Blog van Jan Hut

De afgelopen donderdag was er in het provinciehuis een bijeenkomst over goed doen als bedrijfsstrategie. Onder de titel “we zijn toch Sinterklaas niet” kwamen een aantal doorgroeiende ondernemers bij elkaar om ideeën uit te wisselen over maatschappelijk betrokken ondernemen. Nu is de provincie Groningen een groot voorstander van maatschappelijk ondernemen. Ik hoorde eens dat medewerkers van de provincie een aantal uren per week onder werktijd mogen besteden aan maatschappelijke projecten. Een prachtig voorbeeld.
Tijdens het voorstellingsrondje werd ons gevraagd welk deel van de omzet we schonken aan goede doelen. Later mocht dat ook een percentage van de tijd zijn. Daar gaat het volgens mij helemaal mis. Want het gaat helemaal niet om de meetbare dingen maar veel meer om je houding.
Maatschappelijk Betrokken Omdernemen gaat over je betrokkenheid bij de maatschappij, hoe diep zijn jouw wortels in de samenleving? Is 10 centimeter voldoende? Je voelt het al, door de vraag over tijd of geld te stellen sla je de plank mis.
Ik moest er aan denken toen ik gisteren mijn dorp uit reed en daar geconfronteerd werd met het planten van bomen. Deze bomen worden geplant in opdracht van de Provincie Groningen. Dezelfde provincie heeft dit voorjaar plotseling alle bomen aan de rechterzijde van de uitgaande weg van ons dorp omgezaagd. Niemand op het dorp wist ervan. Ik kreeg als bestuurslid van Dorpsbelangen er wel vragen over. Maar wij wisten van niks. Ook wisten we niet dat er nieuwe bomen weer gepoot zouden gaan worden. Tot ik 2 weken geleden opeens mensen met een busje met als opschrift “bomen verzorgings bedrijf”  (of zo iets) er op, bezig zag met paaltjes slaan. OK er zullen wel nieuwe bomen komen. En ja hoor afgelopen week was het zover. Alleen met een beetje meer overleg had het ons een beter gevoel gegeven. Ze hebben mijn E-mail. Begin dit jaar gingen we in overleg over een gevaarlijke straat in ons dorp met medewerkers van de provincie. Dit overleg was op hun verzoek. We hebben er navraag bij de buurt over gedaan, folders verspreid, voorstellen opgestuurd, nog maar een een herinneringsmail gestuurd. Maar nog steeds niks gehoord. Dan komt het maatschappelijk betrokken van de provincie wel in een bijzonder licht te staan.
Het is gemakkelijk er iemand er voor aan te nemen, een zaal beschikbaar te stellen en een inleider te regelen maar om echt bij de maatschappij betrokken te zijn is heel iets anders. Ik wil er graag met verantwoordelijken de discussie in een breder verband over aangaan.
Vanmiddag ben ik op uitnodiging van Rix even op bezoek geweest bij de stichting Transit. Rix is voorzitter van de stichting die opvang regelt voor dakloze vreemdelingen. Vrijwilligers die zich inzetten voor asielzoekers die zich rechtmatig bevinden in het voormalig Formule 1 hotel in Groningen. Het was een warme ontmoeting met mensen (op een toch erg gure middag). Een vreemde gewaarwording om ook dit stukje van onze maatschappij te zien. Heel goed dat het er is maar als alle organisaties een beetje oog hadden voor de problematiek dan zou het zeker niet zo hoeven. Dus een beetje meer maatschappelijk betrokkenheid. Hoeveel mensen werken er bij de Provincie? Met een fractie van de beschikbare uren (die nu toch nauwelijks worden gebruikt) is de stichting Trasit heel erg geholpen. En doet de provincie ook wat ze nastreven.

De afgelopen vrijdag reisde ik af naar Amsterdam om daar Fifi bij te wonen. Onder de naam “fear it fix it”  werd daar het 15 jarig bestaan van XS4All gevierd. Rond de 700 mensen waren er te gast en het was een leuke oploop. Boeiende thema’s vaak gerelateerd aan privacy.  Want als er iets als een rode draad door de bestaans geschiedenis van XS4ALL loopt is het wel het strijden voor toegang voor iedereen en het bestrijden van misbruik van monopoly en gebruik van informatie.
Het was ook een weerzien met Kevin Warrick die we 2 jaar geleden ook te gast hadden tijdens de bijeenkomst met Cover rond Kunstmatige intelligentie. Een prachtige dag in de Mediacentrale. Kevin riep toe al veel vraagtekens op door het laten implanteren van een divice in zijn zenuwen baan om zo te onderzoeken of hij direct kan communiceren met een computer of over een afstand met een kunsthand. Zijn verhaal roept vragen op en tijdens ons etentje achteraf in 2006 bekroop me het gevoel dat het hem daaarom te doen was. Die indruk is na afgelopen vrijdag nog meer versterkt. Een prachtige demonstratie van waar het naar toe kan gaan en vanuit dat oogpunt een uitstekend gekozen  spreker voor de bijeenkomst.
Er was een groot privacy debat waar ook Tom Kok (voorzitter van bestuur van Dutch Dialogue Marketing Association) in zat. Hij deed uitspraken die me aan het denken hebben gezet. Het bijkt dat de DDMA helemaal niet zitten te springen om zoveel mogelijk gegevens van klanten volgens Tom Kok. Een vrij logische statement als je gast bent op een bijeenkomst over privacy. De uitleg was erg logisch. Ze hebben een probleem want veel mensen geven aan geen prijs meer te stellen op ongevraagde reclame. Dat heeft tot gevolg dat ze mensen niet meer kunnen en mogen bereiken. Er schijnt voor meer dan 1,4 miljard drukwerk te worden verspreid die vaak ongelezen wordt afgevoerd. Dat is de DDMA ook een doorn in het oog. Zo blijkt een oud werkend mechanisme gewoon ook hier de wal te zijn die het schip keert, geld! Ik weet niet of ik het goed heb maar er klonk ook wel wat paniek in door. Ze zijn dus de bakens aan het verzetten. Ze gaan nu op zoek naar mensen die aan hebben gegeven dat ze wel informatie willen ontvangen. Hij probeerde aan te geven dat het ook bomen scheelt maar sloot af dat het teveel geld kost. Wel zo eerlijk.
Wat ook boeiend was was de gadget die werd uitgereikt. De bezoekers kregen een Poken. Een grappig uitziend USB device die bijhoudt wie je nog meer hebt ontmoet met een pokendevice. Die moet je dan wel even tegen elkaar aanhouden en dan worden de gegevens uitgewisseld, je kunt dan achteraf nakijken wanneer je iemand in het echt hebt ontmoet. Een hele mooie aanvulling op de virtuele netwerken van Linkedin, Plaxo, en Hyves.)  Aan de andere kant wel een bijzondere gadget bij een privacy bijeenkomst. Want de gegevens komen online te staan. Ik vermoed dat het geen succes wordt want het is wel een gedoe en de koppeling met Linkedin is dit weekend er weer uit gehaald. Alleen Facebook werkte nu bij mij maar daar doe ik niet zoveel mee.
Maar over de hele dag heb ik erg genoten. Het was de reis naar Amsterdam meer dan waard.

Netwerken blijft in mijn bloed zitten. Hoewel ik het in het verleden nooit had gedacht dat dat iets was dat bij me past. De afgelopen week had ik een overdosis te pakken. Maandag eerst naar het jaarcongres van MKB Nederland in Den Haag. Ik kon daar naar toe met de Netwerkbus. Deze keer had ik als opstapplaats Joure en kwam dus in en een bus met Friezen. Nu zaten er ook wel een aantal Groningers tussen dus helemaal vreemd was ik er niet. Want Friesland is toch anders. Ik ken veel Friezen, versta Fries als de beste maar ben toch een echte Zeumhuuster. Op steenworp afstand van de Friese grens maar toch echt heel anders.

De netwerkbussen uit Friesland, Drenthe en Groningen. Hoe illustratief: Friesland links, Drenthe en Groningen rechts.
Zoals gebruikelijk was de reis erg onderhoudend. Het concept is uitermate sterk. Je gaat met een groep mensen op pad en tijdens de reis ontstaan er vanzelf gesprekken want je zit toch 2,5 uur naast elkaar of als er een rook- of plaspauze is 2 keer anderhalf uur.
Mandag ging het naar De Haag en om eerlijk te zijn viel de bijeenkomst een beetje tegen. Wat een politiek gehalte. Nu is dat ook wel logisch omdat de voorzitter [[wikipedia:nl:Loek Hermans]]  zijn hele leven in het onderwijs en politiek heeft gezeten. Prinses Lourentien was er ook maar daar was de kloof met MKB misschien nog het kleinst. Een goed verhaal over ongeletterdheid. Jan Peter Balkenende kwam daarna aan het woord en die sloeg zich op onnavolgbare wijze door de vragen heen. Hij dwarrelde door de zaal om vragen te verzamelen. De show was zo onderhoudend dat het niemand opviel dat hij geen enkele vraag beantwoorde. Natuurlijk niet nieuw in de politiek maar deze keer uitmuntend gedemonstreerd.
Mark Lammers was voor mij het hoogtepunt van de avond. Hij vertelde hoe hij de hockeydames mocht begeleiden naar Olympich goud. Fantastisch hoe hij vertelde over dat maar blijven trainen op zwakke vaardigheden er toe leidt dat juist deze zwakke vaardigheden vaak worden aangesproken omdat de omgeving ziet dat je er mee bezig bent. Mooi verwoord het boek dat erover geschreven is heet weg met alle regels.
Tot slot de uitverkiezing van de MKB vriendelijkste gemeente van Nederland. De meest trieste vertoning ooit in mijn ogen. Dat daar zelfs al aandacht voor moet zijn. Een erg sneu verhaal van de gemeente Koggenland, nog nooit van gehoord, die zelf ook niet zo goed wisten waarom ze het geworden waren. Ja ze doen hun best en ze als ze de mogelijkheid hebben gunnen ze een opdracht aan lokale ondernemers. Als ik achteraf zie welke rapporten er per gemeente zijn opgesteld dan vrees ik dat er wel erg veel tijd en aandacht in is gaan zitten. Ik telde sowieso heel veel gemeentelijke inbreng onder de bezoekers. Goed dat ze er aandacht voor hebben maar ik dacht op bezoek te gaan naar het MKB jaarcongres.
Woensdag mocht ik aanschuiven bij het bezoek van [[wikipedia:nl: Max van den Berg]] als CvK op bezoek bij de gemeente Leek. De politiek was uitgenodigd en zo ook veel maatschappelijke organisaties. De laatsten werden in het welkomstwoord even vergeten, kan gebeuren, maar gelet op mijn ervaringen van de maandag ervoor wel begrijpelijk. De lunch was goed er waren warme woorden en aardige mensen. Ik weet nu wel waarom politiek niets voor mij is.