Menu Sluiten

Categorie: Uncategorized

De vesting #CanalDigitaal

1 reactie

Kom, laat me weer eens gaan zitten op de stoel van een klant die zich verwonderd over de dienstverlening van grote bedrijven. Canal Digitaal is deze keer aan bod. We zijn vorig jaar verhuist en we kregen nog post op het oude adres. Nu wil ik geen post meer van Canaldigital (of Canaldigitaal?) Dus maar eens naar de site en daar trof ik geen E-mail adres maar een soort Voice Response Systeem voor Email. Je weet wel, als je belt, krijg je een ellenlange keuze mogelijkheid. Bedrijven die hun klanten echt willen mishandelen doen dat ook op de digitale manier.

Het werkt als volgt: Zorg ervoor dat je nergens op de site een E-mail vermeld. Verwijs de klanten naar de Veel gestelde vragen (FAQ) De klant kan daar zijn vraag stellen en als het antwoord er niet staat krijgt de klant als beloning een envelopje waar als het goed is de klacht kan worden geuit. Slim bedacht want zo komt de vraag in het juiste bakje een soort E-mail voice response. De klant doet het werk maakt niet uit of dat belemmeringen opwerpt.

Alleen krijg ik dat **&&%&^$ envelopje niet (sorry voor het taal gebruik). De vraag maar eens op twitter gesteld hoe ik post van Canal digital kan stoppen. En zowaar kreeg ik een reactie van WebCareCD. Ik denk dat mensen twitter scannen bij CanalDigitaal. Dat werd een boeiende conversatie via twitter. 

JanHut 
Weet iemand hoe ik post van @CanalDigitaal kan stoppen wat een arrogante organisatie #durftevragen

CanalDigitaalWebcare
@janhut U kunt bij onze klantenservice aangeven dat u geen post van ons wilt ontvangen. Dit kunt u zowel telefonisch, schriftelijk of via email doen. (en daar zat een link bij die een foutmelding gaf)

JanHut
@WebCareCD Ik heb de hele site van #canaldigital doorgespit nergens een E-mail te vinden. wel een heeel nare FAQ. Bellen en dan VRS? Slecht!   

(OK ik ben niet echt aardig maar ik kon echt niets vinden en het was toen 22.45 dus bellen was ook geen optie)

CanalDigitaalWebcare
@janhut Het werkt als volgt, u stelt een vraag bij meest gestelde vragen, uw antwoord zit er niet bij, dan klikt u op de antwoordenvelop onderaan. De uitleg over dit principe staat als eerste meeste gestelde vragen startpagina als eerste optie. 

Nou ja zeg, krijg ik uit een annonieme bron wel heel erg hooghartige berichtjes. Ik kon het niet laten en er toch maar een tweet eraan gewijd.

JanHut 
@WebCareCD #arrogant van #canaldigital waarom niet een E-mail adres? Wat een hooghartig toontje: het werkt als volgt: Ik ben geen kleuter. 

WebCareCD 
@janhut #Excuses.160 karakers via Twitter dwingt tot korte berichten. Uitleg via FAQ is blijkbaar niet duidelijk genoeg.

(ja, als je denkt dat je 160 karakters via twitter kan versturen heb je altijd te kort, het zijn er maar 140).

CanalDigitaalWebcare
@janhut Email functie werkt prima, verwijzing naar email staat onderaan het antwoord veld in de vorm van een envelop. Het klopt dat dit niet bij uitleg over email is, overige antwoorden wel.

JanHut 
@WebCareCD Waardeloos #Canaldigitaal werkt niet blijf in rondjes klikken LEZEN!!! dit werkt niet. Mail me of bel me!!! het zijn 140 tekens!!

WebCareCD
@janhut U wordt gebeld door een van onze medewerkers. #CanalDigitaal belt met een afgeschermd nummer .

WebCareCD 
@janhut U bent lastig telefonisch te bereiken helaas.

Samengevat. Ik wil een mail sturen naar CanalDigitaal. Ik krijg de uitleg dat ik een vraag moet stellen bij FAQ. Ik krijg dan een aantal antwoorden en als mijn antwoord er niet bij zit krijg ik een envelopje waarmee ik een reactie in kan vullen. Behalve als ik de vraag stel: "hoe kan ik een email sturen?" Dan krijg ik dat envelopje niet. Ben ik nou gek of hebben ze daar een steekje los? Misschien had ik die vraag moeten stellen dan had ik dat envelopje wel gekregen

En dat laatste verwijt is hilarisch: ik ben slecht te bereiken. Gevoel voor humor hebben ze wel. Ik ben alleen bang dat ze het zelf niet eens door hebben.

CanalDigitaal bedankt ik heb weer veel plezier beleefd aan deze weblog. Oh ja, willen jullie de post naar ons oude adres Dwarshaspel 10,9354 VS Zevenhuizen stoppen?

Nagekomen bericht: vanmorgen 20 mei ben ik gebeld met een medewerker van CD hij wilde de postcode en huisnummer weten. Ik wordt uit het bestand gehaald. Het eerste bericht was van 2 mei. En nog vreemder is dat diezelfde middag Aukje werd gebeld door Canal Digital of we geen belangstelling hebben voor een CD Pakket. Maandag gaan ze weer bellen. Zo komen we er nooit af.

"Wees jij de verstandigste"

0 reacties

Soms hoor je uitdrukkingen die blijven hangen. Daar zit een wereld achter. Deze week mailde Ina me de uitdrukking  "flexibele rolvastheid" en dit in relatie tot een complexe netwerksamenleving. Ina is bezig met een studie en doet onderzoek naar hoe informele netwerken  eigen werken. Ze had me al eerder op het spoor gezet van de verbinder. Een rol die er voor zorgt dat een boodschap snel verspreid wordt en tot gevolg heeft dat vernieuwingen snel geaccepteerd en ingevoerd kunnen worden.

Een abstract gebeuren dus. Ergens kwam bij mij een uitdrukking van mijn moeder naar boven. Die had een mooie uitdrukking als ik als kind eens ruzie had en bij haar kwam. Dan had ze de uitdrukking: "wees jij dan de verstandigste". Dat is misschien wel iets wat op een tegeltje past. Want regelmatig tref ik schermutselingen aan die nergens over gaan. Lekker belangrijk. Vaak is het een uiting van een stuk frustratie wat eerder is opgelopen. Of binnen een vereniging waar onderling er al langer spanning is. Want dat is nu eenmaal zo, niet iedereen kan met iedereen opschieten. Op zich is dat jammer want vaak heb je als vereniging of stichting een hoger liggend doel. Opkomen voor een wijk of dorp, samen muziek maken of sport bedrijven. En opeens is er iets aan de orde wat ogenschijnlijk de moeite niet waard is. Wie knipt het lintje, wie overhandigt het cadeau, wat moet de kleur zijn van, de prijs van een attentie aan een vrijwilliger, een klus die eigenlijk iemand anders had moeten doen (maar verzuimde). Legio voorbeelden die eigenlijk allemaal niets te maken hebben met het hogere doel. Maar waar oneindig lang over kan worden gekletst.

Dan is het prettig als iemand over zijn eigen schaduw heen stapt. (geweldig mooie uitdrukking) Gewoon het initiatief neemt en een knoop door hakt. Of juist niet het initiatief neemt en anderen laat samenwerken zodat er meer begrip voor elkaar ontstaat. Soms pakt diegene de klus op en voert het gewoon uit. Dat wordt door sommigen vertaald als over zich heen laten lopen of te snel toe te geven. Maar vaak zit daar wel een diepere gedachtegang achter. Immers als je gaat voor het hogere doel zijn al die kleine schermutselingen echt niet belangrijk. Je wilt toch die bloeiende vereniging, dat levendige dorp of wijk? Misschien is het nog hoger liggende doel een iets betere wereld. En die begint bij jezelf.

Maar dat houdt ook in dat er ergens een bodem is, een rotsvaste ondergrond. Dit kan niet, hier houdt het op. Dan is het nodig dat er iemand is dit aangeeft dat de grens is bereikt. Die dan ook stellig durf te nemen maar dat is dan niet een stelling voor een van de partijen maar altijd een stelling die een andere weg biedt uit het conflict. 

Ik kom erachter dat Ina een boeiend onderzoek heeft. Want het waarom loopt het bij de ene vereniging organisatie  wel en bij een andere niet. Waarom staat het ene dorp bol van de activiteiten en is een ander dorp een slaapdorp? Dat heeft vaak maar weinig te maken met formele organisaties maar vaak met mensen die van nature voelen wat het hogere doel is zonder het altijd te kunnen benoemen. Die mensen zullen niet zo vaak gaan voor het eigen gelijk. zullen vak de verstandigste zijn. Het gaat er bij die mensen niet om hoe het gedaan wordt, als het maar gedaan wordt. 

Het schijnt dat de gemiddelde gebruikstijd van een boormachine gedurende de levensduur maar een paar minuten is. Je zou oneindig kunnen kissebissen over welke boormachine je moet aanschaffen. vermogen, merk, type. Maar als puntje bij paaltje komt wil je natuurlijk niet een boormachine je wilt ergens een gat in. Dus er is vast wel in de buurt een boormachine die niets ligt te doen.

PGB als vijgeblad voor de bezuinigingen.

0 reacties

Het is zo mooi bedacht, laat mensen het zelf regelen en zet overheid en uitvoerende onderdelen van de overheid op afstand. Want als die iets moeten doen is het altijd niet goed, te langzaam en de kosten zijn te hoog. In de zorg zijn daar mooie voorbeelden van en er is zelfs een woord die daar wat mij betreft synoniem voor is: Mantelzorg Op wikipedia: Mantelzorg is de zorg voor chronisch zieken, gehandicapten en hulpbehoevenden door naasten: familieleden, vrienden, kennissen en buren. Kenmerkend is de reeds bestaande persoonlijke band tussen de mantelzorger en zijn of haar naaste. Daarnaast gaat het om langdurige zorg die onbetaald is. 

Het waren 2 verschillende werelden. Maar ergens is hulp aan familie en kennissen komen te vallen onder het domein van de overheid. Immers die heeft het vaak over mantelzorgers. Het is zelfs mogelijk een mantelzorger een schouderklopje te geven. Per jaar mag er 250 euro vrij gegeven worden uit het PersoonsGebonden Budget. De gedachte erachter is natuurlijk prachtig. Maar ergens voelt het als onnodig bemoeien met dingen die van nature goed lopen.

In mijn eigen omgeving zie ik het ook ontstaan. De overheid bemoeit zich met kleinigheden die prima door burgen kunnen worden gedaan. Maar verzaakt de hoofdlijnen zelf goed te regelen. Dat fenomeen zal alleen maar toenemen want de overheid krijgt steeds minder geld te besteden en heeft nu ontdekt dat het meer betrekken van burgers wel eens een besparing op kan leveren. En daar gaat het juist mis want dat is het probleem van de verkeerde kant benaderen.
Persoonsgebonden budget, dorpsbudgetten en meer vergoedingen voor zelfwerkzaamheid zijn prima om meer vrijheid en betrokkenheid te creëren. Door die betrokkenheid te stimuleren zijn burgers ook vaak bereid meer verantwoordelijkheid te nemen. Waardoor het eenvoudiger wordt dingen lokaal te regelen. Maar dit wordt vaak niet begrepen door overijverige ambtenaren en gaan ze zich bemoeien met de gang van zaken. Het probleem van een ambtenaar is dat hij of zij geen flauw benul hebben dat ze zelf ook geld kosten. Dat moet wel door de maatschappij worden opgebracht.

In mijn ogen is er een herijking nodig van de overheidstaken. De overheid zal veel meer in de rol moeten komen van het zo organiseren dat burgers zich zelf kunnen regelen. Maar dan ook zich er niet mee bemoeien. In de gesprekken met de gemeente hadden we laatst een mooi voorbeeld. De gemeente had besloten dat er geen vergunning voor een buurt barbecue meer hoefde worden aangevraagd. Toen ze dat bij ons op het dorp trots in een bijeenkomst kwamen vertellen schoot de zaal in een lach. Van de 24 buurtverenigingen die allemaal jaarlijks een buurt barbecue houden had nog nooit een die vergunning aangevraagd.
Het mag duidelijk zijn, ik ben voorstander van zelforganisatie.

Nietig

0 reacties

Het eind der tijden is al vaak aangekondigd en de afgelopen weken stonden ook weer bol van allerlei ontwikkelingen in de wereld. Japan, Noord Afrika en dat terwijl de wereld verkeerd in grote verwarring rond de financiele crisis. Het journaal is wel eens saaier geweest.  

We wonen in Nederland redelijk beschermd de echte kracht van de natuur kennen we eigenlijk niet. Natuurlijk kennen we de watersnood maar dat staat in geen verhouding met een Tsunami, een zware aardbeving of een vulkaanuitbarsting.

We zijn een paar dagen op vakantie op Isla Bonita, La Palma en dat is een vulkaaneiland. Lava overal waar je bent en zwarte stranden. Als je dan over het lava loopt of staat aan de rand van een krater besef je pas wat voor kracht de natuur heeft. We beseffen ons het gelukkig lang niet altijd maar als de aarde echt eens tekeer gaat is de ramp in Japan maar een rimpel. In de bestaans geschiedenis van de aarde heeft dat al meerdere keren plaats  gevonden.

Als je leest op wikipedia wat er zou kunnen gebeuren met la Palma:

Op het eiland ligt de vulkanische bergketen Cumbre Vieja. In 2001 schreven de Engelsman Simon Day en de Amerikaan Steven Ward in het vooraanstaande wetenschappelijke tijdschrift Geophysical Research Letters (28, 17:3397-3400) in een artikel dat een volgende uitbarsting een enorme aardverschuiving zou kunnen veroorzaken, waarbij een deel van het eiland in zee schuift. Indien dit daadwerkelijk gebeurt zal het een reusachtige tsunami, een zogenaamde megatsunami, tot gevolg hebben (tot 90 meter hoog) die zich over de Atlantische Oceaan zal verplaatsen, richting oostkust van de Verenigde Staten. De tsunami zal daar acht uur later aankomen, en zal alle steden aan de Amerikaanse oostkust vernietigen.

Vandaag waaide het hier redelijk hard en dan klotst de oceaan stevig tegen de rotsen. Hoe moet het zijn als er een muur van water op je af komt. Het maakt ons mensen maar nietige wezens.

 

 

Geweld op de werkvloer

0 reacties

Vanmorgen een bijzonder artikel in het Dagblad, een vechtpartij in het nieuwste opvallende Groninger kantoorpand van DUO en de belastingdienst.  "Het Cruiseschip" in de volksmond. Het zou komen omdat daar "het nieuwe werken" is ingevoerd. Medewerkers hebben geen vaste werkplek meer maar halen een laptop uit een locker en gaan naar een werkplek die vrij is. Waarom? Omdat het goedkoper is. Immer als iedereen een eigen werkplek zou hebben zou maar maximaal 75% bezet zijn. Er zijn veel deeltijdwerkers, mensen die weg zijn voor een vergadering of gewoon verlof. Die lege bureaus kosten klauwen vol geld dus we gaan aan "het nieuwe werken".  Zelf heb ik het ook mogen ervaren en het is prachtig om met collega's in een ruimte te zitten met 24 werkplekken en dan iedere morgen de opstelling van de dag te bekijken. Grotere afdelingen hadden soms nog meer werkplekken Sommige mensen hebben het gemakkelijk want die beginnen vroeg. En die zitten altijd op de zelfde plek. Anderen beginnen laat vanwege hun biologische klok of omdat kroost naar school gebracht moet worden. Dat kan dus blijkbaar uitmonden in een knokpartij. 

We hadden thuis vroeger een varkensbedrijf en de zeugen die geen biggen hadden (maar wel drachtig hoopten we) gingen naar buiten om van de zwangerschap te genieten of of drachtig te worden. Dikke pret voor de beer. Als het voertijd was, werden ze naar binnen gelaten naar een rij met kooien Het was leuk om te zien dat daar ook een soort hiërarchie was. Meestal kwamen ze redelijk op volgorde binnen en ieder had zo zijn eigen kooi. Vermakelijk te zien dat sommige vakens wel een per ongeluk de verkeerde kooi in liep. Die kwam er dan achter en probeerde dan achteruit er weer uit te gaan maar de rechtmatige bewoner wilde soms naar binnen dat leverde een gedrang op wat ik soms bij treinen nog wel eens zie. De een moet nodig naar binnen maar de mensen die eruit willen staan in de weg.
Vaak ging het erg gedisciplineerd. Regelmatig moesten de hoog drachtige zeugen naar de kraamafdeling en kwamen er nieuwe zeugen, die net gescheiden waren van de biggen, weer in de poule om naar buiten te mogen. Die nieuwelingen kozen dan maar een kooi die vrij was niet wetende of dat een vrije kooi was. Altijd een paar dagen onrustig. En als ik me het goed herinner waren er ook altijd varkens die het niet zoveel uit maakte. Die liepen gewoon als laatste de kooien bijlangs en namen gewoon een vrije kooi. Dat waren de varkens die gewend waren aan "het nieuwe eten".

Of al dit nieuwe werken een zegen is? Soms wel soms niet. Een bedrijf wordt er opener door. Je krijgt meer van collega's mee en dat kan handig zijn als je met dezelfde dingen bezig ben, maar het kan ook erg storen. Vandaar dat "het nieuwe werken" ook tot gevolg heeft dat mensen ergens anders gaan werken (bijvoorbeeld thuis). Maar het nieuwe werken is meer dan flexplekken en thuiswerken volgens mij. Het is wel wennen en je creëert zo een zakelijke werkomgeving. Tenminste volgens managers die maar een hekel hebben aan kindertekeningen en familie foto's op het bureau. Dat die behoefte er wel is zag ik eens in een Amerikaans kantoor met cubicals. Half hoge scheidings wanden die behangen waren met persoonlijke dingen en daar waren zelfs medewerkers die magnetrons meenamen om leftovers op te warmen. Dat zie ik in Nederland nog niet gebeuren.

Maar wat wat het ook doet: de beleving van een veilige werkomgeving komt in het gedrang. Collega's kunnen weken verdwijnen zonder dat mensen het merken. Het wordt onpersoonlijker. Toen ik in 1995 eens op een security training mocht in Chicago vroeg de trainer aan het begin wie er wel een een schietpartij op het werk had meegemaakt. Het waren er maar een paar die dat niet hadden ervaren. In ieder geval mijn 4 mede Nederlander en nog maar een paar Amerikanen niet. 90% wel dus. Is dat de volgende uiting van geweld in Nederland? Ik hoop het niet maar de omstandigheden worden er wel steeds meer voor geschapen.

Hoe kan het toch dat de uitdrukking intensieve menshouderij mij steeds door het hoofd speelt.