Menu Sluiten

t Het nog nooit zo donker west…

Mijn blog ontstaat vaak door toevalligheden, voorvallen die iets gemeen hebben. Ook nu zetten 3 dingen me aan te schrijven. Het gesprek met een dorpsgenoot en het interview met Geert Mak op Lowlands. Een dorpsgenoot vertelde me op een verjaardagsfeest dat hij zich zorgen maakt en niet een beetje ook. Zorgen wat er allemaal speelt in de wereld: “het gaat op de kop verkeerd”.  Vanmorgen hoorde ik het gesprek van Geert Mak op Lowlands “Het is de laatste normale zomer die we meemaken”, het doet hem denken aan 1914 en 1939. 

De radio stond aan en de Groningse Troubadour Ede Staal zong: t Het nog nooit zo donker west, of  het werd altied wel weer licht. Een hoopvolle boodschap in donkere tijden want dat zijn het. De naweeën van Corona waar mensen eenzaam gestorven zijn en kinderen 2 jaar van hun leven anders zagen ingevuld dan een zorgeloze jeugd. Natuurlijk ook mensen die erg ziek zijn geweest of overleden, erg, maar dat zat in mijn omgeving op het niveau van een stevige griep. Oekraïne, toeslagen affaire en bodemdaling. Het gedoe rond klimaat, natuur en boeren. Als boerenzoon vind ik daar wat van. Maar wat echt ons gaat raken is de energiecrisis en de economie die klem loopt. 

Ik kan me vinden in de opmerking van Geert Mak. Het is een warme zomer maar redelijk zorgeloos. Veel mensen schuiven het nog even voor zich uit. De regering neemt het voorbeeld en gaat gewoon op vakantie. Onvoorstelbaar. Terwijl het broeit. Mijn dorpsgenoot is niet de enige die zich zorgen maakt. Veel mensen maken zich op voor slechtere tijden. Ik geloof niet echt meer in dat de regering het beste met iedereen voor heeft. Want Ter Apel moet een eitje zijn voor een overheid die nog steeds miljarden kan besteden. Het zijn keuzes die bewust niet gemaakt worden. Mijn dorpsgenoot was zichtbaar kwaad.

Ik ben niet van de uitersten maar bij de rest van het betoog van Geert Mak voel ik me wel ongemakkelijk. De lofzang over de held Zelenski, in mijn ogen is het een acteur die rondloopt in een groen shirt en die westerse politici bespeelt. De lofzang op het dappere Oekraïense volk is wat mij betreft wel wat overdreven. Alles wat ik gezien heb van dat land sinds 2014 was niet echt fraai. We horen nu alleen maar wat we mogen horen. Berichten worden verwijderd, sites geblokkeerd. Soms tref ik een stuk (in dit geval van Jan Bennink) buiten al het gefilterde om. Van iemand die al heel lang roept dat het niet klopt en vaak gelijk kreeg. Zijn account is opgeschort op twitter. Een geluid dat wat mij betreft ook gehoord mag worden. 

t Het nog nooit zo donker west, Of ‘t wer altied wel weer licht