Menu Sluiten

Maand: juli 2008

Weer thuis

We zijn weer thuis. Na de 4daagse van Nijmegen zijn we een paar dagen thuis geweest om spullen te wisselen en te wassen. Daarna de sleurhut weer achter de auto en hup op pad. Meestal hebben we nog geen idee waar de reis naar toe gaat alleen dit jaar wilden we naar de kust en in Nederland. We eindigden dus in Rijnsburg op de Koningshof. Een prachtig mooie camping midden in de randstad. Fietsen naar het strand, Leiden, Den Haag alles ligt vlak bij elkaar. Het was echt strandweer dus het kon niet mooier. De Camping is super lux, schoon en gemoedelijk. Wat nog mooier is dat het erg internationaal is, Duitsers, heel veel Engelsen, Schotten, Tsjechen, Spanjaarden, Italianen en Hongaren hebben we gezien. We hebben in het buitenland wel op campings gestaan waar er minder buitenlanders waren, dus voor het internationale hoeven we niet naar het buitenland. De camping ligt ruimt 10 kilometer van Schiphol en dat is wel een min puntje: het vliegtuiglawaai. Je hoort me niet klagen want dan had ik thuis moeten blijven…. rust. Maar als je bedenkt hoeveel mensen in dat lawaai moeten leven. Je went eraan en als de wind anders staat hoor je ze niet want dan gaan ze een andere richting uit. Indrukwekkend om die reuzen op te zien stijgen maar ook wel een hoop herrie.
Door de loop van de jaren hebben we de meeste Noordzee stranden wel bezocht alleen Katwijk waren we nog niet geweest. Het is wat mij betreft een van de leukste badplaatsen. Wel een beetje raar om naar de randstad op vakantie te gaan maar het is ons goed bevallen. Ik denk dat we de Koningshof nog wel eens weer aandoen.
Ze hadden wireless op de camping en dat was gratis. Een leuke voorziening waar driftig gebruik van gemaakt werd. De snelheid was niet geweldig maar wat wil je als je het gratis krijgt. Ik denk dat campings de komende jaren nog wel te maken krijgen met een toenemende vraag naar bandbreedte. Want als er 50 mensen tegelijk op een verbinding gaan zitten blijft er niet veel van over van de snelheid. Grappig om te horen dat een van de buurkinderen opeens riep: Mam, je hebt mail.
Goed of niet goed, internet op vakantie begint ingeburgerd te raken. Allways on.

De Vierdaagse een terugblik

De afgelopen jaren ben ik vaak wezen wandelen, iedere maand gemiddeld 20 kilometer gelopen. Dat is een leuke afstand, als het er op zit, voel je je voeten maar dat is het dan ook. Samen met mijn schoonzus heb ik me laten verleiding tot een aantal keren 40 kilometer te lopen en dat was ook wel te doen. Toen Gemma vorig jaar voorstelde om de vierdaagse te lopen was dat net het zetje om toch op te geven voor Nijmegen. Tot die tijd had ik dat steeds afgehouden.
Ik had gedacht dat 4 keer veertig zwaarder zou zijn. Iedere dag kwam ik toch redelijk fit weer uit bed. (dank zij Aukje die ons erg goed heeft verzorgd.) Zeker de eerst 10 kilometer liepen lekker en tussen de 10 en 20 ook wel. Dan begon het afzien. Als de 30 maar weer gepasseerd was en je wist dat er voldoende speling was qua tijd dan liep het wel weer. De laatste 5 zijn wel weer vervelend want Nijmegen is niet een stad waar veel valt te zien.
Maar er moeten me toch een paar dingen van het hart die voor verbetering vatbaar zijn. Omdat daardoor de vierdaagse nog beter wordt.

  • De openingsceremonie telde veel lege stoelen terwijl er veel deelnemers wel heen hadden gewild. Zelf hebben we nog kaartjes bij de VVV kunnen kopen. Ik vermoed dat veel van de lege stoelen weggegeven zijn aan sponsoren.
  • Sanitaire voorzieningen kunnen veel beter. Edet is een van de sponsoren maar in mijn ogen qua verzorging een aanfluiting. Ja de VIP tribune van Edet zag er geweldig goed verzorgd uit. Maar onderweg was het armzalig. Voor een fractie van de kosten van de VIP tribune was het goed geregeld geweest. Ik heb honderden mensen in het mais zien zitten. Hier is te weinig aandacht aan besteed. En ik vraag me af waarom er op de 3e dag 6 keer WC punten staan opgesteld en op de 4e dag maar 3. Daarnaast staan er soms wel plaszuilen en soms niet. En zeker als er vanuit de 4 daagse organisatie wordt gevraagd niet wild te plassen. Letterlijke tekst: “gebruik het landschap nooit als toilet”. Dan moeten er wel voldoende voorzieningen zijn. Tot overmaat van ramp kwamen we bij een toileteenheid gesponsord door Edet en daar was het toiletpapier op!!! Hoe dom kan je dan zijn als sponsor.
  • De dronken jongeren aan het begin zijn gewoon irritant. Niet als ze aan de kant staan maar als ze gewoon op de rijbaan staan tussen de lopers. Ladder zatte mensen om half 7 ‘s morgen zijn niet leuk.
  • Bedrijven die drinken uitdelen en verzuimen na die tijd afvalbakken neer te zetten. Hierdoor liggen er over een afstand van soms wel 500 meter blikjes, papiertjes, schillen. Het is een kleine moeite voldoende zakken neer te zetten. Bijkomend voordeel dat je mensen niet aanmoedigt het op de grond te gooien. Ik zag ergens op TV dat er zelfs een groep mensen zich hiervoor inzet. Helemaal mee eens. Met name Lipton en Rivella mogen hier wat mij betreft wel aandacht aan besteden.

De bovenstaande punten zijn minor details want het is een geweldig evenement. Als het uitkomst loop ik het graag nog een keer.

Finish


Het is dus gelukt, we hebben de vierdaagse uitgelopen. Leuk maar vermoeiend.
We hadden ons iets meer voorgesteld van de intocht. We kwamen binnen in het laatste uur en het regende. De tribunes waren al grotendeels leeg en de muzikanten pakten al hun instrumenten in. Op “De Wedren” was het een drukte van belang, geen doorkomen aan. We vertrokken naar de camping met het kruisje. Op de camping “de grote kat” waren de caravans bij ons in het straatje versierd. Er waren bij ons in het straatje ook een paar uitvallers maar die beloofden volgend jaar weer een poging te ondernemen. Ook waren we super tevreden over de camping. 10 minuten fietsen van de start, hele goede voorzieningen, stroom en erg schoon. Geweldig voor een tijdelijke camping.
En hoe ik de vierdaagse heb ervaren? Fascinerend, ook de titel van het liedje wat omroep Gelderland gebruikte voor het dagelijks verslag. Al die mensen die als lemmingen in colonne achter elkaar aan lopen. Sommigen in zichzelf gekeerd anderen maximaal opgaand in de omgeving. De soldaten, buitenlanders, extremen,  het publiek het trekt aan je voorbij loopt je voorbij of je loopt ze voorbij. Voor velen is het de zoveelste keer dus voelt het ook wel een beetje als reünie. We hebben een aantal mensen gezien en gesproken die we ook bij wandeltochten tijdens de voorbereiding hadden ontmoet.
Het was een leuk evenement waar ik nog wel eens weer aan deel neem. Als het past volgend jaar. Maar de voorbereiding vraagt wel veel tijd. Je moet toch wel kilometers in de benen hebben. 10 of 20 kilometer helpt niet echt. 40 kilometer moet je toch welk een paar keer gelopen hebben en het liefst ook 2 dagen achter elkaar. Ik had 3 blaartjes niet noemenswaardig want sommigen liepen op kussentjes van blaren.
Er vielen me wel een aantal dingen op die bij mij negatief waren. Daarover een volgende keer meer want eerst het positieve :-).

Vierdaagse, 3e dag

De derde dag is qua afstand de kortste maar er zitten inmiddels wel kilometers in de benen dus toch wel zwaar. Onderweg was er voldoende te zien en het begon pas in de middag te regenen. Dus eigenlijk geen slechte vierdaagse dag. Op de camping viel even de stroom uit maar dat werkt ook weer dus kan ik mijn weblog nog even bijwerken voor ik onder de wol ga want slapen kan je na zo’n dag als de beste.
Even terug naar de wandeling, we beginnen mensen te herkennen van de eerste dagen. Het is om ons heen toch een feest van de herkenning. Dat is denk ik ook de kracht van de vierdaagse. met elkaar een prestatie leveren, ieder op zijn /haar eigen manier. Het geeft wel een band. Afvallers wordt even aandacht aan besteed maar toch ook maar voort want de tijd tikt door.
Veel mensen gebruike de vierdaagse om een statement te doen. De eerste dag zag ik 2 vrouwen lopen aan elkaar gekoppeld met roze handboeien. Vandaag zag ik ze weer, de handboeien hadden een andere kleur maar de symboliek spreekt boekdelen.
Morgen laatste dag, Gemma heeft een kleine blaar en ik inmiddels 3 kleintjes maar dat zijn oude bekenden dus dat mag geen erg groot probleem zijn. Wel lastig maar meer ook niet hoop ik. Nu maar hopen op geen andere complicaties. Morgen voor 18 uur moeten we binnen zijn, een uur later dan de afgelopen 3 dagen dus ook dat moet haalbaar zijn. We zullen het zien.

2e dag vierdaagse

De 2e dag ziet er op en die was zwaarder dan dag 1. Het begon met regen, miezer regen dat wel maar net even te hard om zonder regenkleding te lopen. Het zag er gelijk een stuk minder feestelijk uit.

Ik heb er over lopen denken waar het me aan doet denken. Een Kolonie mieren misschien, op weg naar voedsel. Maar het doet me ook denken aan een stroom lava. Als je even uit de stroom stapt glijdt het gewoon verder.
Net of je er geen deel van uit maakt.
Wat dat betreft is het ook erg onpersoonlijk, je hebt vluchtige contacten maar zeker aan het eind van de tocht is het veel ieder voor zich. De eerste uitvallers waren er gisteren al en vandaag is die groep aanzienlijk groter geworden. Vandaag was het de saaiste dag volgens de kenners. Maar we zijn op de helft een paar kleine blaren maar niet onoverkomelijk.
Morgen verder.