Menu Sluiten

Maand: juli 2016

Blij Eikeltje in de #4daagse

Het lijkt wel of de spanning toe neemt in de wereld. Deze week 2 schokkende gebeurtenissen in Europa. Nice en Turkije. Het zet je wel aan het denken. Want de volgende week is er weer de 4daagse van Nijmegen. Dit jaar voor de 100e keer en ik ben er bij. Maar is zo’n massaal evenement geen doelwit van een aanslag? Het zou natuurlijk wel kunnen maar ik laat me er niet door weerhouden 4daagse toch te lopen.

 

Noem me naief of blij eikeltje want met die houding ga ik lopen. Over het hoe en waarom van het blije eikeltje kan je meer lezen in een eerdere blog: http://www.janhut.nl/wordpress/2013/12/01/ooit-gehoord-van-een-blije-eikel/ Daarover dus niet meer. Blij eikeltje in de 4-daagse omdat ik wel graag met mensen het wil hebben over de roze bril. Bijvoorbeeld over: “de erkenning komt nooit” of “Niet efficient is heel effectief”. Eigenschappen die toegekend worden aan blije eikeltjes. Ze zijn te lezen in een boek met de titel: De kracht van de roze bril. Daarin staat te lezen dat de wereld meer blije eikeltjes nodig heeft. Het kunnen relativeren en anders kijken naar de situatie.

 

Dit jaar loop ik in een T-shirt met kenmerken van het Blije Eikeltje. Ik hoop dat ik er op aangesproken wordt. Niet dat ik de wijsheid in pacht heb maar wel om er een leuk gesprek over te hebben want de wereld biedt veel aanleiding om somber te worden of zwartgallig. Blije Eikeltjes worden dat niet. Die weten er een min of meer positieve draai aan te geven. Ook al is het onderwerp nog zo’n lastige.

Mocht je deze blog lezen en loop je mee? Spreek me gerust aan.Ik ben herkenbaar in een lichtblauw shirt met een lachend eikeltje op de rug. Natuurlijk loop ik op woensdag in een roze shirt in het kader van Roze Woensdag. En mocht je willen weten waar ik loop… dat is te volgen via mijn loopnummer 40-k-421.

 

De strijd tussen de regio's

balletjeSoms is het om moedeloos van te worden. Mensen en bedrijven die een groter portie willen krijgen dan hun eigenlijk toekomt. Dat alles komt voor zover ik het kan nagaan door het denken volgens marketing principes. Het woord marketing zegt het al, marke(t get)ting. Het veroveren van de markt.

 

Eigenlijk wel vreemd want in het verleden werd er nooit zo over gedacht. Toen stond centraal -: kan ik iets leveren waar iemand anders behoefte aan heeft. Natuurlijk waren er toen ook mensen die probeerden veel geld te verdienen dat gebeurde toen door middel van Handel. De afgelopen week hoorde ik het verhaal van Kröller Müller. die tijdens de eerste wereldoorlog gigantisch rijk werden door de handel in grondstoffen.

 

Dat is nu verworden tot het veroveren van markten. Niet meer het bedienen van een enkelvoudige klant. Door de loop van de jaren zijn mooie uitdrukkingen toegevoegd aan onze taal zoals –  What's in it for me – het veroveren van de business en  – een klant scoren. Daarin zit al opgesloten dat het gaat over competitie


Hoe is dat vroeger eigenlijk geweest? Als ik terug in de tijd kan ik me herinneren dat er op ons dorp kleine winkeltjes waren die samen zorgden voor de voeding en het leveren van spullen aan de inwoners van ons dorp. Zo nu en dan gingen we naar een groot dorp of de stad Groningen voor inkopen. Dat ging dan vaak over speciale dingen zoals het kopen van een  pak voor mijn vader of met de familie op foto. Als je op de achterkant van oude familiefoto's kijk zie je daar de stempel van een fotograaf staan. Dat is allemaal verleden tijd. Ergens heeft dat plaats gemaakt voor het veroveren van markten. Op school wordt daar les in gegeven. Daardoor ook het uit de markt drukken van concurrenten / kleine spelers. De afgelopen weken zijn er voldoende voorbeelden langs gekomen waarbij oude vertrouwde winkels uit het straatbeeld verdwijnen en plaats maken voor internationale spelers. Die  producten en diensten leveren die over de hele wereld hetzelfde zijn.

 

Het hangt ook samen met de trek naar de stad – de verstedelijking. In veel dorpen is er geen schroefje meer te krijgen daarvoor moet je dan grotere plaatsen rijden waar een Gamma, Praxis of Karwei te vinden is. Die het op hun beurt weer moeilijk hebben tegen het geweld van Hornbach en Bauhaus. Hetzelfde geldt voor levensmiddelen, kleding, schoeisel, auto's, brood  en andere dagelijkse benodigdheden.

 

Aan de andere kant zijn er ook regio’s die strijden om bezoekers, toeristen en bedrijven. Dat neemt soms absurde vormen aan. Is een regio te vergelijken met een bedrijf die de competitie aan moet gaan???

dingetjeIk mocht deelnemen aan de stertochten de estafetteloop naar Nijmegen in het kader van de 100e Nijmeegse 4daagse vanuit iedere provinciehoofdstad.  De aftrap was door de nieuwe Commissaris van de koning op het Martinikerkhof tegenover het provinciehuis.We kregen een grote plastic zak met een handjevol prullaria met een oranje G er op van de Provincie. Een oranje pen, een stressbal, een soort lintje met een haaje en een of ander raar zwart zakjeIMG_20160710_175758 ook met een oranje G er op. De vraag is alleen wat we er mee moeten? De 4 daagse probeert zoveel mogelijk duurzaam te zijn. De provincie Groningen gooit er een stapel plastic zakken tegenaan met erin een handjevol voorwerpen met een oranje G. Inmiddels is het in  winkels verboden plastic zakken weg te geven. Dat geldt blijkbaar niet voor overheden. Gelukkig nam niemand de plastic zakken mee. Wel de stressbal, balpen, het lindje en het rare zakje waarvan niemand echt wist wat het was.

Laat de bedrijven en toeristen maar komen, met deze “merchandise”gaat dat vast lukken!. Er gaat niets boven Groningen!!

 

20160709_092204