oktober 2007 - Blog van Jan Hut

Aspect Oriented Programming en Decibel

31 oktober 2007 2 reacties

Het was wel weer een dag van uitersten. Vanmorgen vroeg begonnen met het uitdelen van flyers van het Derde Wereld Fonds bij Atos Origin.We bestaan dit jaar 25 jaar en dat vieren we met een rondreizende tentoonstelling en deze 2 weken is Groningen aan de beurt. De Tentoonstelling is al geweest in Utrecht, Eindhoven, Arnhem en Rijswijk. De laatste locatie is Groningen en het is leuk om mensen te vertellen over het initiatief, dat we 25 jaar bestaan, dat we inmiddels voor een kleine 2 miljoen Euro aan Projecten hebben gesteund in de derde wereld en dat we ieder maand ruim â‚¬ 6000,- uitkeren. We hebben inmiddels 4 “bouwreizen” georganiseerd.
Vervolgens op pad voor een opdracht, even thuis een broodje gegeten en toen de ICT Platformbijeenkomst in Hamshire Plaza (voormailg Meerwold.) Deze bijeenkomst was samen met Senter Novem en het onderwerp was Aspect oriented Programming. De opkomst was niet geweldig maar de aanwezigen waren erg te spreken over het onderwerp. Dat was maar goed ook want het onderwerp was niet aan mij besteed. Van huis uit ben ik geen IT-er. Toen ik op school zat moest ICT nog benoemd worden. Er waren wel al computers maar toen hadden we nog geen flauw benul hoe dat de wereld zou veranderen. Om eerlijk te zijn ik heb me vandaag zo verschrikkelijk dom gevoeld. Het ging over programmeren, niet mijn wereld. Vaak weet ik me er wel iets bij voor te stellen maar dit was wel heavy. Ik mocht het welkoms woord doen en gelukkig had Senter Novem het dagvoorzitterschap want ik kon er echt geen soep van koken. Nogmaals een bewijs dat ICT een verschrikkelijk breed gebied beslaat. Want ik durf te wedden dat veel van de aanwezigen nog nooit van Twitter hebben gehoord of Adsense of andere Web 2.0 kreten.
Ik moest op tijd weg want er was nog een vergadering met de Regio Advies Raad van het Alfa college. Sinds een paar jaar maak ik daar deel van uit. Problematiek van het MBO, hoe laat je de opleidingen aansluiten bij de vraag van het bedrijfsleven. Hoe breng je ondernemerschap bij? Hoe maak je een opleiding voor niveau 1? Jongeren met leermoeilijkheden die je wel iets bij wilt brengen. Een vak apart. Ik moest inwendig even lachen want ik voelde wel met die jongeren mee. Als je op school zit maar je kunt je helemaal niks voorstellen bij de inhoud van de les. Je probeert het wel maar het is net Neder Swahili of proberen Chinees te lezen, een onmogelijke opgave. Voor mij was het vanmiddag misschien maar 2 uren en ik kon ook nog even buiten de zaal wat telefoontje plegen. Maar stel je voor dat je zoiets iedere dag hebt en je kunt niet weglopen.
Maar de regioadviesraad gaat ook over de ambitie van het MBO om meer te betekenen voor leerlingen, bedrijfsleven en maatschappij. Vaak staan mensen er niet bij stil. MBO-ers houden de maatschappij draaiende. De combinatie tussen denken en doen. Vorige week had iemand daar een mooi voorbeeld van. 12 jaar geleden werd het telefonienet 10 cijferig. Het was op 10 oktober. De operatie heette bij KPN [[Decibel]]. (10 cijferig, 10 oktober, 10-10). Een monster operatie 1350 telefooncentrales werden omgenummerd van acht of negen cijfers naar tien cijfers. Maar het land moest wel bereikbaar blijven. Die hele operatie is grotendeels uitgevoerd door MBO-ers. Ze waren het hele weekend in touw. Natuurlijk ook veel management (HBO-ers of WO-ers) maar het werk werd volgens een voormalig KPN directeur gedaan door MBO-ers.
Zo bekeken is de regio advies raad een erebaantje waar ik met plezier mijn tijd aan besteed.

Zijn we nog in control?

28 oktober 2007 0 reacties

De wintertijd is weer aangebroken en bij mij in de buurt begint het al mooi leeg te worden op het land. Het mais is bijna overal al van het land. Als je zo landelijk woont, zoals wij, dan is het altijd een komen en gaan van gigantische maishakselaars en Tractoren met nog veel grotere aanhangwagens waarmee het mais van het land wordt gehaald. Het geluid van de hakselaars gaat soms dag en nacht door want als het mais rijp is en het is droog op het land dan is het “even er bij” zijn want als het begint te regenen dan wordt het lastiger. Het materiaal zit dan eerder vast in de modder en dan wordt het met het grote materiaal een moordpartij, soms met 2 tractoren om weer los te komen uit de modder. Ik hoorde eens dat in het hoogseizoen een ploeg ongeveer â‚¬ 1500,- per uur kost en dan is iedere minuut stilstand verlies.
Ook die gigantische werktuigen worden tegenwoordig bestuurd via processoren. Laatst hoorde ik van mijn buurman dat een loonwerker een splinternieuwe hakselaar had maar dat hij het na 5 minuten gezien hield. Daar stond het spul in het land, niet voor of achteruit te krijgen. Maar geduldig wachten tot de monteur met zijn laptop uit Braband was gearriveerd. Even inloggen, diagnotiseren, resetten en daar liep het weer. Vroeger wist een boer of een loonwerker zelf vaak wel wat er moest gebeuren. Zelden dat een Tractor het helemaal begaf want ach een diesel motor loopt altijd.
Ooit in het verleden hadden we bij PTT Telecom net zo’n discussie. De laatste analoge, processor bestuurde telefooncentrale was PRX een centrale van Philips. We hadden tientallen mensen in dienst bij PTT Telecom die precies wisten hoe die centrale werkte. Ze waren opgeleid door de specialisten van Philips en konden dromen hoe een en ander in elkaar zat. Toen het Philps niet meer lukte zelf een digitale telefooncentrale te onwikkelen gingen ze dat samen doen met AT&T. Er kwam een digitale telefooncentrale 5ESS/PRX. Gebaseerd op de digitale 5ESS van AT&T. Gelijk werden er mensen opgeleid tot specialist. Ook ik werd opgeleid tot Maintenance Specialist. Maar om nu te zeggen dat we wisten hoe de centrale werkte? Op het PTT hoofdkantoor riep eens iemand: “Het kan toch niet waar zijn dat we zelf niet meer weten hoe een en ander werkt?. Wel dus!! Want later begreep ik dat er 30.000 mensen bij AT&T werkten aan de ontwikkeling. Terwijl er landelijk toen maar 50 mensen werken met 5ESS.
Soms hoor ik wel eens geluiden dat er besloten wordt om over te gaan op Open Source met het argument dan zijn we zelf in control. Ieder argument voor open source is goed behalve die. Want een gemeente bijvoorbeeld heeft helemaal niet de expertise om het nog te kunnen volgen. Misschien een enkeling maar het gros zeker niet.
Is dat erg? Ik denk het niet! Als er maar afspraken zijn met de leverancier. De KLM weet ook niet hoe een Boeing werkt. Dat doet Boeing of een ander gespecialiseerd bedrijf. Voorwaarde is natuurlijk wel dat er keus is uit leveranciers. Maar daar waakt Neelie over.
Oh ja en die maishakselaar? Ik denk dat de leverancier over niet al te lange tijd via UMTS of GPRS op afstand kan inloggen. Die rekensom is snel gemaakt.

Institutionele arrogantie

24 oktober 2007 0 reacties

Mijn werkzame leven heeft voor het grootste deel bestaan uit werken voor grote organisaties en ook bij het ICT Platform ben ik veel in contact met grote organisaties. Het werken voor grote organisaties heeft als voor deel dat heel veel dingen goed geregeld zijn. Er zijn veel dingen die (bijna) automatisch gaan. Heel veel zaken zijn uitbesteed aan firma’s die zorgen dat de organisatie zelf kan concentreren op het echte werk. Koffie is als water uit de kraan, kantoorbenodigdheden liggen op voorraad. In sommige gevallen is er altijd een minimum voorraad zodat je nooit verlegen zit om een pen papier of mappen. Als kleine organisatie is de doorloop te klein om een gevulde kast te hebben en koffie zet je zelf. Veel zaken lijken daardoor amateuristisch.
Maar het zegt natuurlijk niets over de dienstverlening. Die kan met de juiste mensen wel eens op een veel hoger niveau liggen dan bij een grote organisatie. Een grote organisatie heeft misschien wel de juiste mensen maar die kunnen best op een andere klus zitten (lucratiever of uit persoonlijke interesse). Door de bank genomen kan een grote organisatie meer realiseren dan een kleine. Ze kunnen beschikken over een professionele HRM / juridische / inkoop / facilitaire organisatie.
Logisch dat er al snel iets ontstaat van dat kunnen wij beter en we kunnen dat kleine bedrijf wel helpen en anders kopen we het toch gewoon op dan kunnen ze gebruik maken van onze professionaliteit.
Vandaag gebruikte iemand de term “institutionele arrogantie”. Die komt in het Engels nog wel eens voor maar in het Nederlands zag ik maar 2 hits. Maar het omschrijft perfect mijn gevoel bij grote organisaties. Vaak bestaan die uit een heleboel aardige goedwillende mensen maar de optelsom maakt dat er iets ontstaat waar niemand echt blij mee is.
Ooit zat ik eens bij een overleg over regionale ICT samenwerking. Er zat ook iemand van een groot IT bedrijf bij die op een gegeven ogenblik opmerkte “Maar wij kunnen echt alles oplossen desnoods vliegen we een Boeing met specialisten in.” Natuurlijk heel erg goed bedoeld maar volstrekt misplaatst als het gaat om regionale samenwerking.
Dat maakt samenwerking tussen kleine en grote bedrijven zo lastig. Kleine bedrijven zijn vaak slagvaardig en wendbaar. Bij grote organisaties worden risico’s vermeden en dan is er altijd wel iemand die zegt: zo’n klein bedrijf brengt wel risico’s met zich mee, hoe zit het met de levertrouwbaarheid: ik zou het niet doen.

Transparant

21 oktober 2007 2 reacties

Door de jaren heen heb ik in mijn werk veel functies gehad. Daarnaast heb ik altijd wel iets gedaan in vrijwilligerswerk. Van muziek, sport, kerk, derde wereld of dorpsbelang. In het begin was het vaak achter de schermen maar de laatste jaren ook regelmatig in de rol van voorzitter. Die rol brengt met zich mee dat ik vaak spreekbuis ben. Als je bezig bent met nieuwe dingen dan blijkt dat je vaak op een terrein komt waar ook al iemand anders actief is. Dat levert dan gelijk problemen op. Of in ieder geval opmerkingen zoals, “dat doe wij toch al”?
Soms levert zoiets wrijving op. Dat is me het afgelopen jaar een aantal keren overkomen. Lastig, want veel van die activiteiten worden niet ondernomen om iemand anders dwars te zitten maar juist omdat we denken iets toe te kunnen voegen. Bijvoorbeeld doen we erg goede dingen met het Derde Wereld Fonds. Daar zijn we niet de enige in. Voorlopig is de nood in delen van de wereld zo groot dat er nog wel wat initiatieven bij kunnen.
Het ICT platform heeft tot doel ICT noord Nederland bijeen te brengen en op te stuwen in de vaart der volkeren. Nu zijn we daar ook niet uniek in. Maar om eerlijk te zijn kan dat ook beter. Niet dat die anderen of wij het niet goed doen. Maar met een ICT scene waar rond de 15.000 mensen werken en veel op HBO /WO niveau zijn we toch redelijk onzichtbaar. Binnen Europa en ook binnen Nederland. Projecten als LOFAR, Life lines, activiteiten rond sensoren, grootschalig ICT Beheer misstaan niet. Toch blijven we redelijk onopgemerkt.
Hoog tijd dat we meer lawaai maken. Reuring in de tent. Maar wel met gepaste terughoudendheid. Want het moet wel logisch klinken vanuit noord Nederland, waar mensen vaak wat terughoudend zijn.
De komende weken staan er weer allerlei dingen op het programma van het ICT Platform. Misschien wel wat veel. Maar aan de andere kant ons doel is duidelijk. Misschien komen we wel op het speelveld van iemand anders, sorry. Het doel is duidelijk, promoten van ICT Noord Nederland in Europa, daarin zijn we al een paar jaar heel transparant.

Noordweb

18 oktober 2007 0 reacties

Het leuke van ouder worden is dat je steeds meer mensen tegenkomt die in het verleden eens je pad hebben gekruist. Zo rijgen zich verhalen en herinneringen zich aaneen. Gisteren had ik een heel erg leuk gesprek die in het verleden ooit een een presentatie van me had bijgewoond. De persoon zelf herkende ik eerst niet maar de presentatie staat me nog wel bij als van gisteren.

Het was een van de eerstebijeenkomsten van Noordweb. Inmiddels bestaan noordweb niet meer maar ik kon in de wayback machine nog informatie achterhalen. In ieder geval was het ver voor mijn ICT Platform tijd. Waarschijnlijk voor 2000. Ik was toen manager van een groep internet specialisten bij KPN Datacenter. In die rol gaf ik regelmatig presentaties intern en extern over hoe we de dingen georganiseerd hadden. Ik werd gevraag om bij de eeste vergadering van Noordweb te komen vertellen over onze activiteiten. Noordweb was een initiatief van managers ICT van grote bedrijven. En dan met name de niet commerciele ICT bedrijven zoals Postbank, Freslandbank, KPN, Philpss. Dus de interne ICT leveranciers. De doelstellening werd als volgt omschreven:
De doelgroep bestaat uit ICT-managers werkzaam in het midden en groot bedrijf.
Gezamelijk worden er per jaar vier bijeenkomsten georganiseerd.
Om tot een waardevolle uitwisseling van informatie te komen, streeft NoordWeb
naar deelname van ongeveer 20 tot 25 personen per bijeenkomst. Uiteindelijk zal de
verzendlijst bestaan uit ongeveer 80 personen.

Achteraf een beetje de tegenhanger van het ICT Platform waar zich voornamelijk commerciele partijen bij aansluiten. Niet dat dat de doelstelling is in tegendeel we willen graag als ICT Platform een zo breed mogelijke vertegenwoordiging. Maar in de praktijk zijn het vaak de mensen met een externe focus die we er ontmoeten.

Wat dat betreft is er op de 30e een aardige ICT PLatform bijeenkomst samen met Senter Novem over Aspect Oriented Programming. Een erg inhoudelijk onderwerp.

Terug naar mijn gesprek gisteren. Het was erg leuk om zo terug te kijken en om te zien dat dat soort contacten ontstaan via sociale netwerken als Linkedin of Xing. (in dit geval ontstond het via Xing). Mijn gesprekspartner nam contact op om eens van gedachten te wisselen over SIOG en alles wat daarmee te maken heeft. Het werd een erg leuk gesprek. Alles kwam voorbij, de kracht en zwakte van het noorden,de potentie van de noordelijke ICT, Innovatiekracht, hoe breng je dit in beweging. We zaten duidelijk op een lijn. We gaan elkaar in de toekomst zeker weer ontmoeten n dat gaat dan vast niet weer 8 jaar duren.

En Noordweb? Dat is een aantal jaren gestopt maar ik denk dat er best nog wel ruimte voor is alleen hangt het af van mensen die de kar willen gaan trekken zoals bij zoveel initatieven. Misschien iets om vanuit het ICT Platform te initiÃ«ren?