Menu Sluiten

Maand: februari 2008

Overheid en ICT

Zo vlak voor de Cebit is het even een beetje stilte voor de storm. Gisteren de ICT platformbijeenkomst. De opkomst was niet overweldigend maar dan moet je ook geen bijeenkomst plannen in de voorjaarsvakantie waarin veel mensen op de lange latten gaan staan.
Toch maar even de Weblog bijwerken want dat schiet er een beetje bij in de laatste tijd. Terwijl ik zit te tikken komt er net op de TV een reclamespotje van de belastingdienst voorbij. Een beetje met een knipoog “zo makkelijk is het nu ook weer niet” Er is veel te doen over de automatisering bij de overheid. En vooral het mislukken van projecten.
De belastingdienst had een naam van een innovatieve organisatie. Online belastingaangifte doen is een geweldige stap voorwaarts. Maar blijkbaar is het lastiger om het hele proces mee te nemen want er zijn een hele hoop aangiften niet meer beschikbaar. Het lijkt wel op de eerste jaren van E-commerce. Je kon digitaal dingen bestellen maar vervolgens werden die geprint en soms overgetikt in logistieke systemen. Een mooie webfrontend maken is wat anders dan end to end processen end to end automatiseren. Nu weet ik helemaal niet wat er bij de belastingdienst aan de hand is maar het is geen reclame voor de ICT sector. Want er wordt dan wel gesproken over de belastingdienst maar vast dat daar tientallen (misschien wel honderden) externen rondlopen. Duur betaalde krachten die een goed belegde boterham verdienen met het “oplossen” van de problemen.
En de eisen worden alleen maar hoger. De overheid wil steeds meer zaken op elkaar afstemmen. Één infrastructuur voor alle overheidszaken lijkt een logische gedachtegang. Het Sofi nummer is vervangen door het Burger Service Nummer. Voor mij lijkt het net terug in de tijd want toen ik bij KPN klantenreakties mocht werken stond een klant in allerlei systemen. Bij de commerciële afdeling als hij een huurtoestel had, bij de service afdeling als er een storing was geweest in het systeem waar de gesprekken werden geregistreerd maar natuurlijk ook het registratiesysteem voor het adres voor de aansluiting, waar moet de nota naar toe etc. Één klant stond in veel systemen. Dus kwam er een CKR nummer (Centraal Klanten Registratie nummer). Dit nummer is nooit naar klanten toe gecommuniceerd. Geen wonder dat ik er aan moest denken toen ik een poos geleden hoorde van het BSN; het Burger Service Nummer. Dit is hetzelfde nummer als het Sofinummer verwarring alom.
De overheid wil rekening rijden gaan invoeren, betalen voor wat je verrijdt. PTT (KPN) voerde jaren geleden de gespecificeerde nota in. Betalen voor wat je belt. In Groningen is nog steeds een grote groep mensen die weet hoe dat moet. Want daar werden (en deels worden) de nota’s aangemaakt. Natuurlijk hoor ik dan dat rekening rijden complexer is dan een gespecificeerde nota (hoewel ik daar nog niet van ben overtuigd).
Ik was vorig jaar in Santiago in Chili en daar hadden ze toen al 2 jaar rekening rijden.
Bij KPN werden 10 jaar geleden er al meer dan 10 miljoen Call Detail Records (CDR) per dag gemaakt, een soort bonnetjes per gesprek. Een CDR bevatte 4 onderdelen, nummer A belt met nummer B op tijdstip X met een lengte van Y. Met deze gegevens is er een gespreksnota te maken. Dan moet er natuurlijk nog wel de maandelijkse vergoeding bij, de huur van de apparatuur, servicekosten en kortingscontracten. En klaar is de nota. Met een beetje fantasie is rekening rijden niet anders. Nou ja het mag veel complexer zijn want de invoering van de gespecificeerde nota bij KPN is inmiddels 15 jaar geleden. Even rekenen leert dat 100 miljoen gesprekken per dag 365 dagen per jaar en 15 jaar hmmm wel veel.Ze zijn nog steeds de basis van de nota.
Veel van die kennis is gewoon bij ons in de regio aanwezig. Kennis van verkeer is er dus bij RDW en ook veel kennis van de betrokken ICT. Hoog tijd om dit te gaan benutten.

Energie en "Cebit here we come".

De afgelopen week mocht ik weer eens een datacenter bezoeken. Het blijft me verbazen hoe dat steeds meer begint te lijken op een telefooncentrale. Net nu KPN de telefooncentrales begint af te stoten.
Het datacenter dat ik bezocht had een kabel invoer wat me erg deed denken aan de kabelinvoer in een telefooncentrale alleen ging het daar in het verleden om grote pakketten kabels en tegenwoordig gaat het om een paar dunne kabeltjes ter dikte van een potlood. De noodstroomvoorziening neemt een grote plaats in. Bij telefooncentrales ging dat met batterijen en voor de grotere centrales was er een noodstroomvoorziening. Leuk om te zien hoe een onderhoudsmedewerker van het datacenter trots wist te vertellen dat het gaat om een vliegwiel wat draait en bij uitval van de stoom de motor die het vliegwiel aandrijft opeens fungeert als generator. Dat verhaal mocht ik 25 jaar geleden ook al vertellen bij een rondleiding in de tlefooncentrale aan de Reitemakersrijge. Dus wat dat betreft weinig nieuws. Toch leuk om te zien dat een techneut na 25 jaar nog steeds vol trots hetzelfde verhaal verteld.
Gisteren hadden we een presentatie over een apparaat in de meterkast die precies aan kan geven welke apparaten er aan staan zonder dat bekabeling aangelegd moet worden of extra apparaatjes bij de wandcontactdozen. Allemaal om ons bewuster te maken van ons energieverbruik. Het grote probleem van elektriciteit schijnt op dit moment de gepiektheid te zijn. Juist de wind energie schijnt een van de veroorzakers te zijn. Een mooi voorbeeld is op dit moment in de Eemshaven. Daar worden op dit moment zware windturbines gebouwd. (met een ashoogte van over de 100 meter). Als het gaat waaien wordt die energie het net op gestuurd. Dan moet er binnen korte tijd een traditionele centrale worden afgeschakeld. (kan binnen 10 minuten gaan om grote vermogens). Gaat het te hard waaien dan worden de windmolens afgeschakeld en moeten er dus weer centrales bij geschakeld worden. Vreemd om te zien dat er in de Eemshaven op de moment de fundamenten van windturbines afgebroken worden om plaats te maken voor beter fundamenten terwijl de oude fundamenten er al niet om logen.
De Cebit werpt zijn schaduw vooruit. Dit jaar dus met een stand op het Nederlands Paviljoen. We hebben voldoende belangstelling om de stand met bedrijven te vullen. Er wordt nog een stand ingevuld door Kalooga uit Groningen. Op donderdag gaat er een bus werkzoekende ICT-ers, op vrijdag is de traditionele ICT Platform bus en op vrijdag en zaterdag is er een 2 daagse met Overnachting voor het belachelijke bedrag van € 30,- en daarnaast is er ook een 2 daagse busreis die georganiseerd wordt door Syntens op donderdag en vrijdag dus komt er een echte stroom met mensen naar Hannover van 4 tot 9 maart.
Maar eerst hebben we op 28 februari de platformbijeenkomst die in het teken staat van de Cebit en CA-Cert.

Het licht gezien

licht-gezien.jpgOoit in verleden werkte ik voor het staatsbedrijf der PTT, bij de telefoondienst. Wat me nog erg goed voor ogen staat dat we een aansluit plicht hadden. We mochten geen klanten weigeren, alleen op grond van het niet betalen van de nota mocht er een klant worden afgesloten. Het maakte niet uit waar je woonde, eventueel ver buiten de bewoonde wereld, je betaalde 220 gulden (als ik het me goed herinner) en je kreeg een aansluiting waarmee je kon bellen.
Later kregen we concurrentie, ook kabel bedrijven mochten telefonie leveren alleen kreeg KPN Telecom (inmiddels verzelfstandigd) een concessie om het telefoonnet te beheren, wel nog steeds met de aansluit plicht.
Het telefoonnet is aan het verdwijnen, langzamerhand komt er een communicatienetwerk waar telefonie een bijproduct lijkt te zijn. KPN stoot de telefooncentrales af. Het zijn gebouwtjes die overal in het land staan. Soms op hele speciale plaatsen. achter boerderijen midden in het land tussen 2 dorpjes of midden in het centrum. In totaal gaat het om 1350 gebouwen waarin een centrale staat, een accubatterij en een verdeler. De centrales worden overgenomen door actieve componenten in het netwerk en worden ondergebracht in kleinere kabelkasten. Daarvan stonden er een aantal jaren geleden 80.000 in het land. waarvan sommige erg klein. Er komen dus 3400 WDC’s las ik ergens. Het scheelt KPN een hele hoop vastgoed. Ze kunnen hierdoor beter de concurrentie de baas.
Ik ben benieuwd hoe het zit met de aansluitplicht, die zal er misschien wel blijven. Ik las ook ergens dat die moet bestaan uit een telefoonverbinding die onafhankelijk is van de elektriciteitsvoorziening. Die verplichting maakt het voor KPN wel lastig om voluit de concurrentie aan te gaan. Want juist verglazing maak apparatuur bij de klant noodzakelijk.
Die aansluit plicht maakt ook dat KPN gedwongen wordt actief te blijven in economisch oninteressante gebieden. In Noord Nederland blijft dat dus een beetje woekeren met de marktruimte, concurreren met een lokale kabelmaatschappij. De echte winst is te halen met het veel dichter bevolkte westen. Zeker in de landelijke gebieden blijft het toch een beetje dienst verlenen tegen wil en dank.Ik kreeg een leuk boekje onder ogen “het licht gezien”. Dit boekje is te downloaden en beschrijft deze problematiek uitstekend. Je ziet vaak dat er vraag bundeling projecten opgestart worden door gemeenten. Vervolgens wordt zo’n project uitbesteed aan KPN of een lokale kabelmaatschappij waardoor de gemeente nog vaster zit aan een dominante marktpartij. Die partijen zijn dus eigenaar van de infrastructuur en kunnen dus bepalen hoe die ingezet kan worden, welke diensten er over mogen en onder welke voorwaarden.
De afgelopen week mocht ik een bijeenkomst bijwonen die tot doel heeft dit proces te doorbreken. Ooit was Warffum de laatste plaats in Nederland waar het telefoonnet geautomatiseerd werd. Ik hoop dat het met breedbanddiensten we niet weer achteraan in de rij staan.

On my own

De stap naar zelfstandigheid is gezet. Sinds afgelopen vrijdag ben ik geen loonslaaf meer maar voor mezelf aan de slag. Dat klinkt stoer maar eigenlijk is het een logische stap. Sinds KPN de automatiseringsafdelingen had verkocht was ik een Atos Original. De liefde voor dat bedrijf is nooit echt tot stand gekomen. Niet zozeer dat het een slecht bedrijf is om voor te werken maar Atos Origin heeft nu eenmaal niet die relaties met alle geledingen in de maatschappij zoals KPN dat had (misschien wel heeft maar daar ben ik te lang weg bij KPN).
Doordat ik de laatste jaren actief was als voorzitter van het ICT Platform kom je veel in aanraking met overheden en dus ook de rol van ICT in de maatschappij. Om voor het grote geld complexe trajecten trajecten te doen heeft nooit mijn belangstelling gehad. Wel hoe de ICT sector in het noorden zwaar ondergewaardeerd wordt. Wel hoe je met ICT de wereld een beetje beter kan maken. Dit zijn de dingen die niet op de agenda staan van mijn laatste werkgever. Logisch dat het vroeger of later uit moest draaien op een scheiding. Op mijn afscheid een paar weken geleden mocht ik heel veel mensen ontmoeten waar ik ooit eens mee heb mogen samen werken. Het was een fantastisch leuke avond. Er waren maar een paar mensen uit de laatste fase van mijn loopbaan. Ook wel logisch want de afdeling waar ik het laatst voor heb gewerkt was er een waar collega’s gedetacheerd zaten bij klanten, vaak verspreid door het hele land. Van een team is absoluut geen sprake. Allemaal heel aardige mensen maar toch een beetje ieder voor zich hoewel er vanuit het management van alles aan gedaan wordt om binding in de groep te krijgen. Een onmogelijke opdracht in een detacheringsclub lijkt me.
Maar dat ligt nu achter me, geen collega’s meer. Dat zal ik missen want uit mijn MDI profielen blijkt dat ik erg veel waarde hecht aan persoonlijke relaties. In mijn huidige werk kom ik veel mensen tegen maar dat is toch anders dan met collega’s. De MDI profilering heeft me een hoop opgeleverd. De stap naar zelfstandigheid is er zeker gemakkelijke door geworden. Het heeft me geleerd dat juist mijn kracht zit in het werken met mensen. ICT heeft mijn belangstelling dus mijn leven gaat zich richten op hoe je met ICT mensen bij elkaar kan brengen. Ik mag me dus uitleven op mijn weblog en veel en vaak bijeenkomsten organiseren.
Greet, erg bedankt voor het MDI traject. Het heeft me een prima inzicht gegeven in welke dingen ik wel moet doen en welke juist niet. En al snel werd duidelijk dat de dingen waar ik energie van krijg niet te vinden zijn bij mijn oude baas. Gelukkig zijn er mensen die die dingen juist wel leuk vinden. Die mensen kan ik Atos Origin van harte aanbevelen: leuke collega’s en de voorwaarden zijn niet slecht. KPN en Atos Origin hebben er wel voor gezorgd dat ik nu de dingen kan doen die ik doe, en in het verleden wat ik heb mogen doen. Een heel leuke loopbaan met heel veel facetten. Van het opleidingscentrum, klantenreakties, security, recruitment en vooral de teams waarin ik heb mogen werken. Heel veel leuke warme mensen die nog lang niet van mij af zijn want op mijn afscheid bleek maar weer eens als de klik er is, is de warmte er ook gelijk weer.
Het plaatje hierboven is dan ook met een heel dikke knipoog.