Menu Sluiten

Maand: juni 2014

Loop je mee op het Transformatiepad?

SONY DSCVorige week was er geen blog. Sommige mensen hebben dat gemist…. ik ook 🙂 Vorige week was ik wandelen en de dagen erna had ik niet echt tijd om een blog te schrijven. Maar de wandeling bracht ook gelijk weer inspiratie.Dus hier gaan we weer.

 

Ina is de boosdoener ze wilde graag een etappe van het Pieterpad met me wandelen. Ze nodigde me uit om de eerste etappen van het transformatiepad te wandelen. Ze was geïnspireerd door mijn Pieterpad Experience, het Pieterpad wandelen met iedere etappe iemand anders. Ina gaat dat ook doen met als doel Linkedin contacten beter te leren kennen met als gespreksonderwerp transformatie. Nu was dat ook het onderwerp van mijn laatste blogs. Gelijk maar even kijken of we hetzelfde bedoelen met Transformatie. Ja dus Ina en ik zitten redelijk op een lijn. We zitten als maatschappij in een overgang, Dingen worden anders, het wordt nooit meer hetzelfde. De vraag is of die verandering via geleidelijke stappen gaat die we zelf in gang kunnen zetten of dat het ons “overkomt”, we kunnen het alleen ondergaan.

 

Natuurlijk kunnen we er ons wel op voor bereiden maar de ondergang van veel grote bedrijven zullen we wel meemaken. De afgelopen week veel gehoord over Crowd funding. Hoe banken langzamerhand minder invloed krijgen. Ik hoorde verhalen over de nog steeds dominante rol van banken. Mensen gaan weglopen als er een alternatief is. Er zijn voorbeelden van Lokaal geld. Dat gaat niet in weken of maanden maar dat er steeds meer mensen alternatieven zoeken is duidelijk.

 

Je hoeft het nieuws maar te volgen en je ziet scheuren bij grote bedrijven ontstaan. Laatst zei me iemand maar dat wordt chaos dat wil je toch niet? Nee eigenlijk wil je dat niet maar om daarom de maatschappij te laten regeren door mensen/bedrijven die zich boven de wet verheven voelen, lijkt me ook geen leuke gedachte.

 

Het is al langer dat ik er in mijn blog over schrijf. Gelukkig komt er steeds meer aandacht voor in de media. Zo zag ik vanmiddag een prachtige uitzending van het Filosofisch Kwintet.. Prachtig zoals het wordt verwoord. Gelukkig hebben ze het steeds over transformatie  Werk wordt anders, We gaan misschien weer toe naar een meent, kleine zelfvoorziendende gemeenschappen. Daar blogde ik al eens eerder over. Alle seinen wijzen er op. Hoe we dat gaan inrichten? Niet meer op de manier zoals het was. Laten we het daar eens over hebben.

Een prachtige uitzending absoluut het bekijken waard.

De toekomst is om de hoek.

Mijn vorige blog ging over verandering en er was een hele mooie reactie van Tinus:

Hoe bedoel je Jan? De wereld is de afgelopen 10 jaar sociaal en economisch op z'n kop gezet. Meer dan 100 jaar ervoor.
Bedoel je niet: waar is geen verandering?


Helemaal de spijker op de kop. Ik had ook eigenlijk moeten schrijven waar is de transformatie.? Want verandering is er overal. Maar waar veranderen de dingen zo heftig dat je er niets meer van herkend?

Jan Rotmans heeft het over transitie en verandering van tijden. Volgens hem wordt het nooit meer zoals het was. Ik kreeg een mailwisseling met hem en op grond daarvan heb ik mijn ongelukkige woorden in mijn blog wat aangepast. Hij wees me er op het niet alleen van onderaf komt maar ook wel degelijk van bovenaf. Ik moest me er volgens hem wat meer in verdiepen. Anders vond hij me een roeptoeter.  Hij adviseerde me zijn boek te lezen en dat heb ik de afgelopen week gedaan. Een prachtig mooi boek “In het oog van de Orkaan.” Een boek met heel veel mooie beschrijvingen wat er aan de hand is. Heel veel doorkijkjes naar de toekomst. En daar begint het bij mij te wringen. Ik zijn boek geeft Jan Rotmans een kwalificatie aan waar ze er goed mee bezig zijn en waar niet. En wat mij betreft is dat wat al te optimistisch. De voorbeelden zijn ook niet meer dan wat vernieuwingen op basis van de huidige stand van zaken. Dat alles er van uit gaand dat alles redelijk blijft zoals het is. Zonnepanelen op voetbal velden of aan gevels. Of drijvende steden. Ik zie het allemaal niet als schokkende veranderingen.

Volgens Jan Rotmans zijn er kantelaars nodig. Nu ben ik dat helemaal niet met hem eens.

De verandering is al lang aan de gang en er zijn mensen die daar op aanhaken en er goede sier mee maken. Om die kantelaars te noemen gaat me wat te ver. Ik kom ze ook zo nu en dan tegen mensen die zichzelf kantelaars noemen. Om dat van jezelf te zeggen vind ik wat overdreven. De kanteling is al lang aan de gang en ja er zijn mensen die dat aardig kunnen beschrijven maar of zij het in gang hebben gezet? Het is allemaal erg planmatig en daar zit volgens mij ook de kneep. In de nieuwe wereld gaat alles lang niet meer volgens plan en zeker de vernieuwing niet.

 

John Lennon wist het zo mooi te zeggen: Live is what happens when you are making other plans


Anders gezegd veel mensen zijn bezig met de toekomst terwijl het leven zich in het hier en nu afspeelt.

Waar vind je de verandering?

20140604_143636

De afgelopen week was er een presentatie van Jan Rotmans bij Seats 2 Meet in Groningen. Deze keer met als onderwerp "Stad en Ommeland in transitie". Prachtig om zijn verhaal eens in het echt te horen. Ik was tegelijkertijd ook wel een beetje nieuwsgierig of zijn verhaal ook elementen bevat van “hoe nu verder?”. Want de boodschap is duidelijk. Er gaan dingen veranderen en niet een beetje ook. Het gaat dus niet meer over tijden verandering maar over "veranderingen van tijd". Mooi uitgedrukt! Grote organisaties zullen het zwaar krijgen en onaantastbare lijkende instituties zullen omvallen. In mijn ogen een goede analyse, maar hoe verder?

 

Het verhaal van Jan Rotmans is als een grammofoonplaat, Volgens hemzelf houdt hij al 10 jaar hetzelfde praatje.. Het was een redelijk kopie van het verhaal in tegenlicht of op internet. Hij geeft aan dat er een verandering in de lucht hangt. Iedereen voelt het volgens hem. We zullen te maken krijgen met een aantal structurele veranderingen die ons gaan raken. Het zal nooit meer worden zoals het was. Er ontstaat een beweging van friskijkers en dwarsdenkers. Zo noemt hij het. En dan denkt hij aan een groepje mensen die de verandering in gang kunnen zetten.5 mensen kunnen volgens hem de kanteling in gang zetten.Dat ben ik dus niet met hem eens. De verandering is er volgens mij al lang. 

Om eerlijk te zijn brengt hij in mijn ogen zijn verhaal op een manier uit de oude tijd. Gewoon voor de groep een praatje en een plaatje in abstracte termen waar je eindeloos over kan kletsen. Daarna in 3 subgroepen voorbeelden inventariseren.. Flappen met statements verzamelen, mensen die door elkaar heen dingen roepen. Daar is volgens mij meer van te maken. Gewoon gesprekken voeren die er toe doen vooral luisteren naar de wijsheid van de groep.

 

De dag erna was "de dag van de ondernemer" in Martiniplaza. Veel, heel veel mannen in pakken. Veel sessies over ondernemen. Ik kwam terecht in een sessie waar het ging over hoe lastig het is voor arbeidsloze  55 plussers  om weer aan de slag te komen. Er waren drie 55 plussers gevonden die hun pitch mochten vertellen voor de zaal. Op een bepaalde manier was het gewoon mensonterend. Ik had het gevoel dat ze werden tentoongesteld. Volwassen mensen die ingestudeerde zinnen opdreunden. Ingestudeert met behulp van de werkcoach van het UWV denk ik dan maar. Van die prachtige zinnen die iedereen gebruikt. En dan een zaal vol met weldenkende mensen die daar ook gewoon met het volle verstand naar zitten te luisteren. Wat zijn we als maatschappij afgegleden.

 

Die avond mocht we in een relatief klein dorp een bijeenkomst faciliteren waar de bewoners met elkaar in gesprek gaan over de dorpswiinkel van de toekomst. We waren gevraagd om dat gesprek te faciliteren om zo de exploitanten van de winkel te helpen bij het doorvoeren van veranderingen zodat er ook in de toekomst ook nog een bestaan is voor de dorpswinkel. Niet dat ik verstand heb van winkels of retail. Maar we faciliteren wel veel groepen. We bemoeien ons niet met de inhoud maar zorgen er wel voor dat er iets uit de bijeenkomst komt wat gedragen wordt door de deelnemers. zie ook www.uitdeinhoud.nl Het werd een fantastische avond de jongste deelnemer was 12 en de oudste over de 80. Tal van erg bruikbare ideeën kwamen naar voren. Het allermooiste moment was toen de beheerder van het dorpshuis aanbood om de winkel een week te runnen. De zomermaanden waren voor hem erg rustig. Hij heeft dan de tijd en wil wel helpen. Spontaan viel een andere dame bij. Ze had 20 jaar ervaring bij een grote supermarktketen en was nu werkeloos. De jongen van 12 bood aan om met zijn klasgenoten vrijwilligerswerk te doen. Daarnaast was er een mooie lange lijst met bruikbare ideeën. 

 

Wat een mooie week. Ik twijfel er niet aan waar de verandering plaats aan het vinden is, Ik ben benieuwd hoe jij daar tegen aan kijkt.