Menu Sluiten

Maand: december 2015

Een mooie kerstgedachte: Anticompetitie

samenCompetitie haalt het beste in mensen naar boven. Tenminste dat wordt er vaak gezegd. Maar als ik eerlijk ben ervaar ik vaak het tegenover gestelde. Winnaars zijn in veel gevallen geen plezierige mensen. Een citaat van Falko Zandstra stond in de courant: “Ik kan soms een nette hufter zijn”.

 

Deze week had ik een gesprek met iemand die een telecombedrijf heeft. Hij biedt internet aan aan klanten die problemen ervaren. Ik suggereerde hem om de vraag met de buren te bundelen en daar een neutrale partij tussen te zetten tegen een kleine vergoeding. Zodat het geheel goedkoper en beter wordt voor iedereen. Hij begon te proesten en te protesteren. Dat zou ten koste gaan van zijn omzet. Ik moest alles uit de kast halen om hem te bewegen toch eens met de neutrale partij te gaan praten. Vandaag schoot me een vergelijking te binnen van de taxi chauffeur die moppert op een busvervoerder. Dat hadden ook zijn klanten kunnen zijn.

 

Het lijkt in onze maatschappij alleen maar te draaien om de winnaars. Maar weinig mensen gaan voor Fair Trade, eerlijke handel. Een goeie marge draaien lijkt belangrijker dan een tevreden klant. We laven ons aan commerciële succesverhalen.

 

Concurrentie en competitie, het begint me steeds meer tegen te staan. Zaterdag waren we in een kleine speelgoedwinkel met alleen duurzaam (houten) speelgoed. De eigenaar nam alle tijd en het was merkbaar dat hij het werk met liefde en betrokkenheid deed. Ik maak me sterk dat de winkel er over 5 jaar nog is. Wat een verlies voor de maatschappij zou dat zijn. Kunnen we gaan inkopen bij een filiaal van een landelijke, of zelfs mondiale ketens.

 

Ik hoor de “echte ondernemers” al zeggen dan moet zo’n winkel zich weerbaarder opstellen. Ze moeten vernieuwen. Want het is in deze wereld een kwestie van overleven. Net alsof er geen ruimte is voor minder sterken. Winnaars hebben het gelijk aan hun kant…. Denken ze. Maar als je echt luistert kom je er achter dat juist mensen die met een worsteling zitten vaak een wijsheid bezitten. Mijn voorbeeld is Tineke. Ze is bezig met het project “Samen sterker verder”. (zie www.samensterkerverder.nl). Ze verzamelt verhalen van mensen die een tegenslag te verwerken hebben gekregen. Zelf is zij ook ervaringsdeskundige. Een gesprek met haar zet je weer met beide voeten op de grond. Wat een prachtig mens.

 

Vorige week hadden we weer de bijeenkomst naar aanleiding van de Tegenlicht uitzending over Syrië. Er waren vluchtelingen die voor ons kookten. Er werd voor ons gezongen. Er was één die prachtig kon zingen. Hij was een guitige spring in het veld. Kan zo meedoen met “The voice of Holland”. We gingen daarna met ze in gesprek. En op de vraag: “wil je jouw verhaal met ons delen?” kwam er een aangrijpend verhaal van de zanger over zijn vlucht en zijn vriendin die was verdronken.  

 

Eigenlijk is het niet moeilijk om de echte verhalen te horen. Even afstappen van de sterke stoere succes verhalen. Daarna gewoon de vraag te stellen. Zou je mij jouw verhaal willen vertellen? En dan luisteren.

 

Daar ging ook ons stuk in de bijlage van het Dagblad van het Noorden en de Leeuwarder Courant. Het kreeg de titel: Juist in Luisteren ligt de echte waarde. Het geeft heel mooi weer waar we ons veel mee bezig houden. Het organiseren van gesprekken die ons verder helpen. Bij die gesprekken is het maar wat lastig het competitiegedrag buiten de deur te houden. We willen graag laten blijken hoeveel we weten juist om indruk te maken. Maar van de echte doorleefde verhalen daarvan wordt je stil.   

 

Stel eens de vraag: Zou je mij jouw verhaal willen vertellen? Om daarna te luisteren. Vast dat je een indrukwekkend verhaal hoort. Want volgens Tineke hebben we allemaal wel een bijzondere ervaring. Ik ben het helemaal met haar eens.


Prettige feestdagen.

Soms hebben we allemaal gelijk

rubyballOverkomt je dat ook wel eens dat je overtuigd bent van het grootste gelijk en dan blijkt er toch ook wel een andere kant aan het verhaal te zitten? Soms zo erg dat je wel toe moet geven dat de ander gelijk heeft. Zoals laatst toen ik overtuigd was de juiste weg te nemen maar achteraf toch bleek dat ik toch de verkeerde weg had genomen. Gelukkig gaan er meerdere wegen (naar Rome). Dus amper of niet omgereden. Maar toch had ik het fout.

 

Maar soms is het ook niet te bewijzen en zijn mensen overtuigd van hun gelijk. Vooral in de politiek is het gebaseerd op een wereldbeeld. Links of rechts. De opwarming van de aarde wordt veroorzaakt door mensen daar is iedereen van overtuigd. Of toch niet…. de oprichter van Greenpeace is een andere mening toegedaan.

 

Ik las ergens eens: Ik vind het niet erg dat je een andere mening hebt dan mij. Ik vind het wel erg dat je vindt dat ik ongelijk heb. Soms kan je beiden groot gelijk hebben. Kijk maar eens naar een prachtige afbeelding van een rugbybal. Is dat een cirkel of een ovaal? Het is maar net van welke kant je kijkt. Dat kost wel even moeite om zo’n foto te vinden want een rugbybal wordt altijd van de zijkant op foto gezet. Eieren van boven bekeken hebben hetzelfde effect.

eggs

 

Eigenlijk is het met meningen net zo het is maar net van welke kant je het bekijkt. Ik noemde al eens eerder  het voorbeeld dat iemand eens aan een indiaan uit het Amazone regenwoud vroeg of hij er geen probleem mee had dat hij 5 gekrompen afgehakte hoofdjes aan zijn riem had. De indiaan antwoordde ja natuurlijk want mijn broer heeft
 er wel 10.  Zo iemand valt niet te overtuigen want hij is zo opgevoed en vind het normaal om hoofden af te hakken van de vijand en als trofee mee te nemen.

 

En dan kom je met 195 landen bijeen om een overeenkomst te sluiten over het gebruik van fossiele brandstoffen. Hoe doe je dat? Door elkaar niet te overtuigen maar door elkaar te luisteren en aan te geven waar de grens ligt. Ik las een artikel die beschreef hoe de klimaat conferentie is aangepakt.

 

Het draait om naar elkaar te luisteren. Elkaar laten uitpraten in de wetenschap dat je straks ook jouw standpunt mag vertellen. Niet te reageren dat de ander geen gelijk heeft. Of proberen elkaar te overtuigen. Want in het voorbeeld van de rugbybal zie je een ronde bal. Waar de andere de ovale ziet. Je kunt hooguit uit leggen wat je ziet. En als je voldoende elkaar de ruimte geeft, is vaak dat genoeg.


Een warm pleidooi voor het werken in een cirkel. We hebben vanuit ons initiatief de Gastgever al vaak het mogen ervaren. Mooi om te zien dat de klimaat top door een dergelijke werkwijze ook overeenstemming kon bereiken.