Zojuist reed er een claxonnerende vrachtauto door het dorp, het eerste elftal van de voetbalvereniging is gepromoveerd. Dat heeft 10 jaar op zich laten wachten maar het is nu een feit. Leuk om al die voetballers uit hun dak te zien gaan. Misschien is voetbal (of teamsporten in het algemeen) wel het mooiste voorbeeld hoe mensen met elkaar toewerken naar een doel. Niet voor niets worden succesvolle coaches vaak gevraagd voor het bedrijfsleven. De parallellen zijn er overduidelijk. Nu is het bij sport redelijk overzichtelijk in redelijk beperkte tijd tegenstanders verslaan.
Maar hoe doe je dat als de doelen wat vager zijn en de tijd veel ruimer. Je wilt in je dorp mensen betrekken bij groenonderhoud omdat de gemeente het geld er niet meer voor heeft. Of misschien wil je iets met zorg of energie in het dorp of de buurt. In onze huidige maatschappij is tegenwoordig de eerste reactie als we geld hebben dan…. Alleen daar zit dan het probleem want geld is schaars (of het is er helemaal niet). Het moet dus door de mensen gedragen worden. En die mensen moeten min of meer hetzelfde doel nastreven. De eerste stap is dus de mensen rond dat doel elkaar laten ontmoeten. We hadden afgelopen week de ondernemersbeurs Westerkwartier. Ondernemers uit de gemeenten Marum, Leek, Zuidhorn en Grootegast kwamen bij elkaar in de herbouwde Postwagen in Tolbert. Het was erg gezellig en er werd volop genetwerkt het aantal bezoekers was niet erg groot maar gelet op de geanimeerde gesprekken werden er volop ervaringen uitgewisseld. Misschien is de naam ondernemersbeurs ook wel niet een juiste. Misschien moet het accent meer komen te liggen op hoe we als ondernemers samen op kunnen trekken. Hoe we samen dingen kunnen realiseren. En dat is meer dan wat er met beurs bedoeld wordt daar draait het om aantallen bezoekers.
De dinsdagmorgen stond voor mij in het teken van de ontmoeting met het koningspaar. Het was een geweldig leuke morgen. Wat was er een leuke sfeer en wat was onze koning belangstellend. Hij nam de regie van het gesprek en zocht duidelijk contact met dorpsbewoners. Natuurlijk is dat zijn vak maar toch. We waren er met 10 mensen uit ons dorp. Mensen die het erg leuk vonden om er te zijn. Dat geldt niet voor alle dorpsbewoners, sommigen hoefden niet zo nodig. Maar het was merkbaar dat op dinsdagmorgen iets ons allen bond. Veel, heel veel oranje fans waren om de koning en koningin te zien, te ontmoeten. Het is misschien wel het mooiste symbool wat we als land hebben. Het koningshuis en alle oranje er om heen.
Soms zou je dat wel willen vastpakken: de teamgeest in een voetbalteam, de trots op een dorp of de ondernemersgeest in een regio of dat wat ons bindt als volk. Het is allemaal niet zichtbaar maar het is er wel.