Menu Sluiten

Maand: januari 2015

Hoe krijg je grip op een overheid?

De afgelopen weken was ik op een ”learning journey” naar Egypte.  Het land van de piramiden en de Farao’s. Veel mensen reageerden met: “Was het een leuke vakantie?” Nou nee niet echt. Het was geen vakantie al was het alleen al om het weer. Dezelfde temperatuur als in Nederland  soms rond de 10 graden. De trip zat vol met bezoeken aan initiatieven op het gebied van duurzaamheid, ecologisch verbouwen van groenten en Coworking.

 

Het was een confrontatie met een cultuur die ooit een bol stond van macht en rijkdom. De schatten in het Egyptisch museum zijn overweldigend. Wat moeten de Farao’s rijk geweest zijn. Uit het graf van Toutanchamon  zijn veel schatten gehaald die tentoongesteld zijn in het Egyptisch museum. Eerder waren we al op bezoek bij de Piramiden en daar trof ons de imposante bouwwerken die door duizenden werkers moeten zijn gemaakt. Hoeveel mensenlevens moet dit wel niet hebben gekost. En dat alleen maar ter meerdere eer en glorie van de machtigen uit die tijd. 

 

De relatie naar onze tijd is overduidelijk ook nu zijn miljoenen mensen slaaf van de superrijken. Ik las het verhaal dat de rijkste familie op de wereld zoveel geld heeft als dat verspreid zou worden onder de wereldburgers, zou iedere wereldburger 90 miljoen krijgen. Hmm wel een bijzondere ontdekking dat na 5000 jaar van ontdekkingen en ontwikkelingen er op dat gebied helemaal niets gewijzigd is.

 

Ook wel bijzonder om te weten dat de piramide ook staat afgebeeld op het dollar biljet. Daarover gaan er veel verhalen de ronde. Vooral dat het zou gaan over een nieuwe wereldorde met een duidelijk relatie naar macht en onderdrukking (door middel van geld) .

 

Voor mezelf staat de piramide ook voor de verhoudingen in organisaties, De macht aan de top volgens het model waarlangs de maatschappij is ingericht. In veel landen is dat nog steeds aan de hand en ook Nederland is er niet vrij van. Vraag het maar eens aan de Groningers hoe serieus er met hun belangen wordt omgegaan.   

 

Toch is er wel hoop. Want in datzelfde Cairo spraken we mensen die actief waren op het Tahririplein tijdens de revolutie. Ze hebben vrienden verloren maar waren erg positief over de ontwikkelingen. Egypte is nog steeds niet echt een veilig land om naar toe te gaan volgens de site van onze rijksoverheid. Toch hebben we ons geen moment onveilig gevoeld. Wel was het leger en de politie duidelijk aanwezig op sommige plekken. De mensen die we spraken wisten ook zeker dat hun E-mail verkeer en telefoon verkeer in de gaten worden gehouden door de overheid. Toch hadden ze wel één ding gemeen. Ze waren optimistisch over de toekomst. Erg enthousiast om de schouders er onder te zetten. Ondanks dat ze niet geloven in de overheid die er alles aan doet om de boel onder controle te houden en er vooral voor de zorgen dat ze voldoende macht kunnen blijven uitoefenen.

Als ik dan bij terugkomst de berichten hoor over de bodemdalingen in Groningen en hoe één en ander weggemoffeld wordt dan is er eigenlijk geen verschil met Egypte. Misschien kunnen we nog veel leren van de mensen in Egypte die met veel geduld en doorzettingsvermogen veel veranderd hebben in hun land. Als we echt zat van zijn dan hoeven we niet de Grote Markt te blokkeren. Het Julianaplein bezetten levert veel meer op want dat is me wel duidelijk geworden het Tahririplein is ook gelijk het plein waar heel veel verkeer langs gaat. Maar dat is niet het enige. Veel van de mensen die bij de revolutie betrokken waren vormen nu een hechte gemeenschap die elkaar gemakkelijk weten te vinden. Ze willen echte veranderingen in hun land.

IMG_0828