Menu Sluiten

Maand: mei 2008

Ik loop hier

De laatste tijd wandel ik veel. De afstanden nemen toe want we hebben ons ingeschreven voor de vierdaage van Nijmegen. inmiddels hebben we ruim 200 kilometer op de teller staan volgens het schema moeten we dus nog een kleine 200. Dus je kunt me de komende tijd al wandelend aantreffen met onze dochter want we doen het samen. De afgelopen week kreeg ze het opeens op de heupen en zette de pas er in. Tot dat moment paste ik mijn pas aan maar toen het echt er op aankwam moest ik afhaken. het was niet mijn ritme. Net zoals zoveel dingen in het leven moest ik mijn eigen tempo lopen. Om een kilometer of 2 met haar in de pas te lopen en op tempo ach dat was wel te doen. maar na verloop van tijd merkte ik dat het pijn ging doen, mijn knieen en bovenbenen. de laatste tijd spreek ik wat mensen die in een reorganisatie zitten of wat ongemakkelijker in de functie. Eigenlijk geldt daar hetzelfde, doe je eigen ding. Je even aanpassen aan de organisatie kan wel maar als de druk groter wordt begint het toch te knellen. Ooit gaf ik dat mijn collega’s waar ik manager van mocht zijn hetzelfde advies: probeer er van te houden, probeer het te veranderen (zodat anderen jouw tempo lopen) of stop ermee. In het Engels: love it, change it or leave it.
Ik heb met Gemma afgesproken dat als het weer voorvalt we gewoon ons eigen tempo lopen en we elkaar bij een volgende halte (of de finish) wel weer treffen.
Natuurlijk starten we samen en we lopen zeker een heel stuk samen want anders weet je niet hoe het gaat. We bereiken ook vast samen de finish.
Ik ben bezig met een site waarop te zien is waar we zijn. Het werkt allemaal ondertussen perfect (het voorbeeld is te zien op mijn site www.janhut.com). Alleen een lastig punt: de accu houdt het niet zolang vol. Soms stuit je op problemen waar je het niet had verwacht. De backup accu is besteld dus kunnen we nog finetunen.
Wat ik er mee wil? Weet ik niet, dus als je nog een idee hebt hoor ik het graag.

Appingedam

Gistermiddag werd het bedrijventerrein Fivelpoort in Appingedam opgeleverd. Omdat ik in de Eemsdelta een deel van mijn werkzaamheden uitvoer was ik daar te gast. Niet voor het eerst, sinds begin vorig jaar ben ik er regelmatig te vinden. De bijeenkomst gisteren was de 2e aan de slag party. En zoals dat vaker gaat begin je steeds meer mensen in die regio te leren kennen. Gisteren trof ik er weer een aantal bekenden en ik schreef al eens eerder dat ik eigenlijk geen netwerker ben, toch ging ik er met een tevreden gevoel vandaan. Koos Boertjens is langzamerhand hoffotograaf in de Eemsdeltaregio. Hij maakt schitterende foto’s van de Eemshaven, veel panoramafoto’s en dat komt natuurlijk prachtig uit op het weidse Groninger land. Ik was nog maar net binnen of ik moest van hem op foto met een paar locale prominenten. Foto’s van Koos over de regio zijn te bewonderen via www.bouweemshaven.nl.
Fivelpoort is een bedrijventerrein nieuwe stijl. Alles wat er van een modern bedrijventerrein verwacht mag worden is er toegepast. Natuurlijk alles in het teken van de bedrijven maar ook: wandelpaden, een kade, verlichtingsmanagement, het terrein is uitgerust met camera’s en er is veel aandacht voor de natuur en milieu.
Appingedam is geen vreemde streek voor mij. Ergens rond 1991 1992 was ik manager Beheersgebied Oost (manager Onderhoudtelefooncentrales rond Appingedam, Hoogezand en Winschoten) met als standplaats Appingedam. Het is leuk om weer in die regio zijn. Het afgelopen weekend ontving ik ook een mailtje met de volgende tekst:

> Zojuist vond ik heel toevallig jouw naam op een website! En aangezien
ik maar één Jan Hut ken,die in Appingedam woonde, vermoed ik heel
sterk dat jij deze Jan Hut bent.
Jij staat nu bij Nomad Guide.<

Het mailtje was afkomstig van ene Else. Nu ben ik niet die Jan Hut maar blijkbaar is mijn naam wel gekoppeld aan Appingedam. Zo komt de hele wereld bij elkaar.

De geest krijgen

Pinksteren zit er weer bijna op. Prachtig weer en in en om huis van alles te doen. In de tuin zijn er natuurlijk allerlei klusjes maar ook de schapen moeten weer geschoren. De eersten zijn weer uit de wol, het is nog een beetje vroeg, dan maar in 2 shifts. Echt van die klussen wat leuk is om te doen maar je moet je er wel even voor oppeppen. In het zakelijk werk is dat ook vaak het geval. Werk je op de automatische piloot dan glijdt de wereld aan je voorbij. Soms zie je opeens iets waarvan je denkt: daar moet ik iets mee. Natuurlijk kan je ook stil in een hoekje gaan zitten wachten tot het over is maar je kunt ook de uitdaging oppakken, er wat tijd en energie in steken en wie weet komt er wat uit.
Vorige week waren we met een heel kleine delegatie in Oldenburg op bezoek bij Offis. Er was een dag met de naam Software Quality Day. Dit jaar stond het in het teken van Informatie beveiliging. Iets waar ik in het verleden ook druk mee bezig ben geweest toen ik nog Security Officer was bij KPN. Leuk om te horen dat dit soort dingen internationaal zijn en ook blijkbaar door de tijd niet echt veel veranderd.
Het blijft een beetje lastig een goede samenwerking op te zetten met onze vrienden in Oldenburg. Maar we zijn daar nu een aantal keren geweest, en zij hier, dus is het een kwestie van de juiste aanpak en dan gaat het wel lopen denk ik. Want de wil is er aan beide kanten.
De afgelopen zaterdag was het Pangeaday. Over de hele wereld kwamen mensen bij elkaar rond de eenheid van de aarde. Prachtige verhalen van mens tot mens. Wat mij betreft was het enige minpuntje dat Nokia het ontsierde. Natuurlijk moesten ze genoemd worden want ze hadden mobieltjes te beschikking gesteld om de filmpjes te kunnen maken. Het was natuurlijk te mooi om te laten lopen voor Nokia: “connecting people”. Toch paste het niet in de geest van Pangeaday waar commercie niks te zoeken had.
Voor de rest waren het aangrijpende, leuke verhalen. Het mooist vond ik de timing: de dag voor pinksteren want het evenement past heel mooi in de pinkstergedachte. Over de hele wereld mensen die in hun eigen taal een boodschap te vertellen hadden en toch werd het over alle continenten begrepen. Soms was die wereldwijde verbondenheid te voelen. Het is wel een beetje vreemd dat er in Nederland zo weinig aandacht voor was. Ik hoop dat het niet blijft bij deze ene keer. Ik hoop dat ik de volgende keer de geest krijg om er iets meer mee te doen.
Veel filmpjes zijn nog te zien via www.pangeaday.org.

Kwetteren

Heerlijk die paar dagen vrij. Eerst Koninginnedag, voor mij is dat de traditionele motortoertocht. Een tocht van 150 kilometer voor motoren door Noord Nederland. Dit keer waren er 45 deelnemers een leuke groep daar doe je het weer voor. Het was de 22e tocht en langzamerhand wordt het steeds moeilijker om leuke weggetjes te vinden. Maar de deelnemers komen enthousiast terug en daar doe je het dan toch voor.
De rest van de dagen ben ik wezen lopen met Gemma als voorbereiding op de 4 daagse. We deden mee aan de Drentse Wandel 4 Daagse. We hebben daar 4 keer 20 kilometer gelopen en dat gaat prima. OK stelt nog niks voor, 4 keer 40 wordt toch wel even doorbijten. Maar we hebben nog 2 maand voor de boeg om te trainen en volgens mij moet het prima lukken.
Een paar dagen ben ik te volgen geweest met de trackr tool op mijn mobiel, handig voor Aukje thuis. Het is te zien via www.janhut.com Als we Nijmegen gaan lopen ben ik van plan voor het thuisfront dat helemaal operationeel te hebben. Alleen op dit moment is mijn accu snel leeg en als ik een telefoongesprek voer gaat het nog niet altijd vlekkeloos. Langzamerhand overwin ik wat de schroom om te roepen wat ik doe en waar ik ben. Want wie is daar in geïnteresseerd? Misschien een mooie brug naar twitter, ik heb het er wel een eerder over gehad. De internet toepassing waar je om de zoveel tijd in plaatst waar je bent of wat je doet. Voor buitenstaanders een rare manier van doen. Maar twitteren is engels voor kwetteren. Heel toepasselijk als je net 4 dagen in de Drentse bossen hebt gelopen.
De laatste dagen was het wel vermakelijk om te zien hoe Ritzo ten Cate (ik volg hem op twitter) de aanvaring kreeg met de afdeling communicatie van de RUG. Ritzo is bezig met een Minor studie “ondernemen” op te zetten en had daarvoor de titel/site www.ondernemenopjeRUG.nl voor bedacht. Heerlijk dubbelzinnig. Na een week kwam de afdeling communicatie erachter en de site moest de lucht uit.
Het leuke is dat je aan kon zien komen, Ritzo riep van iedere stap op twitter wat er gebeurde. Op 28 april meldde hij: Hoofd Communicatie van de RuG bemoeit zich dus ZELF met dit soort klusjes. En wel ‘s avonds om 2100hr! wat een arbeids ethos! jiha! De vraag is natuurlijk of het hoofd communicatie ook iets met twitter doet en Ritzo volgt.
Volgens mij stond het zaterdag pas bij ons het Dagblad maar dat was de editie West. Er is iets online aan de hand waar iemand die niet twittert zich weinig bij kan voorstellen. Met plaxo puls, twitter en allerlei andere varianten delen mensen op een totaal andere wijze informatie. Wat dat betreft stond er in de afgelopen week wel een teleurstellend stuk in de Elsevier. Een beetje werd er gesuggereerd dat twitter E-mail zou kunnen vervangen, dat dat nog niet zo is, komt door het kleine aantal gebruikers volgens de schrijver. Daarmee zit de schrijver er helemaal naast volgens mij. Twitter is totaal iets anders dan mail. Een mooie aanvulling en misschien wel krachtiger maar totaal iets anders. Terwijl ik dit zo schrijf hoor ik de volgens bij ons in de bomen kwetteren. waarom zouden ze dat doen?