Menu Sluiten

Maand: november 2009

  • Home
  • Archieven voor november 2009
    •

Klussen

2 reacties

De afgelopen week kregen we de sleutel van onze nieuwe woning. Hoewel nieuw? Uit 1930!  We hadden het graag eerder dan 1 december en de verkopers ook. Dus waarom ook niet? We zullen de tijd nog hard nodig hebben op op 1 mei er goed te kunnen wonen. We hebben de bank behoorlijk achter de broek moeten zitten en zelfs toen alles klaar was zetten ze het toch nog op 1 december. Toch maar weer eens gebeld en het kon toen opeens wel eerder. Rare mensen daar bij de bank.

We hebben de eerste 2 klusdagen achter de rug en dat is mooi meegenomen. Nu hebben we al 2 keer eerder stevig verbouwd en de eerste weken na ons trouwen woonden we ook erg primitief, de WC was achter een gordijn. Dat is inmiddels 30 jaar geleden en inmiddels zijn we met ons 4-en maar de afgelopen 2 dagen zijn we heerlijk mer z’n 4-en aan het slopen geweest.

Het is een prachtig huis in het midden van het dorp. Erg karakteristiek. Mensen feliciteren ons met de aankoop van het mooiste huis van het dorp. Nu is daar op dit moment wel wat aan af te dingen. Het heeft lang leeg gestaan en de afgelopen jaren is er nauwelijks onderhoud gepleegd.

We zijn er wel een beetje bijzonder aangekomen want eerst hadden we ons oog laten vallen op een boerderij in het midden van het dorp. De makelaar gebeld, bezichtigd en eigenlijk waren we er wel uit: dit moest het worden. Maar die verbouw was een paar maatjes groter dan waar we nu mee begonnen zijn. De makelaar gebeld met de mededeling dat we serieus belangstellend waren maar dat we eerst moesten rekenen wat de verbouw zou gaan kosten. Dat duurde even en tussentijds de makelaar nog maar eens gebeld en verteld dat we nog tijd nodig hadden. "Neem gerust de tijd" was zijn opmerking. De aannemer is voor ons aan het berekenen geslagen. Toen we klaar waren met de cijfers belde ik trots de makelaar om een bod uit te brengen. Groot was de teleurstelling dat hij niet meer "vrij was". Toen ik zei dat ik even een telefoontje in dat geval had verwacht kreeg ik de opmerking "daar kunnen we niet aan beginnen". En hij voelde zich niet gebonden want we hadden immers geen bod uitgebracht.. Het was wel een echte NVM Makelaar dus zal dat ongetwijfeld helemaal kloppen. Maar netjes is het niet. Het gaat waarschijnlijk nog te goed bij de NVM.

Zo kwamen we dus terecht bij onze nieuwe woning want het idee om te verhuizen naar het dorp was inmiddels erg reeel geworden De aankoop liep soepel, Het huis stond al lang heel lang te koop. Dezelfde dag van de formele aankoop verkochten we ook onze huidige woning via dezelfde makelaar. (deze keer geen MVN) Heel plezierig, we hadden ook niet hoog ingezet.De kopers van ons huis waren gelijk enthousiast. We zijn erg blij dat zij het gekocht hebben. We gunnen ze het ook.

Ik mocht ooit eens in Amerika mee met vrienden bij de bezichtiging van een woning. Ik kreeg erg op mijn hart gedrukt erg positief te zijn want als je een woning afkraakt is het maar de vraag of het je gegund krijgt. Voor ons was het ook erg belangrijk om ons huis te verkopen aan mensen die hetzelfde voelen bij het plekje waar we 25 jaar met heel veel plezier hebben gewoond. 

Klussen dus. De afval container is voor de helft vol en langzamerhand komen de geheimen van het huis boven. De (lege) kluis onder de trap. Het fototoestel achter de keukenkasten de elektrische installatie die mee is gegroeid door de tijd. Ergens binnen in een buis was een draad keurig aan elkaar gezet Een oplossing absoluut niet volgen de voorschriften NEN 1010 maar het werkt er niet minder om. De leuke oplossing om de afvoer van de WC buitenom te leggen als een Centre de Pompidou doet het ook altijd goed bij de bezichtiging. Ach als straks onze oude woning wordt opgeleverd en de nieuwe eigenaren er in trekken dan zullen ook wel eens de wenkbrauwen omhoog gaan. Want zij hebben ook het voornemen een en ander te gaan verbouwen. 

 

Heraldiek: een vak apart.

4 reacties

Toen er een poos geleden iemand me aansprak voor het maken van een vlag van het dorp reageerde ik eerst met die hebben we toch al. Al sinds een aantal jaren wordt er gebruik gemaakt van een ontwerp van Dorpsbelangen DES. Het is de omtrek van de provincie groningen met onderin het westerkwartier het sillouet van een dorp waarin duidelijk de kerktoren van Zevenhuizen is te herkennen. Daarbij staat vermeld  Zeum´husen. Het logo is gebruikt bij het 350 jarig bestaan en door de handelsvereniging en de stichting Promotie 7huizen dus was het al goed ingeburgerd.

Toch was er een roep om een eigen vlag en een nieuw ontwerp. Toen we in contact kwamen met het buurdorp Boerakker bleek dat die een wapen en vlag hadden laten ontwerpen via het consulentschap voor de heraldiek. Al snel werd duidelijk dt je zomaar geen vlag ontwerpt. Je begint met het wapen vaarvan een vlag wordt afgeleid. En een wapen en een vlag maken voor een dorp dat relatief arm is en weinig spectaculaire dingen heeft meegemaakt leek me geen eenvoudige opgave. Het resultaat is wel iets geworden waar ik me prima in kan vinden. eenvoudig maar met de uitleg erbij echt iets van het dorp Zevenhuizen.

De kenmerkende symboliek van het als veenkolonie ontwikkelde dorp, gelegen in het Nijenoorter veen werd zowel in het wapen als de vlag vertolkt.Belangrijke elementen zoal de kanalen en het veen alsmede de ramp van de grote veenbrand kenmerken de kleuren. De goudkleurige sterren slaan niet alleen op de bewoners van de borg Nienoord, doch op de borg zelf, uit het borgwapen. Immers zonder het patronaat van de borg, had Zevenhuizen niet kunnen uitgroeien tot dat wat het nu is geworden, vooral door de volhardendheid van de bevolking. De zeven sterren slaan op de naam zeven van Zevenhuizen.

 

Bouwen met zorg

0 reacties

Een van mijn projecten is het energieverbruik inzichtelijk te brengen en daarvoor is er een apparaat ontworpen die het energieverbruik zichtbaar maakt op internet. We voeren op dit moment een project uit voor de gemeente Groningen. Het project maakt deel uit van het Europees programma Build with CaRe. CaRe staat voor Carbon Reduction. De afgelopen week was er een conferentie in Bremen en Oldenburg over de voorgang en lezingen over het onderwerp.

Ik schreeft al eerder over [[wikipedia:Passive House]] als begrip. Nu stond het weer centraal bij de presentaties en besprekingen. Natuurlijk is het het ultieme doel om zo te wonen dat we geen energie nodig hebben voor wonen en leven. Maar zoals het een aantal keren werd genoemd: er zijn inmiddels al een paar duizend Passive Houses, mooi dat dat kan in nieuwbouw maar door de crisis wordt er maar weinig nieuw gebouwd dus de uitdaging zit in de bestaande bouw.

En daar doet zich nog een ander probleem voor die me wel erg bekend voorkomt. Als je bestaande bouw hebt dan pas je vaak energiemaatregelen toe als je gaat verbouwen. Zelf hebben we net een ander huis gekocht en daar willen we gaan verbouwen. Het is een huis uit 1930 dus valt het buiten de schalen van de energiewijzers. De muren moeten worden geisoleerd, het dak, de ramen, een nieuwe verwarming en zonnepanelen op het dak. Er zit nu een keuken in van 7 vierkante meter. Dus willen we iets gaan uitbouwen aan de achterkant. Een veelvoorkomende situatie bij een vooroorlogse woning want toen had men minder leefruimte (nodig).

Mooi dus het aanpassen van de bestaande woning. Maar als er dan uitgebreid wordt dan komt het onder aan de streep misschien nog slechter uit. Er waren een aantal inspirerende presentaties en een van de inleiders begon met de uitspraak dat zijn bedrijf maar één statement had: het redden van onze planeet. Nu zat ik naast een medewerker van dat bedrijf die zijn directeur dat hoorde zeggen en moest er wel een beetje om lachen. Ja daar hadden ze het wel vaak over maar het draaide toch echt ook wel om veel andere dingen. Die andere 2 P’s van People en Profit en Planet dacht ik bij mezelf.

Het was wel even weer met de neus op de feiten. En hoe langer hoe meer wordt het me duidelijk. Alles draait om de menselijke maat. Natuurlijk willen we allemaal onze eigen verworvenheden houden. Op tijd op vakantie goed leven en wonen. maar wat is op tijd en wat is goed. De weg omhoog, steeds meer en beter staat (nog) centraal in onze maatschappij. We lenen het van onze kinderen en kleinkinderen. We helpen ze wel een eind op weg ze hoeven niet bij nul te beginnen maar de rekening blijft er wel liggen.

 

 

Intieme communicatie

0 reacties

Waar je ook komt tegenwoordig overal zie je mensen staan (of zitten)  te SMS-en of bellen met een mobiel. Iets wat snel ons leven is ingeslopen.  Ben je online dan is IM (Instant Messaging) of chat erg populair. Dat SMS-en chat erg populair is zou best eens te maken kunnen hebben met de mate van intimiteit die het heeft. Je kunt vrij ongemerkt een erg persoonlijk bericht versturen waarvan je ook redelijk zeker bent dat het alleen gelezen wordt door de persoon waarvoor het bedoeld is.

Bellen is ook wel persoonlijk maar je weet nooit of de andere kant vrijuit kan praten. Een SMS berichtje is snel gelezen. Op TED zag ik een presentatie van  Stefana Broadbent: How the Internet enables intimacy. Het zette me aan het denken want eigenlijk wil je altijd contact hebben met personen die je dierbaar zijn. In het verleden vertrok iemand naar zijn werk om daar de hele dag bezig te zijn om ’s avonds thuis te komen en dan voor het eerst weer contact te hebben met de dierbaren.

Toen ik 30 jaar geleden begon te werken verbaasde ik me in het begin over het feit dat een collega iedere dag tusen de middag naar huis belde. Het werd me vrij snel duidelijk: werken bij de PTT had als voordeel dat je gewoon binnen Nederland kon bellen en dat dat gewoon geaccepteerd werd. Prive telefoontjes kon gewoon als je het maar beperkt hield. Internationaal lag lastiger. Als je dat deed beging je een doodzonde. Later waren alle dienst nummers voorzien van een blokkering internationaal bellen.

Met de komst van het mobiel werd dat allemaal nog eenvoudiger. Even naar huis bellen dat het wat later werd of even horen wat de dochter voor cijfer had gekregen op dat moeilijke proefwerk. Daar had je het mobiel niet voor gekregen, maar ach werken bij KPN Telecom had zo zijn voordelen. Toen ik Hoofd Beveiliging was was dat een terugkerend punt van discussie: wat mag en wat mag niet. Het ging daarbij vaak niet om de kosten. Hoewel in die periode wel iemand werd ontslagen omdat hij uren met een 06-lijn had zitten bellen. In totaal voor een bedrag va Fl. 18.000,- 06-lijnen waren toen vooral bekend als sexlijnen. Dat is later omgenummerd naar 0800 of 0900.

Jaren later had ik een collega die ’s morgens als eerste een chat kanaal opzette met de partner die ergens anders in het land werkte. De hele dag door hadden ze even contact. Inmiddels werkte ik als manager bij KPN Datacenter bij de groep die zich bezig hield met internet dus was het ook hier een beetje: Wiens appelen men vaart, diens appelen men eet. Inmiddels is die relatie uitgegroeid naar een gezinnetje met kinderen.  Ik kan me voorstellen dat die chat verbinding al die jaren is gebleven.

Bedrijven staan huiverig tegenover deze ontwikkelingen want medewerkers moeten zich concentreren op hun werk. Alles wat ze hiervan afleidt moet worden voorkomen is een beetje de opvatting. Maar het tij is niet echt meer te keren want SMS-jes komen natuurlijk altijd stiekem binnen. Bij veel (grote) bedrijven is IM geblokkeerd. Slimme geesten weten altijd wel een manier om dat te omzeilen maar echt openlijk gebruiken is not done.

Wat mij erg opviel in de presentatie is dat we eigenlijk maar intiem contact onderhouden met een zeer klein groep mensen. Vaak minder dan 5. En dat herken ik als geen ander. Mijn adresboek is goed gevuld maar echt goed contact heb je maar met een paar  mensen. Die (in mijn geval) wel veranderen door de loop van de jaren.

Oh ja de presentatie:

 

 

Witteman door het ijs.

1 reactie

Het overkomt me wel eens dat ik bij mezelf denk hier klopt iets niet. De afgelopen dagen had ik 2 van die momenten.  De eerste keer was toen ik bij de bank op bezoek was om een nieuwe hypotheek te regelen want we gaan verhuizen. We hebben een ander huis gekocht en het oude is inmiddels is ook verkocht (tot onze opluchting want dat is tegenwoordig niet zo gemakkelijk). Ik kwam bij de bank te zitten en moest daar met het water voor de dokter zoals dat zo mooi heet. Ze willen alles weten daar kan ik ook wel inkomen want de huidige crisis is ontstaan door het te gemakkelijk verstrekken van hypotheken.

Maar tot mijn stomme verbazing begon hij ook mijn verzekeringen door te nemen en vervolgens een product van de concurrent af te kraken. Natuurlijk konden we dat beter onderbrengen bij zijn bank. En ze willen graag in de toekomst een aanbod doen om al mijn verzekeringen over te nemen of ik daar bezwaar tegen had? Het is net of er geen DSB neergang is geweest. Je bent daar om geld te lenen best spannend en dan wordt je onder druk gezet om je verzekeringen te verhuizen. Zo bedoelen ze het vast niet maar zo voelt het wel.

En dan hebben we natuurlijk ook nog onze Nationale [[wikipedia:nl:Statler en Waldorf]]: Jeroen Pauw en Paul Witteman. Ik kijk er graag naar op de late avond maar ook wel wel vaak met kromme tenen. Vanuit een bijna arrogante positie leiden ze het gesprek. Ze lopen soms op het randje van het beledigen van hun gasten. Afgelopen vrijdag was Frans Bauer te gast en die werd niet echt serieus genomen vond ik. Frans is niet gezegend met de welbespraaktheid van de heren, weet soms niet altijd zijn punt goed te maken en speelt niet met de woorden zoals de heren dat graag etaleren. Maar Frans betekent heel veel voor een grote groep mensen die hij vermaakt en aan zich weet te binden. Hij gaat met respect om met zijn fans en hij gaf ook blijk dat hij zijn zaakje goed op orde heeft. Tot het volgende fragment:

Commentaar overbodig. Paul terug in je hok ga je schamen. Hij bood ogenblikkelijk zijn excuses aan, waarvoor Frans bedankte. De verhoudingen waren duidelijk. Een selfmade man die iemand, die goed eet uit de door ons allemaal goed gevulde ruif van de publieke omroep, op zijn plaats zet. 1-0 voor Frans.