Menu Sluiten

Maand: augustus 2005

Augustus 2005

Zaterdag 27 Augustus
Wubbo
De vakanties zijn bijna over, alles begint weer een beetje z’n gewone gang te gaan. Met het platform zijn we achter de schermen hard bezig, over een paar week hebben we groot nieuws.
Eleonora gaat komende week uit het gips, ze heeft intussen 2 maand erop zitten waarvan 1 maand plat op bed. Eleonora was voor de vakantie een zeer gewaardeerde kracht bij het platform en ik hoop dat ze weer snel aan boord is.
Hetzelfde geldt voor Wubbo. Ik schrok dinsdag avond behoorlijk toen ik op TV hoorde van zijn hartaanval. Donderdagmiddag hoorde ik dat het wel een zware aanval was geweest en dat hij onder narcose werd gehouden. Vrijdag was hij weer bij kennis maar het is nog onduidelijk wat de schade is. Mijn schoonmoeder heeft het vorig jaar ook gehad en hoewel het moeilijk vergelijken is, het duurt wel even voordat de gevolgen duidelijk zijn.
Ik hoop dat hij aan inspiratie weinig heeft ingeboet. De aantal keren dat ik heb gesproken waren altijd zeer waardevol. We hebben een hoop aan Wubbo te danken. Een aantal keren is hij belangeloos zijn verhaal bij ons komen vertellen. We hebben hem als dank een horloge gegeven, het horloge wat hij altijd droeg om zijn rechterpols. (om zijn rechterpols een ander, het enige voorwerp wat met hem in de ruimte was geweest). Op de radio vertelde hij eens trots dat hij dat in Groningen had gekregen. In het dagblad noemde hij dat het hem herinnerde aan een dierbaar moment.
Ik was nog maar een paar maand voorzitter van het ICT platform toen Wubbo in Groningen was en ik met Wilma en Jan Kees een uurtje met hem heb zitten praten. Hij was die dag jarig en had gebak bij zich. Wubbo zat vol van zijn laddermill en de zonnerace. Later kwam er de superbus bij, het alternatief voor de zweeftrein.
Laatst sprak ik een bestuurder en hij gaf toe dat hij best vervelend vond dat de superbus de bijl aan de wortels van de zweeftrein zette. Tot dat moment begreep ik niet waarom er niet beter op de zweeftrein werd gereageerd. Beetje naïef van me, ik had kunnen indenken dat als je jaren knokt voor iets dat je niet echt blij bent met iets wat jouw plan onderuithaalt.
En ja de laddermill is er ook nog niet maar Wubbo heeft altijd verteld dat het ging om onderzoek en dat het nog jaren duurt voor hij er is. Een maand geleden waren er wel de wedstrijden op het noordzeestrand met bestuurbare vliegers. Een eerste stap.
Ik hoop dat Wubbo door zijn hartaanval weinig inboet op zijn inspiratie. Want als het gaat om jeugd en aandacht voor duurzaamheid dan deed je niet snel tevergeefs een beroep op hem.

Geplaatst om 20:21 | Reageren?

Afgelopen week stond er in de krant dat er iemand ontslagen is door wat hij had geschreven over zijn werkgever in een weblog.
Inmiddels heb ik geleerd dat het soms verleidelijk is je ongezouten mening te ventileren via een weblog, maar dat het niet altijd verstandig is. We zijn in Oldenburg geweest en daar hebben ze Offis opgezet, fantastisch, waarom kan dat hier niet? Kleine bedrijven willen graag iets met het ICT Platform maar hebben weinig draagkracht. De kennis instellingen hebben een eigen problematiek. De overheid zit aan handen en voeten gebonden, ambtenaren willen wel maar worden grotendeels geleefd door politiek. Landelijk opererende bedrijven hebben niet zoveel met de regio, immers waarom zou een groot bedrijf de regio noord meer steunen dan een andere regio. Kortom stof voldoende om eens lekker uit te halen.
Toch maar niet want we willen juist alle partijen binden en met elkaar laten samenwerken en het helpt niet om partijen in de gordijnen te jagen. En als ik eerlijk ben begrijp ik het allemaal prima. Dus daarom ga ik mijn hart niet luchten. Misschien wel een beetje saai en veel bezoekers trekt het niet. Nou ja een gelukstreffer met Google Earth levert een lawine van bezoekers op. Maar of dat het doel is? Leuk is het wel en een beetje verslavend ook wel want je kijkt toch eens vaker hoe het staat met het bezoek.
De komende weken staat er een hoop op stapel. Dus ik hoop veel van dat nieuws ook hier te kunnen toelichten. Samenwerkingsverbanden, arbeidsmarkt projecten, bijeenkomsten, innovaties etc. het staat er aan te komen. Stof om over te schrijven is er voldoende en tegenslagen zullen er ook wel voldoende komen. Maar daarover weinig, want we moeten wel verder met iedereen.

Soms is het wel aardig om in cijfer terug te zien wat je vermoedt. Gisteren kreeg ik cijfers onder ogen van het CWI op het gebied van NWW IT-ers. Iedere organisatie heeft zo zijn eigen afko’s. Vroeger heette dat bij PTT verkortingen. NWW wil zeggen niet werkende werkzoekenden.
In Noord Nederland zijn dat er ruim 1200 IT-ers. Helemaal actueel en betrouwbaar zijn die cijfers niet maar ze kloppen wel aardig met mijn gevoel. Begin vorig jaar was dat getal ongeveer 1800. Het aantal werkzoekenden in de IT neemt dus af. Nogmaals helemaal betrouwbaar zijn deze cijfers niet maar ze kloppen ook met de geluiden uit de branche.
Wat misschien nog wel boeiender is betreft de onderverdeling naar functies en naar niveau. In verhouding zijn er veel systeembeheerders op middelbaar niveau op zoek naar werk. Dat klopt met het gegeven dat er in die hoek mensen bij bedrijven over zijn in verband met betrouwbaardere systemen. Daarnaast wordt dit type werk vaak uitbesteed aan lage lonen landen. In deze categorie zitten veel mensen die recentelijk werkzoekend zijn en ook relatief veel jonge systeembeheerders.
40 % van alle IT werkzoekenden is fase 3 (ik moest even opzoeken wat fase 3 inhoud). Fase 3 houdt in dat het een inschatting is dat er na 1 jaar uitzicht op een baan is. Vraag me niet hoe dat precies in het werk gaat maar het is niet de meest kansrijke groep. Ter vergelijk 20 % zit in fase 1. (Fase-1 zijn werkzoekenden die zonder verdere vorm van ondersteuning naar verwachting binnen 6 maanden werk vinden.)
Wat me verder opviel is dat het gaat om relatief jonge mensen 50 % valt in de groep 24 – 39 jaar. We waren met die getallen aan het stoeien om te kijken wat de startsituatie bij het begin van de arbeidsmarkt projecten. Omscholen van werkzoekende (middelbare) systeembeheerders lijkt een van de logische acties. Maar gelijk is dat wel een van de moeilijkere opdrachten: een beheerder zorgt voor stabiliteit, is vaak behoudend. En dan omscholen?
Dit zijn maar wat bespiegelingen, het project moet een en ander onderbouwen. Want wat er natuurlijk bij zou moeten is hoeveel banen er zijn in systeembeheer en bijvoorbeeld de verhouding werkzame programmeurs ten opzichte van de werkzoekenden. Maar we hebben wel iets in ieder geval.

De kop is er af, de eerste dagen zitten er weer op. Vorige week ben ik al een paar dagen aan het werk geweest en vandaag ben ik begonnen met mijn eerst echte week. Hoewel ik het thuis best naar de zin heb, is het ook weer leuk om aan de slag te gaan. Vandaag weer eens op bezoek geweest bij Media Plaza in Utrecht. We komen steeds een stap verder en ook in Utrecht was de vakantie nog te merken, rustig!
Het lijkt wel of tegenwoordig Nederland 8 weken in de zomerstand gaat. Eigenlijk heeft het ook wel wat want het is redelijk makkelij afspraken te maken met de mensen die wel aan het werk zijn. De komende weken hoop ik een aantal bestuursleden te spreken. Ik hoop met een ieder een rustig de plannen door te nemen. Het is nu een periode van plannen maken. Morgen verder met de plannen voor de CWI / UWV pool.
Blijkbaar wordt het allemaal weer wat ruimer want de plannen vliegen me links en rechts om de oren. Van Media Plaza Noord, Arbeidsmarkt projecten, reserveringssystemen, Kansrijk eigen baas, maar ook de schaakclub Groningen heeft ambities en dan nog die zaken die ik nu liever niet noem omdat ze nog te pril zijn. De technische ontwikkelingen daveren ook gewoon door.
Google Earth maakt duidelijk dat we toch maar op een klein bolletje leven. Voor degene die het nog niet hebben bekeken: surf eens naar earth.google.com. Download het programma en enjoy! Op sommige plaatsen op de wereld zijn de auto’s te zien en de Chinese muur is ook duidelijk herkenbaar. Zelfs het gebied in Afrika waar ik in februari was is herkenbaar. En dan te bedenken dat dit de vage versie is want de scherpe beelden tonen nog meer details. Fascinerend en eng tegelijk. De potentie om er goede dingen mee te doen, de bedreigingen die het ook met zich mee brengt.
Iedereen kan nu al virtueel door de Grand Canyon zweven of om de Eifeltoren. Op bezoek bij Mount Saint Hellens, de vulkaan in noord west Amerika. Even kijken bij een kennis die daar woont. Het begint nu wel erg voorstelbaar te worden. Ik kan nu al mijn weblog pinpointen op de coördinaten waar ik woon. Iedere “verkenner� op Goolge Earth kan hem dan zien. Maar ja of de wereld daar nu op zit te wachten?
Dit zijn nu nog maar foto’s maar hoe lang zou het duren voor er ook live beelden te zien zijn? Technisch kan het vast al. Koppel het aan vliegtuig informatie en de thuisblijvers kunnen zien waar een vlucht is. Geef een wereldreiziger een “bakentje� mee en ook voor de thuisblijvers gaat er een wereld open. Vandaag sprak ik iemand die 6 weken in zijn eentje gaat trekken in Amerika, leuk voor de thuisblijvers om te weten waar hij is. Leuk maar toch ook wel eng. Of wat mijn moeder altijd zei: alles te weten maakt niet gelukkig.