Uncategorized Archieven - Pagina 13 van 77

Stem!!!!!

13 februari 2015 0 reacties

Nee dit gaat niet over de de Provinciale staten verkiezing van 18 maart. Hoewel je natuurlijk dan wel op me kunt stemmen. Lijst 18. Daar ging mijn vorige blog over. Dit gaat over stem gebruik. Iets waar ik me eigenlijk nog nooit echt goed bewust van was. Tot een paar jaar geleden toen iemand tegen me zei: jij hebt een echte radio stem. Hmm zo had ik dat nog nooit echt bekeken. Als ik mezelf hoor dan vind ik het maar een rare stem. Ik vind het niet prettig om naar mezelf te luisteren.

Toch hoor ik het wel vaker dat mensen mij een warme stem vinden hebben. Laatst stond er iemand op de stoep die me een nieuw energie contract wilde aansmeren en plotseling zei hij. Wat hebt u een mooie stem daar moet u wat mee doen…. We raakten er over in gesprek. Toen het duidelijk was dat ik geen nieuw contract ging afsluiten, was het gesprek snel over. Ik weet nog niet zo zeer of hij bij het volgende adres een compliment maakte over iemand zijn of haar kleding……

Tja wat heb je aan een mooie stem? Gaan zingen? Dat zou kunnen maar dan moet je nog wel wijs en maat kunnen houden. Ik heb wel eens een video ingesproken en dat valt ook nog niet mee. Verhalen vertellen dan? Dat vraagt ook een bepaalde creativiteit die ik niet echt heb.

Nou ja dan blijft er over dat ik gewoon het kan gebruiken om mensen op hun gemak te stellen, rust te brengen in een vergadering. Daarvan word ik me wel steeds meer bewust. Regelmatig zit ik in een vergadering waarbij er een verhitte discussie ontstaat. Meestal meng ik me daar niet zo in want men wil nog wel eens door elkaar heen praten. En daar kom ik slecht boven uit. Soms lukt het me, als ik de gelegenheid krijg om iets te zeggen zodat het gelijk stil wordt. In het verleden dacht ik dat het kwam omdat ik zulke zinnige dingen wist te zeggen. Daarvan ben ik inmiddels steeds minder overtuigd. Ik hoor andere mensen ook erg zinnige dingen zeggen maar daar wordt niet altijd naar geluisterd. Het heeft blijkbaar iets te maken met de klank van mijn stem. Raar om dat te beseffen.

Iets om mee te kunnen doen. Net zoals het postuur iets kan zeggen over de geloofwaardigheid van iemand. Een groot iemand heeft over het algemeen meer invloed dan een kleinere persoon. Handig als je lang bent en manager. Zo kan ik dus iets met mijn stem. Maar wat? Misschien is het handig dat ik mijn stem gebruik om de mening te verwoorden van iemand anders die niet gehoord wordt. (en waar ikzelf ook achter sta). Dat is precies de gedachten achter de partij Vrij Mandaat. Op komen voor wat er in de maatschappij leeft. Geen partij politiek bedrijven. Hè bah nu heb ik het toch weer over politiek. Nou ja ik zou zeggen: laat je stem horen op 18 maart.

Provinciale staten verkiezing: Laat je stem horen!!!

2 februari 2015 2 reacties

Ik heb nooit de ambities gehad de politiek in te gaan. Al dat gelobby en gekonkel, niets voor mij. Eindeloos overleggen en dan de rijen sluiten zodat een meerderheid van stemmen gehaald kan worden. Uren heb ik doorgebracht op het gemeentehuis en om eerlijk te zijn….. ik ben er vaak gedesillusioneerd vandaan gekomen. Wat een stroperige manier van overleggen en wat was de uitkomst vaak een teleurstelling. .

De laatste tijd is het democratisch organiseren mij steeds meer tegen gaan staan. Het zorgen dat er een meerderheid kan worden behaald voor een bepaald standpunt. We zien het regelmatig in de eerste en 2e kamer. Er worden coalities gesmeed om de oppositie buiten de deur te zetten. Ook op lokaal gemeentelijk niveau heb ik ook bedenkelijke besluiten genomen zien worden. Maar ja wordt er dan triomfantelijk gezegd: het is een democratisch genomen besluit dus moet je je er bij neer leggen.

Een aantal weken geleden volgde ik een training rond sociocratische besluitvorming. Oftewel: er wordt een besluit genomen als iedereen het er mee eens is of minimaal “er mee kan leven”. Het is een andere manier dan de democratische manier van besluitvorming. In de democratische manier van handelen (de meerderheid van stemmen) zorgt er ook voor dat je gelijk je eigen oppositie organiseert. Door het op een sociocratische manier te organiseren is de oppositie niet aanwezig. Dat lijkt wel een utopie, toch is het iets waar internationaal steeds meer belangstelling voor is.

Vrij snel na de training sociocratie kreeg ik een mailtje uit een totaal andere hoek: “Jan dit vind jij vast leuk!” Er doet een nieuwe partij “Vrij Mandaat” mee aan de Provinciale Staten verkiezing. Ze gaan er van uit dat iedereen recht heeft op zijn eigen standpunt en dat ook in de politiek mag verkondigen. In het bedrijfsleven is het verboden om aan kartelvorming te doen. In de politiek mag dat allemaal wel gewoon. Door slim met elkaar afspraken te maken kan je mensen buitenspel zetten. Wat daar de dramatische gevolgen van zijn kunnen we iedere dag ervaren.

Om een lang verhaal kort te maken: ik sta op de lijst voor “Vrij mandaat”. Op 18 maart kan er op mij gestemd worden. De partij is niet de partij van extreme standpunten maar wil juist het luisterend oor zijn. Verwoorden wat er leeft. Dat in een tijd waar er erg veel aan de hand is. De schade door bodem bewegingen is een hot item in onze provincie. Het lijkt wel of er niets anders is. Toch zijn er ook andere thema’s die de aandacht vragen, windenergie, krimp, slechte voorzieningen in het buitengebied, de economische situatie, huizen onder wateren te hard stijgende huurprijzen. Genoeg thema’s om het er met elkaar over te hebben.

Een stem op Vrij Mandaat zorgt er in ieder geval voor dat jouw stem niet gebruikt wordt om coalities te smeden maar juist ook jouw stem zo veel mogelijk te laten horen. Oh ja als je niet in de provincie Groningen woont kan je niet stemmen op Vrij Mandaat. Één advies stem nu niet eens voor een gevestigde partij. Stem op een nieuwkomer in jouw provincie, die zijn er meer dan genoeg.

Hoe krijg je grip op een overheid?

11 januari 2015 1 reactie

De afgelopen weken was ik op een ”learning journey” naar Egypte. Het land van de piramiden en de Farao’s. Veel mensen reageerden met: “Was het een leuke vakantie?” Nou nee niet echt. Het was geen vakantie al was het alleen al om het weer. Dezelfde temperatuur als in Nederland soms rond de 10 graden. De trip zat vol met bezoeken aan initiatieven op het gebied van duurzaamheid, ecologisch verbouwen van groenten en Coworking.

Het was een confrontatie met een cultuur die ooit een bol stond van macht en rijkdom. De schatten in het Egyptisch museum zijn overweldigend. Wat moeten de Farao’s rijk geweest zijn. Uit het graf van Toutanchamon zijn veel schatten gehaald die tentoongesteld zijn in het Egyptisch museum. Eerder waren we al op bezoek bij de Piramiden en daar trof ons de imposante bouwwerken die door duizenden werkers moeten zijn gemaakt. Hoeveel mensenlevens moet dit wel niet hebben gekost. En dat alleen maar ter meerdere eer en glorie van de machtigen uit die tijd.

De relatie naar onze tijd is overduidelijk ook nu zijn miljoenen mensen slaaf van de superrijken. Ik las het verhaal dat de rijkste familie op de wereld zoveel geld heeft als dat verspreid zou worden onder de wereldburgers, zou iedere wereldburger 90 miljoen krijgen. Hmm wel een bijzondere ontdekking dat na 5000 jaar van ontdekkingen en ontwikkelingen er op dat gebied helemaal niets gewijzigd is.

Ook wel bijzonder om te weten dat de piramide ook staat afgebeeld op het dollar biljet. Daarover gaan er veel verhalen de ronde. Vooral dat het zou gaan over een nieuwe wereldorde met een duidelijk relatie naar macht en onderdrukking (door middel van geld) .

Voor mezelf staat de piramide ook voor de verhoudingen in organisaties, De macht aan de top volgens het model waarlangs de maatschappij is ingericht. In veel landen is dat nog steeds aan de hand en ook Nederland is er niet vrij van. Vraag het maar eens aan de Groningers hoe serieus er met hun belangen wordt omgegaan.

Toch is er wel hoop. Want in datzelfde Cairo spraken we mensen die actief waren op het Tahririplein tijdens de revolutie. Ze hebben vrienden verloren maar waren erg positief over de ontwikkelingen. Egypte is nog steeds niet echt een veilig land om naar toe te gaan volgens de site van onze rijksoverheid. Toch hebben we ons geen moment onveilig gevoeld. Wel was het leger en de politie duidelijk aanwezig op sommige plekken. De mensen die we spraken wisten ook zeker dat hun E-mail verkeer en telefoon verkeer in de gaten worden gehouden door de overheid. Toch hadden ze wel één ding gemeen. Ze waren optimistisch over de toekomst. Erg enthousiast om de schouders er onder te zetten. Ondanks dat ze niet geloven in de overheid die er alles aan doet om de boel onder controle te houden en er vooral voor de zorgen dat ze voldoende macht kunnen blijven uitoefenen.

Als ik dan bij terugkomst de berichten hoor over de bodemdalingen in Groningen en hoe één en ander weggemoffeld wordt dan is er eigenlijk geen verschil met Egypte. Misschien kunnen we nog veel leren van de mensen in Egypte die met veel geduld en doorzettingsvermogen veel veranderd hebben in hun land. Als we echt zat van zijn dan hoeven we niet de Grote Markt te blokkeren. Het Julianaplein bezetten levert veel meer op want dat is me wel duidelijk geworden het Tahririplein is ook gelijk het plein waar heel veel verkeer langs gaat. Maar dat is niet het enige. Veel van de mensen die bij de revolutie betrokken waren vormen nu een hechte gemeenschap die elkaar gemakkelijk weten te vinden. Ze willen echte veranderingen in hun land.

Van wie is de schuld?

27 december 2014 0 reacties

Kerst is weer achter de rug en tijd om een blog te schrijven. De regelmaat is er wat uit. Het is geen gebrek aan onderwerpen maar meer gebrek aan tijd. Zo tussen kerst en oud en nieuw een mooi moment om een onderwerp aan te snijden over de toekomst. Waar willen we met elkaar naar toe?

Een paar weken geleden was ik bij een voorstelling “Door de bank genomen”. Een voorstelling over geld, hoe het wordt gemaakt en wat het tot gevolg heeft. Ontluisterend!! Helemaal nieuw is het onderwerp niet voor me. Het afgelopen jaar was ik ook al eens bij een voorstelling van Dette Glashouwer. Ze gaf een prachtige voorstelling ook over geld. En natuurlijk was ik ook nog bij een bijeenkomst over alternatieve betaalmiddelen. Één ding is me wel duidelijk geworden: geld is maar een illusie en het heeft heel veel te maken met schuld. Banken handelen in schuld. Als je een lening wilt kan dat, dan maken ze gewoon geld over. Geld wat ze zelf ook niet hebben. Ze zetten gewoon op je betaalrekening een bedrag achter je naam. En tegelkijkertijd heb je een schuld bij de bank. Ze vragen er rente voor en als je alles terug hebt betaald (met rente) is de rekening vereffend. Dat alles met geld wat ze niet hebben. Tegen dat creëren van geld door de banken is er een initiatief gestart. Er is meer over te lezen via www.onsgeld.nl. Daar kan je een oproep tekenen om een maatschappelijk gesprek te starten over geld creatie. Er is ook meer over te lezen via deze link

Al langer heb ik het gevoel dat al die schulden die in de wereld gemaakt worden ergens opgevraagd kunnen worden. We laten onze oren dus hangen naar een onbekende macht.

Kan het ook anders? Ja natuurlijk. Als we een nieuwe maatschappij maken waar geld waar rente over wordt geheven niet het centrale thema is. Een maatschappij die als het ware opnieuw vorm gegeven moet worden. Een soort Utopia maar dan zonder de camera’s die deel uitmaken van dat oude systeem. En dat kan want er zijn al een aantal plaatsen op de wereld die lijken te werken via dit systeem. Een van de bekendste is Sekem in Egypte. Maar ook in Spanje is er zo’n initiatief. In Nederland is er ook veel beweging rond dit thema..

Tijdens de kerst kwam ik in gesprek hoe een nieuwe maatschappij er uit zou moeten zien. We hadden het over een maatschappij waar iedereen mee doet en eventueel mensen uitnodigt om me te doen. Niet iedereen heeft dit ideaal beeld. Soms zijn mensen gehecht aan een eigen omgeving en het liefst zonder inmenging van anderen. Dan wordt het past echt interessant. Want als het minder gaat met zo iemand wordt wel verwacht dat de gemeenschap voor hem of haar zorgt. Als je veel geld hebt lijkt dat niet zo'n probleem. Maar wat als geld een andere rol krijgt?

Wat dat betreft had de koning wel een mooie kersttoespraak: Eenheid in verscheidenheid. Binnenkort ga ik op bezoek in Sekem in Egypte en hoop daar te zien hoe het daar werkt.

Hieronder staan een paar Youtube filmpjes die nog wat achtergrond geven. Mooi om het volgend jaar mee te beginnen.

Een mooie jaarwisseling!!!

Niet echt dom

11 december 2014 0 reacties

Sinterklaas is al weer achter de rug en dus is het ook weer een poos rustig rond de kleur van Piet. Toch wil ik er wel nog even op terug komen want ik zag tijden geleden al een video die me er aan doet herinneren. Het is een video over een discussie in een klas waar een meisje een aanvaring krijgt met een docent.

Het begint ermee dat de docent het heeft over luisteren. Luisteren doe je als je aandacht hebt voor iemand. Ze legt uit wat het is om met een open houding te luisteren. Geen armen of benen over elkaar. Vervolgens steekt er een meisje de hand op. De docent valt tegen haar uit als je de hand opsteekt ben je bezig met jouw eigen standpunt in je hoofd en belemmert het je om echt te luisteren. Mooi, zo had ik het nog nooit bekeken. Het klopt ook wel volgens mij. Ik kan me herinneren dat ik ook eens zat te wachten op een beurt en de hele tijd was ik eigenlijk bezig mijn standpunt vast te houden.

Wat daarna in de video gebeurt is nog veel heftiger. Het gaat over discriminatie. Daar kan je als blanke wel een mening over hebben maar de docent legt de vinger op de zere plek. Het wordt duidelijk dat iemand met een huidskleur niet de keus heeft om er voor weg te lopen. Als ik er goed over nadenk blijkt de zwarte pieten discussie meer te zijn dan een onschuldig meningsverschil of een traditie wel of niet in stand moet blijven.

Misschien is het wel goed om gewoon eens goed te luisteren naar mensen die er moeite mee hebben. En dan niet met de vinger omhoog zoals het meisje in de video maar oprecht luisteren. Misschien is er dan begrip voor de situatie.

Zelf ben ik er anders over gaan denken mede naar anleiding van dit filmpje. Ik vond de Zwarte Pieten discussie ook maar overtrokken. Misschien hoor ik zelf ook wel tot een minderheid, mensen met een noordelijk accent. Ooit zat ik in een training in West Nederland waar iemand serieus zei, jullie komen dan wel uit Groningen maar jullie zijn niet echt dom. We hebben er hartelijk om gelachen, ook wel een beetje om de domheid van de opmerking. Toch zie ik wel overeenkomsten. Soms word zwarte Piet als dom afgeschilderd. Daar kan je ook om lachen. Er is één groot verschil. Ik kan kiezen me stil te houden of spraakles nemen. Mensen met een andere huidskleur hebben geen keuze. Ze worden er iedere dag mee geconfronteerd.