Menu Sluiten

Maand: september 2014

Wanted rommelmakers

wanted_thumbHet afgelopen weekend was weer de Tocht om de Noord. Een prachtig wandelfestijn waar ik altijd met veel plezier aan mee doe. Wat maakt wandelen voor mij zo leuk? Het hoofd leeg maken, even je spieren voelen maar ook tussen de mensen. Want wandelaars maken snel een praatje. En als je aan een georganiseerde tocht mee doet zijn er altijd wel mensen die even een babbeltje willen maken.

 

 

Maar ook wandelen zonder een gesprek is iets waar ik van hou. Er is veel te zien en te beleven onderweg. Je bekijkt het toch allemaal een beetje in slow motion. Je kunt mensen aan de kant groeten en je bent meer bij de omgeving betrokken dan op fiets en zeker dan in de auto.

 

Wandelaars hebben (daardoor?) iets met de omgeving. Gisteren liep ik achter een wat oudere man die een lege plastic fles uit de berm pakte. Duidelijk een voorwerp van een wandelaar. Misschien per ongeluk verloren of gewoon weggegooid. Een mooi gebaar van die mijnheer,want je wilt als wandelaar geen rommel achterlaten. Bij grote evenementen zoals de Nijmeegse vierdaagse staan er vaak containers langs de weg als er appels of bananen worden uitgereikt. Die stromen al snel over maar dan worden de schillen en klokhuizen er naast gegooid. Lijkt wel slordig maar een berg opruimen is een stuk gemakkelijker dan het opzoeken over een traject van een paar kilometer.

Wat dat betreft was er bij de tocht om de noord wel een echte blooper in mijn ogen. De Friesland Zorgverzekeraar deelde appels en peren uit. Mooi gebaar dat doen wel meer organisaties. Maar ergens had een of andere marketing gast bedacht dat er vlaggetjes in die appels moesten worden gestoken.

Net zoals in een stukje kaas of worst. Nu heeft zo’n vlaggetje een doel. Namelijk dat je er niet met de handen aan hoeft te zitten. Maar om een appel te eten vanaf zo’n vlaggetje???  Welke IQ nulles heeft dat bedacht? Het gevolg was dat die vlaggetjes overal lagen zelfs bij binnenkomst in Zuidhorn. Na een kilometer of 2 trof ik ze nog. Het doel was een oproep om foto’s te plaatsen via www.dfz.nl/groengezond. De mooiste 10 krijgen een groengezondpakket. Hmm er hebben al 8 mensen meegedaan en één ervan is van de Friesland Zorgverzekeraar zelf. Ik heb ook een foto ingestuurd van vlaggetjes in de berm. Zou ik ook een pakket krijgen?

 

Vaste lezers van mijn blog weten dat ik graag het koppel aan iets anders. Ook nu viel me vandaag iets op. Er is een actie van de consumentenbond gaande tegen de premieverhoging van zorgverzekeraars. Wanted: lagere premie zorgverzekering. Hmm juist die zorgverzekeraars die van gekkigheid niet weten wat ze moeten doen. Rommel veroorzaken en dat allemaal onder het mom van “groen maakt gezond”. En met als subtitel “Dus maken wij rommel”. Ik hoop dat de gast die deze geweldig actie heeft bedacht me even mailt. Ik zou graag de diepere betekenis van die vlaggetjes willen weten.

 

Mooi dat ze de Tocht om de Noord steunen en dat moeten ze ook vooral blijven doen. Maar wat mij betreft premies omlaag en geen rommel veroorzaken.

 

Vertrouw jij de wijsheid van de groep?

“Wisdom of the crowds” oftewel de wijsheid van een groep of meute, deze week werd ik er een aantal keren mee geconfronteerd. Allereerst was er een bijeenkomst met een groep vernieuwers, tenminste zo werden we genoemd. Die bijeenkomst ontaarde in een geroep door elkaar heen. Op zich ook wel logisch want als je benoemd wordt als vernieuwer en het gevoel hebt dat je tot een select gezelschap behoort moet je natuurlijk ook wel laten blijken dat je er niet voor niets bent. Mijn boodschap is het beluisteren waard. Toch kwam er niet echt iets uit en dat kwam omdat we niet naar elkaar luisterden. Bijna de helft van de groep kwam niet of nauwelijks aan het woord.

 

Vrijdag was er weer een bijeenkomst van Rijnlands organiseren. Deze keer bij de Veiligheidsregio Drenthe. Een mooie bijeenkomst waar we werden uitgenodigd om mee te denken. Toen we later in kleinere groepen bijeen zaten ontstond er bij mij aan de tafel een vraag: Hoever kan je de verantwoordelijkheid bij een groep leggen? Volgens één van mijn tafelgenoten moet er altijd iemand de eindverantwoordelijkheid hebben. De leider zijn om te controleren of alles wel goed gaat. Mensen die mij kennen weten dat ik daar hartgrondig mee oneens ben. Volgens mij kan een groep, met gelijkwaardige deelnemers en zonder hiërarchie prima zelfstandig beslissingen nemen.

 

Op zaterdag was ik bij een bijeenkomst over geld voor de toekomst. Natuurlijk ging het over Bitcoins maar het was breder. Als er een boodschap duidelijk was is dat het huidige systeem op instorten staat.. Oftewel zoals Heidi Leenaarts het zo mooi vertelde: het huis is gebouwd op een slecht fundament en zit vol scheuren. Je zul het aan alle kanten moeten repareren. Vooral het fundament want alleen de scheuren dicht smeren helpt niet.  Daarnaast is het ook tijd om met nieuwe huizen aan de slag te gaan. Zoals Lex Hoogduin aan gaf aan het eind van zijn presentatie geld gaat vooral over vertrouwen. Als mensen voldoende vertrouwen hebben (in de toekomst) dan zijn ze ook bereid voor langere tijd verplichtingen aan te gaan. Is dat vertrouwen er niet dan zal eerder worden gespaard voor minderen tijden.

 

Bitcoin is electronisch geld wat je kunt overmaken zonder een centrale organisatie. Het is vergelijkbaar met peer to peer muziek uitwisselen. Er is veel te doen over Bitcoin vooral vanuit de bestaande geld instanties. Het zou gebruikt kunnen worden voor criminele zaken. Een van de sprekers had een mooi antwoord daarop. Oh ja bedankt bitcoins kan inderdaad gebruikt worden voor criminelen. Laten we maar weer terug gaan naar de Euro Of Dollard want die worden nooit gebruikt door criminelen. Oftewel niet geld of bitcoins zijn fout maar het gebruik ervan.

 

Een van de sprekers droomde van een wereld waar je alle sociale netwerken koppelt en ook het gebruik van bitcoins met als doel de betrouwbaarheid van een persoon vast te stellen. Want als je kunt zien wat mijn sociale netwerk over mij verteld en ook degene waarmee ik financiële transacties doe scoort mij, dan blijkt al snel hoe betrouwbaar ik ben. Dat gaat natuurlijk alleen op als degene die me scoren gelijkwaardig zijn. Als er veel scores zijn, geeft dit een heel mooi beeld.  

 

Wat me terug brengt bij gesprekken eerder deze week: vertrouw jij de wijsheid van de groep?

 

Het moet niet gekker worden

Het is al een poosje in het nieuws. Er dreigt een verbod op de eigen moestuin. Eigenlijk begint het daar allemaal. De start van onze voedsel voorziening. Al eeuwen is de kennis om voedsel te verbouwen bij particulieren en boeren aanwezig. Iedereen in een dorp kende wel iemand die zijn eigen zadenoogst droogt om het volgend jaar er weer mee te verbouwen. Nu dreigt er een verbod te komen om die kennis nog bij particulieren boeren zelf te hebben. Dat is wel een heel vreemd bericht als je net een paar week geleden iemand vol enthousiasme hebt horen vertellen over Permacultuur.

 

Er is al langer een groeiend verzet tegen de monopolie positie van het bedrijf  Monsanto. Als je de verhalen van dat bedrijf leest word je er niet vrolijk van en als je zoekt op internet en dan de afbeeldingen bekijkt, is het helemaal angstwekkend. Het bedrijf Monsanto produceert zaden en bestrijdingsmiddelen. Die bestrijdingsmiddelen zijn erg selectief oftewel beter voor het milieu. Tenminste dat is het verhaal er achter. Maar het bedrijf dat zich zo mooi profileert zorgt er ook voor dat de zaden maar eenmalig gebruikt kunnen worden. In India heeft dat geleidt tot een heel groot aantal zelfdodingen bij boeren die overgehaald worden producten van Monsanto te gebruiken en vervolgens opgezadeld worden met hoge prijzen voor de licenties en de bestrijdingsmiddelen. Een video die een en ander uitlegt is hier te vinden.  Ook als er maar een fractie van waar is blijft het nog angstaanjagend.

 

Hoe werkt dan zo in de grote mensen wereld dat dat soort bedrijven ook alleen maar samenwerken met grote bedrijven voor de verwerking, transport en verkoop. Het lijkt erop dat alles er op gericht is dat die grote bedrijven ook de monopolie willen.

 

Dat verwerkers en vervoerders meedoen lijkt me een logisch gevolg. Dat het Amerikaanse Wallmart opduikt verbaast ook niet. Maar toen ik de afgelopen week de reclame van Jumbo  zag en het verband zag met het bovenstaande verhaal toen schrok ik mij een hoedje, Dit kan niet waar zijn en het moet niet gekker worden. Een van de grootste kruideniers in ons land pleit er voor om vooral niet zelf groente gaan verbouwen. Zelf tuinieren wordt belachelijk gemaakt en Jumbo pleit ervoor om toch vooral hun geweldige producten te kopen toch veel gemakkelijker. De verbouwer van eigen groente wordt neergezet als een sulletje.  

 

De resultaten van een eigen tuin worden belachelijk gemaakt en er worden prachtig opgemaakte schappen getoond. Maar of dat nog iets met natuur te maken heeft? Zo mooi, zo gemanipuleerd.

 

Ik zie een duidelijke relatie met de activiteiten van Monsanto: No food will be grown that we don’t own.

Ik zie bij Jumbo een soortgelijke reactie:

jumbo?

 

Una Vision, een mooie visie

DSCN9799Het dieptepunt is wat mij betreft nu wel bereikt. Gisteren was er een aankondiging van een nieuw product van Apple en tientallen miljoenen hebben zich achter internet gezet om al verlangend te kijken wat zo’n nieuwe hebbedingetje wel gaat brengen. Het is nog maar de aankondiging en tot mijn grote verbazing zijn er zelfs bijeenkomsten waar de echte liefhebbers samen kunnen kijken naar de aankondiging. Op de site van Permanent Bèta: Op 9 september zal Apple de nieuwe iPhone 6 presenteren en wij gaan dit live met elkaar kijken tijdens onze viewing party.  In mijn ogen het toppunt van massa consumptie, de natte droom van iedere marketeer. Consumenten die naar bijeenkomsten gaan om met elkaar een video te bekijken van de aankondiging van een nieuw product. En als er iets niet permanent bèta is dan is het wel Apple.

 

Zelf kwam ik gisteren terug uit Kosovo waar ik samen met 23 mensen uit 7 verschillende landen aan het bouwen ben geweest met een aardhuis. Een eeuwenoude vaardigheid die we met veel moeite weer kunnen repliceren. Er worden trainingen gegeven in Californië (juist ja ook de bakermat van Apple). Doelstelling van het project Unavision is om in een regio een nieuwe manier van werkgelegenheid te creëren. Niet alleen technologische hoogstandjes die we met veel tamtam aankondigen om het tegen belachelijk lage bedragen laten maken in fabrieken zoals Foxconn, Daar worden door miljoenen arbeiders, die er voor het platteland hebben verlaten de apparaten in elkaar gezet.  Onder erbarmelijke omstandigheden worden de apparaatjes gemaakt om tegen gigantische winsten verkocht te worden aan gebrainwashte consumenten. Er duiken nog steeds verhalen op over zelfdodingen door arbeiders. Maar er is nu een oplossing voorhanden. De werkers worden vervangen door robots 


Wat is het dan anders om stil te staan bij oude technieken en kennis. Hoe bouw je een huis zonder noemenswaardige hulpmiddelen. Duidelijk met de visie om jonge mensen de kans te geven weer werk te vinden wat dicht bij de natuur staat. Die visie zit duidelijk achter het project Unavision. De 4 M’s Moving, Meeting, Making, en Multiplying. Vanuit de gedachte dat als je jezelf verplaatst in de problematiek van de wereld, je anderen ontmoet die er ook zo over denken en vervolgens iets gaat maken wat je ook kan vermeerderen. Dat maken is dan niet een nieuwe mobiele toepassing of technologisch hoogstandje wat in het verre oosten laat maken. Maar juist iets wat lokaal bijdraagt aan een betere wereld. Misschien wel een beetje wereldvreemd nog. Het onderstaande filmpje maakt het duidelijk waarom het wel nodig is.

 

Smoezelen overbasisinkomen en een aardhuis.

04-09-14 - 1De vorige week was de bijeenkomst rond basisinkomen. Het was gedurende Noorderzon. Er was veel belangstelling. We kregen 2 presentaties die mij persoonlijk niet erg aanspraken. Vervolgens mochten we vragen schrijven op post-its. Maar er werd gevraagd ook aan de tafels wat over het onderwerp te smoezelen volgens de organisatoren. Misschien konden we daar ook nog wat van leren.

 

Bij mij aan tafel ontstond een boeiend gesprek en al snel bleek dat  heel veel kennis bij mij aan tafel zat. Toch bleek het bij basisinkomen bij mij aan tafel te gaan om verdelen van arbeid. Volgens mij kan het ook gaan over het anders definiëren van arbeid. Dus niet werk als grootste goed binnen de maatschappij. Dat werk een hogere status heeft dan vrijwilligerswerk of geen werk

 

De organisatie wilde graag een experiment houden in een bepaald gebied. Volgens mij een uitgelezen kans. Immers veel taken komen te liggen bij gemeenten . Het moet dus mogelijk zijn om een gemeente te vinden die belangstelling heeft voor dat experiment.

Zeker als je de verhalen hoort over de toekomst van arbeid. Het gaat werk zoals we het kennen gaat meer en meer verdwijnen. Door automatisering verdwijnen er steeds meer banen. Daarnaast hebben ook nieuwe technieken zoals 3D printen en autonome auto's de nodige invloed op arbeid. Er is straks onvoldoende werk voor iedereen. Waarom dan nog mensen omscholen voor werk dat er toch niet meer is en ook niet meer zal komen.

 

Die discussie komt me nu een beetje vreemd over want ik schrijf deze blog vanuit Kosovo waar ik met 22 mensen met verschillende 7 nationaliteiten bezig zijn om een regio duurzaam te ontwikkelen. Samen bouwen aan een aardwoning. Maar wat nog leuker is om vanuit ieders achtergrond er het er over te hebben. We smoezelen er onder het bouwen veel over. Daar leren we zeker van.