Menu Sluiten

Slapend rijk (of arm) worden bij de bankgiroloterij

0 reacties

Ik heb niet zoveel met loterijen. Nou ja, een lootje bij de toneeluitvoering of voor een lokale vereniging nog wel. Ze doen zelden een vergeefs beroep op mij. Maar staatsloterij, postcodeloterij en die andere ongein laat ik mooi voor wat het is. Tenminste dat dacht ik. Want wat is me overkomen?

Ergens in 1972 nam ik een girorekening. Want ik kocht een brommer en kreeg zakgeld overgemaakt. Toen heb ik me laten verleiden mee te doen met de giroloterij. Een keer in de 2 maanden werd een bedrag van 5 gulden van mijn rekening afgeschreven. Eens in de zoveel tijd kreeg ik een prijs(je) want mijn girorekening was mijn lotnummer en iedere trekking was er een prijs voor het laatste cijfer wat eindigde op het cijfer wat getrokken was. Leuk want zo nu en dan had ik een prijs en volgens mij ook een keer 50 gulden. Leuk.

Ik heb me er nooit echt om bekommerd want de prijsjes werden gewoon gestort. Tot afgelopen week toch een kijken of ik nog wel eens wat won. Nou dat was even een schok want de 2 maandelijkse trekking was veranderd in een maandelijkse trekking en 5 gulden is nu 14 Euro. Huh wat is er gebeurt? en hoe zit het met mijn prijsjes? Even terugkijken. Hmm de laatste keer dat ik een prijs had was op 11 december 2012 toen kreeg ik het geweldige bedrag van € 3,50 overgemaakt Even gekeken voor welk bedrag ik sinds die tijd aan looten heb gekocht € 1700!!!

WAT IS ER IN VREDESNAAM GEBEURT?

De 5 gulden werd waarschijnlijk 6 daarna 7 enzovoort. Een paar jaar nadat ik begonnen was kwam ook de bankloterij. Daarom heet het nu de bankgiroloterij. De ene maand de giro de andere maand de bankloterij dat kan ik me nog herinneren. Want toen heb ik nog overwogen om te stoppen. Ik ben toe als het ware gaan slapen volgde het niet meer maar het is totaal een andere opzet geworden.

Opeens zijn er 2 letters aan het eind toegevoegd. Dat maakt dat mijn kans van 1 op de 10 ook over was. Ze schermen met grote bedragen die te winnen zijn. Maar ik was juist gecharmeerd van het kleine. Nou ja ik kan ook gratis een VIP kaart krijgen waarmee ik gratis naar allerlei musea of voorstellingen had gekund. Nooit iets van meegekregen. Ik heb dus echt zitten slapen en troost me maar met de gedachte dat ik voor een deel goede doelen het gesteund. Maar eens kijken of ik ook steun kan krijgen voor ons leuk initiatief in Visvliet.

€ 14 per maand is toch wel een stevig bedrag per jaar. En nu zie ik ook dat er 15 trekkingen zijn per jaar. Huh dat maakt € 210,- per jaar. Nou ja nu kijken of ik het kan opzeggen. Die € 210 kan ik beter rechtstreeks besteden in mijn eigen omgeving.

Waar zijn ze gebleven?

0 reacties

Een liedje uit het verleden noemde het al: “Where have all the flowers gone”?  Een lied van Pete Seeger. Een lief liedje als je het hoort maar toch politiek geladen. Want de bloemen zijn geplukt door jonge meisjes en waar zijn die gebleven? Naar de jonge jongens! En waar zijn die gebleven zij zijn soldaat geworden. Het lied is door veel artiesten gezongen en stamt uit 1955. Het jaar voor mijn geboorte.

Misschien is het wel het protestlied van deze tijd. Want voor mij staat het ook symbool voor de onderbroken kring. Want hoewel het niet wordt bezongen eindigen soldaten vaak dood. In deze tijd wordt vaak gesproken over Kringloop, Cradle to cradle of Circulair. The Lion King kende het lied The circle of life. Door de mens worden veel Circles onderbroken. Door onze intensieve manier van landbouw en veeteelt is er behoorlijk wat mis. De boeren krijgen daarvan vaak de schuld maar eigenlijk zijn wij allemaal daarvan de oorzaak. 

Ik las in het boek “Grote verwachtingen” van Geert Mak een passage die duidelijk de problematiek beschrijft en die je aan het denken zet. De cijfers van de vogeltellers bevestigden het beeld: de grutto’s en scholeksters waren met meer dan de helft afgenomen, de altijd juichende veldleeuwerik was zelfs bijna uitgestorven: in de jaren zeventig waren er nog bijna een miljoen, in 2019 nog maar vijfendertigduizend.
Pesticiden speelden een rol – er waren steeds minder insecten – maar vermoedelijk had deze neergang vooral te maken met al dat pompen en malen waar de Nederlanders zo dol op zijn, met de kunstmatige riviertjes die in de winter de ene kant op lopen en in de zomer de andere kant, met de veranderde waterstanden die de seizoenen van Moeder Natuur letterlijk op zijn kop zetten: in de zomer nat, in de winter en het voorjaar droog. Geen weidevogel hield het op den duur vol, op die keiharde klei. (lees hier meer voor een uitgebreidere passage)

Afschuwelijk als je beseft wat dit tot gevolgen heeft. Zelf zag ik het dit voorjaar toen ik al wandelend een paar volgens zag lopen op een pas gemaaid stuk gras. Ik kan het mis hebben maar zoekend naar het nest of de jongen. Maar het gaat verder dan alleen vogelnesten beschermen want ook de insecten zijn verdwenen. Toen ik dat las, schoot me opeens te binnen dat ik vroeger in de zomer regelmatig mijn voorruit moest ontdoen van dode vliegen. Dat is inmiddels jaren geleden. 

Een ander voorbeeld van een onderbroken kring: koolmeesjes schijnen ook uit te sterven. Als oorzaak wordt genoemd het gebruik van vlooien en teken gif.  Mezen bekleden hun nest graag met de haren van katten en honden. Het gif om vlooien te bestrijden in de honden- en kattenharen komt via de nog kale huid in de jonge vogels terecht. De jonge vogels bezwijken vervolgens aan de giftige stoffen die daaraan kleven. Maar de natuur slaat terug want mezen zijn de natuurlijk vijand van de Eikenprocessierups. De rups waar we als mens heel veel last van hebben. Eigens schuld.

Dat van het verdwijnen van vogels, insecten en bodemleven in de wei is wel heel zichtbaar. Mijn wandeling dit voorjaar en de zoekende vogels raakte me wel. En het ontbreken van insecten op mijn voorruit is ook zo iets.Misschien moeten we vaker stilstaan bij dit soort “kleine”voorbeelden. Er zijn nog veel groter problemen door het smelten van de ijskappen, de zeespiegelstijging of verdwijnen van zonnevlekken. Maar voor mij begint het met de vraag: Where have all the flowers gone? 

De meeste mensen…..

0 reacties

Kerst, altijd een mooie tijd om te beschouwen hoe het gaat en waar we heen gaan. Recentelijk heb ik een aantal boeken gelezen die “voedsel voor de geest” zijn. Van groot naar klein en van het verre verleden tot de toekomst. Soms verhalen die ik nog niet kende, andere kende ik wel alleen heb ik er soms een andere kijk op gekregen.

Mooi om het er eens over te hebben want dat we in onzekere tijden leven is duidelijk.

Over wat boeken

Mijn conclusie is dat het met de mensheid in het algemeen beter gaat dan ooit. Minder oorlogen, minder doden door geweld, kindersterfte daalt de mensen worden ouder, meer kinderen krijgen onderwijs. Klinkt misschien als een sprookje maar wie het niet geloofd moet eens kijken naar TED talks van Hans Rosling over de Gap finder. Of natuurlijk zijn boek Feitenkennis lezen. Ik kreeg het boek cadeau toen ik eens voor een volle zaal me uitte over de armoe in de wereld. Iemand in het publiek stuurde me de week erop dat boek. En inderdaad het gaat veel beter op de wereld (beter dan ik dacht) alleen het kan beter.

De boeken Sapiens en Homo Deus geven een mooie weergave waar de mens vandaan komt en waar we naar toe gaan. Dat is geen verheffend beeld. Het kan veel beter zeker de passages over hoe wij omgaan met dieren en hoe robots ons gaan vervangen. Met als uitkomst dat wij behandeld worden op dezelfde manier wij nu omgaan met dieren en dan moeten we niet zeuren.

Wat dichter bij huis houdt het boek Grand Hotel Europa ons een spiegel voor. We zijn langzamerhand verworden tot een groot openluchtmuseum. De rest van de wereld zich komt vergapen hoe wij alle rijkdommen bij elkaar geschraapt hebben. De eerste tekenen kunnen we al zien in Venetië, Barcelona, Amsterdam of dichterbij Giethoorn. In het verleden gingen we ons vergapen in andere landen en ons verbazen over hun gewoonten nu worden wij bekeken.

Een ander boek wat ik met plezier heb gelezen is “De meest mensen deugen”. Het boek werpt een ander licht op de mensen en hoe we met elkaar omgaan. Alle verhalen die gaan over hoe slecht de mens is, worden toch weersproken. Natuurlijk er zijn mensen die met plezier de vleugels van vliegen verwijderen en ook geen enkele moeite lijken te hebben met anderen leed aan te brengen. Maar de meeste mensen zullen in actie komen om anderen te helpen.

Het laatste boek waar ik nu mee bezig ben is Grote verwachting in Europa van Geert Mak. Over de laatste 20 jaar in Europa. Ik heb het nog niet uit maar de eerste helft laat zien hoe we als Europa moeizaam onze weg vinden en talloze verhalen kende ik nog niet en gaven me een ander blik op hoe onze medeburgers in Europa die er het beste van proberen te maken. Of juist het beste willen bemachtigen. Ook hier de Urbanisatie en de gevolgen voor het platteland.

En wat brengt me dat alles?

Misschien wel dat ik blij ben dat ik in Visvliet woon. Daar waar we de mensen in onze buurt kennen. Hoewel dat ook maar beperkt is. Toch kunnen we elkaar steun bieden. (of elkaar het leven zuur maken) Het is allemaal redelijk overzichtelijk. Ik geloof in het kleinschalige. Mijn droom is ooit Visvliet van het energienet af te krijgen. Dat moet toch kunnen met ruim 100 woningen. Kijken hoe we het merendeel van ons voedsel in de buurt kunnen krijgen. Aan het begin van onze straat staat een kleine kraam met aardappelen en groente. De eieren een straat verderop en de zuivel halen we bij de boer. We zijn er nog lang niet. Maar als we toch veel toeristen krijgen kunnen we misschien ook met hen in contact komen en zo het er over hebben want een ding is me wel bijgebleven de meeste mensen deugen.

Fijne Feestdagen

Deugt u wel?

0 reacties

Ken je dat? Het gevoel dat we in 2 werelden leven. Het dagelijkse leven en dan de wereld waarin een grote dreiging bestaat die boven ons hoofd hangt en waar zo nu en dan flarden voorbij komen. Het lijkt wel of we met elkaar een grote struisvogel familie zijn. Toch ontstaat er paniek want anders kan je de aanpak van PFAS en Stikstof niet noemen.

Waar gaat het over? Klimaat, CO2 uitstoot, stijging van de zeespiegel. Ik lig er wakker van. Soms bestaat het voor mij ook niet want het leven is veel te leuk om je al te veel  zorgen te maken. Toch?

Wat moet ik er mee? Misschien over bloggen maar ja dat voegt niet toe, zoveel lezers heb ik niet. Maar niets zeggen is volgens mij ook geen optie. Ik lees een boek van Geert Mak over de mier en de krekel uit 2015, 4 jaar oud en daar schrijft hij over bovenstaand. Hij maakt zich zorgen.

Zaken waar ik me zorgen over maak:

Exponentiële groei. Ooit schreef ik daar al een blog over. Want het vervelende van exponentiële groei is dat zodra je het herkent het eigenlijk al te laat is om het te stoppen. Overlast van muizen in graslanden afgelopen zomer? Eikenprocessierups? Overtoerisme?

Het rare is dat nog hele volksstammen zich bezighouden met snelle groei, FD Gazellen Deloitte Fast 50  etc. Gisteren probeerde ik met iemand die alleen maar denkt in groei, percentages en marktaandeel het te hebben over de zorgen die ik heb. Het was net alsof hij ook met iemand anders sprak. Heb je wel gezien hoeveel deelnemers we daar en daar hebben…. Nog maar eens proberen, of hij wel eens gehoord had van De tragedie van de meent,  waarom mensen altijd het grootste deel van de taart willen? De tragedie is dat gemeenschappen daarom slecht zouden werken. Nou ja als je wat wil, moet je wel in competitie volgens hem. Ik vroeg hem of hij het boek “de meeste mensen deugen” kende. Zijn reactie “ja daar heb ik stiekem al eens naar gekeken. Ik kan iedereen recht in de ogen kijken volgens mezelf”. 

Ik hoop dat hij het boek “de meeste mensen deugen” gaat lezen en begrijpen. Het is een andere wereld van mensen die deugen dan de wereld met mensen die denken dat zaken doen een wedstrijd is waar je champagne drinkt als een concurrent het loodje legt. 

We zullen moeten leren te leven in een andere wereld. Vluchten kan niet meer.

5G geen goed idee?

0 reacties

Ik moet er toch aan geloven: een blog over 5G. Een beetje om de zin en onzin te scheiden. Inmiddels heb ik tientallen keren moeten uitleggen dat 5 G geen glasvezel gaat vervangen. Sterker nog 5G Schreeuwt om glasvezel. Een veelvoud aan antennes die allemaal aangesloten zijn met glasvezel.

De overheid is bezig de weg vrij te maken voor een soepele uitrol. Zo is een nieuwe wet in de maak De wet staat bol van hoe de markt zich moet gedragen, infrastructuur delen, nummerbehoud, eisen aan contractduur. Maar ook dat overheden soepel moeten omgaan met het verlenen van vergunningen, in veel gevallen zijn die niet meer nodig. Kortom er wordt vaart gezet.

Nu is er veel te doen om de gevaren van 5G. Mensen zijn ongerust en je zou verwachten dat daar ook aandacht aan wordt besteed. Dat klopt

Hoofdstuk 5A van de nieuwe  Telecommunicatiewet voorziet in een weigeringsgrond met betrekking tot volksgezondheid. In dit kader is van belang de in voorbereiding zijnde wijziging van het Besluit radioapparaten 2016. Hierin zullen landelijke voorschriften worden gesteld ter beperking van de blootstelling van burgers aan elektromagnetische velden van radioapparaten. In de Europese aanbeveling (1999/519/EG) ter bescherming van de bevolking tegen de mogelijke schadelijke effecten van elektromagnetische velden worden blootstellingslimieten gehanteerd die door de International Commission on Non-Ionizing Radiation (ICNIRP) zijn aanbevolen. Deze ICNIRP-blootstellingslimieten bevatten een ruime veiligheidsmarge, zodat ook rekening gehouden wordt met ouderen, kinderen en mensen met een zwakke gezondheid. In Nederland mogen de elektromagnetische velden niet boven deze limieten uit komen. Om zorg te dragen dat de maximaal toegestane blootstelling voor elektromagnetische velden in heel Nederland uniform wordt toegepast worden de internationaal gehanteerde normen (die nu in de praktijk ook worden gehanteerd) vastgelegd in de Telecommunicatiewet. Deze limieten gelden ook voor de small cells die zullen worden ingezet voor de uitrol van 5G. Met de vastlegging van deze normen in het Besluit radioapparaten wordt uitputtend dit vraagstuk geregeld is het niet nodig om een weigeringsgrond met betrekking tot volksgezondheid in artikel 5c.3 op te nemen.  

OK het is dus goed geregeld….. of toch niet? Vooropgesteld ik ben geen expert maar bij MTS Elektro wordt er wel aandacht besteed aan Elektromagnetische Straling (EMR). Rond hoogspanningsmasten is zo een veld waarneembaar. In Nederland zie ik nog woningen onder de hoogspanningslijnen staan. Daar wonen nu anno 2019 nog steeds mensen. Er staan nog 1700 woningen onder leidingen.

Er is dus een  aanbeveling van het International Commission on Non-Ionizing Radiation (ICNIRP). Non Ionizing heeft betrekking op de lagere frequenties. Daar heeft men het vaak over de opwarming van een lichaam wat schade kan veroorzaken. OK maar hoe zit het dan met Ionizing Radiation. Die veroorzaken leukemie en Alzheimer. Dat zit in de hogere frequentiebanden  En met de komst van 5G komen ook hogere frequentiebanden. Veel antennes die kleine cellen bedienen met lage vermogens. Maar als ik doorlees zie ik ook heel veel documenten die het effect beschrijven van Hoog gevoeligheid. Ik heb vroeger geleerd dat een signaal ook hogere harmonischen kent. Daar lees ik niets over alleen dat de opwarming binnen de grenzen blijft.

Het is niet gevaarlijk tenminste op korte termijn. Lange termijn effecten kennen we nog niet. En als mensen er toch last van hebben, onrustig gevoel, hoofdpijn, duizeligheid? Geeft niet want het is niet gevaarlijk. Toch? Ik was eens op pad met een antennebouwer we liepen vlak langs een in werking zijnde antenne. Voel jij dat ook? vroeg hij aan mij, ik wordt altijd een beetje duizelig en beroerd als ik er langs loop. Maar ja de straling neemt hard af als je op enige afstand staat. Aan de andere kant is de smartphone ook een zender en die heeft de vervelende eigenschap sterker te gaan zenden als het bereik slecht is. In gebruikersvoorwaarden van de I-phone staat te lezen dat je het toestel niet tegen het hoofd moet houden op op het lichaam dragen want dan worden de stralingsnormen overschreden.

En daar komt dan glasvezel om de hoek kijken. Des te dichter de vermazing van het glasvezelnetwerk des te zwakker de zenders hoeven zenden. Gevaar voor de gezondheid? Ik weet het niet. Maar volgens mij zijn we er nog lang niet klaar mee.