Menu Sluiten

Categorie: Zeuvenhuuzen

Deze weblog is ontstaan uit mijn functie als voorzitter van het ICT Platform. Maar dat is maar een van de dingen waar ik me mee bezig hou. Ook het dorp waar ik woon levert stof op om te schrijven.

Herinneringen en tradities

als-je-oord.jpgNatuurlijk heeft het met het eind van het jaar te maken. Maar de afgelopen dagen staan erg in het teken van herinneringen ophalen. De top 2000 heeft er erg mee te maken want muziek heeft een groot associatief effect. Bij veel nummers komen herinneringen boven. En natuurlijk staat deze periode vol met tradities. Voor mij betekent dat Oliebollen bakken. Ook vanmorgen stond ik om 2 uur in de nacht Oliebollen in kratten te pakken. 6000 oliebollen later kroop ik weer in bed. Door de loop van de jaren is er veel veranderd want toen toen we de bollen nog thuis op de boerderij bakten deden we daar 2 dagen over. De nieuwe ovens zijn processor bestuurd en dat houdt in dat er nauwelijks tijd is voor even rusten want de machine gaat stug door. Alle bollen egaal van kleur en even groot. De geur hangt wel de hele dag nog een beetje om me heen, toch zou ik dat stukje traditie niet willen missen.

De afgelopen dagen ben ik ook aan het opruimen geweest van spullen die ik door de loop van tijd tijdens mijn werkzame leven heb verzameld: opleidings boeken, cadeautjes als dank voor presentaties, beoordelingsformulieren, bevorderings brieven, gratificatie brieven. Mijn loopbaan trok aan me voorbij. Verschrikkelijk leuke herinneringen.

Opeens vond ik een stapeltje foto’s. Plaatjes van beurzen, het cabaret wat we opvoerden aan het begin van het jaar, foto’s van de revue die we opvoerden. Het koortje wat we hadden met kerst of het optreden bij het afscheid van een directeur.

Veel van die dingen had ik in een doos gepakt want de laatste 5 jaren had ik een Flexplek. Niet een eigen bureau maar ergens een plekje in een kantoortuin. Want dat zijn de zegeningen van de moderne tijd je hangt je Laptop aan de stroom en maakt verbinding met het netwerk en je kunt werken. Of je in Utrecht zit of Amsterdam of Groningen, de werkomgeving is overal hetzelfde. De inrichting van de gebouwen zijn ook redelijk uniform dus je hoeft nooit echt te zoeken. Het nadeel is wel dat je niet een eigen stempel kan drukken op je werkplek want ’s avond moet het weer weg zijn.

Ergens onder uit de doos kwam ik en kaart tegen met een spreuk erop. Die kaart heeft jaren op mijn kantoor gehangen: “Als je oordeelt, stop je met kijken”. De spreuk is van Wayne Dyer en werd gebruikt door Yolanda Eijgenstein in haar presentatie “the Happy Worker” die eens met veel plezier mocht horen. Sommige dingen zijn blijven actueel. Jaren nadat ik de spreuk op mijn kamer had hangen werd ik recruiter, daar geldt de spreuk zeker want bij een sollicitatie wordt vaak in de eerste minuut al een mening gevormd die vaak bepalend is.

Dat was ook de boodschap die ik haalde uit de kersttoespraak van de koningin. Je een beetje meer verdiepen in een ander. De spreuk gaat mee 2008 in, evenals de herinneringen. Er ligt weer een vol jaar voor ons om er iets moois van te maken. Laten we vooral blijven kijken!!

Kerst 2007

Dr Denker boekjeKerst is voor ons altijd: veel thuis of bij familie zijn. Dit jaar is dat weinig anders. Met de familie zijn we het afgelopen weekend al op pad geweest dus was het de eerste kerstdag thuis rondhangen, TV kijken, lezen en puzzelen met dr. Denker. Voor diegenen die niet weten wat dr Denker is: een rebusachtige puzzel met 40 opdrachten. Hele families gaan er mee aan de slag en er zijn zelf internet communities gevormd rond dr. Denker. Er zijn mensen die de puzzel scannen en die plaatsen op internet voor mensen in het buitenland. Het is een traditie en rond de kerstdagen is het een veel gehoorde vraag hoever zijn jullie? Wat dat betreft kijk ik uit naar komende zondag want dan ontmoeten we de ouders van een vriendin en dan hebben we het er uitgebreid over en dan hoop ik de laatste 6 te horen.
Ook traditie is de kersttoespraak van de Koningin. Dit jaar een oproep voor respect voor andere tradities en overtuigingen en een oproep tot gemeenschapszin. Best een onderwerp om bij stil te staan want door “de gobal village” hebben we de hele wereld op de stoep staan. We doen zaken met opkomende landen waarbij er soms bizarre situaties ontstaan. Een aantal weken geleden stonden we donateurs te werven voor het Derde Wereld Fonds. Dit jaar bestaan we 25 jaar en daarom hadden we een rond reizend circus met een tentoonstelling. Bij de ingang van de gebouwen spraken we mensen aan om donateur te worden. Totdat er een groep mensen uit India binnenkwam.Zij waren hier vanwege een off-shoringstraject zoals dat zo mooi heet. Oftewel uitbesteding aan lage lonenlanden. Op een van de borden stond een project wat we gesteund hebben als Derde Wereld Fonds in India. Om eerlijk te zijn wist ik met die situatie niet goed raad.
Mijn activiteiten voor het Derde Wereld Fonds stoppen ook, je kunt alleen maar in het bestuur zitten als je werkt bij Atos Origin. Aangezien ik daar stop met werken moet ik ook stoppen met het bestuur. Dat geeft me wel ruimte om in het noorden zelf iets op te zetten. Want ik wil wel graag iets doen met de opgedane ervaring. Niet dat ik een uitgesproken mening heb. Hoe meer ik er bij betrokken werd hoe lastiger ik het vond om een eenduidig mening te hebben. Het lijkt me goed aandacht te vragen voor de problematiek in de derde wereld. Mensen betrekken en daar dingen doen lijkt me niet verkeerd. In gebieden waar kindersterfte nog 25% is moet nog veel gebeuren. Maar mensen de “zegeningen”van het westen te brengen lijkt me een stap te ver. In die gebieden waar geen TV, telefoon of internet is ogen de mensen een stuk tevredener. Het lijkt wel of met de komst van “the bold and the Beautifull” of “as the world turns” mensen alleen maar ontevredener worden. Maar wie ben ik om het de mensen te onthouden.
Wat dat betreft was het een eer om me voor het Derde Wereld Fonds in te mogen zetten. Steun aan kleine projecten waarvan we redelijk in kunnen schatten wat de impact is. Hier een waterpomp daar een EHBO post, een school of boeken. Straks in april gaat er weer een groep van 20 personen naar Nepal. Ze helpen daar een EHBO post bouwen. 20 mensen die een onvergetelijke ervaring krijgen. Ze komen anders terug.
Het bedrijf is er door de loop van de jaren ook ander tegen aan gaan kijken. Dit jaar konden we voor het eerst de waarde van ons kerstpakket (of een deel ervan) doneren aan 2 goede doelen waarvan één het Derde Wereld Fonds is. De eerste paar duizend Euro is al toegezegd. Voor veel mensen is het niet meer dan het zetten van een kruisje. Het lijkt wel op een druppel. Maar het Derde Wereld Fonds heeft als leus: “Een druppel op de goede plaats”! Dat het nog maar veel mag druppelen.
Goede feestdagen.

Het forum

Het waren 5 erg leuke dagen in Barcelona. Samen met je dochter door zo’n wereldstad dwalen heeft wel iets. De Ramblas, Antoni Gaudi, Olympische herinneringen, alles maakt dat Barcelona een Wereldstad is. De metro brengt je in no time van de ene plaats van de stad naar een totaal andere. Onze start was wel erg vertekenend want de spoorwegen hadden alles overhoop liggen. De reis van het vliegveld naar het centrum had veel oponthoud, de vele stewards op de stations waren wel behulpzaam maar het was een chaos. Later maakten we kennis met de Metro en dat was een geweldige ervaring.
Ik schreef al over onze ervaringen in een easy internet gelegenheid. Ik dacht dat ik eerst een 40 werkstations telde maar later telde ik een rustig en toen waren het er 80. Prima verbinding en wel grappig was dat bij het uitloggen Stelios ons bedankte met een boodschap voor het gebruik en tot slot de opmerking: “vergeet je rommel niet mee te nemen”.
We hebben nog een poos aan het strand gezeten, het was nog net strandweer. Daarna even wezen kijken bij het Forum van Barcelona. Een erg groots opgezet haven / strand / concertpodium / voorlichtingscentrum. Veel heel veel beton en trappen. het deed me denken aan de Euroborg en omgeving. Het was veel groter maar dat mag ook want Barcelona is ongeveer 30 keer zo groot als Groningen. Ze hadden er ook een Forum een voorlichtingscentrum over de geschiedenis van Barcelona. Een groots opgezet gebouw met veel foto’s en maquettes over de stad. Met als doel informatie te verstrekken. Ik hoop niet dat dit een voorbeeld is voor het Groninger Forum want er liepen meer personeelsleden rond dan bezoekers. Het was een nationale feestdag toen we er waren dus ik kan er niet helemaal een oordeel over vellen maar het oogde wel verlaten. En ik had niet het gevoel dat het de dag ervoor anders was.
Nu ik terug kom lees ik dat Kees van Twist weggaat en dat er vragen rijzen of het nu wel goed komt met het Groninger Forum nu de grote inspirator vertrekt. Er is natuurlijk een groot verschil. Het Groninger Forum komt in het centrum en dat in Barcelona ligt erg uit het centrum. Ik vraag me af hoeveel steden beschikken over een “Forum” met een soortgelijke doelstelling.
En natuurlijk blijft Gaudi je bij, met name de Sagrada Família. Aan deze tempel wordt als sinds 1881 gebouwd en er moet nog iets meer aan gebeuren dan een likje verf en een bezem er door heen. Oftewelhet is nog niet half af. Wat er inmiddels wel staat is erg imposant en alleen al het feit dat men na al die jaren er nog volop mee bezig is zegt iets over het unieke. Ergens deed het me denken aan het gebouw van de gasunie. Dezelfde pilaren die vertakken. Maar nu begin ik me wel op heel glad ijs te begeven want ik heb geen bouwkundige achtergrond. Voor mij waren er 2 duidelijke lijnen naar Groningen. Maar qua schaalgrootte natuurlijk niet te vergelijken. 5,1 miljoen inwoners in Barcelona. 0,18 miljoen in Groningen. Voor iemand die is opgegroeid en woont in een dorp is het veel. Het was erg leuk maar ook wel weer goed om thuis te zijn. Vanmiddag gefietst in de omgeving en dit is toch wel echt mijn thuis.
Oh ja en ik kan het niet eens zijn met Maxima, Gemma en ik herkenden de Nederlanders vaak al op afstand en dat waren er wel heel erg veel.

Powered by ScribeFire.

Groeten uit Barcelona

sagrada.jpgEr zijn van die dingen die je moet doen. Zoals met je dochter naar Barcelona omdat ze daar graag naar toe wil. En dan zit je opeens in Spanje in de wereldstad Barcelona. Met 5,1 miljoen inwoners toch echt wel een wereldstad. Deze keer wordt de weblog bijgewerkt vanuit een EasyInternetcafé. En ja ook hier is het erg oranje om ons heen. Het handelsmerk van de easy keten. Van vliegtuig maatschappij, cruises en dus ook internet café´s. Er zijn hier een 80 werkstations en daarvan zijn er een derde bezet. Midden op de middag dus ik kan me voorstellen dat het hier ook wel eens volzit. Even voldoende hierover, Gemma wil ook nog even haar mail bekijken en dan weer snel naar buiten.
Groeten uit Spanje.

Never a dull moment

dwf_kleur_a4.jpgDe afgelopen week was weer erg afwisselend.
Niet goed voor iemand die bezig is straks als zelfstandig ondernemer door het leven te gaan. Een ondernemer moet focussen hoor ik steeds. Daar ben ik het niet mee eens. Daar als het ongetwijfeld gaan in veel van mijn toekomstige blogs.
Inmiddels begint het realiteit te worden. Mijn bedrijf en ik zijn er, in zeer goede harmonie, uit. Onze wegen scheiden. Mijn wens voor een rimpelloze overgang lijkt uit te komen. Geen gedoe, heldere afspraken. Het houdt in dat ik maandag het telefoontje van mijn manager kreeg dat een en ander akkoord is.
Ik kreeg het telefoontje toen ik maandagavond in Eindhoven met de penningmeester de feiten van het Derde Wereld Fonds op een rijtje aan het zetten was. De stichting Derde Wereld Fonds heeft in haar 25 jarig bestaan bijna 2 miljoen Euro bijeengebracht voor projecten in de Derde Wereld. Het geld is afkomstig van (nu nog) collega’s, vaak met bedragen van 1 of 2 euro. We hebben er tientallen projecten mee gesteund. Inmiddels zijn er ook 4 bouwreizen geweest waar collega’s de handen uit de mouwen hebben gestoken. Reis- en verblijfskosten voor eigen rekening. Een heel mooie aanpak waar we als bestuur erg trots op zijn. De komende weken hebben we tentoonstellingen en recepties in het land.
Later in de week hadden we een ander heugelijk feit. We hebben de stichting ICT onderzoek en ontwikkeling Groningen (SIOG) opgericht. Deze stichting probeert het gat te vullen tussen ICT onderzoek en via prototyping de onderzoeksresultaten naar de maatschappij te brengen. Ons voorbeeld is OFFIS in Oldenburg die 15 jaar geleden ook met 2 personen zijn begonnen en inmiddels zijn uitgegroeid tot een club van 200 mensen. Vanuit het ICT Platform zijn we daar al jaren aandacht voor aan het vragen. Op 27 september gaan we er tijdens een ICT Platformbijeenkomst meer over vertellen.
Vrijdag mocht ik aanwezig zijn bij de lancering van de Leader Actie Groep (LAG) voor het Westerkwartier. De streek waar mijn roots liggen. Een leuke bijeenkomst. De LAG staat voor het stimuleren van de regio. Iets waar ik mij erg bij betrokken voel. Het gaat om initiatieven bottom-up en een deel gaat over innovatie in landelijke gebieden. Maar ook over cultuur en toerisme.
Zaterdag zijn we wezen lopen in het Westerkwartier. 40 kilometer door het mooie Westerkwartier. Prachtige plekjes gezien. Het was mooi weer en veel te beleven onderweg.
Nu is het natuurlijk een uitdaging al deze zaken te blijven steunen en er bij betrokken blijven. Aan de ene kant heb ik een sterke verbondenheid met de regio aan de ander kant relatie naar innovatief Europa. Er komen leuke lijnen bijeen.

Powered by ScribeFire.