Op vrijdag 16 maart vertrok er weer in alle vroegte een groep naar de Cebit. Vijf uur was voor de meesten haalbaar hoewel we toch nog even moesten wachten op een “langslaper”. Hoewel de CeBit natuurlijk absoluut de moeite van het bezoeken waard is, blijkt toch ieder jaar weer dat er binnen de groep ook allerlei processen zich afspelen.
Maar eerst over de CeBit. Dit jaar heb ik heel wat hallen overgeslagen en met wat begeven in het opzoeken van specifieke informatie. Wat me wel opviel is dat Oost Europa goed vertegenwoordigd was. Er was op een Russiche stand een presentatie in het Russisch te volgen zonder vertaling. Daarnaast waren er natuurlijk veel spullen uit het oosten, de landen China, Taiwan, Korea waren er weer dominant aanwezig. Omdat ik lang niet alles heb gezien kan ik niet inschatten of het meer, minder of gelijk aan de laatste jaren was. s Middag waren we uitgenodigd op de stand van Nieder Saksen waar Offis uit Oldenburg een stand had. We kregen een korte rondleiding over de stand.
Om half vijf vertrokken we weer richting Groningen. Tijdens het diner werden de ervaringen gedeeld. Hoewel het onmogelijk is om alle gesprekken te volgen blijkt dit toch ook erg door de deelnemers gewaardeerd te worden. Het is de eenvoudigste manier om te doen aan kennismanagement. met elkaar in een bus naar een spraakmakend event. De onvriendelijke vertrektijd van 5 uur zorgt ervoor dat alleen de echte geinteresseerden meegaan. Toch moesten we dit jaar meer dan 10 mensen teleurstellen.
Het afgelopen weekend kreeg ik een mailtje van Gerrit Visser. Gerrit houdt mij al een aantal jaren op de hoogte van allerlei ontwikkelingen. Deze keer kwam Gerrit met een bijdrage over Coworking. Een geweldige timing want ik mag komende donderdag een presentatie geven over het werken in de toekomst. Nu zijn er allerlei ontwikkelingen die maken dat traditioneel kantoorwerk aan het veranderen is. Samenwerking gebeurt steeds meer op afstand. De laatste ICT Platform bijeenkomst over Intellectual Property hebben we voorbereid terwijl we elkaar nooit hebben gezien. Op een gegeven moment hadden we een telefonische vergadering met personen in Washington (Amerika), Brussel, een iemand stond op een parkeerplaats langs de Autobahn en iemand belde in vanuit het dorpje Zevenhuizen in Groningen. Steeds meer zijn mensen aan het werk op een plaats die op dat moment handig is. Toch zullen mensen elkaar altijd willen blijven zien. Of dat altijd in een standaard kantooromgeving is? Ik denk het niet. Zelf ben ik zo nu en dan ook een nomadisch werker op zoek naar een oase om even bij te tanken. Die oase kan me voorzien van een kop koffie en netwerkverbinding om even de mail te checken en dan snel even te reageren. Maar soms ook even om iemand te ontmoeten. Daar is de kantoortuin omgeving niet altijd geschikt voor en een restaurant is ook niet altijd even geschikt. Hoewel ik afgelopen vrijdag bij Kaap Hoorn iemand op sollicitatie zag zitten. Een beetje een rare situatie. Ik hoorde aan het tafeltje naast me typische vragen stellen als: "wat zou je doen als" of "waar ben je goed in". Blijkbaar is er behoefte aan een omgeving waar je zo binnen kan lopen een uurtje of langer aan het werk en zo weer verder. Surfend via de link van Gerrit zag ik video's van zo'n omgeving. Die link kan ik nu even niet vinden maar daar kom nog wel op terug. want het is vast niet de laatste keer dat ik over dit onderwerp schrijf. Na donderdag kom ik er op terug.
veurlichtingsoavend ien e Blibiotheek over t Westerkwartiers. Minsen uut t dörp zallen t wel beter kinnen as Zeuvenhuusters. Dus nuum ik het nou ok moar zo. Alie de vries uut Nuus gaf ons les en het was mooi heur n keer weer te treffen. Al eerder had ze n vroaggesprek met mij had en dat vond ik toen leuk om te doen.
