Blog van Jan Hut

Deze keer was het niet moeilijk een onderwerp te vinden voor mijn blog. In een tenenkrommend stuk in het Dagblad van het Noorden schrijft Frits Bloemendaal over verdwenen zekerheden. Ik mag hopen dat het een eerste uit een serie is en dat er nog veel zullen volgen over een positieve toekomst, warmere maatschappij etc. Want dit was wel een heel erg triest verhaal en als we al niet in een crisis zaten was dit stuk aanleiding om collectief depressief te worden. Het is echter maar de halve waarheid.

Natuurlijk heeft hij wel een aardig beeld van de huidige situatie. Net zo goed als ik nu naar buiten kijken, kaal, koud, en ijs wat nog niet houdt. Schijnbaar dode natuur. Het laatste stukje helder groen gras oogt doods. Maar ook dat is maar een half verhaal. Onder de grond, weggestopt onder de bast van bomen, in de winter holen zitten planten, egeltjes, hazen en andere dieren. Ze kijken uit naar de lente. Die barst over een paar maand in alle glorie weer uit zijn voegen. Ja sommige planten en dieren overleven het niet. Maar ook dat heeft een functie. Net zoals al die vermeende zekerheden die (dreigen te ) verdwijnen. Die hebben ook hun functie gehad. 

Als ik het stuk van Frits zo lees, kan ik bij ieder somber voorbeeld een glorieus nieuw initiatief noemen die qua potentie het oude misschien wel vele malen overstijgt. Hij heeft het over duurdere oudere werknemers die worden wegbezuinigd. Ik hoor geluiden over demotie omdat heel veel ouderen zelf ook wel weten dat ze soms onevenredig veel verdienen. Frits heeft het over het toenemend gevoel van onveiligheid. Vanuit de natuur weten we dat in dat geval allerlei mechanismen in ons lichaam actief worden. We zijn op ons hoede maar ook alert op wat er gebeurd. Als oude vormen van zekerheid wegvallen dan organiseren we toch gewoon nieuwe? En die beginnen al te gloren. Nieuwe samenwerkingsvormen. Nieuwe coöperaties, niet meer zoals vroeger samen een machine aanschaffen maar nu samen de zorg regelen, snel internet of alternatieve energie. Zeg maar coöperatie 2.0. Die zijn nog lang niet altijd zichtbaar. Net als de bloembollen nog onzichtbaar wachten maar ze krijgen wel een seintje. Let er op straks mag je uitlopen.

Hij trapt me op de ziel als hij het heeft dat Payrollers en ZZP-ers die zodra ze overbodig zijn ze bedankt worden voor de diensten. Vervolgens maakt hij het helemaal bont door te stellen dat van dit soort mensen je al helemaal geen teamwork kunnen verwachten die kijken alleen maar naar eigen belang. Zelf tref ik heel veel verzuurde werknemers die zich vastklampen aan dat laatste stukje zekerheid dat ze nog denken te hebben. Daar tegenover tref ik hele hordes energieke zelfstandigen.  Ja die hebben het soms niet gemakkelijk. Maar ook heel veel van die vrije beroepen zijn juist actief in de maatschappij. Daar tref ik een hele grote mate van betrokkenheid. Misschien niet meer bij dat bedrijf die ze er uit heeft gewerkt maar de vraag is of de maatschappij dan op dat bedrijf zit te wachten. Wel zit de maatschappij te wachten op energieke ondernemende mensen die de samenleving er iets beter op maken.Juist die mensen weten hoe het is om opgesloten te zitten in een organisatie en te moeten luisteren naar een manager die het allemaal denkt te weten. Die willen graag iets voor de maatschappij doen. Niet in een bestuur van een vereniging waar door de loop van de jaren ook een overlegcultuur is ontstaan. Nee gewoon de handen uit de mouwen. Net als bij NlDoet over 2 maand.

Ik tref bijna geen andere mensen meer. (die andere ontwijk ik liever) Ja ze hebben het soms best wel moeilijk en ze zijn misschien wel te optimistisch tegen beter weten in. Maar ik hoorde een uitdrukking "Een pessimist heeft altijd gelijk, een optimist het succes"

Morgen is het Blue Monday. Dat verklaart waarschijnlijk het sombere artikel. Tijd om wat tegenwicht te geven.

Mocht dit verhaal je al te happy de peppie over komen…. neem gerust contact met me op. Ik doe niets liever dan energie opwekken daar wordt ik zelf ook beter van. (en dan heb ik het niet over geld). 

We hebben weer een compleet nieuw jaar voor de boeg. Een jaar waarin  ik hoop dat al die mooie prille voorbeelden van de nieuwe werkelijkheid wat sterker gaan worden. Soms zou je wel willen dat het sneller gaat maar aan de andere kant gras kan je niet harder laten groeien door er aan te trekken. Het afgelopen jaar stond bij mij vooral in teken van de veranderende maatschappij. Meer initiatief bij de mensen zelf en minder bemoeienis bij de overheid. Dat heet zo mooi de kanteling in de maatschappij. Mensen moeten meer zorgen voor hun eigen leefomgeving. De overheid kan het niet allemaal meer. Ze moeten dingen loslaten. En dan zie ik steeds die jongetjes voor me: beiden de handen om de bal. Ze zijn het eens wie de bal krijgt maar dat ene jongetje wil niet loslaten. 

Thema's die in het bedrijfsleven ook spelen. De werkvloer weet het best hoe het moet. De top is vaak met heel andere dingen bezig. In mijn functies bij PTT KPN en ATOS heb ik talloze sessies meegemaakt over TQM, Empowerment, klantgericht werken. Bijna allemaal top-down geïntroduceerd. Er veranderde weinig, de top bleef de bal vasthouden. Misschien wilde de top wel anders maar de lagen eronder waren een soort lemen laag die de signalen niet of verkeerd doorgaven. Ook geen wonder want bij een platter wordende organisatie vervallen de tussenlagen. Zijn grote organisaties in staat om zichzelf om te vormen? Om eerlijk te zijn…. ik denk het niet.

De verandering komt dus van kleine bedrijven. BSO was daarvan een mooi voorbeeld. Bij een bepaalde grootte deelde het bedrijf zich op in kleinere cellen die weer konden groeien. BSO werd Origin, dat ging op in Atos Origin en nu heeft dat bedrijf zijn Origin verloren is weer gewoon ATOS. Van de oorspronkelijke BSO gedachte is niets meer te bespeuren.

Hoe staat het nu met de BSO achtige aanpak? Met name bij kleinere startende bedrijven is vaak te horen dat er een informele sfeer is: een platte organisatie en toegankelijk voor klanten. Vaak is te horen dat de medewerkers het fantastisch vinden om met een kleine organisatie een mooi resultaat neer te zetten. Ik moest er aan denken toen ik vanmorgen de Nieuwjaar wens kreeg van VOYS Telecom. Een "klein" telecom bedrijf waar ik klant ben. Ik ken het bedrijf al wat jaartjes en Mark V sprak ik eens toen hij pas begonnen was. Leuk om te zien hoe zijn bedrijf gegroeid is en prachtig om te zien hoe hij zijn filosofie deelt met de collega's maar ook met de klanten en de rest van de wereld. Het VOYS handboek is gewoon online te lezen. En de bedrijfsfilosofie is gewoon te lezen op de bedrijfs blog. Voys telecom is gegroeid naar 22 medewerkers. Het enthousiasme spat er af. En het is super prettig dat als je belt gelijk iemand aan de lijn krijgt. Heel open en prettig. Alles wat er in het handboek staat herken ik wel vanaf de buitenkant. Transparant dus

Daar waar ik in de maatschappij prachtige voorbeelden zie van de nieuwe maatschappij zie ik ook bij bedrijven ook parels die als voorbeeld kunnen dienen. Mark is met  Voys Telecom duidelijk bezig met anders organiseren. Hij is aan het loslaten. Volgens hemzelf: Daarnaast hou ik me bezig met doorontwikkeling van organisatie en techniek; welke diensten kunnen we vernieuwen of verbeteren, hoe kunnen onze interne processen nog beter en meer van dat soort vragen houden mij bezig. De dagelijkse gang van zaken laat hij over aan zijn collega's. Ik ben benieuwd hoe Mark tegen zaken aan kijkt. 

Het is tijd om weer eens een kop koffie met Mark te drinken (hij drinkt Espresso). Dat wordt vast een leuk gesprek. 

De Maya's waren slim maar toch niet slim genoeg om het eind van de wereld goed te voorspellen. De vraag blijft wel of ze dat ooit ook zo letterlijk bedoeld hadden. Het doet er ook niet toe. Voorlopig zitten we met elkaar opgescheept op deze prachtige planeet die Aarde heeft. En omdat we hier nog wel even vast zitten kunnen me er maar het beste van maken. Maar ja wat is dan het beste? Ten koste van alles en met behulp van de arbeid van anderen  (super)rijk worden en dan er van genieten. Misbruik maken van het "ruilmiddel geld" omdat je heel handig en slim wegen weet om zoveel mogelijk te vergaren. Daar is de wereld niet beter van geworden.

Wat dan wel? Als ik iets met een beter wereld wil wat moet ik dan dan? Waar begin je? "Het helpt toch allemaal niet en mijn bijdrage stelt niet voor". Tenminste dat lijkt me een verklaarbare reactie in deze complexe wereld…. Ik doe maar wat. 

En natuurlijk zijn er mensen in de wereld die het mooi weten te vertellen. De uitdrukking van Gandhi: ""Wees de verandering die je in de wereld wilt zien."is prachtig het staat er mooi, maar alles wat ik doe doet dat er eigenlijk wel toe? Ik kwam via een twitterbericht van Berdine Grashuis (@berdienegrashuis) op een artikel van Peter Heerschop. Daar las ik 

Laat ik beginnen met de bedreiging van ‘Doe ik er toe’.  De eerste bedreiging ben jezelf. Als je zelf vindt dat je er niet toe doet, dan heb je al een groot probleem. Dan kom je in de houding van ‘Maakt niet Uit’.  even verderop in de tekst  "En als ze bij een vergadering vragen wie een bepaalde taak op zich wil nemen, dan kijk je net zo lang naar de tafel totdat iemand anders al heeft gezegd dat die het wel gaat doen. Bij een bepaalde lengte van stilte zijn het namelijk altijd dezelfde mensen die zich verantwoordelijk voelen".

Deze citaten komen uit een stuk over onderwijs. Peter Heerschop is zelf leraar lichamelijke opvoeding geweest. Het stuk is geschreven voor leraren maar met heel weinig fantasie is het te vertalen naar iedereen. Natuurlijk is er altijd een kant aan werk aan wat je moet doen over regels en resultaten. Maar er is ook een kant van betrokkenheid. Daar kan je dat stapje extra zetten. Peter noemt veel voorbeelden voor het onderwijs maar ook in het dagelijks leven is er de mogelijkheid even iets extra's te doen. De glimlach en groet naar de overstekende man of vrouw terwijl je wacht voor de zebra. Of juist dat oogcontact met de persoon in de wachtende auto. Het kan voor die persoon net even dat verschil maken tussen een somber begin van de dag of een prettige start.  Je zult het in veel gevallen nooit weten maar een ding is zeker, wat je ook doet ….. Je doet er toe.

Prettige Kerstdagen.

Oh ja voor de liefhebber van Social Media het kerstverhaal in moderne uitvoering