De week was weer als vanouds. Veel verschillende dingen. Dinsdagavond mocht ik weer gastheer zijn bij ZZP-Nederland waar Karen Romme een workshop hield over Calimero Marketing. Weer een zaal vol met leergierige ZZP-ers. Karen had een mooi vertelverhaal. Geen flitsende powerpoint of nog erg een [[wikipedia:Prezi]]. Nee gewoon haar verhaal over hoe je als ZZP-er gebruik kunt maken van je grootste kracht. De avond stond boordevol tips en evenals voorgaande sessies kregen de bezoekers heel veel waar voor een belachelijk laag bedrag. Na de 4e sessie ben ik toch anders aan gaan kijken tegen ZZP-ers. Tijdens een van de sessies was te horen: als het echt moeilijk wordt in een organisatie wordt er vaak een ZZP-er bij gehaald. Toen ik daar over nadacht viel het kwartje. Natuurlijk, dat zou best eens kunnen kloppen. Immers Veel ZZP-ers zijn niet begonnen vanuit armoe maar vanuit kracht. Als ik dan echt goed ben in mijn vak waarom zou ik me dan laten beperken door een organisatie. Want dat is jammer genoeg in heel veel gevallen aan de hand. Doordat een organisatie geen groeimogelijkheden kan bieden, een manager die daar eigenlijk niet had mogen zitten of een te enge focus op commercie. Allemaal redenen die medewerkers beperken. Als de frustratie groot genoeg is maak je dan vanzelf de stap naar of een ander bedrijf of als zelfstandige. De mensen die het eerst vertrekken zijn meestal de besten. Logisch dat die worden gevraagd als het erg moeilijk wordt.
Deze week kreeg ik ook weer eens de spiegel voorgehouden. Ik was oefen object van de RDA Persoonlijkheidsanalyse van Ladder 9. Een analyse van wie ik nu eigenlijk ben en ook wat ik zou willen. Het is zeker niet de eerste keer dat ik zo iets heb gedaan maar tot nu toe was de uitkomst ook nog niet zo helder. Mijn zwakke en sterke kanten zijn me redelijk bekend. Maar nog niet eerder is me zo duidelijk geworden wat ik zelf zou willen. Natuurlijk wist ik dat ergens in mijn achterhoofd wel maar het is me nu wel duidelijk dat ik meer met mijn boodschap moet doen. Leuk dat ik wekelijks een weblog schrijf maar dat kan nadrukkelijker ook In Real Life (IRL). Organseer dingen en draag uit wat mensen bindt. Breng mensen bij elkaar en wees een knooppunt. Het aardige is dat ik de test had gemaakt voor er ook maar sprake was van kennis van zelforganisatie.
Het Open Innovatie Festival van de gemeente en provincie Groningen was de eerste gelegenheid. Het werd aangekondigd als "een golf van innovatie door de overheid". Dat is wel een beetje overdreven, volgens mij meer een rimpel. Maar ik las eens de uitdrukking: if you can't make waves, make ripples". Prima dus, beter een rimpel dan niets. Ambtenaren van de gemeente en provincie Groningen konden in werktijd gratis deelnemen aan een kleine 40 workshops die gegeven werden door sprekers / inleiders veelal van buitenaf. Inschrijven vooraf was niet nodig met als gevolg dat de inleider tijd en moeite had getroost en er kwam niemand of maar een handjevol. Nu zit het niet in de kwantiteit maar hier ligt duidelijk een leermoment voor de initiatief nemers. De opkomst bij mijn sessie over "De breder wordende kloof tussen de hyperconnected en de digibeten" viel niet tegen.
Het contrast kon eigenlijk niet groter zijn. Een grote groep ZZP-ers die op eigen kosten soms 200 kilometer komen reizen om een verhaal in de avonduren te horen. Daarnaast een (relatief) kleine opkomst van mensen die op kosten van de werkgever in werktijd hoogwaardige presentaties kunnen bijwonen (en dan heb ik het niet over die van mezelf :-). Want een aantal workshops had ik wel willen bijwonen maar tijd overdag is relatief schaars. Voor alle duidelijkheid als ik weer gevraagd wordt, doe ik het wel weer want het is me duidelijk geworden dat ik een verhaal te vertellen heb. Want dat is natuurlijk het wrange, als er ergens iets aan vernieuwing verandering moet worden gedaan is het wel bij de overheid. Het open innovatie festival was een schitterende gelegenheid om je te laten inspireren.