Menu Sluiten

Maand: juni 2005

Juni 2005

bestuursleden niet achter staan. Het doet een beetje denken aan de weblog door politici zoals wethouders die ook een weblog hebben en niet alles af kunnen stemmen met de achterban.
Ik kan me die zorg van het bestuurslid wel indenken en zeker als het gaat over een onderwerp als organisatiecultuur. Dat zijn grensgevallen. Ik signaleer echter iets in het algemeen en het zal nooit gaan over specifieke bedrijven. En trouwens de voorbeelden van de harde mailtjes komen niet alleen uit de ICT sector. Overigens hoop ik dat bestuursleden natuurlijk me aanspreken als ik iets schrijf waar ze zich niet in kunnen vinden. Een mooi agendapunt voor de volgende vergadering.
Het afgelopen weekend moest ik denken aan het stuk over de menshouderij. Thea onze buurvrouw werd 50 en moest er dus een Sara in de tuin. Thea is boerin met liefde voor het boerenvak. We hadden een koe op foto gezet, levensgroot geprojecteerd, uitgezaagd en geschilderd. Vervolgens bij hun in de tuin gezet met en pop erbij die aan het melken was. Thea vond het schitterend en haar eerste reaktie: dat is 5027! OK koeien zijn bij hun een nummer maar ze herkende de koe wel ogenblikkelijk.
Ik denk dat het onderwerp menshouderij nu wel voldoende is uitgemolken.

Geplaatst om 07:31 | 3 reacties

Mijn vorige bijdrage heeft een hoop teweeggebracht in de traditionele media.
De kreet intensieve menshouderij triggerde veel mensen. Nadat er een stuk op de GIC had gestaan kwam het bij het ANP terecht die het verder verspreide. Vervolgens werd ik gebeld door Vara Ontbijtradio, de telegraaf en vanavond zit ik bij Omroep Friesland (Omrop Fryslân). Zelfs de automatiseringsgids schenkt er aandacht aan. Het is duidelijk komkommertijd bij de media.
Eigenlijk pakten ze net dat stukje eruit wat voor mij de aanleiding was. Een kennis vertelde dat in zijn organisatie mailtjes rond werden gestuurd met vloekwoorden erin. Daarnaast kreeg ik een artikel toegestuurd over de intensieve menshouderij. Het begrip is dus niet van mij maar van Jaap Peters. Maar de pers wilde mij spreken. Eigenlijk vind ik het niet passend want juist die kreet pakken ze eruit terwijl hij niet van mij afkomstig is. Dat stukje laten ze gewoon weg.
Het is wel een aansprekend onderwerp blijkbaar want ik kreeg er een aantal reakties. op. Met name dat mensen het herkenden en dat het in meerdere bedrijven voorkomt. Waarschijnlijk in ieder groot bedrijf.
Nogmaals het is een minderheid. Maar als je als manager een manager boven je hebt die om zich heen mept, ik hoorde zelfs een verhaal van een directeur die zijn medewerkers sloeg, dan kan je je het niet veroorloven om dat te negeren en wordt je bijna gedwongen het ook te doen.
Het zijn verhalen van horen zeggen. En ik wil absoluut niet de indruk achterlaten dat Albert of Peter (mijn managers) zo’n stijl hebben integendeel. Ik mag veel tijd besteden aan mijn activiteiten voor het ICT Platform. En als mijn management zwaar gestuurd had op cijfers had ik er 2 jaar geleden al mee moeten stoppen.
Wat dat betreft een gezonde mix. Regelmatig staat op de agenda wat het allemaal oplevert en die cijfers zien er nooit goed uit maar gelukkig wordt de toegevoegde waarde gezien en ondervind ik veel steun. Een gezonde mix tussen aandacht voor resultaat en aandacht voor mij persoonlijk. Want laten we wel wezen directe business voor mijn bedrijf komt er zelden uit het ICT platform.
Maar als je nu in zo’n omgeving zit en je voelt je een productiemiddel? Ik hoorde eens de kreet “Love it, change it of leave it.�
Sommige mensen houden ervan. Op zich duidelijk: de baas zegt spring en het enige wat je hoeft te vragen is: hoe hoog?
Je kunt het proberen te veranderen, via de manager van je manager, de bond, staking of wat dan ook. Lukt het niet, wegwezen! In mijn loopbaan ben ik veel mensen tegengekomen die iedere dag met lood in de schoenen naar het werk gaan, de hele dag mopperen. Ik kan me niet voorstellen dat die mensen ’s avonds fluitend thuis komen. Ik besef me dat dit wel heel erg simpel is. Maar de afgelopen jaren zijn er een aantal collega’s van mij ontslagen of opgestapt en na een jaar hoor je ze vaak zeggen, achteraf heeft het me weer uitzicht gegeven en heb ik een stuk kwaliteit van leven teruggekregen
En werk je bij een groot bedrijf? Ga op zoek naar een andere afdeling grote kans dat daar een manager zit met een andere stijl van leidinggeven. Moeilijke beslissingen maar het mooist wat je kan krijgen is lol in je werk in een inspirerende omgeving.
En dat was de afsluiting bij mijn interview met de Telegraaf. ICT Noord Nederland heeft voldoende inspirerende bedrijven en het is er goed leven. Ik weet niet of ze dat noemen. Straks maar even de krant kopen.

De afgelopen week kreeg ik een leuke link gemaild (bedankt Hielco). Het ging over de intensieve menshouderij. Eigenlijk had ik al eens iets over gelezen maar soms valt het kwartje niet, nu dus wel. Ik heb even gesurft op de site en moest er wel om grimlachen (nee geen tikfout).
Ik hoorde van een kennis dat er in zijn organisatie managers mailtjes de organisatie insturen met scheld kannonades en veel GVD’s. Blijkbaar begrijpen die managers niet dat door dat soort acties niemand een stap harder loopt. Er wordt veel over gepraat in de organisatie en mensen durven niets meer te doen bang om fouten te maken. Dus het averechtse effect. Ik heb wel eens geprobeerd met dat soort managers in gesprek te gaan maar het lijkt wel of ze een dimensie missen (ze zien het niet). Het lijkt wel of hun werkelijkheid van cijfers en kentallen de werkelijke wereld is.
Automatisering maakt dat managers soms een verwrongen beeld van de wereld hebben. Surf maar eens naar de site (www.intensievemenshouderij.nl). Tijd om nieuwe meetmethoden te introduceren. Stress sensoren, koude managementtechniekendetectoren, angst meters, motivatie indicatoren, sfeermeters, knuffelgehalte wegers.
Nu ik dit zit te tikken is het misschien nog niet eens zo’n raar idee. Veel van die effecten zou gemeten moeten kunnen worden. Maar ja als er dan een “sturende manager� mee om moet gaan…
Overigens ben ik meer goede managers tegen gekomen dan slechte. OK er is een grote middenmoot niet goed niet slecht. Ik heb een aantal inspirerende managers gehad die altijd een voorbeeld voor me zijn geweest. Hmmm die hadden die sensoren niet nodig.

Geplaatst om 00:14 | 4 reacties


Zo vlak voor de vakantie zitten we met nog 3 evenementen voor de boeg. De zomerborrel is er weer aan het eind van deze maand.
Maar eerst hebben we komende vrijdag de voorlichting voor de China reis. Als ik de stemming goed peil gaan we met meer dan 10 personen die kant op. Op zich is dat een mooi aantal. We willen een aantal ontmoetingen in China regelen en dat wordt lastig als er meer dan 15 mensen meegaan.
Het bezoek aan de zusterstad Oldenburg is ook een groot succes. De bus dreigt te klein te worden. Overigens is het ook prima met de auto te doen en daarnaast is er tegenwoordig ook de lijndienst. De Duitsers maken zich al zorgen dat ze numeriek in de minderheid zijn.
Na deze acties gaan we de vakantieperiode in Maar om nu te zeggen dat het rustig is…. Want achter de schermen gaan een aantal andere acties door: het opzetten van een innovatief centrum, arbeidsmarkt projecten, de afstemming tussen onderwijs en ICT branche (MBO, HBO en WO), aandacht voor de Europese programma’s en natuurlijk het verder uitbouwen van de site. Dat laatste zal wel lastig worden want Eleonora wordt geopereerd en zij is de komende maanden uit de running. Langzamerhand is zij een steun en toeverlaat geworden voor het ICT Platform en we zullen haar de komende tijd missen. Het grootste deel van de site zoals het er tegenwoordig staat is van haar hand. Ik hoop dat ze snel weer aan boord is want ze hoort er echt bij.
Overigens heeft het ICT Platform een hoog “vrijwilligers gehalte� want veel van de dingen gebeuren tussen de bedrijven door. Vandaag voor mijn werk naar Arnhem geweest en morgen naar Utrecht. Volgende week staan er ook al weer 2 dagen Arnhem op de rol. Overigens krijg ik wel heel veel ruimte van mijn werkgever dus ik klaag absoluut niet.
Maar we kunnen wel wat hulp gebruiken. Hoe dat bestuurt moet worden is nog een vraag maar ICT-ers (of mensen die de sector een warm hart toe dragen) die wel iets voor de regio willen doen zijn van harte welkom. De komende tijd hoop ik dat een en ander wat concreter wordt maar als 1% van de ICT-ers 5 dagen zouden willen helpen dan hebben we 2 manjaren tot onze beschikking. En als dat ook nog eens mensen met passie zijn.
Daar zouden we toch iets mee moeten kunnen.

De afgelopen week zijn Aukje en ik een aantal dagen wezen uitwaaien op Ameland. Mocht ook wel eens want het was bijna een jaar geleden dat we met z’n tweeën weg zijn geweest. De PC is niet mee geweest, kortom lekker uitwaaien. Dat had wel wat.
Geen spectaculaire dingen: fietsen, lezen en lopen. Het weer was goed, niet te warm, niet te koud, het waaide hard maar geen storm. Zoek daar maar een woord voor, goed, prima, lekker? Als echte grunninger zou ik zeggen ’t kon minder. Maar ja dat vraagt ook om uitleg en is een beetje een negatieve benadering. Op een of andere manier komt het woord nuver bij mij boven. Als mijn ouders het vroeger hadden over een nuver wicht dan was dat een meisje die van alles genoeg had: aardig, leuk, sympathiek. Het staat me bij dat dat een verschrikkelijk leuk meisje moest zijn. Tegenwoordig hebben we kwaliteiten als spetter, sexy, stuk maar dat is allemaal net te veel.
Onze korte vakantie was nuver.
Eigenlijk geldt dat ook voor de ICT in Noord Nederland. Niet super, geweldig maar goed, degelijk. Of andere partijen ons nuver vinden moet de komende tijd blijken. We gaan eind deze maand naar Oldenburg en begin september naar China. Gewoon zoals we zijn.
Het kan natuurlijk zijn dat nuver net iets anders betekend dan wat wij er thuis onder verstonden. Hoe makkelijk dat dat mogelijk is blijkt uit het feit dat als ik 1 kilometer naar het westen trek ik in Friesland sta en daar betekend nuver totaal iets anders. Dan deugt er iets niet. Tegenwoordig zou men zeggen: spoort niet. Beetje vreemd.

Het probleem van Internet is dat je nooit weet of iemand wel degene is die hij zegt dat hij (of zij) is. In de reacties op mijn vorige bijdrage is er twijfel of Henk wel Henk is en geen Hendrika. Op zich lijkt het een grote anonieme wereld maar op zich valt dat wel mee. De postings van Henk komen van een IP nummer, die in dit geval behoort bij @Home in Groningen. @Home weet wie de contractant van het account is en is ook wettelijk verplicht die gegevens te bewaren. En als een officier van justitie er om vraagt, moet @Home deze gegevens op leveren aan justitie.
In de schimmige wereld van Internet in het mogelijk om te snuffelen wat er zoal voorbijkomt. Vergelijk het met een weg waar auto’s over rijden. Je kunt de kentekens zien, de personen en op open vrachtauto’s wat er vervoerd wordt en door wie.
Maar ga je aan de A28 zitten dan is het maar de vraag of je me ziet rijden. Want ik kom uit de richting Drachten. Kijk je bij mij in de straat dan zie je me vast voorbij komen.
Iemand in de buurt van Henk en die de mogelijkheid heeft om te snifferen kan filteren op zijn IP nummer en heeft zo een beeld wie Henk echt is. Ook snifferen in de buurt van mijn weblog levert gegevens over Henk op. Vergelijk het met kijken bij Martiniplaza, daar zie je mij ook vaak.
Ik ben vrij open in mijn activiteiten en stel het op prijs als anderen dat ook doen. Dus ik loop er over te denken te eisen dat postings voorzien moeten zijn van een werkend E-mail adres. Uiteindelijk hoop ik dat er dialogen tussen personen ontstaan die er ook op aanspreekbaar zijn. Anonieme postings voegen in dat opzicht niet veel toe en leveren een podium op voor trollen.
Maar voorlopig laat ik het nog maar even zo.