Categorie: Uncategorized

 De feestweek is weer in volle gang. Zoals al jaren met vaste onderdelen en ieder jaar is er weer iets nieuws. Dit jaar zijn dat de run van Zevenhuizen (de 7 van 7 ) en de nostalgische wandeling voor senioren. Beide onderdelen hebben iets te maken met lopen. Het een is voor de jongeren (zo snel mogelijk van start naar finnish) en en de andere is bedoeld om te genieten (en ook om te bewegen)

Maar vrijdag begon het met de run en een kleine 200 mensen holden door het centrum van het dorp. De straat was weer afgesloten want tijdens de feestweek is op een paar momenten het dorp echt van het dorp. Veel mensen op straat en een geweldig leuke sfeer.

Het begon met de jeugd in een aantal klassen en toen werd het serieus.  De lopers konden kiezen om automatisch getimed te worden met een chip aan de schoenveter of handmatig.

Dit laatste is lastiger want wanneer klok je iemand die in de meute over de start gaat. Bij het gebruik van de chip wordt die keurig geregistreerd bij het passeren van de start en finnischlijn. Voor de organisatie is het ook lastig want hoe voeg je die twee metingen samen? Van de gechipte lopers zijn de resultaten direct beschikbaar en eventueel on-line te vinden. Daar ontbreken dan de lopers zonder de chip. Ik kan me trouwens ook voorstellen dat er tot in lengte van dagen lopers zijn die niet met een chip willen lopen.

Dat probleem doet zich niet voor bij de nostalgische wandeling voor senioren. Hoewel er tegenwoordig ook oplossingen zijn voor het volgen van personen via GPS. De ouderen hebben ook een kortere route en na afloop krijgen ze een kop koffie met er iets bij. Ook worden er foto’s van vroeger vertoond. Er komen steeds meer foto’s beschikbaar uit de oude doos en voor Groningen zijn er een aanal te vinden op de site www.beeldbankgroningen.nl. 

Deze site is inmiddels een poos in de lucht en ik moet zeggen het valt me niet mee. De kwaliteit is in sommige gevallen ronduit slecht. De foto’s lijken er wel opgegooid te zijn. Veel van de foto’s zijn afkomstig uit overheids archieven. Ze zijn niet te downloaden want in een zeer uitgebreid verhaal wordt ingegeaan op auteursrechten. Nu heb ik er foto’s op zien staan waar absoluut geen toestemming voor is gevraagd aan de fotograaf. Dus beeldbankgroningen mag wel ongevraagd foto’s plaatsen van gemeenten maar inwoners van die gemeenten mogen de foto’s niet bij Beeldbankgroningen downloaden. Eem beetje raar is dat wel. Natuurlijk schuift de organisatie die de foto’s beheert de verantwoordelijkheid door naar de gemeente waar in dit geval de foto’s vandaan komen.

Natuurlijk is het wel fantastisch om de foto’s te bekijken maar het zou ook leuk zijn dat de oudjes die foto’s kunnen zien. En dat is vanaf de site van Beeldbank Groningen wat lastig. Er zit bijvoorbeeld geen show mogelijkheid op. De site is trouwens helemaal een beetje opgezet met een achterhaalde techniek volgens mij. Maar ja beter zo dan dat de foto’s liggen te verstoffen in een overheidsarchief.

Het zit er weer op mijn 2e vierdaagse. En om eerlijk te zijn viel het me niet mee. Vorig jaar was zwaar maar dit jaar had ik vanaf dag 1 blaren en dan is de pret van het lopen er een heel klein beetje af. Maar voor de rest was het weer een geweldige week.

We kregen kaartjes voor de vlaggenparade. Dit jaar waren er minder bezoekers dan vorig jaar en volgens mij worstelen ze een beetje met de opzet want het was altijd op de maandagavond maar veel lopers kwamen dan niet omdat ze de volgende morgen weer vroeg op moeten. Dus naar de zondagvond maar het stadion was lang niet vol. Maar dat is natuurlijk ook maar bijzaak het gaat om het lopen en dat begon op dinsdag. Een mooie warme dag en woensdag eigenlijk net zo.

Donderdag kregen we de 7 heuvelentocht en ergens aan het begin van dat deel begon het te regenen, spoelen. Gelukkig stonden op 2 plaatsen langs dat stuk kennissen en ik verheugde me op het gelukstelegram die voor me klaar zou liggen bij het Dagblad. Jawel ik kom er niet omheen ook in deze weblog het Dagblad. Lezers konden een gelukstelegram sturen naar de lopers die afgehaald konden worden bij de camper van het Dagblad. Wel uhhh in mijn geval was er iets mis gegaan. Er was geen telegram voor me. Dat kwam veel voor volgens de knorrige dame achter de tafel met de dozen met enveloppen (zo mooi illustratief, ze leven nog in de papieren wereld). Mensen vulden het verkeerd in en er waren al veel meer teleurgestelde lopers geweest. Er waren telegrammen geweest met lieve Ria zet hem op. afz. Klaas ja en daar kan je natuurlijk niks mee volgens de dame. (gewoon allemaal afdrukken in een krantopmaak en meegeven aan belangstellenden lijkt me, gratis tip voor de volgende keer).

De pers mag er graat prat opgaan dat ze het zuurstof voor de maatschappij is. Journalistiek onafhankelijkheid is hun grootste goed. Want wie controleert anders de bestuurders? Al menig discussie heb ik daar over gevolgd (en gevoerd maar daar ben ik mee gestopt). Maar in security land geldt ook wie controleert de controleur. 

Ik moest er aan denken toen ik namens dorpsbelangen een uiterst genoeglijk gesprek had met een werknemer van mijn favoriete blogonderwerp het Dagblad. Gezellig gebabbeld over alles en nog wat en opeens kreeg ik de vraag om wat meer te vertellen over het prieel op ons dorp. Mijn opmerking was dat dat boek gesloten was, wat mij betreft. De gemeente had excuses aangeboden en daarmee is de kous af. Nauurlijk had ik beter moeten weten.

De maandag erop in het Dagblad: 

Zevenhuizen. 
Dolblij waren ze in Zevenhuizen toen het verzoek zou worden ingewilligd voor een overdekte zitplek op de begraafplaats. Om even rustig het verleden te kunnen overdenken in de nabijheid van de overleden naasten.

Het Prieeltje waar al zolang om gezeurd was bij de gemeente kwam er eindelijk. Maar toen het er eenmaal was is het onmiddellijk herdoopt. Het Prieeltje heette opeens De Grote Teleurstelling. De bodem van de gemeentelijke schatkist was kennelijk al duidelijk in beeld toen de prieelbouwer werd gevraagd de belofte aan Zevenhuizen in te lossen.

Terwijl op de begraafplaats vrijwilligers alles in het werk stellen om de verpauperde graven weer netjes te maken kwam het houten afdak bij een beetje wind enthousiast in beweging. De dunne pootjes konden het allemaal niet dragen. De vereniging voor dorpsbelangen van Zevenhuizen spreekt van een ’knullig object’, ook al is het neergezet door een specialist in prieelbouw. "Als we het geld zelf hadden mogen besteden had er wel iets anders gestaan", meldt voorzitter Jan Hut van de dorpsvereniging desgevraagd. De oplossing in zo’n situatie is gebruikmaken van het eerstvolgende werkbezoek van het gemeentebestuur.

Dat werd onmiddellijk meegetroond naar de begraafplaats. Om de opgeknapte graven te bewonderen… B en W van Leek reageerden net zo geschokt als de dorpelingen toen er even aan werd geschud. Binnen de kortste keren werd het Prieeltje gestut. Elke poot heeft nu een dikke paal als steun.

Let wel: de plaatsing van het prieel is ruim een jaar geleden.

Ik zat al te piekeren wie die uitspraken hadden gedaan want "grote teleurstelling" zijn geen woorden die ik gebruik. Tot ik even op de site van het dorp keek en daar stond, door een dorpsgenoot geschreven:Na de ontvangst werd gezamelijk het nabijgelegen kerkhof bezocht. De werkgroep die bezig is om oude graven te restaureren doet hier perfect werk en op dit kerkhof staat de grote teleurstelling van Zevenhuizen ‘Het Prieel’. Duidelijk voelbaar was ook de shock bij het gemeentebestuur bij het zien van dit knullige object, neergezet door een gespecialiseerd prieelbouwbedrijf. Ook werden een aantal gerestaureerde graven bezocht. 

Het lijkt me handig bij een volgend keer bij belangrijke zaken te vermelden dat ik het liever niet in de krant wil. Onder het mom van: "zeg maaar nee, dan krijg je er twee".

Oh ja ik "vermaak" me steeds meer met de advertenties in het dagblad. Door de week overtreffen de advertenties van het DvhN,NDC Mediagroep, Leeuwarder Courant, NoorderBoekhandel, Ambitie of welk merk dat bedrijf ook maar voert, vele malen de advertenties van gewone bedrijven. Van die betaalde advertenties waren er een aantal dagen gelden maar 3 in het hele Dagblad. Gelukkig zijn er de betaalde rouwadvertenties hoorde ik eens van een manager bij het dagblad,

Al die eigen reclame kan ik me wel voorstellen want het geld is ook schaars bij het dagblad en je wilt klanten toch een dikke krant sturen. Maar vandaag werd het me wel wat bont. Een paginagrote Dagblad van het Noorden lezersaanbieding. Ik zag er een leuk zwembad staan Jee wat is het groot. Maar kloppen de maten wel?

Meer is te lezen op www.lc.nl/webwinkel volgens de banner onderin. Nu klopt die link niet wat dan kom ik op de site van de Leewarder Courant en die stuurt me door naar http://www.lc-etalage.nl/mstore/  Nu op zoek naar het zwembad, die zo mooi staat aangekondigd in de advertentie.Nergens te vinden. Zo maken ze dus webwinkels die nooit wat verkopen. Terwijl ze het geld zo hard nodig hebben.

Dan maar even surfen naar www.dvhn.nl/webwinkel. Die werkt dus wel. En daar staat het zwembad 366 bij 75 dat klopt niet. De verhoudingen kloppen niet en dat voor 189,95.

Even verder surfen. Bij Wehkamp staat eenzelfde soort en daar staat een ander plaatje bij, de echte 366 bij 75 en dat voor 149 euro. Ze hebben het geld wel heel hard nodig bij het dagblad. 

Ik weet het, journalistieke onafhankelijkheid moet los staan van advertentie verkoop maar als de krant zelf met commerciele advertenties begint onder het mom van Lezersaanbieding en dan zo de boel belazert, hoe moet ik dan de rest nog serieus nemen.