Zondag was RTV Noord te gast bij mij thuis met het programma Noordmannen. Een 3 uur durend programma in het Gronings. 2 dorpsgenoten Jan Nieboer en Eeuwe Hut vertelden over het dorp en in het laatste uur kreeg ik de gelegenheid te praten over Rijnlands organiseren en Het DerdeWereldFonds.
Het werd een leuke morgen waarbij Okkie Smit en Alex Vissering wat mij betreft leuke vragen stellen waardoor ik uitgenodigd werd mijn verhaal te doen. Voor de vaste lezers van deze blog is er weinig nieuws verteld. Het was deze keer in het Zeuvmhuusters. De toal die ik thuis spreek. Het hele programma is nog na te beluisteren via www.rtvnoord.nl en dan gemist radio. De uitzending was op zondag van 8 tot 11.
Voor wie het leuk vindt, mijn fragmenten heb ik er even uitgeknipt en zijn hieronder nog te beluisteren.
Soms zeg je ja tegen iets waarvan je achteraf spijt van hebt dat je je hebt toegezegd dat je aan iets wil meewerken. De verkiezing van "Groninger van het jaar" was zoiets. En achteraf blijkt het mee te vallen en had je het niet willen missen. Het TV intervieuw voor de verkiezing van Groninger van het jaar viel achteraf ook reuze mee. Ik mocht mijn verhaal vertellen over de kracht van dorpen. Morgenvroeg ben ik te gast in het programma Noordmannen van Radio Noord (vandaar dat ik nu blog op zaterdag). En ook nu kriebelt het weer en ben ik zenuwachtig. Waarom heb ik eigenlijk ja gezegd op de vraag?
Bij de verkiezing kon ik me verschuilen achter de verkiezing van het leukste dorp. Nu gaat het echt over mijn blik op de wereld. Jarenlang heb ik op deze blog mogen schrijven in alle rust. Soms heb ik een complete blog gewist omdat het in mijn ogen nergens op sloeg. In de ogen van anderen had ik misschien wel meer mogen wissen. Maar het zijn stukjes die ik altijd nog eens lees op inhoud (spelling en taal hebben wat minder mijn belangstelling). Soms pas ik nog even een zin aan die te kwetsend is. Morgen bij Noordmannen kan dat niet. Het wordt rechtstreeks de lucht ingeslingerd en later nog weer terug te beluisteren via gemist op intenet.
Morgenvroeg in Noordmannen dus. Ergens tussen 8 en 11. Tussen 8 en 10 zijn 2 dorpsgenoten te gast en na 10 uur wordt er met mij uitgebreid gekletst over van alles en nog wat. De aanleiding om me te vragen was toen Okki Smit te gast op het dorp was voor van de onthuldiging van het bord van het leukste dorp. We raakten aan de praat en plotseling vorg hij me of ik wel de gast wilde zijn in de rugzag. Toen zei ik ja maar het kriebelt wel. Ik zal me er wel doorheenslaan, Vluchten kan niet meer.
Het viel mee de fragmenten zijn te hier te beluisteren
De afgelopen week mocht ik het verhaal van het leukste dorp weer 2 keer presenteren en ik ben er nog lang niet op uitgekeken. Het is ook leuk om het in het dorp te laten zien want er zijn altijd weer mensen die beelden zien die ze nog niet eerder hadden gezien. Afgelopen woensdag mocht ik het verhaal vertellen bij een netwerkorganisatie. Ik mocht de hele bijeenkomst aanwezig zijn. Leuk om te zien dat die groep bezig is om dingen te organiseren, vaak voor een goed doel. Het was grappig om te zien hoe ze druk een evenement aan het voorbereiden waren met een werkgroep en die werkgroep had een heuze organisatiestructuur met commissies. Bij verschillende comissies werd gevraag om hulp. Een aantal keren werd de oproep gedaan om vooral de hulp aan te bieden.Op zich heel herkenbaar want zo gaat het in 95% van de gevallen. Er is een werkgroep en die regelt alles en dan zijn er de vrijwilligers die kunnen helpen.
Ik zat in de zaal en hoewel ik het een erg leuk project vond had ik niet de neiging gelijk te helpen. En dat lag echt niet aan de presentatie of het plan.
In mijn presentatie noem ik altijd het open delen van informatie. Dat dat een van successen was van de verkiezing van het leukste dorp. (Met behulp van Google Docs). Bij een aantal mensen in de zaal viel het kwartje. Maar dan is er nog wel een hobbel te nemen en dat is "het gewoon toepassen". Een van de simpelste tooltjes om er mee te beginnen is de toepassing www.afspreken.nl. Als je er ooit mee gewerkt hebt wil je nooit meer iets anders.Met een paar muisklikken regel je zo een afspraak met een grote groep mensen. Iedereen heeft gelijk inzicht in wanneer een ieder kan. En kan dus ook besluiten een andere afspraak er voor af te zeggen als hij of zij de enige is die niet kan.
Afspreken.nl is uitermate geschikt voor het maken van een afspraak op een dag of dagdeel. En natuurlijk werkt het pas echt bij een iets grotere groep. Zeg meer dan 3 mensen. Omat je ook gelijk kan zien wie er nog moeten reageren kan dat ook een groepsgebeuren worden. Iedereen kan de voortgang volgen en dus ook mensen er op aanspreken het even in te vullen. Iedere organisatie kent mensen die zelden of nooit reageren. Maar dat is dan een zorg van de hele groep en niet alleen van de organisator van een bijeenkomst.
Daar zit wat mij betreft ook gelijk het grote verschil. Je kunt het pas een groepsgebeuren maken als iedereen over de gelijke informatie kan beschikken. Dat zijn we niet gewoon want er is altijd wel een commissie, dagelijks bestuur, werkgroepje dat dingen regelt en organiseert waarbij later anderen moeten helpen. Vaak een beetje met het idee als iedereen zich er mee bemoeit wordt het nooit wat. En daar zit nou net de kneep. Want vaak hebben we maar een erg beperkt beeld van iemand zijn kennis of netwerk. Werkzaamheden waar sommige mensen een dag mee bezig zijn is voor anderen 10 minuten werk met het juiste gereedschap. En wie wil er niet gevraagd worden naar zijn of haar kennis en kunde. Sterker nog die wordt vaak spontaan aangeboden.
Toch blijven we worstelen met het idee dat mijn aanpak het beste is. (ik zelf dus ook 🙂 Terwijl er zoveel wegen naar Rome leiden. Des te meer mensen het gevoel heeft dat hun inbreng er toe doet des te groter de bereidheid zich in te zetten. Zo snel mogelijk zorgen dat het plan "ons plan wordt".
Is het werken met werkgroepen en commissies dan verkeerd? Nee het is gewoon anders. Bij een "gestructureerde aanpak" worden vaak bergen werk verzet door een kleine groep. Maar als het doel is om een vereniging, club, buurt of dorp hechter te maken dan is die aanpak niet het effectiefst. Een aanpak waarbij iedereen kan participeren zorgt ook gelijk voor een stukje onderlinge binding.
"The Wisdom of the Crowds" is een begrip dat hier erg aan verwant is. Zo is er het voorbeeld van een prijsvraag waarbij een hele grote groep moet schatten wat het geslacht gewicht is van een koe. (of vergelijkbaar het schatten van het aantal knikkers in een pot). Het gemiddelde ligt heel erg dicht bij het te raden getal. In ieder geval beter dan het overgrote deel van de deelnemers. Zelfs vaker nog dat de vaklieden die het als beroep hebben.
Het is nog een lange weg te gaan want de maatschappij is nu eenmaal ingericht op basis van principes: "Die betaald, bepaald", Het management heeft het overzicht en zal het wel weten etc. Gelukkig zijn er tekenen van een verandering.
Nog een kleine toevoeging: bij het zoeken van een plaatje bij deze blog stuitte ik op een erg leuk verhaal over knikkers in een pot. Met dank aan Angelique van den Donk
Het lastige van internet is dat het me zo onzeker maakt. Net als je dacht dat je iets van een onderwerp af weet, stuit je op verhalen en sites die nog veel meer over dat zelfde onderwerp vertellen. En dan blijkt dat er hele volksstammen al lang mee bezig zijn. Het afgelopen weekend was het weer vogelteldag. Nu ken ik iemand die fanatiek vogelaar is dus ik had er wel al iets van gehoord. Er zijn dit weekend zijn in Nederland 7000 mensen aan het tellen geweest. En de huismus is weer terug op nummer 1 op de eerste teldag. Een paar jaar geleden was dat een regelmatig voorkomende vraag: waar is de huismus gebleven? Voor mij een minder boeiende vraag maar hele volksstammen hieden zich er mee bezig.
Zo stuitte ik de afgelopen tijd ook op de kreet "Het lege midden" Ik kwam het tegen in een boek toen ik me aan het verdiepen was in het Rijnlands denken. Ik vond het een prachtige uitdrukking. Het symboliseert voor mij dat je open naar de wereld kijkt en niet gelijk een mening over van alles en nog wat hebt. In principe is alles goed en je gaat daar naartoe waar de meeste positieve energie is. Je neemt er ook gemakkelijk weer afscheid van als de positieve energie ergens anders ontstaat. OK het klinkt allemaal een beetje vaag. Toen ben ik maar eens op zoek gegaan naar "Het Lege Midden" Er bleek dat er veel te doen is over dat begrip. Zoveel dat ik er bijna niet meer over durf te schrijven. Nou ja er is een streek in Friesland die ook zo heet. Dat begrijp ik dan weer wel.
Het lege midden…. vaag dus.Nu komt het CDA ook met de kreet Het radicale midden. Ik denk te begrijpen wat ze er mee bedoelen. Ze kiezen bewust voor het midden. Niet omdat ze niet kunnen kiezen maar omdat vanuit dat midden eenvoudiger verbindingen gemaakt kunnen worden. Aart Jan de Geus heeft het zelfs over het Rijnlands model. Prompt kreeg ik een mailtje van iemand die gelijk de conclusie trok dat het Rijnlands dus erg CDA is. Die conclusie gaat me wat ver want dan zou Rijnlands iets met politiek te maken hebben. En dat is het laatste dat ik hoop want de politiek en de overheid maken meer kapot dan je lief is las ik ergens en daar kan ik me soms wel in vinden.
Zoekend naar wat meer informatie over het lege midden vond ik de documentaire Zeitgeist Moving Forward. Je moet er wel even voor gaan zitten want het duurt ruim 2½ uur. En gelijk had ik het gevoel: wat weet ik maar weinig van dit soort dingen. Het begin over het Monopoliespel was wel pakkend. Misschien is dat wel de oplossing in de wereld. Het spel is gespeeld we pakken het in de doos en gaan met elkaar gewoon verder door. Geen geld meer gebruiken maar andere natuurlijke bronnen. Ik kwam de afkorting RBE (Resource Based Economie) tegen. Klinkt interessant maar wat weet ik eigenlijk weinig van dit soort dingen.
Dan zoek je nog verder en dan blijkt dat er ook een leuk nederlandse site is over slimme financieringhttp://www.slimmefinanciering.nl/ Daar wordt het boek besproken: " The end of money and the future of civilization", geschreven door Thomas H Greco. Ook staan er voorbeelden iover hoe de maatschappij anders ingericht zou kunnen worden door allerlei slimmigheden op lokaal niveau Kijk nu ben ik weer op vertrouwd terrein.
Het overkomt me wel eens dat er tegen me gezegd wordt dat ik te bescheiden ben. Vooropgesteld dat ik het daar absoluut niet mee eens ben want voor een bescheiden iemand ben ik de laatste tijd wel heel erg veel op radio en televisie geweest. En voor iemand die bescheiden is, schrijf ik wel heel veel over allerlei zaken. 7½ jaar iedere week een stukje schrijven over allerlei zaken en dat de wereld inslingeren. Daarnaast twitter ik en dat lijkt me niet iets voor een bescheiden iemand. In mijn leven mocht ik veel voor groepen staan en mijn verhaal vertellen. Dat verhaal gaat de laatste tijd over het leukste dorp van Groningen en hoe we dat als dorp wonnen. Het is redelijk onbescheiden van me dat ik dat verhaal vertel want door de inzet van veel mensen werd het een succes. Mijn rol was als ambassadeur misschien wel anders maar zo bijzonder nu ook weer niet.
Maar het verwijt is ook wel eens dat ik "te bescheiden" ben (nog gekker dus). De vraag is: kan je te bescheiden zijn? En is dat dan goed want alles waar "te" voor staat is niet goed heb ik ooit geleerd. Als het niet goed is, zou ik er dus iets onbescheidener moeten zijn…. Dat lijkt me wel een gruwel. Hoe en wat zou ik dan moeten doen? Lijkt me wel heel erg lastig.
Conclusie van deze overdenking. Laat me maar gewoon die dingen doen die ik doe. Mocht ik naast mijn schoenen gaan lopen dan is Aukje de eerste die me weer op de grond trekt. De komende tijd mag ik het verhaal over "het leukste dorp" nog 6 keer vertellen. Bij bedrijven, organisaties en in een ander dorp. Hoe we als dorp het hebben ervaren. Dat verhaal vertel ik graag en tot mijn verbazing raakt het mensen. Sommigen krijgen er kippenvel van zeggen ze. Die complimenten geef ik hierbij graag door naar ons dorp.
We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue to use this site we will assume that you are happy with it.Ok
