Menu Sluiten

Maand: maart 2014

Wat nemen we mee uit het verleden?

Je kunt pas nadenken over de toekomst als je het verleden kent. Wat heb ik de uitdrukking al vaak gebruikt. Niet voor niets worden oude wijsgeren vaak aangehaald of zijn spreuken die je raken soms honderden jaren oud. En vaak zijn ze nog even actueel als nooit tevoren en met een diepgang waar ik soms verbaast van sta te kijken.

 

De afgelopen week zat ik in een bijeenkomst over Nieuw organiseren. Een onderdeel ervan was delen. We zien het steeds meer om ons heen. Niet het bezit is het belangrijkst maar wel het kunnen gebruiken. Voorbeelden te over. Stadstuinen, Greenwheels, ruil en verkoop groepen op Facebook.  Eigenlijk weer terug naar vroeger toen gemeenschappelijk bezit gebruikelijk was, maar dan in de huidige maatschappij.

 

Maar hoe zou dat dan moeten gaan werken? Daar zullen we dus voor terug moeten naar het verleden. Hoe ging het toen? Hoe werkten mensen toen samen om iets te maken waar we ons nu nog over verbazen. De piramiden, de Chinese muur maar ook dichter bij huis de Wierden en Terpen, honderden jaren voor Christus zijn ze gemaakt.  Later kwamen  de gigantische kerken en kathedralen. Met schilderingen en beeldhouwwerken wat we tegenwoordig niet meer kunnen maken zonder modern gereedschap. Dat gaat over tastbare dingen maar hoe zit het dan met hoe we met elkaar omgaan? Voor de tijd van de computer hadden we massamedia waar we nog steeds een beetje onder lijden. We kregen boodschappen aangereikt waar het het mee eens konden zijn of niet. Het heeft ons onbewust gevormd en aangezet tot massaconsumptie.

 

Dat we de maatschappij opnieuw aan het uitvinden zijn is overal zichtbaar. Cooperaties komen weer tot leven, Er zijn experimenten met met nieuwe samenlevingsvormen.  Zie Tegenlicht 2 weken geleden Zelfs het massa medium televisie heeft het herkend en maakt er een programma over. Utopia. Daar kan je zien hoe we ons afgeleerd hebben te communiceren. We lopen boos weg of beginnen te roepen of schreeuwen om ons standpunt duidelijk te maken. Het is lastig uit de emotie te komen en je weer te voegen in het geheel. Maar misschien is het aller lastigst om gewoon naar elkaar te luisteren. Iemand ander zijn of haar verhaal aan te horen. Dat verhaal ook te accepteren niet als fout of goed maar als zijn of haar verhaal.

 

En als je dan met elkaar in gesprek komt kunnen we ontdekken wat we samen zouden willen. Maar ook wat we samen deelden. Niet om dat vast te houden maar om het mee te nemen naar de toekomst. In Afrika zijn ze daar al lang achter. Ze hebben er een mooi woord en symbool voor.

 

Sankofa. Een prachtig symbool van een vogel die terugkijkt en het verleden als een ei meeneemt naar de toekomst. Het woord Sankofa (woord komt uit een oude afrikaanse taal: Andrinka stam/Ghana ) is opgebouwd uit drie delen:

San (keer terug),  ko (ga) en fa (kijk, zoek en neem).

Kijk naar het verleden, neem daarvan mee wat je kan gebruiken , leer ervan en ga vervolgens de toekomst in. Ergens anders las ik: Het is nooit verkeerd om terug te gaan voor iets wat je vergeten bent.

Een eerste stap is volgens mij het weer leren van verhalen te ontdekken en te vertellen. Daar ga ik de komende weken mee aan de slag bij een online “Story Dojo”. Niet alleen leuk maar ook nuttig en broodnodig in deze tijd. Wie zou er op die manier nog meer mee bezig zijn.

Hoe gaat de nieuwe wereld er uit zien?

Als je links en rechts met mensen praat hoor je veel dat mensen voelen dat het allemaal niet goed komt. Vanmorgen las ik dat mijn eigen gemeente Leek € 4814,- per inwoner in de schuld staat. (x 20.000 inwoners is ongeveer € 100.000.000,-) Er staan er maar 5 gemeenten slechter voor volgens Deloitte. Wilders roept iets en een groot deel het land staat op zijn kop. Rusland annexeert de Krim, we vervuilen de aarde in een moordend tempo. The rich get richer en hebben geen oog voor wat er aan de hand is.

 

Ik ben al een poos het boek Macro Shift aan het lezen. Stevige kost. Het geeft me veel inspiratie. Het schildert een nieuwe wereld waar ik me wel in kan vinden. We zijn aan het transformeren van een wereld waar verovering, kolonialisering en consumptie centraal staan naar een andere wereld. Daarover straks meer.

 

Verovering en kolonialisering, Actueler kan het niet zijn. Gelet op Rusland en de Krim.Centraal is het bezit en dat gaat over landen, grondstoffen maar ook mensen. Naast grondstoffen en machines zijn mensen productie-eenheden. Die kan je volgens sommige mensen gewoon vervangen. Mensen koop je door bonussen, leg je vast met gouden kettingen. Maar het aller lastige uit te bannen is de consumptie. Vorige week was ik bij een bijeenkomst waar men het kwaad zocht in het Christendom. Daar waren we totaal door misvormt volgens veel aanwezigen. Hmm, raar dat niemand de vinger op een andere plek legt. We zijn ook totaal misvormd door de technologieën die behoefte van de mens aanwakkeren. Kunstmatige vraag weet te creëren en consumptiepatronen weet te veranderen: de technologie van public relations en reclame. We leven in een wereld waar vraag stimulerende beelden de behoeften van de mens aanwakkeren en met subtiele of minder subtiele middelende leveranciers van producten en diensten hun wil opleggen aan klanten. Daarmee zeg ik volgens mij geen schokkende dingen mee. Marketing gaat over het veroveren van markten.

 

Die andere wereld dan? Contouren daarvan zijn volgens sommige mensen al zichtbaar. Er zijn verschillende bewegingen zichtbaar. Bijvoorbeeld bij the Cultural Creativers. Daar is er veel over te lezen en te zien. In die nieuwe wereld gaat het over verbinding, communicatie en bewustzijn.

Verbinding en communicatie  lijken tegenwoordig te gaan over social media maar dat is wel te kort door de bocht. Het gaat er vooral om wat er zich tussen mensen afspeelt. Iets buiten onze eigen waarneming om is er iets wat ons bindt.  Dat klinkt misschien zweverig maar het is ook wel concreet te maken. Gisteren was het NL Doet waar duizenden mensen zich inzetten voor de eigen buurt. Zo zijn er veel acties in de maatschappij die maken dat mensen elkaar weer meer opzoeken.


1979106_713415625369628_1974571610_o

Deze acties gebeuren gecoördineerd, belangrijker is dat wij als gemeenschap er naar toe groeien het belangeloos te doen. Het besef is er dat we dingen anders moeten gaan doen, zo gaat het niet goed. Die zorg verbindt ons en ja we hebben de middelen om met elkaar te communiceren. Toch roepen we vaak alleen maar, Omdat we dat zo langzamerhand gewend zijn. Gisteren zat ik in een vergadering waar  vooral mannen elkaar steeds het woord ontnamen. Het lijkt wel of het steeds moeilijker wordt een gesprek te voeren waar iedereen gewoon zijn zegje kan doen terwijl anderen luisteren

 

Gelukkig kunnen we ons als mens ook boven een gesprek of situatie zetten We zijn soms bij machte ons niet alleen door emoties te laten leiden.  Dat is niet gemakkelijk voor je het weet heb je hete hoofden en koude harten.Waar zijn we mee bezig…. is dit wel leuk of nuttig? Zijn we er ons bewust van dat we iets doen op de automatische piloot, Kunnen we ons uit een emotioneel gesprek losweken. Zijn we ons er bewust van dat we deel uitmaken van een groter geheel dat we verbonden zijn met andere mensen in de straat, in de gemeente, in ons land of in de wereld. Beseffen we dat we kleding dragen die aan de andere kant van de wereld gemaakt is onder andere omstandigheden? Beseffen we ons dat bijvoorbeeld eieren van de andere kant van de wereld worden geïmporteerd omdat daar legbatterijen nog gewoon mogen.

 

Willen we dit allemaal?

 

Op wie moet je stemmen? Een tip!

Vorige week was ik bij een bijeenkomst over Rijnlands organiseren. Daarbij gaat het over organiseren op basis van gelijkwaardigheid. Aandacht voor de vakman en minder om de wijsheid aan de top van een organisatie.Het werd een heftige bijeenkomst waar de meningen door de zaal vlogen. Toen de storm van woorden over was bleek de conclusie: “we weten het niet meer”. Het systeem loopt vast en niemand heeft een goede manier om er uit te komen. Want hoe kan je op een juiste manier een paar honderd mensen het ontslag aanzeggen. Terwijl het wel moet anders gaat een organisatie failliet. Hoe kan je dat als leider doen?

 

Ik zag in de de denkwijzer van René Diekstra van afgelopen zaterdag een mooie zinsnede die daar heel mooi op aan sloot: Hij noemt de fundamentele vraag waar we vroeger of later een antwoord op moeten geven: : Gesteld voor de keuze tussen onrecht te begaan of te ondergaan, wat kiezen we?

 

Een heel mooie overdenking want het is verkiezingstijd en juist politici staan vaak voor die keuze. Waar kies ik voor. Hoe dienend moet ik me opstellen? En als ik me dienend opstel hoe kan ik dan toch zorgen dat het zichtbaar is wat ik doe want je wilt natuurlijk graag ergens een stempeltje op drukken. René Diekstra schrijft: Toon me een groot fortuin en ik toon u een grote misdaad. Dit naar aanleiding van Napoleon die zijn eigen regels regelmatig aan zijn laars lapte.

 

We leven in een tijd waar er behoefte is aan leiders die samenwerking stellen boven competitie, kennis boven macht. Maar mensen  die zich zorgen maken over structurele vraagstukken laten zich zelden plaatsen op een kieslijst en worden nog minder op belangrijke functies gekozen. Ik las ergens een uitspraak van Kenneth Boulding: "De meeste vaardigheden die iemand moet hebben om een politieke machtsfunctie te kunnen bereiken hem of haar ongeschikt maken om die macht uit te oefenen".


Een mooie tip voor de komende verkiezingen. Stem dus nooit op een lijsttrekker van een grote partij. Kijk eens naar een stille harde werker die misschien niet wekelijks in de krant staat en altijd met de neus vooraan maar die dienend is, Zijn of haar werk doet en heeft gedaan. Daar heeft de maatschappij behoefte aan.

Hebben bedrijven nog respect voor wet en klanten?

Het is inmiddels al een poos geleden dat ik via mijn blog mijn ongenoegen uitte over de dienstverlening van bedrijven. Het is weer eens zo ver. Deze keer 3 voorvallen. Dus ga er maar even voor zitten want het blijven lessen uit het dagelijks leven:

 

Mijn moeder was afgelopen week jarig (inmiddels 85) en daar kreeg ik de vraag of ik even een brief wilde bekijken die ze van de verzekering hadden gekregen. Het ging om de inboedelverzekering. De contactpersoon stond onaangekondigd op de stoep en had de gegevens met hun doorgenomen. Niets mis mee, hoewel onaangekondigd? Hij had zijn bevindingen in een brief bevestigd.

 

Nu stond er iets in de brief wat hilarisch is. 18 jaar geleden had mijn moeder voor ons als kinderen een videocamera gekocht die we om de beurt konden lenen. Hoogstwaarschijnlijk in die tijd werd ook de verzekering geëvalueerd met de vraag of ze nog kostbaarheden hadden. Ja dus de videocamera. En aangezien die ook wel uitgeleend werd werd daar een extra verzekering voor afgesloten die nu nog 18 jaar later voor € 21,76 per jaar op de polis staat. Er is dus een kleine € 400,- betaald. voor iets wat het al lang niet meer doet. Toch nog netjes om te vragen of het er echt af moet. Kijk daar plukken zij de vruchten van.

 

En dan mijn dagblad….. Een poos geleden was de krant te laat en daar maakte ik melding van en gaf als E-mail dvhn@janhut.nl op. Dat kan bij mij want alles waar @janhut.nl in staat komt bij mij binnen. Wat schetst mijn verbazing sinds een maand krijg ik via dat E-mail adres krijg ik opeens allerlei aanbiedingen van  www.elkedagietsleuks.nl of www.homeandlive.nl. Die hebben dus mijn E-mail van het dagblad gekocht of gekregen. Ik kan nergens vinden waar ik me ergens voor aangemeld heb. Ik heb net een berichtje gestuurd aan het dagblad.met de vraag hoe dat kan. Het is gewoon strafbaar volgens mij. Wordt vervolgd.

 

2 weken geleden had Ziggo op zaterdagavond een storing en alles (TV en Internet) was weg bij ons in de buurt. Even gekeken maar de site (via mijn mobiel) en er was geen mogelijkheid om een storingsmelding te doen op zaterdagavond voor zover ik het kon nagaan. Dus maar even getwitterd dat we een storing hadden met naam en adres. Een paar uur later  toen we thuis kwamen van een visite was het er weer. Helemaal goed dus. Alleen de volgende morgen kreeg ik om 10.53 een reactie op mijn tweet.

ziggo

 

 

 

Een beetje laat. En waarom moet ik mijn tweet verwijderen vanwege privacy? Tik eens Jan Hut in bij Google en zo prive is mijn adres niet. “Ze” bedoelen waarschijnlijk dat ik mijn tweet moet verwijderen omdat het een negatieve tweet is voor Ziggo.


Het wordt steeds leuker in ons land. Of verbeeld ik me dat?

Top down luister je wel?

In de maatschappij is heel vaak te horen dat de dingen Bottom up moeten worden aangepakt. Het grappige is dat dat juist vanuit de top wordt geroepen. Soms is het voor de top handig omdat het ook vaak gepaard gaat met bezuinigingen. De landelijke overheid bijvoorbeeld met het overhevelen van zorgtaken.Het argument is dat er beter zorg kan worden geleverd. En het is ook nog goedkoper.

 

Plannen bij gemeenten moeten ook zoveel mogelijk bottom up ontstaan. Bewoners moeten worden betrokken bij de plannen om zo te voorkomen dat er al te veel bezwaren komen.

 

Leuk allemaal natuurlijk maar hoe zit dat dan precies. Want wat als de bottom met andere ideeën komt dan er bij de top leven? Zouden ze aan de top wel echt belangstelling hebben voor wat er “beneden gebeurd”? Oftewel is participatie meer “het goedkeuring achteraf krijgen”dan echt de “plannen van onderaf laten ontstaan” ?

 

Ik ben bezig met breedband op het platteland en dat kan in mijn ogen alleen maar via de onderop methode. Nu las ik ergens over het opzetten van een energie initiatief, een mooie passage die ik zo over kan nemen. Het opzetten van een breedband netwerk door middel van onderop kan heel goed worden benaderd als een evolutionair zoek- en leerproces: complex grillig en vol verrassingen. Het is technisch misschien allemaal wel te plannen maar sociaal en institutioneel niet te plannen.

 

Heel mooi en compleet verwoord. En verder is er te lezen: Iets wat niet bottom up ontstaat kan nooit bottom up worden. Dat is gelijk één van de problemen. Want stel dat je als overheid een plan hebt wat botom up opgepakt moet gaan worden. Dan moet er wel eerst iemand gevonden worden die het samen met een groep mensen wil gaan uitvoeren. Dat zou misschien nog wel lukken maar stel dat die groep een heel ander idee heeft. Ik hoorde laatst iemand die zei: als je als overheid betaald dan ben je ook de partij die bepaald. Oftewel je geeft de mensen die het gaan uitvoeren richtlijnen of kaders mee. Anders wordt het niet.

 

Deze week sprak ik iemand die vertelde dat hij ook het liefst werkt via de participatieve methode want dan alleen lukt het goed. Maar ja het kost wel veel tijd en die was volgens hem niet altijd gegeven. Een prachtig mooie uitspraak. het gaat alleen lukken als er van onder op wordt gewerkt. Maar ja daar is de tijd niet voor dus…. Gaat het mislukken was mijn conclusie Of wordt het op zijn minst niet gedragen en geaccepteerd.

 

Oh ja zit je met een slechte internet verbinding en je woont in het buitengebied. neem even contact met me op als je er iets aan wilt doen. Want bottom up vraagt wel om mensen die actie willen ondernemen niet omdat het moet maar omdat ze willen.