Menu Sluiten

Maand: januari 2017

Het belachelijke van Nederlandse Krimp

Dit jaar hebben we de jaarwisseling niet in Nederland doorgebracht. Om eerlijk te zijn kregen we wel een beetje heimwee toen we de plaatjes en verhalen hoorden. We waren in Griekenland in Peloponnesos. We waren te gast bij Christiana. Zij is in de streek geboren en probeert er te doen aan regio ontwikkeling.

 

Een prachtig gebied waar we in de regio gedoken zijn. Natuurlijk prachtige dorpjes aan zee waar de grotere plaatsen het moeten hebben van Toerisme. Daar zijn we even wezen kijken maar het allermooist vonden we toch de dorpjes in de bergen. Geweldige vergezichten majestueuze bergen en mooie brede goede wegen. Als dat allemaal van Europees geld gedaan is dan is dat een verstandige beslissing geweest. Beter dan de 80.000.000.000 iedere maand uitgekeerd is aan beleggers. (zie mijn vorige post).

 

Waar we erg van onder de indruk waren was de verlaten dorpjes. We bezochten dorpjes waar in het verleden 1600 mensen woonden nu nog rond de 25. Of dorpen die compleet verlaten zijn. Een aantal dorpjes zagen er nog redelijk uit want sommige huisjes worden gebruikt als vakantiehuis. Met als gevolg dat er nog wel tavernes zijn of kleine cafeetjes. Toen wij er waren liepen er her en der nog wel wat toeristen rond maar we konden ook soms tijden rijden zonder iemand tegen te komen. Een half uur rijden naar een winkel(tje)  is soms heel gewoon. Laat staan een bezoek aan dokter of ziekenhuis. Het zet maakt in een klap de Nederlandse krimp economie belachelijk. Natuurlijk ook in Nederland zijn dorpen waarvan de bevolking wegtrekt, scholen sluiten en voorzieningen verdwijnen. We wonen zelf in Visvliet daar speelt het ook. Maar als je het in perspectief ziet is het allemaal wel overtrokken.

 

630.000 jongeren zijn na hun studie uit Griekenland vertrokken naar het buitenland. Dat op een bevolking van 10.800.000. De ouders hebben vaak de opleiding betaald en die wordt in het buitenland verzilverd. Dat is pas een Braindrain.

 

In het gebied waar we veel verbleven waren in het verleden 375 herders nu zijn dat er nog 25. Juist de herders vormden in het verleden de ruggengraat van dit woeste gebied. We hebben er links en rechts nog wat zien lopen. Ze kennen het gebied de cultuur en de gebruiken. Toen we eens de middagmaaltijd nuttigden moeten we eten wat er op het menu stond. er was geen keus. Een heerlijke salade van planten uit de omgeving en afgesloten met een Feta met honing zoals ik het nog niet eerder heb gegeten. Echt streekproducten geen twijfel mogelijk.

 

Als ik dan kijk wat er in Nederland wordt besteed aan krimp dan is dat een op zich staande industrie geworden. Net als de beving industrie. Freek de Jonge heeft zich er ook heel erg over verbaast. Natuurlijk is de problematiek van de beving groot net als de Urbanisatie lege dorpen achterlaat. Dat daar allerlei wijsneuzen op storten en hele industrieën ontstaan als Centrum voor veilig wonen en de Nationaal coördinator. Heel belangrijk doen grote woorden gebruiken maar ook wel een hele grote strijkstok.

Hoe dan wel? Eigenlijk niet zo moeilijk Geef de bewoners de ruimte. Zorg voor een ruimhartige vergoeding. Nu druppelt er wel heel weinig door met als triest dieptepunt dat het centrum voor veilig wonen winst heeft gemaakt. Zeg nou zelf wat is er erger een bewoner uit het gebied die iets te veel krijgt of het geld besteden aan CVW of de nationaal coördinator. Waar volgens mij veel medewerkers werken van buiten de regio (hoeveel eigenlijk?) en zelfs winst maken. Voor mij houdt het in dat we ons nog vaak laten inspireren in het buitenland Proberen activiteiten te ontplooien en daarom het komend Oud en Nieuw gewoon weer thuis in de eigen omgeving vieren.