Menu Sluiten

Maand: februari 2012

Sturen op waarden of getallen

De afgelopen week stuitte ik op een uitzending waarin Rijkman Groenink te gast was bij College Tour. De oud bestuursvoorzitter van ABN AMRO keek  tegenover 200 studenten terug op zijn loopbaan. En om eerlijk te zijn het viel me niet mee. Wat een kille man. Het was een prachtige uitzending waar Rijkman Groenink zichzelf neerzette als iemand die nauwelijks enige vorm van zelfreflectie heeft. Een kille persoonlijkheid die weet dat hij geen empathisch vermogen heeft. Hij is er erg helder over als je het niet hebt kan je het ook niet leren. Natuurlijk kan je er wel wat trucjes voor leren maar echt empathisch wordt je niet.  De video geeft aan wat voor type leider hij is. Bekijk gerust de hele uitzending. Verplichte kost op school lijkt me.

http://collegetour.ntr.nl/page/detail/790296

Wel kan hij goed relativeren en daarmee heeft hij  ook de woeste perioden overleefd.  Dat is in de uitzending ook mooi te zien hij kan prima aangeven waarom hij recht heeft op een groot bedrag wat hij in de jaren heeft gekregen in de vorm van aandelen. Maar als er door gevraagd wordt op zijn rol wil hij niet reageren. Hij weigert gewoon en gebruikt daar het argument discretie voor. Wat me wel opvalt is dat de 200 studenten hem daar mee laten wegkomen. Een student vraagt nog wel of Rijkman Groenink niet zijn kant van het verhaal wil vertellen. Dat weigert hij. Dat is jammer want daar ligt wel de kern van de oplossing van de economische problemen waar we inzitten. Daar kunnen we veel van leren.

Terug in de tijd. Jack Welch was CEO van General Electric. Wat jarenlang te boek stond als beste geleide bedrijf ter wereld. Jack schetst een model dat uitgaat van 4 type leiders. De extremen: sturen op waarden andere extremen op getallen en resultaat. Hierboven staan ze in het figuur.  Type 2 moet je gelijk ontslaan volgens Jack, ze dragen niets bij. Type 3 moet je de kans geven je kunt ze bijleren dat resultaten belangrijk zijn naat de warden waar dit type leider op stuurt. Type 1 zoek je dus. Jack is helder over type 4: gelijk ontslaan. Geef ze ook geen 2e kans als ze geen gevoel hebben voor de waarden van het bedrijf. Ze zullen het ook niet meer krijgen.

Als ik het langs deze meetlat leg dan had Rijkman Groenink nooit op de positie moeten komen waar hij heeft gezeten. In een ander interview geeft Jack Welch aan waar een goed bedrijf aan moet voldoen.  En dan met name waar medewerkers aan moet voldoen. Hij geeft aan dat medewerkers moeten dromen en zweten voor het bedrijf. In andere woorden ze moeten betrokken zijn bij het bedrijf. Het bedrijf moet ook van hen zijn.

Inspirerende woorden. In veel gevallen hebben we nog een lange weg te gaan. De laatste tijd kom ik veel in aanraking met studenten en scholen. Als er een ding duidelijk is de mensen die nu het onderwijs verlaten worden allemaal opgeleid tot type 4 managers en medewerkers. Hoog tijd dat er meer aandacht komt voor de waarden, wat bindt je aan een bedrijf, waar wil je je voor inzetten.

Natuurlijk is Jack Welsh ook geen softy. Hij heeft ook bedrijven gesloten of verplaatst naar lagelonen landen. Duizenden mensen zonder werk laten zitten. Snoeihard. Maar wat een verschil hoe beide mannen terugkijken op hun loopbaan.

Hier nog een video over GE en Jack Welch.

 

Mijn voorstel voor docenten. Laat studenten de video van Jack Welch zien en daarna de uitzending van Rijkman Groenink en zoek de verschillen.

Lean en Gjalt

De afgelopen tijd ben ik druk in de week geweest met Rijnlands organiseren. Het is een term waar je van alles onder kan verstaan. Voor mij staat het voor bottom up organiseren waarbij de kennis bij de mensen ligt die het ook moeten gaan uitvoeren. Die moeten het eigenlijk bepalen. Toen ik er eens met Bernie over stond te praten vertelde hij dat dat één van de principes is van Lean. Hij nodigde me uit voor een leanworkshop, een middagje spelen met legostenen. In die workshop maak je een eerste stap naar Lean. Lean staat volgens LeanEnt (de organisatie waar ik te gast was) voor het verkorten van de doorlooptijd tussen klantorder en het moment van betaling door de klant. Dit kan je doen om zoveel mogelijk vertragende en overbodige stappen er uit te halen. 

Het klopt, er zit een hel grote overlap tussen Lean en Rijnlands. Lean kan je ook alleen maar doen door de werkvloer te betrekken. Maar de invalshoek verschilt wel. Lean heeft iets van competitie in zich: "How low can you go". In leantermen tot hoever kan je de doorlooptijd verkorten. Alle overbodige onderdelen proberen te elimineren of te bekorten. Ik mocht te gast zijn bij LeanEnt een enthousiaste club die het ook ziet als een sport. Het was dan ook een erg leuke leerzame middag die ik iedereen van harte kan aanbevelen. Heb je het gevoel dat het eenvoudiger kan en sneller dan is Lean wat mij betreft een prima methode. De doorlooptijd kan vaak met factoren worden verkort.

Lean vertaald uit het engels is mager, karig, arm (van gering gehalte). Niet echt een "gezonde typering" Maar voor een sportman een marathonloper gaat het zeker wel op. Ook die trainen alle vet eraf.

Nu ben ik zelf geen op en top sportman, ik tennis en wandel. Tennis vind ik leuk als er een mooie slagenwisseling is. Met het competitieve heb ik niet zoveel. Ik baal stevig als ik weer sta te tennissen als een dweil, dat dan weer wel. Mijn hele leven heb ik me al verbaast dat sommige mensen zo gedreven kunnen worden door competitie. Een vriend van me, Gjalt had dat in het extreme. Toen we eens op ons 18e met een stel op fiets naar Harlingen gingen voor een vakantie op Terschelling, maakte hij van iedere bocht een sprint voor bonuspunten. Iedere brug of viaduct was een coll van de 1e categorie. Later ging Gjalt hardlopen, hij was een niet onverdienstelijk marathonloper. Steeds was hij bezig met het verleggen van grenzen. Hij liep mee in de top van Noord Nederland. Door de jaren en leeftijd moest hij een stapje terug doen maar altijd bezig met limieten.

Ruim 2 jaar geleden werd bij Gjalt kanker geconstateerd. Vrij snel bleek dat hij ongeneeslijk was. Hij liet zich er niet door uit het veld slaan. Ruim anderhalf jaar geleden ging ik met hem de eerste etappe van het Pieterpad lopen.Kenmerkend voor hem was dat hij bij de start in Pieterburen de tijd wilde opnemen.  Ter plekke bedacht hij dat hij het hele Pieterpad nog wilde gaan lopen. Hij kwam tot de 8e etappe. Dat is nu ruim een jaar geleden. De afstanden werden steeds kleiner, rusten kwam niet snel bij hem op en opgeven al helemaal niet.

Gjalt overleed afgelopen vrijdag. We verliezen in hem een plezierige vent die de wereld vol met uitdagingen zag. Gjalt rust zacht!

Leiderschap: niets bijzonders

Vorige week mocht ik te gast zijn bij het programma Noordmannen op de regionale omroep. Ook daar werd ik weer bescheiden genoemd, te bescheiden. Daarover schreef ik al eerder je kunt volgens mij niet te bescheiden zijn. Het werd een erg leuke morgen. Trouwens de hele week was een leuke week. Aan de slag bij ILS om daar mee te helpen slimme lessenaars te maken. Op bezoek bij de gemeente om daar te praten over het groenonderhoud dat we als dorp zelf voor een deel willen doen. Nu is het ook maar een rommeltje.

Donderdag een vergadering bij Groninger dorpen. Later op de dag een bijeenkomst over krimp. Daarna mocht ik zitting nemen in de raad van Commissarissen bij een management game op de Hanze Hogeschool. Ongeveer 80 studenten van Technische bedrijfskunde hebben de afgelopen maanden een game gespeeld in 2 werelden. De studenten strak in het pak aan de slag met het sluiten van leningen, het betreden van nieuwe markten, investeren in Marketing en nieuwe producten. Daarnaast waren ze elkaar voor de rechter aan het slepen bij vermeende wanprestaties en prijsafspraken. Kortom erg Angelsactisch. Het bedrijf waar ik commissaris van mocht zijn, stond al vanaf het begin voor en won de game. Ik mag in vredesnaam hopen dat alle studenten zich beseffen dat het maar een game is die mijlenver afstaat van de praktijk. Maar er is ze wel bijgebracht dat ze strak in het pak met miljoenen moeten goochelen. Er was een heuse juriste om al de claims te beoordelen. 80 studenten die met een compleet verkeerd beeld worden losgelaten in de maatschappij. Ik stelde de vraag of er ook ruimte is voor maatschappelijk verantwoord ondernemen. Dat wordt nu opgenomen bij de eerste jaars. Oftewel het duurt nog 4 jaar voor die lichting het bedrijfsleven ingaat. Ik mag hopen dat de Hanze Hogeschool jaren achter loopt want ik moet er niet aan denken dat nog jarenlang studenten van de hogescholen afkomen met dit soort waanbeelden.

Ter compensatie was er vrijdagmiddag een bijeenkomst van het Rijnlands denken. De bijeenkomst die me een paar maand geleden veel heeft opgebracht. Op de weg naar Oldehove waar de bijeenkomst was had ik weer een mooi voorbeeld van synchroniciteit een opmaat voor een leuke middag. Er was een verhaal van Martin Disberg die een verhaal had over Socratie. Het werd een mooi verhaal waar Marten zijn zoektocht naar het besturen van zijn bedrijf beschrijft. Aan het eind van zijn verhaal werd de zaal gepakt door de persoonlijke wending die het verhaal kreeg. Weer een prachtige bijeenkomst.

Leiderschap: er is veel over te vertellen en hoe meer er over wordt gesproken des te meer het een mythe wordt. Tijd om dat terug te brengen naar de menselijke maat. Leiderschap toon je als je een verschil maakt op het leven van iemand anders en dat kan in hele kleine dingen zitten. Ik zag een prachtige presentatie op TED. Mij uit het hart gegrepen.

Het is net als dat verhaal van de sneeuwvlok. Iedere stem telt en als we maar met voldoende mensen zijn kunnen we echt het verschil maken. De voorbeelden zijn dagelijks te zien in het nieuws.

Op de radio over Rijnlands organiseren

 

Zondag was RTV Noord te gast bij mij thuis met het programma Noordmannen. Een 3 uur durend programma in het Gronings. 2 dorpsgenoten Jan Nieboer en Eeuwe Hut vertelden over het dorp en in het laatste uur kreeg ik de gelegenheid te praten over Rijnlands organiseren en Het DerdeWereldFonds.

Het werd een leuke morgen waarbij Okkie Smit en Alex Vissering wat mij betreft leuke vragen stellen waardoor ik uitgenodigd werd mijn verhaal te doen. Voor de vaste lezers van deze blog is er weinig nieuws verteld. Het was deze keer in het Zeuvmhuusters. De toal die ik thuis spreek. Het hele programma is nog na te beluisteren via www.rtvnoord.nl en dan gemist radio. De uitzending was op zondag van 8 tot 11.

Voor wie het leuk vindt, mijn fragmenten heb ik er even uitgeknipt en zijn hieronder nog te beluisteren. 

Inleiding

Rijnlands_organiseren

Meer_Rijnlands

Over_Amerika

Het_DerdeWereldFonds

Morgen te gast bij radioprogramma Noordmannen

Soms zeg je ja tegen iets waarvan je achteraf spijt van hebt dat je je hebt toegezegd dat je aan iets wil meewerken. De verkiezing van "Groninger van het jaar" was zoiets. En achteraf blijkt het mee te vallen en had je het niet willen missen. Het TV intervieuw voor de verkiezing van Groninger van het jaar viel achteraf ook reuze mee. Ik mocht mijn verhaal vertellen over de kracht van dorpen. Morgenvroeg ben ik te gast in het programma Noordmannen van Radio Noord (vandaar dat ik nu blog op zaterdag). En ook nu kriebelt het weer en ben ik zenuwachtig. Waarom heb ik eigenlijk ja gezegd op de vraag?

Bij de verkiezing kon ik me verschuilen achter de verkiezing van het leukste dorp. Nu gaat het echt over mijn blik op de wereld. Jarenlang heb ik op deze blog mogen schrijven in alle rust. Soms heb ik een complete blog gewist omdat het in mijn ogen nergens op sloeg. In de ogen van anderen had ik misschien wel meer mogen wissen. Maar het zijn stukjes die ik altijd nog eens lees op inhoud (spelling en taal hebben wat minder mijn belangstelling). Soms pas ik nog even een zin aan die te kwetsend is. Morgen bij Noordmannen kan dat niet. Het wordt rechtstreeks de lucht ingeslingerd en later nog weer terug te beluisteren via gemist op intenet.

Morgenvroeg in Noordmannen dus. Ergens tussen 8 en 11. Tussen 8 en 10 zijn 2 dorpsgenoten te gast en na 10 uur wordt er met mij uitgebreid gekletst over van alles en nog wat.  De aanleiding om me te vragen was toen Okki Smit te gast op het dorp was voor van de onthuldiging van het bord van het leukste dorp. We raakten aan de praat en plotseling vorg hij me of ik wel de gast wilde zijn in de rugzag. Toen zei ik ja maar het kriebelt wel. Ik zal me er wel doorheenslaan, Vluchten kan niet meer.

Het viel mee de fragmenten zijn te hier te beluisteren

Inleiding

Rijnlands_organiseren

Meer_rijnlands

Over_Amerika

Het_DerdeWereldFonds