Menu Sluiten

Google applications

Google DocumentenDe afgelopen week mocht ik weer een paar keer de presentatie houden over Web 2.0. Het nieuwe werken met steeds mee dingen online. Ik gebruik daarvoor steeds vaker de omgeving die Google biedt, maar ook Zoho laat ik regelmatig zien omdat die wel een erg leuk assortiment hebben opgebouwd. Google volgt dat op gepaste afstand. Zo dacht ik  ik tijdens mijn presentatie te zien dat Google weer een nieuw element toe had gevoegd. Ik meende de naam applications te zien. Naast PDF´s, Documenten, Presentaties en Spreadsheets zou dit een nieuwe toepassing on-line zijn.

Nu  heeft Zoho al zo´n toepassing en ik vind dat een van de leukste toepassingen online. Ik kan een formulier ontwikkelen, de gegevens worden opgeslagen en de resultaten kan ik door middel van een code laten zien op mijn site.  Dat kan met een meerkeuze of met open vragen.

Het lijkt me een logische volgende toepassing om te ontsluiten. Ik ben benieuwd of ik het goed heb gezien. Dat is natuurlijk gelijk het lastige van online toepassingen. De leverancier zet het online. Vervolgens hebben ze een nieuw idee, voegen het toe. Vervolgens krijgen ze gelijk feedback van de gebruiker. Kunnen gebruikers er mee uit de voeten? Zo ja dan gaan we door. Niet? OK halen we het weer off-line en de gebruiker in verwarring achterlatend immers wat gaat er nu gebeuren? Maar eens kijken op het forum dat er vast wel is. Daar zie je een levendige discussie ontstaan over het wel of niet verder ontwikkelen.
Een paar maand geleden zag ik zo´n vermakelijke discussie. In een online toepassing was een button weggehaald. Een ontwikkelaar reageerde met: je kunt het simpel op lossen door het op zus en zo anders te doen. Een storm van protest. Het knopje staat inmiddels weer on-line.
Het leuke is dat het de gebruikers zijn die direct invloed hebben. De makers moeten wel luisteren. Maar de tijden dat je jarenlang met een applicatie werkt zijn wel over. Enderzijds is dat een nadeel maar de ouderen onder ons weten ook nog wel de overgang van WP naar Word. Er zijn nog steeds mensen die met heimwee terugdenken aan het WP tijdperk.  Of zo´n overgang nu zo goed is?

Google heeft nog heel veel toepassingen staan onder de naam Beta, oftewel in testfase. We zullen er mee moeten leven.

Google Chrome

logo_sm.jpgWaarom hoor ik dat nu pas? Gisteren zaten we te praten over informatie die pas (te) laat beschikbaar komt tijdens een project. Ben je ergens mee bezig en dan blijkt opeens dat er een veel snellere, goedkopere of slimmere manier is. Terwijl je samenwerkt met mensen die toch doorgaans goed met de materie bekend zijn. Je zou toch verwachten dat zij op de hoogte zijn van de nieuwste technieken.
Gisteren en vandaag zit ik in zo’n grote stap voorwaarts. Gisteren kreeg ik mijn nieuwe laptop met daarop Vista. Tot nu toe heb ik me vermaakt met XP en soms wat linux. Ik moet zeggen tot nu toe kom ik geen rare dingen tegen bij Vista maar het is ook niet echt een grote overgang. Voor mijn gevoel zoiets van versie 3.1 naar 3.2.
Vista is jaren van te voren aangekondigd, de release is uitgesteld en met alle commerciële machtsmiddelen wordt het opgedrongen. Je kunt wel een PC krijgen met XP maar dan krijg je vista en dan moet je het downgraden naar XP.
Ondertussen gaat de grote concurrent van Microsoft: Google, want zo zie ik dat wel, vrolijk door met het ontwikkelen van online toepassingen.
Vanmorgen heb ik Google Chrome geïnstalleerd. Nog op mijn XP machine en ik ben onder de indruk. Snel en amper aanwezig alleen maar functionaliteit. Gisteren moest ik Firefox op Vista installeren en vervolgens ontbraken er allerlei dingen (ik weet niet zeker of het Firefox was of Vista) maar er moesten nog dingen geïnstalleerd worden om sommige plaatjes zichtbaar te maken.
Outlook heb ik ook de deur uitgedaan want nadat ik een paar keer een crash heb meegemaakt en mail ben kwijt geraakt, staat alles nu bij Gmail. een hele geruststelling waar ik ook ben ik kan mijn mail lezen. PC hapert even? Geen punt binnen een minuut kan ik verder op een andere machine.
Ik open over het algemeen veel tabbladen, en soms loopt de browser dan vast en moet ik alle tabbladen sluiten. Google Chrome schijnt dat niet te hebben. Alleen dat ene tabblad sluit en je kunt gewoon verder werken volgens de makers.
De timing is erg goed want morgen mag ik een workshop geven over de nieuwe media en wat je er mee kunt. Gelijk maar de presentatie aanvullen. In ieder geval kunnen de deelnemers over browsers niet zeggen: “waarom hoor ik dat nu pas?” Want dit is heet van de naald.

OLPC

In Nederland hoor je maar weinig over [[wikipedia:OLPC]]. OLPC staat voor One Laptop Per Child. Het project heeft tot doel om alle kinderen in de derde wereld te voor zien van een goedkope laptop. Het project is gelanceerd onder de titel de $ 100 laptop. Critici vonden dat het project is mislukt want de kostprijs is op dit mometn $ 185,- Maar als je het uitdrukt in Euro’s komt het toch aardig in de buurt van 100.
Ik zag op TED een verhaal van Nicholas [[wikipedia:]]Negroponte over de voortgang. Natuurlijk zal het wel wat rooskleurig gebracht zijn maar ik was wel onder de indruk en verbaas me een beetje over dat het in Nederland zo rustig is. Als ik zoek op OLPC en Nederland dan zie ik eerst verhalen hoe graag men een XO (zo heet de PC ook wel) wil. Dan is dat tekenend, het is bedoeld om te functioneren in de derde wereld. Het verbruik is minder dan 2 Watt, uitgerust met wireless en meshtechnologie. Dit houdt in dat een XO niet direct een draadloze verbinding hoeft te hebben met internet maar dat dit ook kan via een andere (of meerdere) PC’s. Een XO kan dus ook een tussenstation voor anderen zijn. Deze technologie wordt ook gebruikt om een stad van draadloos internet te voorzien maar voor landen in Afrika is dit een ideale oplossing om afgelegen gebieden te voorzien. Het signaal kan er door middel van een satelliet gebracht worden en de XO draagt het signaal verder.
Leuk is om te weten dat aan de echte uitvoering niet zo’n slinger zit. Maar de organisatie verspreidt nog steeds dit plaatje omdat het zo veel zegt. De stroom opwekken kan handiger door een losse pedaal of iets dergelijks.
Naturlijk is er veel tegen te zeggen om de verworvenheden en verdorvenheden van onze westerse maatschappij naar de derde wereld te brengen. Het is immers veel aandoenlijker om een klasje kinderen te zien onder een blikken dak (als die er al is). Maar als we het echt menen dat die landen ook een toekomst moeten hebben dan moeten we de kinderen daar gaan scholen en het past dan niet om ze boekjes te verstrekken daar waar beter voor handen is. OLPC kan de komende jaren echt een verschil maken.
Zover het positieve plaatje, inmiddels is de organisatie in allerlei problemen verzeild, Microsoft bemoeit zich er mee want het kan toch niet zo zijn dat nieuwe markten worden aangeboord zonder dat gebruikers vast zitten aan Microsoft. Er worden nu ook versies uitgerold met Microsoft XP, coh arme kinderfn in de derde wereld. Intel doet ook een duit in het zakje, de OLPC werkt met een AMD chip. Topmensen stappen op en dat werkt niet allemaal positief uit. Een goed overzicht van de worsteling is hier te lezen.
Toch blijft mij het idee prikkelen.
Ik zou er wel graag iets aan willen doen in Nederland maar weet nog niet hoe. Want de OLPC is alleen in de US en Canada te bestellen en wordt dan verscheept. Verolgens kwam er commentaar want ook in de US is in sommig gebieden de OLPC meer dan welkom.  Enig idee hoe dit te ondersteunen?

Regionoordpanel

Vanmorgen kreeg ik weer een uitnodiging om mee te doen met de derde peiling van het regionoordpanel. Een initiatief dat werd aangekondigd door het dagblad. Ook de Leeuwarder courant doet mee. Dus heb ik me ingeschreven want als rechtgeaarde noordeling reageer je toch op de volgende uitnodiging:
Inwoners van Groningen, Friesland en Drenthe krijgen met RegioNoordPanel een mogelijkheid om via internet hun mening te geven over belangrijke noordelijke kwesties. Het panel is een initiatief van NDC Mediagroep, uitgever van ondermeer Dagblad van het Noorden en de Leeuwarder Courant. Geïnteresseerden kunnen zich als panellid opgeven
via www.regionoordpanel.nl.

Ze krijgen gemiddeld een keer per maand een kwestie voorgelegd. Ook weer via internet. Dat kan een grote kwestie zijn, zoals de bouw van een kerncentrale, maar het kan ook gaan om een ontwikkeling in een woonwijk van bijvoorbeeld Emmen.
3 peilingen verder ben ik maar afgehaakt.
De eerste ging over het rookverbod, de 2e over opvoeding van kinderen en vandaag een onderzoek van het UMCG. Vragen zoals: weet u wat diabetes is, of ik de verschillen ken tussen de verschillende soorten diabetes, hoe lang ik mijn tanden poets en of ik weet hoe lang ik ze eigenlijk moet poetsen en of ik tevreden ben met mijn mondgeur. Halverwege ben ik maar gestopt. Hoezo belangrijke noordelijke kwesties.
Een gemiste kans. Er liggen voldoende onderwerpen lijkt me: topsport in Groningen, ontwikkelingen in de Eemshaven, inkrimpen /verdwijnen suikerindustrie, de breedte van de Eemshavenweg, mogelijke vergrijzing van Drenthe, gezondheidszorg op het platteland. En dan heb ik het nog niet over Friese kwesties. Maar het kan natuurlijk zijn dat het bedrijf dat ingehuurd is uit Enschede / Amsterdam de mondgeur van Jan Hut een belangrijke noordelijke kwestie vindt.
Tijd om mijn tanden te poetsen, wel even de tijd voor nemen.

To facilitate

De afgelopen dagen kreeg ik een uitnodiging voor een conferentie van de International Association of Facilitors (IAF). De conferentie is van 3 tot 5 oktober in Groningen bij de Hanze Hogeschool. De IAF is een organisatie die ik al een aantal jaren op afstand volg.
Het is inmiddels ruim 20 jaar geleden dat ik de overstap maakte van onderhoudsmonteur naar opleidingen. Het eerste jaar was dat als instructeur bij technische opleidingen. Lesgeven over het afregelen van apparatuur en vrij snel daarna ging het over omgaan met elektronische apparatuur en computers.
Toen ik de overstap maakte naar landelijke opleidingen kreeg ik collega’s die het vak van trainer beoefenden. Mensen trainen in communicatieve vaardigheden of management vaardigheden. Een andere tak van sport dan mensen om leren gaan met apparatuur of het overbrengen kennis.
In die tijd waren we betrokken bij een reorganisatie / het opzetten van een nieuwe afdeling. We kregen de gelegenheid als afdeling zelf mee te denken en input te leveren. Iets wat ik in de jaren erna niet weer heb mogen meemaken. Vaak waren de latere reorganisaties top down, en als je al iets mocht inbrengen dan werd het meegenomen in de besluitvorming maar echt het gevoel dat je ertoe deed had ik nooit.
Het meedenken bij die reorganisatie werd begeleid door John en Maureen Jenkins. Een Amerikaans paar die nog steeds in Groningen wonen.
Achteraf denk ik dat ze een grote invloed op me hebben gehad want later kregen we als afdeling ook een training met als titel TOP (technique of participation). Delen ervan gebruik ik nog tot op de dag van vandaag. John en Maureen noemden zich ook facilitators. Het kostte me moeite om te begrijpen waar dat voor stond: wat was er mis met begeleider of trainer?
Later werd het me duidelijk dat “to facilitate” lastig te vertalen is. Begeleiden is het niet want dat suggereerd toch dat je de weg weet of dat iemand je hulp nodig heeft. Het te vertalen met faciliteren is het ook niet echt. Wat is het dan wel? Ik zal een poging ondernemen; de Jan Hut definitie:
Een facilitator zorgt ervoor dat een groep werkt aan een gezamenlijk doel waarbij de facilitator er voor zorgt dat alle leden van de groep input leveren. De groep gaat aan het werk met de inbreng van iedereen waarbij de onderlinge meningen worden uitgewisseld en gezocht wordt naar de verschillen en overeenkomsten. De rol van de facilitator is te zorgen dat dit alles gebeurd in een open zetting met respect voor ieders inbreng.
In die definitie zie ik ook een grote overlap met mediation. Bij mediation werk je ook toe naar een gezamenlijk standpunt. Dat lukt lang niet altijd maar de verschillen komen wel boven tafel.
Maureen was een poos de Chair van de IAF, ze stuurde me de uitnodiging met de vraag of ik nog mensen wist die er belangstelling voor hebben. Ik zal het mailtje gericht naar een aantal mesnen doorsturen maar mocht je na dit verhaal belangstelling hebbben, de informatie is te vinden via www.iaf-world.org. of http://www.iaf-europe-conference.org. En als je gaat, dan tref je me daar waarschijnlijk ook want als ik het enigszins kan bezetten, ben ik er.