De afgelopen week kreeg ik een mail met een de volgende tekst.
Subject: Celebrating Jon’s Completed Life
We are celebrating the completed life of my partner and husband and our father
Jon Clifford Jenkins
* 5 March, 1943, Salt Lake City, USA
† 6 April, 2010, Groningen
Ik moest het een paar keer lezen toen het tot me doordrong: Jon is overleden. Voor iedereen die Jon heeft gekend moet dit een schok zijn want Jon was senior facilitator en een voorbeeld voor velen. Hij wist samen met Maureen het maximaal haalbare uit een groep te halen. Meer dan 20 jaar geleden mocht samen met de afdeling waar ik deel van uitmaakte training van hen krijgen over de geleide gesprekstechniek en facilitating. Faciliteren is niet een correcte vertaling want dat betekent het verstrekken van middelen. Facilitating wordt vertaald met vergemakkelijken / bevorderen. En in de training kregen we methoden aangereikt om een groep te ondersteuning in het proces samen te werken aan een onderwerp.
Ik herinner me nog de manier waarop Jon ons meenam in de verschillende niveau’s van kijken naar een gesprek. De stappen die we moesten nemen waren: via objective, reflective, interpretive and decisional. De eerste stap was voor veel van ons erg moeilijk. Het blijkt voor veel hoog opgeleiding erg moeilijk te zijn objectief naar een omgeving te kijken. Hilarisch was het moment toen een collega niet kon zeggen wat hij zag. Hij zag een vergader faciliteit, een vergadering, leslokaal, cursisten. Maar het kosten hem moeite om te vertellen dat hij stenen, tafels, stoelen, mensen, lampen zag. De volgende stap was om je eigen reactie er op te onderzoeken, er vervolgens een betekenis aan te geven. Tot slot om er een betekenis aan te geven. Veel mensen maken de fout "to jump to conclusions right away". Een uitspraak van Jon die me op de dag van vandaag is bijgebleven. Zeker tegenwoordig heeft iedereen een mening klaar vaak zonder de achtergrond te kennen. Of te onderzoeken of je geraakt bent door iets wat je reactie bepaald.
De jaren erna hebben onze wegen elkaar gekruist. Soms op straat soms in een bijeenkomst. Altijd was het inspirerend. Jon en Maureen waren een begrip voor veel mensen in Groningen en ver daarbuiten. Want samen waren ze actief in de International Association of Faciltators (IAF). Jon was de drijvende kracht achter de IAF methods Database. Het viel me op dat Jon vaak op de achtergrond opereerde maar op het moment dat hij het woord nam er geluisterd werd, zijn autoriteit was gewoon voelbaar.
Jon bedankt en Maureen veel sterkte