Een aantal maanden gelden kregen we als Derde Wereld Fonds een uitnodiging voor het bijwonen van de opening van een opvanghuis in Santiago, Chili. Dit soort uitnodigingen krijgen we wel meer, alleen gaan we daar vaak niet op in. In dit geval was het anders want het ging om de bouw van een weeshuis dat we in het verleden gesteund hadden met een bedrag van fl 88.000,- Daarbij vieren we dit jaar het 25 jarig bestaan van het Derde Wereld Fonds en kunnen we de reis gaan gebruiken als PR instrument. In Chili zijn we gast van de lokale organisatie en de reiskosten worden gesponsord door Atos Origin. Dus vertrokken Dirk van Tellingen (penningmeester van het DWF) en ik gisteren vanaf schiphol. Dit verhaaltje zit ik te typen in het vlietuig. Voor deze reis ben ik overgestapt op een heel oude laptop met daarop Linux en open office. Kijken of we daar mee uit de voeten kunnen. Er zou een internetcafe in de buurt zijn waar we slapen dus hopen we het snel op de site te kunnen zetten.
Het is nog beetje een verassing voor ons wat ons te wachten staat. Het opvanghuis wordt gesteund door de nederlandse stichting Kades Barnea. Vrouw achter deze stichting is Sarai. Ze woont in Rotterdam en we hebben haar een aantal weken geleden ontmoet. Een vrouw met missie. Haar hele leven staat in teken van de stichting en daarmee heeft ze ons in het verleden ook overtuigd om het doel te steunen met een voor ons een groot bedrag 2 keer Fl. 44.000,- . Sarai is afkomstig uit Chili haar familie woont er nog. Ze is met haar man 2 weken geleden al vertrokken om haar familie te bezoeken.
De tot stand koming van het opvanghuis heeft veel voeten in de aarde gehad. Eigenlijk wel goed om dit project als 25 jarig jubileum project te hebben want de projecten in de derde wereld lopen niet altijd even soepeltjes.
Maar juist daarom wilde Sarai graag dat we langs kwamen want ze kan dan met ons verhaal nieuwe projecten aanvragen. Het NCDO (Nederlands Centrum voor Duurzame Ontwikkeling) verdubbelt het geld dat ze krijgt maar een van de voorwaarden van het NCDO is dat er maar 1 aanvraag tegelijkertijd kan lopen. Ons bezoek rondt het lopende project af zodat ze een nieuw project kan indienen.
Voldoende onderbouwing waarom we toch op de uitnodiging zijn ingegaan. En ook zit er wel een beetje achter om eens te kijken wat er met ons geld is gebeurd. We hebben in de loop van de jaren tientallen projecten gesteund. Ik schat zelf in dat het er meer dan 100 zijn geweest. Het totale bedrag hebben we ook niet zo paraat, daar moeten we alle jaarverslag voor doorbladeren. Iets wat we voor het eind van het jaar nog wel willen doen. Maar het zal in de orde van grootte liggen van 2 miljoen euro.
Eerst maar eens landen met het vligtuig en mijn accu is bijna leeg, dat heb je met een oude laptop.
 We zijn dus inmiddels op onze plek, Dirk heeft het volgende via mail verstuurd:
Jan en ik zijn via Madrid veilig in Santiago de Chile geland rond 1400 uur jullie tijd en voor ons 7.00 uur in de ochtend. We hebben een goeie vlucht gehad: lekker gegeten en gekletst en geslapen. Bij aankomst in Santiago was het 2 graden boven nul….. Toen door de douane en dat lukte zomaarvooral omdat mijn douane beambte het te druk had met kletsen met z´n collega en Jan langs een vrouwelijke beambte moest en door z´n charmes doorgelaten werd.
Toen op zoek naar een man met een bordje met onze mamen. Nou er stonden er misschien wel 100, maar geen ´Jan en Dirk´…… Oeps wat nu? Wel tientallen taxichauffeurs die ons mee wilden nemen. Na een kleine 10 minuten kwam hij toch: stond vast in het verkeer!
Daarna een uurtje door het heel drukke ochtendverkeer, naar het huisje waar we deze dagen mogen verblijven. Prachtig: heel eenvoudig en de vaste bewoner gaat die dagen bij z´n zoon wonen: super gastvrij!!!!
Nu zitten we in het oude opvanghuis aan de thee en aan internet.