Menu Sluiten

Maand: juni 2019

Over sterven en populieren

Het is alweer een poosje geleden sinds mijn laatste weblog. Tijd om daar verandering in te brengen. De maand mei was een intense maand, want met 5 uitvaarten in de maand word je wel geconfronteerd met het eindigende leven.

Naast het overlijden van kennissen, familie sloot mijn moeder voor de laatste keer haar ogen. Mijn moeder was een bijzondere vrouw die van grote invloed is geweest op mijn leven. De laatste jaren ben ik daar steeds meer en meer gaan beseffen Het leven is haar langzamerhand ontglipt en ze leefden in de wereld waar ze niet echt meer grip op krijgen. Dementie zorgde ervoor dat de wereld steeds minder te volgen was. “Laat mij maar”, was dan haar reactie.

Of je wilt of niet het zet je aan tot een stukje reflectie. Hoe gaan mijn laatste uren er uit zien. Opeens ben ik er niet meer zoals mijn vader of zoals mijn moeder langzaam wegdrijven in mist en nog flarden mee krijgen van wat er direct om je heen gebeurd..

Om één en ander te laten bezinken en omdat ik toch ook weer kilometers moet maken voor de vierdaagse van Nijmegen ben ik de laatste tijd veel aan het wandelen.Gezond voor lichaam en geest. En onderweg vallen je heel veel dingen op die je eigenlijk een-op-een kan gebruiken in een weblog.

Ik heb me dan ook voorgenomen om de weblog wat minder laten gaan over techniek en wat meer over dingen die mij bezig houden. De aanleiding was dat ik langs het Van Starkenborghkanaal liep en daar de stobben van afgezaagde boomstam zag. Het moet een grote bomen geweest zijn want de stammen waren behoorlijk dik. Volgens mij waren dit Canadese populieren geweest. Die stonden ook aan een straat waar ik ooit gewoond heb. Populieren zijn prachtig mooie statige bomen met blad wat een hoop lawaai maakt als het waait. Ze hebben een nadeel ze worden maar 40 tot 50 jaar oud en wat heel bijzonder is dat ze van binnenuit verrotten. Dat was bij deze stammen ook duidelijk te zien.

Wat een mooi symbool voor wat er in de maatschappij op veel plekken aan de hand is. Ogenschijnlijke prachtige bedrijven zijn van binnenuit verrot tot in de kern. Vaak gaat dat samen met sterke drang naar financiële Winsten. Populieren zijn snelle groeiers. Iets wat in het bedrijfsleven ook vaak wordt geroemd. Er zijn zelfs lijstjes van snelle groeiers de gazellen top honderd.

Al die aandacht voor snelle groei voelt op een of andere manier niet goed. Steeds zie ik dan het beeld van die afgezaagde bomen voor me. Mooi die strakke buitenkant. Want een Canadese Populier is in volwassenheid een prachtige rechte boom. Maar zoals zoveel in de natuur is het geen lang leven beschoren en is er in de kern iets mis. Kan je een degelijk bedrijf bouwen in een zeer korte tijd? Des te langer ik erover nadenk des te meer twijfel ik.