We zijn 3 dagen onderweg en er begint een ritme te onstaan. ’s Morgens Amerikaans ontbijt, uitchecken, bagage in de tassen proppen, The Fat Boys starten en hup on the road. Fantastische indrukwekkende omgevingen trekken aan ons voorbij. Het is alsof we in een schilderij rijden. we hebben al een paar Nationale parken gehad met als grootste de Grand Canyon maar we waren het er over eens: Zions park was veruit het mooist. Geweldige rotspartijen. We konden geen gebruik maken van de tours met bussen maar in het informatie centrum zag het er prachtig uit.
Dat gevoel hebben we wel vaker. Hier motorrijden is fantastisch, de ruimte, de brede wegen en natuurlijk genieten van het samen optrekken. De brede greinzen passen sams niet in de helm. Maar soms wil je ook wel eens even die andere toeristische pet opzetten. Met een waterfiets onder een stuwdam, een wandeling naar the weeping rocks of raften op de Colorado. Maar we kwamen motorrijden en natuurlijk is dat geweldig. Ook hier groeten motorrijders elkaar maar dat is hier toch iets anders want op sommige stukken is er weinig tot geen verkeer en als dat dan een motor is is dat groeten wel bijzonder.
Na een dag toeren met veel stops komen we bij het hotel aan die we de avond ervoor hebben geboekt. Werkt fantastisch. Behalve als het hotel niet de beloofde Fast Internetverbinding heeft. Want het is wel relaxed als je weet dat er ergens een bed voor je staat. (of in ons geval de 2 queen sized bedden.) We hebben tot nu toe geweldige hotels gehad met veel ruimte keurig net. Maar dat hadden we al begrepen van eerdere gasten. En met de lage dollar een genot want we hebben nog geen hotel gehad duurder dan € 50,- voor ons 2-en inclusief ontbijt.
Na het boeken van het hotel op zoek naar een hapje eten. Gisteren gegeten bij Pizza Hut wat anders. 🙂
Nog even ons verbazen over de Amerikaase TV en dan op een oor want slapen na een dag toeren in de warmte gaat prima.
We hebben nog een stuk route 66 te gaan, een bezoek aan Las Vegas en ook nog even naar de zuidkant van de Grand Canyon.
Het is ruim 10 jaar geleden dat ik met Nieko afsprak om een week op motor te gaan rijden in Amerika. En omdat hij klaar is met zijn studie is het een mooi moment om op pad te gaan. Deze blog komt dus uit Phoenix waar twee motoren stonden te wachten. Natuurlijk zijn dat Harleys want om hier op een japanner te gaan rijden, dat doe je niet.
Reizen naar Amerika is een echte beleving. Het is omgeven met beveiligingsmaatregelen en die moet je erg serieus nemen. Maarin hoever het effectief is???
Een tussenstop in Chicago leverde gelijk een mooie situatie op. Toen we even een drankje kochten, moesten we ons allebij legitimeren. Alsof ik er uit zie als jonger dan 21. Vermakelijk te zien toen een Schot van een jaar of vijftig 5 pilsjes kwam halen. Dat kon niet want alle 5 moesten ze zich legitimeren. De bar was eens betrapt op het schenken van alcohol aan iemand onder 21 en als dat nog eens gebeurd dan raken ze hun vergunning kwijt.
Even terug naar de Harleys, 2 Fat Boys. Wat een belevenis om daar op te rijden. Als we samen optrekken na een kruizing worden de zuigerslagen er uit gehamerd. Een genot op op te rijden.
We rijden van hotel naar hotel. Steeds een dag voor aankomst via internet geboekt. Over het algemeen is boeken via internet goedkoper. Vanmiddag liep een reiziger boos de lobby van een hotel uit om via z’n mobiel te reserveren. Dat scheelde 10 dollar. Rare jongens die Amerikanen. (hmm misschien had het ook een Nederlander kunen zijn)
Het zal niemand ontgaan zijn dat er per 1 oktober een nieuwe wet van kracht is die spammen naar bedrijven verbiedt. Naar prive personen was het altijd al verboden maar nu mag het ook niet meer naar info@bedrijf.nl.
Zoals het het een goed Nederlander betaamt gaan we dan nog even snel de laatste week van september een mail sturen aan alle mensen waarvan we maar een mailadres kunnen vinden. Daarin stel je de vraag: wil je nieuwsbrieven van ons blijven ontvangen schrijf je dan in in ons bestand. Eigenlijk zo fout als het ook maar even kan. Want veel van die mail kwam op mijn prive mail adres wat dus al vijf jaar lang niet mocht.
Zo ook een advocaten kantoor in Groningen die zich profileert met een specialisatie in Intellectueel eigendom en juridische aspecten van ICT. Ik kreeg op 30 september een reclame mail met daarin de oproep om me in of uit te schrijven. En natuurlijk de uitleg dat het vanaf 1 oktober niet meer mag naar bedrijven en dat het mogelijk moet zijn eenvoudig uit te schrijven. Saillant detail is wel dat de mogelijkheid om uit te schrijven er niet is. Wel ergens in de tekst van het openingsartikel maar niet in de header of footer. Wel staat er prominent in de header 2 keer dat je je kunt aanmelden en je kunt het ook nog afdrukken. Handig om deze misser in te lijsten.
De afgelopen week heb ik denk ik ruim twintig van dit soort mailtjes gekregen. Waarschijnlijk veel meer maar die zijn blijven hangen in het spamfilter. Het wordt dus lastiger om koud te acquireren. Ik kan me de verleiding dus wel indenken.
Een goede nieuwsbrief applicatie moet beschikken over een opt-in en een op-out mogelijkheid. Een ontvanger moet altijd bewust zich aanmelden. Het kan dus niet zo zijn dat een bedrijf adressen importeert die vervolgen gemaild worden, er zit altijd de stap tussen. U bent ingeschreven in het bestand wilt u dit? (anders zouden derden mensen kunnen aanmelden.) Doet een klant niets dan krijgt hij de mailing ook niet.
Op deze manier bevat een bestand altijd mail adressen van mensen die de mailing bewust wel willen ontvangen. Eigenlijk super handig voor de maker van de nieuwsbrief want het verloop in de inschrijvingen zegt iets over de betrokkenheid van klanten. En er hoeft nauwelijks tijd aanbesteed te worden qua onderhoud. Het bestand muteert vanzelf. Op één punt moet er nog wel iets worden gedaan. Het handmatig verwijderen. In het geval mensen een andere baan krijgen en het mailadres komt te vervallen die moeten nog wel handmatig verwijderd worden. Of als mensen komen te overlijden. De rest van de uitschrijvingen gaat automatisch tenminste als die mogelijkheid prominent aanwezig is en niet weggestopt.Maar dat zou je niet moeten willen want dat levert ergenis op bij klanten en de mondige klant tegenwoordig gaat op zoek naar een mogelijkheid zijn ongenoegen te uiten. Wat dat betreft is de klant mondiger geworden en dat is maar goed ook.
Ik kan me de rijtjes op de lagere school nog prima herinneren, millimeter, centimeter decimeter, meter decameter, hectometer en kilometer. Daar hield toen de wereld op. Later op het voorgezet onderwijs leerden we dat er ook nog zo iets was als micro en nanometer een aan de andere kant Mega en en giga en toen werd het allemaal wat moeilijker voor te stellen.
Eigenlijk zouden mensen niet moeten werken met getallen die het voorstellingsvermogen te boven gaan. Als je een miljoen bezit kan je je nog redelijk voorstellen wat je hebt. Wordt het veel meer dan is het onvoorstelbaar en je bent het ook zomaar kwijt als je even niet goed op let. Marco Borsato en met hem anderen weten hierover mee te praten.
Ik moest er aan denken toe ik dit weekend met iemand liep te praten over het totale electricitetsverbruik in Nederland. Het schijnt de afgelopen maanden fors te zijn afgenomen in vergelijking met vorig jaar. In 2004 was er een groei te zien van 0,9% nu gaat het om een afname van ruim 5 % in de eerste 6 maanden en in Augustus was de afname bijna 7 % ten opzichte van het jaar ervoor.
De transporteur Tennet geeft geen verklaring want zij zijn alleen van het transport en de cijfers. De discussie ging over of het uitgedrukt moest worden in giga Wh of tera Wh. We gingen aan het rekenen met huishoudens.We kwamen er wel uit. Maar toch even nagekeken en het gaat om rond de 100 miljard kWh. Er gaan 8760 uur in een jaar dus het gemiddeld aangeschakeld vermogen is ergens rond de 10 giga Watt.
In de eemshaven komen een paar finke centrales te staan van over de 1000 Mega watt. De Eemshaven kan straks ongeveer de helft van de Nederlandse energie leveren (op vol vermogen). Of heb ik een rekenfout gemaakt? Lastig met al die nullen, zo heb je het en zo ben je het kwijt.
Oh ja voor de belangstellenden
| Kilo | 10001 | 103 | 1,000 |
| Mega | 10002 | 106 | 1,000,000 |
| Giga | 10003 | 109 | 1,000,000,000 |
| Tera | 10004 | 1012 | 1,000,000,000,000 |
| Peta | 10005 | 1015 | 1,000,000,000,000,000 |
| Exa | 10006 | 1018 | 1,000,000,000,000,000,000 |
| Zetta | 10007 | 1021 | 1,000,000,000,000,000,000,000 |
| Yotta | 10008 | 1024 | 1,000,000,000,000,000,000,000,000 |
Lees ik vandaag in de krant dat de graaicultuur al aanwezig is bij startende managers. Volgens het artikel hebben studenten te weinig normbesef volgens veel bedrijven. De hogescholen en universiteiten moeten daar meer aan doen. Iets met pot en de ketel die elkaar iets verwijten. Want om te starten is het een bedrijfscultuur die wel of niet de gelegenheid geeft.
Ooit in het verleden deden we een normen en waarden traject bij KPN district Groningen . (ruim 10 jaar geleden) Dat was toen nog een zelfstandig opererend organisatie onderdeel. We starten bij de managers op de werkvloer met vragen zoals: wat vind je dat moet kunnen, wanneer moet er iets van gezegd worden, wanneer krijgt iemand een berisping, een slechte beoordeling, moet iemand geschorst worden en wanneer zou iemand ontslagen moeten worden.
Een prachtig overzicht volgde en het bleek met het normbesef wel aardig te gaan. Met de dienstauto de buurman aanslepen als die pech had kon nog wel maar bier halen voor de voetbalvereniging kon volgens velen niet. Het belasting formulier op kantoor kopieren was geen probleem maar een kleurplaat voor een van de kinderen stuitte op meer verzet. Op een paar punten was een zero tolerance. Geld `lenen` uit een kas maar ook het uit laten lekken van een geheim nummer. Iedereen was het erover eens zonder uitzondering dat dit stond op ontslag.
Vervolgens werden de vragen gesteld aan de directie en die waren veel minder tolerant. Op 80% van de genoemde voorbeelden stond ontslag. Eigenlijk was er niets wat moest kunnen. Toen we vervolgens vroegen hoe ze er zelf mee om gingen werd het stil want het was een publiek geheim dat de directeur eens was betrap terwijl hij een kleurboek aan het kopieren was. Er volgde een stevige discussie want als het hogere management al de teugels liet vieren waar zou het dan eindigen? Maar ze beseften zich ook wel dat ze dan die regels ook over zichzelf afriepen en in de open organisatie die het inmiddels wel was geworden bleef weinig verborgen.En als geen ander wisten ze dat het averecht ging werken om allerlei dingen te verbieden die ze zelf wel deden.
Het werd een mooie gedragscode die werd geformuleerd. Waarbij er geen weten of regels waren maar wel een duidelijk verhaal: Volgens de wet strafbare handelingen, stond op ontslag. (diefstal, verduistering etc.) Veel zaken werden teruggelegd bij de persoon. Doe vooral geen dingen waarvan je het niet op het werkoverleg durft te vertellen. Bij twijfel altijd iemand raadplegen. Dat lijkt vaag maar in het bedrijf dat we toen waren was het een dijk van een gedragscode. Graaien stond toen gelijk op ontslag.
Door de loop van de jaren is KPN een landelijke organisatie geworden met uniforme werkwijzen en systemen. En veel van die organisaties zijn ook op elkaar gaan lijken want alle methoden en modellen zijn gebaseerd op dezelfde uitgangspunten.Heel veel bedrijven maken gebruik van standaard software die wereld wijd worden gebruikt Baan had vroeger een succesvol product maar SAP wordt tegenwoordig veelgebruikt. Sap tref je in veel bedrijven om de huishouding van het bedrijf te runnen van verkoop ondersteuning HRM en productie.
Prachtig hoe je het verkoop proces kan monitoren. Een verkoper ziet een mogelijke kans bij een klant en kan dit alvast invoeren in SAP als koude lead, is er eens met de klant over gesproken dan kan het veranderen in een warme lead. Aan deze lead kan je gelijk de verwachte omzet noteren en daarnaast is het mogelijk de kans te scoren dat het doorgaat.
Stel dat ik een stratenmakersbedrijf heb en ik ben daar verkoper. ik zie een nieuw gebouw bij de buurman van mijn klant gebouwd worden dan weet ik dat er ook bestratingswerk moet komen. ik schat in hoeveel er bestraat moet worden en vul de te verwachten omzet in als koude lead met een waarde van 20.000 euro. Vervolgens score ik de kans op 10% want ik heb een prima relatie met mijn klant die me misschien wel kan introduceren. Als ik er eens op bezoek geweest ben en hij geeft aan dat er inderdaad bestraat moet worden dan wordt het een warme lead en de kans stijgt naar 40%. want hij had nog geen bestrater op het oog. Al deze gegevens worden meegenomen in de te verwachten omzet. Een mooie voorspelling waar aandeelhouders erg blij mee zijn.
Ik begreep dat het "mooie" van SAP is dat je ook al gelijk de bonus voor deze deal vanaf het begin kan toewijzen, wie werken er aan mee en wie krijgen welk aandeel. Prachtig want als medewerker kan ik zien ho mijn bonus zich ontwikkeld. Ik kan me nog herinneren uit mijn security tijd dat er iemand is ontslagen omdat zijn moeder die ook bij het bedrijf werkte de gescoorde opdrachten op naam van haar zoon boekte. Bijzonder detail was dat ze tijdens het onderzoek ontkende dat het haar zoon was.
Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik geen enkel verstand heb van SAP en hooguit bij mijn laatste werkgever er mijn uren in moest verwerken. En dat was een drama. Al heb bovenstaande is niet meer dan een inschatting van me dat het zo zou kunnen gaan. Het hoeft natuurlijk niet. Maar als je het zou willen. De software ondersteund het wel.
Om terug te komen op de studenten. Het is maar net in welke bedrijfscultuur ze komen. En daarnaast ligt er een belangrijke rol bij het recruitment proces. Daar bepaal je wie je aanneemt.
Hup ik moet weer aan de slag snel kijken hoe de pipeline qua opdrachten voor mijn eigen bedrijf er uit ziet.