Menu Sluiten

Categorie: Visvliet

Het kleed van koning marketing en keizer economie

Zoals vaak wordt het schrijven van mijn blog veroorzaakt door 2 dingen die bij elkaar komen. Even een moment van WoW. Iets wat bij mij zelf indruk maakt. Nu nog kijken of ik er een blog van kan maken. Hier gaan we.

Ik zag op de Correspondent een waanzinnig stuk over de zinloosheid van marketing op social media.  (Dit moet je eigenlijk lezen wil je deze blog begrijpen). Hoe overgewaardeerd clicks zijn en hoe marketeers elkaar met bullshit zitten te overtuigen dat het een soort van wetenschap is. Ontluisterend als je het verhaal leest en dan te bedenken dat we met elkaar er achteraan zijn gaan lopen. Ook ik kijk of mijn pagina’s wel goed opgebouwd zijn om gevonden te worden. Het is natuurlijk niet slecht om leesbare pagina’s te maken. Maar een hoge ranking in Google waarvoor? Mijn gedachten wil ik wel delen met mensen die mij volgen maar ik hoef niet zo nodig mijn woord te verkopen. 

Het stuk in de Correspondent toont hoe we met ons allen de verhalen zijn gaan geloven en leven. Dat we alleen door plaatjes en filmpjes aangezet kunnen worden om te kopen. Dat investeren in Marketing een verstandige beslissing is. Gekscheren wordt ergens in het artikel geschreven dat marketing heel goed is in het verkopen van …Marketing. Als het hogere management aan marketing vraagt naar resultaten zullen ze altijd aan kunnen tonen dat acties succes hebben.

Het 2e wat voor mij er mee te maken heeft is economie. Ik lees het boek Fantoomgroei. Het heilige geloof in het kijken naar de groei van de economie. Er gaat geen journaal voorbij of het gaat over de economie. OK wat minder in Corona tijd maar al snel kwamen de vragen wat belangrijker is volksgezondheid of economie. De groei van de economie is heilig maar ten koste van wat…? Het boek laat zien dat we ook achter verhalen aan lopen die ons zijn ingeprent. 

Ook hier krijg ik al lezende sterk het gevoel, stel je voor dat we collectief dat inzicht krijgen. Dat we net zo snel als bij Corona stoppen met waar we mee bezig zijn. Stoppen met Bullshit banen, stoppen met het heilige geloof dat al dat planning en control. Registreren van handelingen in de zorg, het meten van resultaten van leerlingen. Het misvormen van kinderen door ze in mal te persen. We leiden kinderen op antwoorden te geven op vragen die ouderen bedenken. 

Hebben we nog kinderen zoals Eise Eisinga (hij woonde ooit bij ons in Visvliet) die op zijn 15 wiskundeboeken schreef van 650 pagina’s. Nee wij leiden hordes kinderen op in Management Economie en recht. Allemaal hetzelfde te denken. We leren ze de rattenstreek van de week om ten koste van anderen hogerop te komen. Ik ben blij met het artikel in de correspondent en lees met groot plezier het boek Fantoomgroei. Ik kan niet wachten tot er een echte lockdown komt. Als ik de correspondent moet geloven is er een beweging aan de gang. Stop met investeren in marketing via social media. Als E-Bay, Unilever, Honda en Adidas en andere grote bedrijven al stoppen met die onzin. Laten we stoppen met denken in groei van het BBP (wat in de zakken komt van multinationals en superrijken. Laten we ons richten op verdeling van de welvaart. Laat die lockdown maar komen.

Toeval

Wat een toeval hoorde ik de afgelopen weken. Het is een poosje uit mijn leven geweest maar opeens is het er weer. Synchroniciteit. Een week terug na de finish van de vierdaagse in Nijmegen komen we terug op de vierdaagsecamping de Grote Kat en schoven we aan bij een groep lopers. Al kletsender weg kregen we de vraag waar we vandaan kwamen. Uit de wereldstad Visvliet was ons antwoord maar dat kennen jullie vast niet. Oh jawel was het antwoord daar komt Gerrit ook vandaan. Verbazing alom Wat een toeval dat van al die 45.000 lopers je op dezelfde camping staat. Ok kan gebeuren maar dat je dan ook nog elkaar treft…. Want we hebben echt maar een paar mensen op de camping gesproken.

Een paar dagen later kom ik Koen in de stad tegen, oud collega van KPN. We raken aan de praat en ook hij vroeg waar ik nu woonde. Visvliet? Daar woonden ook vrienden van ons. Even doorpraten en ja hoor wij wonen nu in het huis waar die vrienden ook gewoon hebben.

Wat is dat toch dat soms dingen naar voren komen waar je al snel het label “toeval” aan hangt. En hoe kan het dat het soms lijkt of het aan de lopende band gebeurd en soms hele tijden niet. Of is het iets wat altijd gebeurd maar je lang niet altijd opmerkt. Laatst was ik aan het wandelen en liep in de buurt van de Bert Swart spoorbrug tussen Zuidhorn en Noordhorn. het was een prachtige dag mooie luchten. Ik had al een paar keer mooie foto’s gemaakt. Opeens had ik iets van ik wil een foto van de brug waar een schip onder vaart terwijl er een trein overheen rijdt. Moet kunnen. want zo’n schip vaart niet zo snel. en een trein komt er toch regelmatig langs.

Het is gelukt maar helemaal klopt het niet en dat is misschien ook wel heel vaak aan de hand met toeval. Achteraf geven we er een betekenis aan. Ik probeerde het nu vooraf zo te regelen en dan is het toch een beetje nep. Het is zoveel leuker als het toevallig op je pad komt. Het onverwachtse. Dat maakt vakantie ook zo leuk. Niet het bezoeken van de plekken waar iedereen komt maar juist genieten van wat de natuur biedt. De toevallige ontmoeting met iemand die iets meer kan vertellen dan in de folder staat. Dat betekent dat je van de platgelopen paden af moet. Accepteren dat een pad niet recht loopt en zonder hobbels. Oftewel het echte leven.