Maandag 29 Mei
Het nieuwe automatiseren
Vernieuwingen gaan lang niet altijd via een logische weg en het duurt vaak een poos voordat een nieuwe techniek echt een goede toepassing vindt. Er zijn legio voorbeelden uit het verleden. Vorige week hoorde ik het voorbeeld dat de voordelen van elektriciteit ook pas echt duidelijk werd toen men er achter kwam dat je een aandrijving met een elektrische motor op een andere manier kan inzetten dan een centraal opgestelde stoommachine die zorgt voor een centrale aandrijving. Het kan zijn dat ik het voorbeeld niet helemaal goed citeer maar er zijn natuurlijk ook ander voorbeelden. De auto die in de begin jaren zich moest gedragen als paard en wagen. Ons toetsenbord wat nog steeds redelijk identiek is aan de indeling van de oude typmachine. Inclusief de Shift toets terwijl er op de computer helemaal geen wagen opgeschoven wordt.
Hans Appel is lector bij de Hanze Hogeschool en hij komt vaak met het verhaal dat we eigenlijk nog steeds de boekhouding aan het automatiseren zijn.
Vanmiddag was ik bij de inauguratie van Andries Bottema als Lector BI (Business Intelligence) bij dezelfde Hanze Hogeschool. Als iets het automatiseren van de boekhouding is dan is dat wel BI. Andries schetste de toekomst en inderdaad komen we dan los van datastructuren. We gaan veel meer terug naar de ruwe data en gaan daar mee aan de slag.
Voor de techneuten: Het doet me denken aan het begin van het digitaliseren van het telefoonnet. Dat moet in 1980 geweest zijn, toen werd PCM (puls code modulatie) ingevoerd. Even een uitstapje naar de techniek. Het telefonie signaal werd bemonsterd zolas dat zo mooi hete. Een signaal van maximaal 4 kHz moest je minimaal 2 keer bemonsteren dus 8000 keer per seconde, vervolgens codeerde je dat met een 8 bits codering vervolgens had je dus voor een gesprek 64kb/sec. Er gingen 30 kanalen in een PCM link (plus 2 besturings kanalen) dat werd dan 2Mb/sec. Tot op de dag van vandaag zijn dat nog herkenbare snelheden. Die 8000 keer per seconde was goed genoeg om bij de Digitaal Analoog omzetter er weer een kwalitatief goed gesprek van te maken. Alle zwakke signalen die niet nodig zijn voor een verstaanbaar gesprek worden gewoon weggefilterd. Inmiddels zijn de technieken zo verbeterd dat we ook beeld kunnen digitaliseren.
Terug naar gewone mensentaal: De laatste jaren hebben we hetzelfde gedaan met besturingsinformatie. We brengen het onder in Business Balance scorecards, produceren cijfers die echt betrouwbaar ogen. Maar door het te vangen in structuren is er al veel informatie verloren gegaan.
De afgelopen weken moest ik van de (Post)bank een vragenlijst invullen met betrekking tot mijn risicoprofiel rond mijn aandelen. Het waren meerkeuze vragen en bij een aantal vragen stond mijn keuze er niet tussen. Aangezien ik er voor moest tekenen vulde ik de vragen niet in, met daarbij mijn eigen keuze er bij geschreven. Na een paar weken kreeg ik het formulier terug met een markeerstift aangegeven welke vragen ik over moest doen. Stelletje Slimbo’s zou mijn dochter zeggen. Helemaal geprikkeld heb ik er toen een brief bijgevoegd met de uitleg van mijn gedrag en de vraag wat de consequenties zou zijn van mijn weigering. Het afgelopen weekend ontving ik een formulier waarop ik kon invullen dat ik me bewust was van de risico’s. Niks geen vragenlijst meer.
Net nu alles digitaal is: goed / niet goed, Zwart / Wit, 0 / 1, moeten we leren de nuances te zien, tussen de regels door te lezen.
Vandaag kreeg ik nog een ouderwets geschreven bedankbrief (waarschijnlijk met vulpen geschreven). Zo’n brief bevat veel meer dan alleen tekst die je met letterherkenning om zou kunnen zetten. Opmaak, lettergrootte, schrijfstijl, lange / korte halen, regelafstand, regelmatig / onregelmatig. Met alle rekenkracht die we tot beschikking hebben kunnen we dat toch (nog) niet dat overbrengen. Een mooie opdracht voor de IT sector. Meer dan het automatiseren van de boekhouding.
Ik vermoed dat dit thema de komende weken nog wel eens voorbij komt. Ik kom het de afgelopen weken net even te vaak op mijn pad.
Hans Appel is lector bij de Hanze Hogeschool en hij komt vaak met het verhaal dat we eigenlijk nog steeds de boekhouding aan het automatiseren zijn.
Vanmiddag was ik bij de inauguratie van Andries Bottema als Lector BI (Business Intelligence) bij dezelfde Hanze Hogeschool. Als iets het automatiseren van de boekhouding is dan is dat wel BI. Andries schetste de toekomst en inderdaad komen we dan los van datastructuren. We gaan veel meer terug naar de ruwe data en gaan daar mee aan de slag.
Voor de techneuten: Het doet me denken aan het begin van het digitaliseren van het telefoonnet. Dat moet in 1980 geweest zijn, toen werd PCM (puls code modulatie) ingevoerd. Even een uitstapje naar de techniek. Het telefonie signaal werd bemonsterd zolas dat zo mooi hete. Een signaal van maximaal 4 kHz moest je minimaal 2 keer bemonsteren dus 8000 keer per seconde, vervolgens codeerde je dat met een 8 bits codering vervolgens had je dus voor een gesprek 64kb/sec. Er gingen 30 kanalen in een PCM link (plus 2 besturings kanalen) dat werd dan 2Mb/sec. Tot op de dag van vandaag zijn dat nog herkenbare snelheden. Die 8000 keer per seconde was goed genoeg om bij de Digitaal Analoog omzetter er weer een kwalitatief goed gesprek van te maken. Alle zwakke signalen die niet nodig zijn voor een verstaanbaar gesprek worden gewoon weggefilterd. Inmiddels zijn de technieken zo verbeterd dat we ook beeld kunnen digitaliseren.
Terug naar gewone mensentaal: De laatste jaren hebben we hetzelfde gedaan met besturingsinformatie. We brengen het onder in Business Balance scorecards, produceren cijfers die echt betrouwbaar ogen. Maar door het te vangen in structuren is er al veel informatie verloren gegaan.
De afgelopen weken moest ik van de (Post)bank een vragenlijst invullen met betrekking tot mijn risicoprofiel rond mijn aandelen. Het waren meerkeuze vragen en bij een aantal vragen stond mijn keuze er niet tussen. Aangezien ik er voor moest tekenen vulde ik de vragen niet in, met daarbij mijn eigen keuze er bij geschreven. Na een paar weken kreeg ik het formulier terug met een markeerstift aangegeven welke vragen ik over moest doen. Stelletje Slimbo’s zou mijn dochter zeggen. Helemaal geprikkeld heb ik er toen een brief bijgevoegd met de uitleg van mijn gedrag en de vraag wat de consequenties zou zijn van mijn weigering. Het afgelopen weekend ontving ik een formulier waarop ik kon invullen dat ik me bewust was van de risico’s. Niks geen vragenlijst meer.
Net nu alles digitaal is: goed / niet goed, Zwart / Wit, 0 / 1, moeten we leren de nuances te zien, tussen de regels door te lezen.
Vandaag kreeg ik nog een ouderwets geschreven bedankbrief (waarschijnlijk met vulpen geschreven). Zo’n brief bevat veel meer dan alleen tekst die je met letterherkenning om zou kunnen zetten. Opmaak, lettergrootte, schrijfstijl, lange / korte halen, regelafstand, regelmatig / onregelmatig. Met alle rekenkracht die we tot beschikking hebben kunnen we dat toch (nog) niet dat overbrengen. Een mooie opdracht voor de IT sector. Meer dan het automatiseren van de boekhouding.
Ik vermoed dat dit thema de komende weken nog wel eens voorbij komt. Ik kom het de afgelopen weken net even te vaak op mijn pad.
Geplaatst om 22:25 | 1 reactie
Zondag 21 Mei
Stel je voor!!
Vandaag was Walk the World. (www.fighthunger.org) Over de hele wereld werd in 117 landen gelopen voor voedsel. TNT organiseert ieder jaar Walk the World en dit jaar waren we als DerdeWereldFonds ook uitgenodigd om mee te lopen. In Nederland werd gelopen in Noordwijk. Rond de 1000 mensen liepen 5 kilometer over het strand en door de duinen. Als bestuurslid van de derdewereldfonds liep ik samen met Aukje ook mee. Op de heen- en terugweg regende het, maar tijdens de tocht was het schitterend weer.
Peter Bakker, directeur van TNT, sprak ons via de telefoon toe want zelf liep hij in Madrid mee in een tocht met 10.000 mensen. In Nederland werd gelopen voor voedsel in Malawi. Voor € 25,- kan een kind een jaar lang op school voedsel krijgen.
Dit geld is wel belangrijk maar minstens zo belangrijk is het gevoel van saamhorigheid. Over de hele wereld werd gelopen en als je zo langs de Noordzee loopt, is het niet moeilijk voor te stellen dat er in andere landen ook gelopen word, er stond een strakke wind dus de zee liet zich gelden. Wat dat betreft is TNT een bedrijf dat wat mij betreft Maatschappelijk betrokken ondernemen heel goed aanvoelt. Ze stellen logistieke kennis die ze hebben ter beschikking aan het World Food Programme van de Verenigde Naties. Waarom? Omdat het voedselprobleem in de wereld een logistiek probleem is. Peter Bakker heeft dat heel goed begrepen. Medewerkers van TNT mogen 3 maand naar arme landen waar een probleem is om te helpen op kosten van TNT.
Maatschappelijk ondernemen in de ICT is nauwelijks ingevuld. Natuurlijk zijn er de voorbeelden van Bill Gates en Steve Ballmer die veel geld doneren maar dat is natuurlijk totaal iets anders dan het onderdeel te laten zijn van je bedrijfsvoering. (topmanagers van TNT moeten verplicht meewerken aan het voedselprogramma.)
Stel je eens voor dat Google of Microsoft iets dergelijks zouden doen. Nee, geen pc’s schenken en dan hopen dat het door de licenties wel weer terugverdiend word maar echt helpen. Stel je eens voor!
Ik noemde al eerder de 3 p’s van Maatschappelijk betrokken ondernemen. People, Profit en Planet. Planet staat dan voor: zorg voor de mensheid, oftewel verdient een bedrijf de “licence to operate�? Maar ook de zorg voor medewerkers, de P van people. Worden mensen gebruikt als productiefactor? (zie ook mijn verhaal over intensieve menshouderij! in juni 2005)
Stel je eens voor dat de noordelijke ICT bedrijven (met 10.000 mensen) in staat zijn medewerkers uit te dagen het beste te geven wat ze hebben. Niet door geld maar door betrokkenheid.
Ik kom nog te veel mensen tegen die op hun 40e al met pensioen zijn. ROAD warriors. Retired On Active Duty!
Heeft de ICT sector hier meer last van dan andere sectoren? Het zou best kunnen want ICT is zelf een enabler, het is vaak ondersteunend aan het primaire proces. Mensen in de ICT zijn vaak indirect betrokken bij het eindproduct. In dat geval is het volgens mij moeilijker om trots te zijn op je werk.
Eigenlijk wel een beetje vreemd want juist ICT heeft ervoor gezorgd dat de wereld kleiner is geworden. En door ICT zou het makkelijker moeten zijn de welvaart beter te verdelen over de wereld.
Of dit ooit lukt? Ik ga er wel van uit, daarom liep ik vandaag ook mee! Stel je voor dat we echt een verschil kunnen maken.
Peter Bakker, directeur van TNT, sprak ons via de telefoon toe want zelf liep hij in Madrid mee in een tocht met 10.000 mensen. In Nederland werd gelopen voor voedsel in Malawi. Voor € 25,- kan een kind een jaar lang op school voedsel krijgen.
Dit geld is wel belangrijk maar minstens zo belangrijk is het gevoel van saamhorigheid. Over de hele wereld werd gelopen en als je zo langs de Noordzee loopt, is het niet moeilijk voor te stellen dat er in andere landen ook gelopen word, er stond een strakke wind dus de zee liet zich gelden. Wat dat betreft is TNT een bedrijf dat wat mij betreft Maatschappelijk betrokken ondernemen heel goed aanvoelt. Ze stellen logistieke kennis die ze hebben ter beschikking aan het World Food Programme van de Verenigde Naties. Waarom? Omdat het voedselprobleem in de wereld een logistiek probleem is. Peter Bakker heeft dat heel goed begrepen. Medewerkers van TNT mogen 3 maand naar arme landen waar een probleem is om te helpen op kosten van TNT.
Maatschappelijk ondernemen in de ICT is nauwelijks ingevuld. Natuurlijk zijn er de voorbeelden van Bill Gates en Steve Ballmer die veel geld doneren maar dat is natuurlijk totaal iets anders dan het onderdeel te laten zijn van je bedrijfsvoering. (topmanagers van TNT moeten verplicht meewerken aan het voedselprogramma.)
Stel je eens voor dat Google of Microsoft iets dergelijks zouden doen. Nee, geen pc’s schenken en dan hopen dat het door de licenties wel weer terugverdiend word maar echt helpen. Stel je eens voor!
Ik noemde al eerder de 3 p’s van Maatschappelijk betrokken ondernemen. People, Profit en Planet. Planet staat dan voor: zorg voor de mensheid, oftewel verdient een bedrijf de “licence to operate�? Maar ook de zorg voor medewerkers, de P van people. Worden mensen gebruikt als productiefactor? (zie ook mijn verhaal over intensieve menshouderij! in juni 2005)
Stel je eens voor dat de noordelijke ICT bedrijven (met 10.000 mensen) in staat zijn medewerkers uit te dagen het beste te geven wat ze hebben. Niet door geld maar door betrokkenheid.
Ik kom nog te veel mensen tegen die op hun 40e al met pensioen zijn. ROAD warriors. Retired On Active Duty!
Heeft de ICT sector hier meer last van dan andere sectoren? Het zou best kunnen want ICT is zelf een enabler, het is vaak ondersteunend aan het primaire proces. Mensen in de ICT zijn vaak indirect betrokken bij het eindproduct. In dat geval is het volgens mij moeilijker om trots te zijn op je werk.
Eigenlijk wel een beetje vreemd want juist ICT heeft ervoor gezorgd dat de wereld kleiner is geworden. En door ICT zou het makkelijker moeten zijn de welvaart beter te verdelen over de wereld.
Of dit ooit lukt? Ik ga er wel van uit, daarom liep ik vandaag ook mee! Stel je voor dat we echt een verschil kunnen maken.
Geplaatst om 21:33 | 2 reacties
Zondag 7 Mei
Op pad
De afgelopen maandag waren we weer voor het eerst weer met de reuzenskelter op pad. Mijn leven heeft een aantal verschillende facetten en de reuzenskelter is er een van (www.7huizen.nl/skelter). Maandag hebben we 2 ambtenaren van de gemeente Tynaarlo naar hun afscheid laten fietsen. Onder de kreet “zo wordt je bij de gemeente Tynaarlo weggetrapt�. De stemming zat er weer aardig in. Het was onze eerste rit na de winter. Voor het komende seizoen hebben we al weer 7 boekingen dus het belooft weer een goed fietsjaar te worden.
Het lijkt wel of het aantrekken van de economie tot gevolg heeft dat er weer meer gereisd moet gaan worden want we hebben de laatste weken ook de nodige contacten in de vreemde gelegd. Allereerst op de Tine. 3 dagen in de RAI samen met de “ ICT vereniging noord�. We stonden met 12 partijen op een stand. De droomtent was de Eye catcher, het was leuk om Wytze hier als dingenmaker in actie te zien. Het is altijd de vraag wat zo’n beurs nu precies oplevert. Als ICT Platform waren we niet op zoek naar opdrachten maar meer voor contacten en we hadden een maquette meegenomen van de Mediacentrale. Daarnaast hadden we een prachtige presentatie van onze ruimtes bij ons. Deze presentatie was gemaakt door Marcel en Mirella. In een erg korte tijd hebben ze er iets fantastisch van gemaakt. Een visitekaartje voor de Mediacentrale. We hebben een aantal boeiende mensen gesproken en het leukst is natuurlijk als je noordelingen spreekt en die dan in Amsterdam aan elkaar voor stelt. Blijkbaar moet je daarvoor toch naar een beurs in Amsterdam.
Mijn gesprek met Steve Ballmer heeft me meer opgeleverd dan alleen een leuk verhaal. Inmiddels heb ik contact met mensen in Brussel die willen samenwerken voor de IST in Helsinki. Daarnaast hebben we de afgelopen week contact gehad met Wallonië om een matchmaking bijeenkomst in oktober bij te wonen.
Als het goed is komt er over een maand ook een groep Chinezen op bezoek. Een en ander moet leiden tot een bezoek vanuit de ICT branche aan China. Als we de Chinezen uit Beijing (volgens Katie Melua de stad van nine million bicycles) een onvergetelijke ervaring moeten geven dan kunnen we ze natuurlijk altijd zetten op de grootste fiets ter wereld, de skelter uit Zevenhuizen.
Het lijkt wel of het aantrekken van de economie tot gevolg heeft dat er weer meer gereisd moet gaan worden want we hebben de laatste weken ook de nodige contacten in de vreemde gelegd. Allereerst op de Tine. 3 dagen in de RAI samen met de “ ICT vereniging noord�. We stonden met 12 partijen op een stand. De droomtent was de Eye catcher, het was leuk om Wytze hier als dingenmaker in actie te zien. Het is altijd de vraag wat zo’n beurs nu precies oplevert. Als ICT Platform waren we niet op zoek naar opdrachten maar meer voor contacten en we hadden een maquette meegenomen van de Mediacentrale. Daarnaast hadden we een prachtige presentatie van onze ruimtes bij ons. Deze presentatie was gemaakt door Marcel en Mirella. In een erg korte tijd hebben ze er iets fantastisch van gemaakt. Een visitekaartje voor de Mediacentrale. We hebben een aantal boeiende mensen gesproken en het leukst is natuurlijk als je noordelingen spreekt en die dan in Amsterdam aan elkaar voor stelt. Blijkbaar moet je daarvoor toch naar een beurs in Amsterdam.
Mijn gesprek met Steve Ballmer heeft me meer opgeleverd dan alleen een leuk verhaal. Inmiddels heb ik contact met mensen in Brussel die willen samenwerken voor de IST in Helsinki. Daarnaast hebben we de afgelopen week contact gehad met Wallonië om een matchmaking bijeenkomst in oktober bij te wonen.
Als het goed is komt er over een maand ook een groep Chinezen op bezoek. Een en ander moet leiden tot een bezoek vanuit de ICT branche aan China. Als we de Chinezen uit Beijing (volgens Katie Melua de stad van nine million bicycles) een onvergetelijke ervaring moeten geven dan kunnen we ze natuurlijk altijd zetten op de grootste fiets ter wereld, de skelter uit Zevenhuizen.
Geplaatst om 22:50 | Reageren?