Menu Sluiten

Kringgesprek wie kent het niet?

Nou ik niet want ik heb vroeger nooit op de kleuterschool gezeten, een hiaat in mijn scholing. Toen ik in de 1e klas van de lagere school kwam, kenden een aantal kinderen elkaar al van de kleuterschool. Ik voelde me een beetje een buitenstaander. De opstelling in de eerste klas was met de bekende schoolbanken met een inktpot in de bank, uit die tijd ben ik.

 

Vanaf het moment dat ik ging werken kwam ik vaak in vergaderingen waar een vergadertafel was of in een grotere ruimte een carré opstelling met de docent of spreker voor de groep. Vaak staat de docent of spreker voor de groep en is er een duidelijk verschil tussen de spreker en zijn toehoorders. Het is duidelijk herkenbaar dat de spreker boven de groep staat.

 

De laatste tijd zit ik me te ergeren aan wat er in zo’n opstelling gebeurd. De spreker staat zijn wijsheid te verkondigen soms meer dan een half uur lang. Daarna mogen de toehoorders een vraag stellen in sommige situaties met een lang betoog vooraf. Een beetje uitstralend: kijk ik weet ook veel van het onderwerp af. Als ik dan de zaal rondkijk zie ik dat veel mensen ook best wel veel kennis hebben over het onderwerp wat ook logisch is want ze kwamen speciaal voor dit onderwerp.

 

Wat zou het mooi zijn als mensen echt met elkaar in gesprek zouden gaan over een onderwerp. Hoewel sommige mensen  een specialist zijn rond een bepaald thema, het blijkt dat ook anderen met ervaring hele nuttige dingen kunnen bijdragen.

 

Daar zit dan wel gelijk een drempel in de weg. Sommige mensen luisteren meer dan dat ze praten en juist die mensen zou je graag willen horen. Ik noem ze vaak de “stille Willies”. Ze hebben heel goed in de gaten of hun inbreng wat toevoegt. De oplossing zit in de uitgenodiging die je aan de stille Willies kunt geven om ze te stimuleren om wat te zeggen. In een sterk energiek debat zul je ze niet horen. Daar voeren de “haantjes de voorsten” het hoogste woord.

 

Een paar weken geleden zat ik op een opleiding “the Circle Way”. Christina Baldwin and Ann Linnea uit Amerika gaven de training. Wat een verademing. Communiceren op ooghoogte. Iedereen zit in een kring en wordt uitgenodigd deel te nemen aan het gesprek. Er is tijd voor een ieder om zijn of haar standpunt naar voren te brengen. Rustig wordt naar iedereen geluisterd. Wat een verschil met dat wat ik veel meemaak.

 

In het dagelijks leven hebben mensen verschillende manier van communiceren. Er is een methode om de uiteenlopende stijlen te benoemen, de DISC methode. DISC staat voor Dominant, Invloed, Stabiliteit en Conformiteit. Prachtig natuurlijk dat je de stijl van iemand herkend. Maar zou iemand met een Conformiteit stijl echt iemand met een Dominante stijl iets duidelijk kunnen maken? Ik denk het van niet.


Daar is rust voor nodig en de dominante persoon zal zich moeten aanpassen aan de rust van de groep. Dat is in de kern ook de kracht van The Circle Way. En dat leerden we al op school bij het kringgesprek. Waar is het misgegaan of zou iedereen de kleuterschool gemist hebben?