De vorige week was de bijeenkomst rond basisinkomen. Het was gedurende Noorderzon. Er was veel belangstelling. We kregen 2 presentaties die mij persoonlijk niet erg aanspraken. Vervolgens mochten we vragen schrijven op post-its. Maar er werd gevraagd ook aan de tafels wat over het onderwerp te smoezelen volgens de organisatoren. Misschien konden we daar ook nog wat van leren.
Bij mij aan tafel ontstond een boeiend gesprek en al snel bleek dat heel veel kennis bij mij aan tafel zat. Toch bleek het bij basisinkomen bij mij aan tafel te gaan om verdelen van arbeid. Volgens mij kan het ook gaan over het anders definiëren van arbeid. Dus niet werk als grootste goed binnen de maatschappij. Dat werk een hogere status heeft dan vrijwilligerswerk of geen werk
De organisatie wilde graag een experiment houden in een bepaald gebied. Volgens mij een uitgelezen kans. Immers veel taken komen te liggen bij gemeenten . Het moet dus mogelijk zijn om een gemeente te vinden die belangstelling heeft voor dat experiment.
Zeker als je de verhalen hoort over de toekomst van arbeid. Het gaat werk zoals we het kennen gaat meer en meer verdwijnen. Door automatisering verdwijnen er steeds meer banen. Daarnaast hebben ook nieuwe technieken zoals 3D printen en autonome auto's de nodige invloed op arbeid. Er is straks onvoldoende werk voor iedereen. Waarom dan nog mensen omscholen voor werk dat er toch niet meer is en ook niet meer zal komen.
Die discussie komt me nu een beetje vreemd over want ik schrijf deze blog vanuit Kosovo waar ik met 22 mensen met verschillende 7 nationaliteiten bezig zijn om een regio duurzaam te ontwikkelen. Samen bouwen aan een aardwoning. Maar wat nog leuker is om vanuit ieders achtergrond er het er over te hebben. We smoezelen er onder het bouwen veel over. Daar leren we zeker van.