu eens overdag te zien en vlakbij. Maar veel verderop op de Noordpool voltrekt zich een ramp die ook ons vroeger of later zal raken.Net zoals de economische crisis zich verderop af speelt maar we merken het wel.
Ik kreeg een boeiende presentatie onder ogen van Klaas van Egmond. (zie onder, of de samenvatting) De presentatie gaat over deze uitersten. Het lijkt wel of de wereld vol zit met van die tegenstellingen. Heel veel dingen worden top down geregeld maar de invloed van onderop neemt hand over hand toe: coöperaties, crowdfunding, veel lokale en regionale ontwikkelingen. Aan één kant zie je mensen anoniem uit hun dak gaan in massa’s: dance valley’s, Oranje, uitmarkt, vrijmarkt etc. Aan de ander kant is er de toenemende belangstelling voor lokale kleinschalige optredends en festivals.
De hang naar materialisme neemt hand over hand toe: geld, status, laptops worden tablets en smartphones. Auto’s als status symbool. Daar tegenover staat de hang naar het geestelijke, belangstelling voor het oosterse maar ook nieuwe kerken die bloeien als nooit tevoren.
Veel van die zaken lijken tegenover elkaar te staan en lijken ook nog te groeien. Klaas van Egmond geeft mooi aan dat juist daar waar het allemaal vandaan begint te bewegen de menselijke waardigheid zich bevindt, in het midden. Juist het niet meegaan met een of andere beweging. maar met elkaar in gesprek blijven. Zonder verwachting zonder oordeel. Daar is de kracht van betrokkenheid op de ander, empathie, naastenliefde en zuiver Altruisme.
Al eerder schreef ik over het stille midden. Misschien past het gedicht wat ik toen schreef hier ook nog wel beter bij.
Het stille midden
In het stille midden
voorbij gebabbel van innerlijke stemmen
en vlagen van divers gevoel
is een opening naar binnen
met liefde voor wat is
en een venster naar buiten
om de ander te zien, te horen
en niet altijd te begrijpen.
Dat maakt niet uit;
we zijn allen sterren aan dezelfde hemel,
harten op dezelfde aarde
en doordrongen van het stille midden
waarop slechts afgestemd hoeft te worden.
© Helena Kwaaitaal
www.circolore.nl