Na een jaar van stilte op mijn blog pak ik de draad weer op. Alle redenen om mijn gedachten de wereld in te slingeren. Niet omdat ik het allemaal zo goed weet, juist niet. Maar omdat veel mensen met vragen zitten. Ik dus ook. Hoog tijd ze te delen.
Directe aanleiding is het lied van Oliver Anthony. https://youtu.be/sqSA-SY5Hro?si=vx4tOeShgSoZ_k8N Het leven in een nieuwe wereld met een oude ziel. Over rijke mensen die alles van je willen weten: weten wat je denkt weten wat je doet. Je hebt je ziel verkocht aan ze, iedere dag werken voor een waardeloos loon. Wat is er met de wereld gebeurd? Het is een schande volgens de song.
Nu is de wereld compleet veranderd. Links en rechts bestaat niet meer echt. Er is een groeiende kloof tussen mensen die zorgeloos leven en mensen die niet meer rond kunnen komen. Tussen de praktisch geschoolden en de theoretisch geschoolden. Tussen stad en platteland. Misschien is het verschil tussen conservatief en progressief nog wel redelijk te herkennen. Conservatief in mijn defenitie gaat over wat was en koesteren het. Progressief wil kappen met het verleden. Verafschuwt het zelfs.
In mijn ogen verklaart dat ook de excuses voor slavernij, zwarte Piet verbannen en het verketteren van vroegere helden. Bijna ontkennen van de geschiedenis. Ooit stond ik op het strand in Benin waar slaven werden verscheept. De inwoners schaamden zich voor wat er ooit gebeurd was want het waren inwoners van Benin die de slaven leverden. In mijn ogen niet iets voor te schamen je kunt niet verantwoordelijk worden gehouden voor wat voorouders hebben gedaan.
Juist progressieven willen een betere wereld, vrijheid en gelijkheid. Miks mis mee natuurlijk. Aandacht voor mensen die lijden onder wie ze zijn, of willen zijn, is in mijn ogen een groot goed. Het schiet zijn doel voorbij zodra het opgedrongen wordt, het overmatig veel aandacht krijgt.
Conservatieven zien met lede ogen aan hoe waarden die ze hoog hebben aan het verdwijnen zijn. Gemeenschapszin, kleinschaligheid en het omkijken naar elkaar. Ook dat kan doorschieten als het opgedrongen wordt. Mantelzorg is mooi maar niet altijd.
Ooit in 2014 schreef ik in mijn blog over Sankofa. Een prachtig symbool van een vogel die terugkijkt en het verleden als een ei meeneemt naar de toekomst. Het woord Sankofa (woord komt uit een oude afrikaanse taal: Andrinka stam/Ghana ) is opgebouwd uit drie delen: San (keer terug), ko (ga) en fa (kijk, zoek en neem).
En hier Oliver Anthony die verwoord wat er onder een groot deel van de wereld leeft.