Slootje springen, kinderen hebben het vaak als hobby. Ik moet er aan denken als ik het begrip polarisatie hoor. In onze maatschappij is polarisatie geworden tot een kloof waar je bijna niet meer over kunt springen. Of het nu gaat over hegemonie van Amerika, Corona, Ukraine of Het Klimaat. De standpunten zijn soms zo uiteenlopend dat een gesprek niet meer mogelijk is.
Hoe moelijk dat is blijkt uit het gesprek tussen wetenschapsfilosoof Maarten Boudry en klinisch psycholoog Mattias Desmet bij “De Nieuwe Wereld” (zie hieronder). Beide heren zijn goed in hun vak maar op veel onderwerpen zijn ze het niet eens. Heel leerzaam voor een ieder die zo nu en dan roept dat de feiten toch duidelijk zijn. Na dit gesprek blijft er van feiten weinig over. Ontnuchterend hoe beide wetenschappers vragen zetten bij de uitkomsten van studies.
Wat wel erg mooi is om te zien hoe beide heren elkaar in de waarde willen laten. Toch is soms de ongeloof te bemerken van de een over de mening van de ander. Het is dat ze afgesproken hebben met elkaar in gesprek te blijven anders was het een kort gesprek geweest. Het maakt me duidelijk dat er een opdracht bij ons allen ligt om in gesprek te gaan met mensen met een afwijkende mening. Niet in debat maar in een gesprek. Niet om elkaar te overtuigen maar proberen te doorgronden wat de mening van de ander is en om erachter te komen waar die mening op is gestoeld.
Voor zover ik het na kan gaan is dat gesprek tussen deelnemers van de gepolariseerde partijen de enige uitweg die ons uit de misere helpt. Of misschien is een andere uitweg dat een van de meningen dominant wordt en verbod instelt voor het andere varhaal. Dan belanden we in een dictatuur. Maar dat is volgens mij geen goede oplossing. Ook niet als het dominante verhaal overeenstemt met mijn mening. (die trouwens niet heel uitgesproken is). Ik zag en las een interview met Peter Coleman de schrijver van het boek The Way Out. Mij uit het hart gegrepen. https://www.beyondintractability.org/mib-interviews/peter-coleman
De vraag is hoe organiseer je dat. In het gesprek vertelt Peter over het gesprek dat hij tijdens een wandeling had met zijn buurman. De buurman had een totaal ander beeld van de wereld. Mooi om te zien dat het wel kan, hoewel het erg moeilijk is. Net zoals het gesprek tussen Maarten en Matthias voor mij een lichtpuntje in een wereld die steeds verder uit elkaar drijft. Misschien goed kijken naar kinderen die over de sloot springen. Zij zullen moeten leren die gesprekken te voeren.
De heren werden het dus op veel punten niet eens en spraken af nog eens met elkaar in gesprek te gaan en intussen elkaar met onderzoeken elkaar te overtuigen.
Het tweede gesprek staat hieronder.
